تحقیقات وزارت خزانه‌داری ایالات متحده نشان می‌دهد که دسترسی دولت‌ها به رمزارز بانک مرکزی خطرات نقدینگی را کم می‌کند و به سیاست‌گذاران اطلاعات دقیق‌تری درباره نظام مالی کشور ارائه می‌کند.
به گزارش گرداب، مسئله ارز دیجیتال ملی یا رمزارز بانک مرکزی مسئله‌ای است که در سال‌های اخیر به یکی از راهکار‌های مالی جدید دولت‌ها برای اجرای سیاست‌های پولی تبدیل شده است. ارز دیجیتال ملی معادل ارز رسمی کشورهاست که نحوه پرداخت آن به شیوه کاملا مجازی صورت می‌گیرد و ایمنی آن از طریق بلاکچین تامین می‌شود.
برطبق گزارشی که واحد تحقیقات مالی وزارت خزانه‌داری آمریکا روز سه‌شنبه منتشر کرده است، عرضه ارز دیجیتال ملی می‌تواند باعث افزایش ثبات سیستم بانکی کشور‌ها شود. یافته‌های این گزارش بر این مبنا است که ارز دیجیتال ملی می‌تواند بانک‌های ضعیف‌تر را به فعالیت‌های بیشتر تشویق کند. کارمزد تراکنش‌ها و انتقال پول در ارز دیجیتال ملی بسیار کمتر از تراکنش‌های سنتی است.
برطبق این گزارش، محققان مدعی هستند که در زمان‌های بحران، مردم ممکن است که در اثر فشار روانی اقتصادی سرمایه‌های خود را از بانک‌ها و نهاد‌های مالی رسمی بیرون بکشند. ارز دیجیتال ملی ممکن است این بیرون کشیده شدن پول از بانک‌ها و ایجاد نقدینگی را تسهیل کند.
با این وجود پژوهشگران دو استدلال ارائه کرده‌اند که بیانگر این است که ارز دیجیتال ملی در صورتی که به خوبی توسعه یافته باشد، می‌تواند خطرات افزایش نقدینگی را کاهش دهد و در ثبات مالی مفید باشد.
در درجه نخست در یک مدل ریاضیاتی که برطبق آن بانک‌ها به انتقال و تراکنش مشغول‌اند، یعنی بانک‌ها از بانک مرکزی پول قرض می‌گیرند و این پول را به مردم وام می‌دهند. در این الگو توجه بانک‌ها به این است که مدت زمان قرضی که به مردم می‌دهند کمتر از مدت زمان قرض آن‌ها از بانک مرکزی باشد، تا مطمئن شوند که نقدینگی تهدیدشان نمی‌کند. در صورتی که غیر از این رخ دهد، این باعث آسیب‌پذیری مالی خواهد شد و به ورشکستی بانک ختم می‌شود.
اما از دیدگاه محققان، دسترسی به ارز دیجیتال ملی، باعث می‌شود که شوک نقدینگی آسیب کمتری به سپرده‌گذاران وارد کند و بنابراین می‌توانند بیمه کمتری علیه خطرات آن فراهم کنند. ارز دیجیتال ملی بنابراین از این جهت به ثبات مالی نظام بانکی کمک می‌کند.
جنبه دوم ماجرا، تاثیر اطلاعات است. بانک‌هایی که در موضع ضعیف‌تر قرار گرفتند، ممکن است این واقعیت را از رگولاتور‌ها پنهان کنند تا از مداخلات آن‌ها جلوگیری شود. پنهان کردن اطلاعات نامطلوب ممکن است باعث شدت گرفتن بحران شود، زیرا پاسخگویی و واکنش به آن را به تعویق انداخته است.
با این وجود ماهیت ارز دیجیتال ملی به‌گونه‌ای است که به سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران کشور اجازه می‌دهد از این توانایی برخوردار باشند که متوجه تغییرات ارز در کشور شوند و هنگامی که سرمایه‌ها در حال تبدیل شدن هستند، متوجه ماجرا شوند. به عبارت دیگر بانک مرکزی به عنوان متولی اصلی ارز در کشور، بدون واسطه از اتفاقات ارزی با خبر می‌شود و نهاد‌های واسطه نمی‌توانند اطلاعات نادرست ارائه کنند. داشتن اطلاعات درست و سریع درباره وضعیت ارزی کشور می‌تواند به حل سریعتر مشکلات کمک کند، زیرا پاسخ سریعتری به اتفاقات داده خواهد شد.
منبع: کوین تلگراف
