می‌توان تحلیل‌ها را تبدیل به فرصت و عمل کرد. می‌توان همه چیز را برای رسیدن به آرمان‌ها، مدیریت کرد و به مقصد رسید. می‌توان سوخت و آینده را ساخت!
گرداب- یکی از اشتباهات بزرگ ما این است که معمولا در مسائل سیاسی و در تجزیه و تحلیل افراد و جریان‌ها، تحلیل‌هایمان را علنی می‌کنیم و تصور می‌کنیم هر آن چیزی را که در ذهنمان داریم، باید آشکار کنیم. البته شاید گاهی لازم و درست باشد، اما چه بسا مواقعی که علنی کردن تحلیل‌ها نتیجه عکس در پی داشته باشد. مثل شطرنج‌بازی که حرکت‌های بعدی حریف را پیش بینی می‌کند، اما آن را در ذهنش نگه نمی‌دارد و به زبان می‌آورد!تحلیل می‌تواند علنی شده و یا علنی نشود. علنی نشدن همیشه به معنای سکوت، رضایت، محافظه کاری، نفهمیدن و چشم بستن بر اشتباهات و انحرافات نیست. گاهی به معنای همراه نشدن با جریانی است که از قضا موضع‌گیری ما را می‌خواهد!
موضع‌گیری یعنی عکس‌العمل. یعنی بازی کردن بر اساس نقشه حریف و خواسته او. یعنی ابتکار عمل در دست او. اما می‌توان تحلیل‌ها را تبدیل به فرصت و عمل کرد. می‌توان هوشیار بود و با چشمانی باز به دور و بر خود نگاه کرد، اما هیجان افشا کردن را موقتا زیر پا گذاشت و چشم به اهداف بلندتری داشت. می‌توان همه چیز را برای رسیدن به آرمان‌ها، مدیریت کرد و به مقصد رسید. می‌توان سوخت و آینده را ساخت!
اعتراف می‌کنم که ما تحلیل گران خوبی هستیم، اما برنامه ریزان خوبی نیستیم. اهل عمل نیستیم، ولی اهل عکس العمل چرا. این هنر را نداریم که طبق تحلیل‌ها، برای آینده و برای رسیدن به آرمان‌ها برنامه ریزی کنیم. حال را می‌بینیم و در همان حال سرگردانیم. چشم به آینده نداریم و دنبال اهداف بلندتر نیستیم.
به نظر من سخنان دیروز رهبر انقلاب اشاره‌ای به این نکته مهم بود؛ هرچند عده‌ای می‌خواهند از آن برای کوبیدن دیگران استفاده کنند. البته اشتباه نشود، این آدم ها از آن دسته‌ای نیستند که تحلیل‌های درستشان را پنهان کرده باشند؛ این عده اساسا تحلیلی ندارند!
حرف اصلی رهبر انقلاب از دو بخش مرتبط و مکمل تشکیل شده است:
اول: «دلسوزان داخلی به آشفتگی دامن نزنند.» چرا؟
دوم: «چون نظام مقتدر است و رهبری هم در برابر هرگونه انحرافی خواهد ایستاد!»
ایشان فرمودند: «عرض من به عناصر داخلى، به مردم دلسوز، به برادران و خواهرانى که در داخل با مسائل تبلیغاتى سر و کار دارند، این است که سعى کنند به این آشفتگى کمک نکنند. این که تحلیل بگذارند، یکى از آن طرف، یکى از این طرف، این علیه آن، آن علیه این، براى هیچ و پوچ، چه لزومى دارد؟
نه، دستگاه به حمدالله دستگاه مقتدرى است، مسئولین مشغول کارشان هستند، رهبرى هم که بنده حقیر هستم با همه حقارت، خداى متعال کمک کرده، ما در مواضع صحیحح خودمان محکم ایستاده‌ایم. تا من زنده هستم، تا من مسئولیت دارم، به حول و قوه الهى نخواهم گذاشت این حرکت عظیم ملت به سوى آرمان ها ذره‌اى منحرف شود.»
آهستان