پس از گذشته حدود دو سال از انتشار ویروس استاکس نت اطلاعاتی منتشر شده که نشان می دهد پروسه سازمانی تولید و انتشار این ویروس در سرویس اطلاعات نظامی اسرائیل (امان) چگونه بوده است.
به گزارش گرداب، روزنامه سوئیسی لوتان روز یکشنبه 11 اردیبهشت 1390 (اول مه 2011) در یادداشتی جزئیاتی دقیق از روند سازمانی تولید و انتشار استاکس نت ارائه داده است.
در این یادداشت که به قلم سرژ دومون نوشته شده آمده است: «اطلاعات موثق حاکي از آن است که اسرائيل تلاش‌هاي گسترده‌اي را براي تقويت توانش در جنگ رايانه‌اي به کار گرفته است.
اين موضوع از ماه ژوئن 2007 سرعت بيشتري گرفته است. در آن زمان ايهود باراک که به تازگي در راس وزارت جنگ کابينه ايهود اولمرت قرار گرفته بود به همراه ژنرال اموس يادلين، رئيس وقت اطلاعات نظامي اسرائيل، موسوم به "امان" تصميم گرفتند جنگ سايبري را به يکي از ارکان راهبرد ارتش تبديل کنند. در آن زمان اين دو چند بار با يکديگر ديدار کردند.
باراک در خصوص جنگ سايبري مردد بود، اما مخاطبش وي را متقاعد کرد بر روي اين استراتژي جديد شرط بندي کند و به او توضيح داد که ويروس هاي ساخت اسرائيل ممکن است سيستم هاي رايانه اي مديريت پرتاب موشک هاي حزب الله و ارتش هاي سوريه و ايران را فلج کند.»
یادلین که رئیس سرویس اطلاعات ارتش اسرائیل بود دو ماه پیش بازنشسته شد و جای خود را به آویو کوخاوی داد.
دومون سپس با اشاره به تصمیم یادلین مبنی بر توسعه بخش سایبری امان نوشته است: «در آن زمان چندين واحد ارتش اسرائيل مسئول جنگ رايانه اي و محافظت در برابر نفوذ دشمن بودند يکي از اين واحد ها "مامرام" نام دارد که رايانه مرکزي ارتش را اداره مي کند و اعضاي آن به طور داوطلبانه به مدت 6 سال استخدام مي شوند.
بخش ديگري که در جنگ هاي سايبري دخالت دارد بخش لوتم است که 9 سال پيش با هدف نظارت بر امنيت رايانه اي ارتش تاسيس شده بود. واحد هاي ديگر دخيل در جنگ سايبري عبارتند از امان که مسئول رمز گذاري و رمزگشايي ارتباطات اطلاعات نظامي است. موساد و شاباک واحد امنيت کل از سال 1979 آکادمي علمي بسيار محرمانه‌اي به نام تالپيوت در ارتش ايجاد شده که سالانه 50 دانشجو مي پذيرد که مسئول ساخت سلاح هاي آينده از جمله در بخش رايانه اي براي ارتش اسرائيل هستند.»
نویسنده سپس به توضیح چگونگی تاسیس واحد 8200 در امان –که منابع غربی قبلا گفته بودند تهیه کننده استاکس نت است- می پردازد و می گوید: «اموس يادلين طي 5 سال رياستش در راس سازمان اطلاعات نظامي، اين واحدها را بيش از پيش فعال کرد. وي همچنين واحد 8200 را بيش از همه واحدهاي ديگر توسعه داد. اين واحد محرمانه ترين ساختار درون امان است که مسئول شنودها و دريافت ارتباطات الکترونيکي به هر شکلي است.
واحد 8200 سازماني مخفي درون سازمان مخفي به شمار مي رود. اموس يادلين در سال 2009 با بيان اينکه اين واحد به اندازه کافي کارآمد نيست رئيس آن را تغيير داد و فردي را که متخصص عمليات ويژه بود در راس آن نهاد قرار دارد و همچنين به واحد سايبر اجازه داد مستقل عمل کند. واحد سايبر از واحدهاي کوچک زير مجموعه 8200 بود که مسئول عمليات نفوذ در سيستم هاي رايانه اي دشمن به شمار مي رفت.»
نویسنده لوتان سپس برای نشان دادن میزان محرمانه بودن این پروژه ها می گوید: «نام اين واحدها در هيچ نمودار ساختاري سازمان ها مشاهده نمي شوند و از آنجا که نامي به آنها داده نشده اند رسما وجود ندارند.»
دومون در بخش دیگری از مقاله خود مشخصا به موضوع استاکس‌نت پرداخته و آورده است: «يکي از کارکنان سابق واحد تالپيوت که امروزه مشاور خصوصي است مي گويد ايده فلج سازي سيستم هاي ايران در اين واحدهاي بسيار کوچک متشکل از چند صد نابغه رايانه اي شکل گرفت. وي ادامه داد البته اين مسئله يک شب صورت نگرفت و چندين گروه که گاه رقيب هم بودند بر روي پروژه هاي جنگ‌هاي سايبري فعاليت کردند. به احتمال زياد اين مسئله با همکاري سازمان هاي مخفي امريکايي صورت گرفته است.»
نویسنده در انتهای مقاله توضیح داد که چرا اسرائیلی ها روی آوردن به حملات سایبری را مقرون به صرفه می دانند. دمون از قول منبع اسرائیلی خود می نویسد: «ايده اصلي کارشناسان نظامي اسرائيل اين است که نفوذي ماهرانه از دو نظر جالب توجه است. از يک سو در مقايسه با حملات کلاسيک خسارات شديدتري وارد مي کند و از سوي ديگر هيچ اثري از منشاء حمله از خود به جا نمي گذارد. به علاوه از لحاظ مادي هزينه سنگيني ندارد و اين موجب مي شود عاملان آن دوباره حمله اي ديگر را ترتيب دهند.»
این مقاله با وجود عرضه اطلاعات قابل توجه به این موضوع اشاره نکرده است که استاکس نت هرگز نتوانست تاسیسات هسته ای ایران را از کار بیاندازد طوری که آمانو، هم شفاهی و هم در گزارش های مکتوب تایید کرد روند غنی سازی در ایران نه تنها کند نشده بلکه به طور مستمر و با آهنگ ثابت ادامه دارد.
منبع: ایران هسته‌ای
در این یادداشت که به قلم سرژ دومون نوشته شده آمده است: «اطلاعات موثق حاکي از آن است که اسرائيل تلاش‌هاي گسترده‌اي را براي تقويت توانش در جنگ رايانه‌اي به کار گرفته است.
اين موضوع از ماه ژوئن 2007 سرعت بيشتري گرفته است. در آن زمان ايهود باراک که به تازگي در راس وزارت جنگ کابينه ايهود اولمرت قرار گرفته بود به همراه ژنرال اموس يادلين، رئيس وقت اطلاعات نظامي اسرائيل، موسوم به "امان" تصميم گرفتند جنگ سايبري را به يکي از ارکان راهبرد ارتش تبديل کنند. در آن زمان اين دو چند بار با يکديگر ديدار کردند.
باراک در خصوص جنگ سايبري مردد بود، اما مخاطبش وي را متقاعد کرد بر روي اين استراتژي جديد شرط بندي کند و به او توضيح داد که ويروس هاي ساخت اسرائيل ممکن است سيستم هاي رايانه اي مديريت پرتاب موشک هاي حزب الله و ارتش هاي سوريه و ايران را فلج کند.»
یادلین که رئیس سرویس اطلاعات ارتش اسرائیل بود دو ماه پیش بازنشسته شد و جای خود را به آویو کوخاوی داد.
دومون سپس با اشاره به تصمیم یادلین مبنی بر توسعه بخش سایبری امان نوشته است: «در آن زمان چندين واحد ارتش اسرائيل مسئول جنگ رايانه اي و محافظت در برابر نفوذ دشمن بودند يکي از اين واحد ها "مامرام" نام دارد که رايانه مرکزي ارتش را اداره مي کند و اعضاي آن به طور داوطلبانه به مدت 6 سال استخدام مي شوند.
بخش ديگري که در جنگ هاي سايبري دخالت دارد بخش لوتم است که 9 سال پيش با هدف نظارت بر امنيت رايانه اي ارتش تاسيس شده بود. واحد هاي ديگر دخيل در جنگ سايبري عبارتند از امان که مسئول رمز گذاري و رمزگشايي ارتباطات اطلاعات نظامي است. موساد و شاباک واحد امنيت کل از سال 1979 آکادمي علمي بسيار محرمانه‌اي به نام تالپيوت در ارتش ايجاد شده که سالانه 50 دانشجو مي پذيرد که مسئول ساخت سلاح هاي آينده از جمله در بخش رايانه اي براي ارتش اسرائيل هستند.»
نویسنده سپس به توضیح چگونگی تاسیس واحد 8200 در امان –که منابع غربی قبلا گفته بودند تهیه کننده استاکس نت است- می پردازد و می گوید: «اموس يادلين طي 5 سال رياستش در راس سازمان اطلاعات نظامي، اين واحدها را بيش از پيش فعال کرد. وي همچنين واحد 8200 را بيش از همه واحدهاي ديگر توسعه داد. اين واحد محرمانه ترين ساختار درون امان است که مسئول شنودها و دريافت ارتباطات الکترونيکي به هر شکلي است.
واحد 8200 سازماني مخفي درون سازمان مخفي به شمار مي رود. اموس يادلين در سال 2009 با بيان اينکه اين واحد به اندازه کافي کارآمد نيست رئيس آن را تغيير داد و فردي را که متخصص عمليات ويژه بود در راس آن نهاد قرار دارد و همچنين به واحد سايبر اجازه داد مستقل عمل کند. واحد سايبر از واحدهاي کوچک زير مجموعه 8200 بود که مسئول عمليات نفوذ در سيستم هاي رايانه اي دشمن به شمار مي رفت.»
نویسنده لوتان سپس برای نشان دادن میزان محرمانه بودن این پروژه ها می گوید: «نام اين واحدها در هيچ نمودار ساختاري سازمان ها مشاهده نمي شوند و از آنجا که نامي به آنها داده نشده اند رسما وجود ندارند.»
دومون در بخش دیگری از مقاله خود مشخصا به موضوع استاکس‌نت پرداخته و آورده است: «يکي از کارکنان سابق واحد تالپيوت که امروزه مشاور خصوصي است مي گويد ايده فلج سازي سيستم هاي ايران در اين واحدهاي بسيار کوچک متشکل از چند صد نابغه رايانه اي شکل گرفت. وي ادامه داد البته اين مسئله يک شب صورت نگرفت و چندين گروه که گاه رقيب هم بودند بر روي پروژه هاي جنگ‌هاي سايبري فعاليت کردند. به احتمال زياد اين مسئله با همکاري سازمان هاي مخفي امريکايي صورت گرفته است.»
نویسنده در انتهای مقاله توضیح داد که چرا اسرائیلی ها روی آوردن به حملات سایبری را مقرون به صرفه می دانند. دمون از قول منبع اسرائیلی خود می نویسد: «ايده اصلي کارشناسان نظامي اسرائيل اين است که نفوذي ماهرانه از دو نظر جالب توجه است. از يک سو در مقايسه با حملات کلاسيک خسارات شديدتري وارد مي کند و از سوي ديگر هيچ اثري از منشاء حمله از خود به جا نمي گذارد. به علاوه از لحاظ مادي هزينه سنگيني ندارد و اين موجب مي شود عاملان آن دوباره حمله اي ديگر را ترتيب دهند.»
این مقاله با وجود عرضه اطلاعات قابل توجه به این موضوع اشاره نکرده است که استاکس نت هرگز نتوانست تاسیسات هسته ای ایران را از کار بیاندازد طوری که آمانو، هم شفاهی و هم در گزارش های مکتوب تایید کرد روند غنی سازی در ایران نه تنها کند نشده بلکه به طور مستمر و با آهنگ ثابت ادامه دارد.
منبع: ایران هسته‌ای