گرداب- اعلامیه حقوق بشر را باید کسی صادر کند که انسان را در درجهای عالیتر از یک ترکیب مادی ماشینی میبیند، انگیزهها و محرکهای انسان را منحصر به امور حیوانی و شخصی نمیداند. برای انسان وجدان انسانی قائل است. اعلامیه بشر را باید شرق صادر کند که به اصل "انی جاعل فی الارض خلیفه" ایمان دارد و در انسان نمونهای از مظاهر الوهیت سراغ دارد، کسی باید دم از حقوق بشر بزند که در انسان آهنگ سیر و سفری تا سر منزل "یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه" قائل است.
اعلامیه حقوق بشر شایسته آن سیستمهای فلسفی است که به حکم "و نفس و ما سویها فالهمها فجورها و تقواها" در سرشت انسان تمایل به نیکی قائلاند. اعلامیه بشر را باید کسی صادر کند که به سرشت بشر خوشبین است و به حکم "و لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم" آن را معتدلترین و کاملترین سرشتها میداند.
آنچه شایسته طرز تفکر غربی در تفسیر انسان است، اعلامیه حقوق بشر نیست، بلکه همان طرز رفتاری است که غرب عملا درباره انسان روا میدارد؛ یعنی کشتن همه عواطف انسانی، به بازی گرفتن ممیزات بشری، تقدم سرمایه بر انسان، اولویت پول بر بشر، معبود بودن ماشین، خدائی ثروت، استثمار انسانها، قدرت بینهایت سرمایهداری. که اگر احیانا یک نفر میلیونر ثروت خود را برای بعد از خودش به سگ محبوبش منتقل کند، آن سگ احترامی مافوق احترام انسانها پیدا میکند.
انسانها در خدمت یک سگ ثروتمند به عنوان پیشکار، منشی، دفتردار استخدام میشوند و در مقابل او دست به سینه میایستند و تعظیم میکنند.(شهید مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، صفحه ۱۳۷)
هابیل