وبلاگ "بهونه خلقت"

عباس در دامان پدر

تاریخ انتشار : ۱۵ تير ۱۳۹۰

عباس در کودکی، زورق‌نشین دریای بی‌کرانه معرفت بود و چون ماه تابان، از خورشید وجود پدر نور می‌گرفت.

گرداب- عباس، در خانه‌ای ولادت یافت که بر خاک قرار داشت، ولی از افلاک برتری یافته بود. خانه‌ای که فرشتگان با خضوع و خشوع در آن فرود می‌آمدند؛ محل نزول اسرار هدایت بود و آغوش مهربان آن، پناهگاه هر پناهنده و امید هر امیدوار به شمار می‌رفت.

عباس در کودکی، زورق‌نشین دریای بی‌کرانه معرفت بود و چون ماه تابان، از خورشید وجود پدر نور می‌گرفت. با فِراستی چشمگیر و دقتی فراوان، خوشه‌چین خرمن حقایق ولایت بود و از بلندای بینش امام، بهره‌های بسیار می‌برد.

علی علیه السلام عباس را به کشاورزی، تقویت روح و جسم، تیراندازی و شمشیرزنی تعلیم و عادت داده بود. این عباس است که گاهی در کنار پدر مشغول کشاورزی و باغداری در نخلستان‌هاست و زمانی احادیث و برنامه‌های اسلامی در مسجد به دیگران می‌آموزد و گاهی به تهی‌دستان و بینوایان کمک می‌کند.

بهونه خلقت