علاوه بر ادعای دسترسی آزاد به اطلاعات، آنچه که در طرح اینترنت آزاد، دنبال می شود، این است که در اینترنت آزاد دولت ها کنترلی بر روی کاربران خود ندارند در حالی‌که آمریکا اشراف کامل بر کاربران دارد.
به گزارش گرداب، وزارت خارجه آمریکا، به منظور تاثیرگذاری بر قیام های منطقه و کنترل و نظارت بر آنها اقدامات زیادی را انجام داده است و در این راستا، طرح "اینترنت چمدانی" بخشی از طرح 70 میلیون دلاری وزارت خارجه آمریكا در سال 2011، در راستای گسترش فناوری عبور از موانع ایجاد شده از سوی دولت‌ها بر سر راه اینترنت است.
شبکه خبری راشاتودی در وبگاه خود نوشت، هنگامی كه در بهار امسال، موج انقلاب سراسر خاورمیانه را در برگرفت، بسیاری عقیده داشتند كه آنچه به حضور میلیونی افراد در خیابان‌ها منجر شد، در اصل با حضور 140 نفر، یا حتی كمتر از آن در شبكه‌های اجتماعی مانند توییتر، یوتیوپ و فیس بوك آغاز شده است.
وزارت خارجه ایالات متحده، با هدف بهره گیری از قدرت مردمی نهفته در ارتباطات اینترنتی، مبلغ 2 میلیون دلار وام بلاعوض برای طرح "اینترنت چمدانی" اختصاص داده و با این ادعا كه این طرح جهت یاری رساندن به مخالفان حکومت های منطقه است، آن را بر اساس فناوری اینترنت موبایل ارائه کرده است.
آیا مضرات طرح اینترنت چمدانی آمریكا بیش از مزایای آن است؟
"مایكل پوسنر"، معاون وزیر امور خارجه آمریكا، در جلسه‌ای كه در "بنیاد آمریكای جدید" واقع در واشنگتن دی‌سی ترتیب داده شده بود، گفته بود: «این طرح، بخشی از مقوله‌ای است كه هیلاری كلینتون، وزیر خارجه آمریكا آن‌را یک استراتژی مخاطره آمیز برای حل چالش‌های پیش روی فعالین حقوق‌بشر و دموكراسی در شرایط سركوب اینترنت در جهان بر شمرد.»
اگرچه اینترنت چمدانی، جهت ممكن ساختن دسترسی مخالفان، به اینترنت با به كارگیری فناوری عبور از فیلترینگ دولتی - كه می‌تواند از طریق تلفن‌های همراه و دیگر وسایل مورد استفاده قرار گیرد - طراحی شده است و به عبور از رایانه‌های میزبان كه دولت‌ها به راحتی می‌توانند آن‌را غیرفعال کنند، نیاز ندارد؛ ولی "جان یانگ"، بنیانگذار پایگاه اینترنتی اسناد محرمانه "كریپتوم"، بر این باور است كه طرح اینترنت چمدانی آمریكا، اهداف دوگانه‌ای را دنبال می‌كند:
«اینترنت چمدانی، این توهم را ایجاد می كند كه می‌توانید از این قطعات الكتریكی بدون ورود به سیستم‌های ملی، استفاده كنید. این امر صحیح است ولی خارج از محدوده سیستم‌های ایالات متحده نیست.»
وی در ادامه می‌افزاید: «بهای اینكه شما می‌توانید خارج از حوزه سیستم‌های ملی از اینترنت استفاده كنید، این است كه ایالات متحده آنچه را انجام می دهید نظاره می‌كند و احتمالا بر آنچه در حال انجامش هستید، اعمال نفوذ می‌كند.»
بنا به گفته هكرهای گروه ناشناس (Anonymous) فقط این دولت آمریكا نیست كه به جاسوسی مشغول است. این گروه با انتشار 70 هزار ایمیل محرمانه شركتی از وزارت دفاع آمریكا، به افشای این مسئله پرداخت كه برنامه "روماس كوین" برای "تقلب در رسانه‌های اجتماعی" طراحی شده است. این برنامه با استفاده از مدیریت مجازی، امكاناتی را فراهم می‌آورد كه از طریق آن، یك فرد می‌تواند به جای تعداد زیادی از كاربران مختلف اینترنتی ظاهر شود.
براون در این باره می‌گوید: «از جمله باورنكردنی ترین چیزهایی كه از ایمیل های یک شركت متعلق به وزارت دفاع فاش شد، برنامه "مدیریت مجازی" است. در این برنامه نرم‌افزاری مورد استفاده قرار گرفته كه به واسطه آن یك كاربر می‌تواند به چندین كاربر غیرواقعی دیگر تبدیل شود.
انزجار بین‌المللی كه از ربوده شدن یك وبلاگ نویس همجنس‌گرا در سوریه به وجود آمد، یك نمونه از كاربردهای واقعی این سیاست است. این در حالی است كه بعدا مشخص شد، در حقیقت این وبلاگ نویس "تام مك مسترز"، مرد متاهل آمریكایی ساكن ادینبورگ است.»
یانگ خاطرنشان می‌سازد: «بین حمایت از جریان آزاد اینترنت در خارج و در داخل خاك آمریكا تناقض وجود دارد.»
"دیوید كامرون"، نخست وزیر انگلیس نیز، غیرفعال ساختن شبكه‌های اجتماعی - كه مورد استفاده معترضین در خلال شورش‌های لندن قرار گرفت - را مطرح كرد.
در پایان "گردون براون" نیز چنین اظهار می‌دارد: «ممكن است كه وزارت خارجه آمریكا، نیت خوبی از طرح چنین برنامه‌ای داشته باشد و ممكن است این برنامه همان چیزی باشد كه مدعی آن هستند، یعنی راهی برای ایجاد جریان آزاد ارتباطات برای افراد بیشتر ولی مسئله اینجا است كه مهم نیست قصد آنها چه بوده و مهم این نیست كه راه‌حل واقعی برای شهروندان عرب چیست، بلكه مهم این است كه شما موضع دقیقا مخالفی با آنچه در حوزه سیاست نظامی و سیاست خارجی در حال پدیدار شدن است، اتخاذ كرده‌اید.»
تجربه دیوید کامرون و برخی قیام های منطقه نشان داده است، بهره گیری از این‌گونه ابزارها، همیشه در راستای اهداف آمریکا عمل نمی کند و گاهی جواب معکوس داده و علیه آنان اقدام می کند و آمریکایی ها را به این نتیجه می رساند که باید کنترل بیشتری را بر ابزار های ارتباطی داشته باشند.
منبع: مشرق
شبکه خبری راشاتودی در وبگاه خود نوشت، هنگامی كه در بهار امسال، موج انقلاب سراسر خاورمیانه را در برگرفت، بسیاری عقیده داشتند كه آنچه به حضور میلیونی افراد در خیابان‌ها منجر شد، در اصل با حضور 140 نفر، یا حتی كمتر از آن در شبكه‌های اجتماعی مانند توییتر، یوتیوپ و فیس بوك آغاز شده است.
وزارت خارجه ایالات متحده، با هدف بهره گیری از قدرت مردمی نهفته در ارتباطات اینترنتی، مبلغ 2 میلیون دلار وام بلاعوض برای طرح "اینترنت چمدانی" اختصاص داده و با این ادعا كه این طرح جهت یاری رساندن به مخالفان حکومت های منطقه است، آن را بر اساس فناوری اینترنت موبایل ارائه کرده است.
آیا مضرات طرح اینترنت چمدانی آمریكا بیش از مزایای آن است؟
"مایكل پوسنر"، معاون وزیر امور خارجه آمریكا، در جلسه‌ای كه در "بنیاد آمریكای جدید" واقع در واشنگتن دی‌سی ترتیب داده شده بود، گفته بود: «این طرح، بخشی از مقوله‌ای است كه هیلاری كلینتون، وزیر خارجه آمریكا آن‌را یک استراتژی مخاطره آمیز برای حل چالش‌های پیش روی فعالین حقوق‌بشر و دموكراسی در شرایط سركوب اینترنت در جهان بر شمرد.»
اگرچه اینترنت چمدانی، جهت ممكن ساختن دسترسی مخالفان، به اینترنت با به كارگیری فناوری عبور از فیلترینگ دولتی - كه می‌تواند از طریق تلفن‌های همراه و دیگر وسایل مورد استفاده قرار گیرد - طراحی شده است و به عبور از رایانه‌های میزبان كه دولت‌ها به راحتی می‌توانند آن‌را غیرفعال کنند، نیاز ندارد؛ ولی "جان یانگ"، بنیانگذار پایگاه اینترنتی اسناد محرمانه "كریپتوم"، بر این باور است كه طرح اینترنت چمدانی آمریكا، اهداف دوگانه‌ای را دنبال می‌كند:
«اینترنت چمدانی، این توهم را ایجاد می كند كه می‌توانید از این قطعات الكتریكی بدون ورود به سیستم‌های ملی، استفاده كنید. این امر صحیح است ولی خارج از محدوده سیستم‌های ایالات متحده نیست.»
وی در ادامه می‌افزاید: «بهای اینكه شما می‌توانید خارج از حوزه سیستم‌های ملی از اینترنت استفاده كنید، این است كه ایالات متحده آنچه را انجام می دهید نظاره می‌كند و احتمالا بر آنچه در حال انجامش هستید، اعمال نفوذ می‌كند.»
بنا به گفته هكرهای گروه ناشناس (Anonymous) فقط این دولت آمریكا نیست كه به جاسوسی مشغول است. این گروه با انتشار 70 هزار ایمیل محرمانه شركتی از وزارت دفاع آمریكا، به افشای این مسئله پرداخت كه برنامه "روماس كوین" برای "تقلب در رسانه‌های اجتماعی" طراحی شده است. این برنامه با استفاده از مدیریت مجازی، امكاناتی را فراهم می‌آورد كه از طریق آن، یك فرد می‌تواند به جای تعداد زیادی از كاربران مختلف اینترنتی ظاهر شود.
براون در این باره می‌گوید: «از جمله باورنكردنی ترین چیزهایی كه از ایمیل های یک شركت متعلق به وزارت دفاع فاش شد، برنامه "مدیریت مجازی" است. در این برنامه نرم‌افزاری مورد استفاده قرار گرفته كه به واسطه آن یك كاربر می‌تواند به چندین كاربر غیرواقعی دیگر تبدیل شود.
انزجار بین‌المللی كه از ربوده شدن یك وبلاگ نویس همجنس‌گرا در سوریه به وجود آمد، یك نمونه از كاربردهای واقعی این سیاست است. این در حالی است كه بعدا مشخص شد، در حقیقت این وبلاگ نویس "تام مك مسترز"، مرد متاهل آمریكایی ساكن ادینبورگ است.»
یانگ خاطرنشان می‌سازد: «بین حمایت از جریان آزاد اینترنت در خارج و در داخل خاك آمریكا تناقض وجود دارد.»
"دیوید كامرون"، نخست وزیر انگلیس نیز، غیرفعال ساختن شبكه‌های اجتماعی - كه مورد استفاده معترضین در خلال شورش‌های لندن قرار گرفت - را مطرح كرد.
در پایان "گردون براون" نیز چنین اظهار می‌دارد: «ممكن است كه وزارت خارجه آمریكا، نیت خوبی از طرح چنین برنامه‌ای داشته باشد و ممكن است این برنامه همان چیزی باشد كه مدعی آن هستند، یعنی راهی برای ایجاد جریان آزاد ارتباطات برای افراد بیشتر ولی مسئله اینجا است كه مهم نیست قصد آنها چه بوده و مهم این نیست كه راه‌حل واقعی برای شهروندان عرب چیست، بلكه مهم این است كه شما موضع دقیقا مخالفی با آنچه در حوزه سیاست نظامی و سیاست خارجی در حال پدیدار شدن است، اتخاذ كرده‌اید.»
تجربه دیوید کامرون و برخی قیام های منطقه نشان داده است، بهره گیری از این‌گونه ابزارها، همیشه در راستای اهداف آمریکا عمل نمی کند و گاهی جواب معکوس داده و علیه آنان اقدام می کند و آمریکایی ها را به این نتیجه می رساند که باید کنترل بیشتری را بر ابزار های ارتباطی داشته باشند.
منبع: مشرق