با الگوگیری از قیام‌های عربی، دعوتی در فیس‌بوک به نام "تسخیر وال استریت" منتشر شد و اعتراضاتی در آمریکا شکل گرفت که اکنون به یکی از چالش‌های نظام سرمایه‌داری این کشور تبدیل شده است.
به گزارش گرداب، به‌رغم بازداشت صدها تظاهرکننده آمريکایی از سوي نيروهاي پليس این کشور، تظاهرات اعتراضآميز مردم به خيابان‌هاي "لسآنجلس" هم رسيد.
صدها معترض با آمدن به خيابان‌هاي نيويورک و ديگر شهرهاي مهم آمريکا، به فقر، بي‌کاري، صنفي گرايي، نابرابري اجتماعي و ديگر مواردي که کشور را در بحبوحه بحران اقتصادي فلج کرده است، اعتراض کردند.
این اعتراضات از 26 شهريور (17 سپتامبر) با تجمع و تظاهرات در خیابان وال استریت در محله منهتن شهر نيويورک با شعار "وال استریت را اشغال کنید"، علیه وضعیت نامناسب اقتصادی آمريکا آغاز شده است.
وال استریت به دلیل قرار گرفتن بزرگ‌ترین مراکز اقتصادی آمریکا و چند بورس مهم این کشور، قلب اقتصادی آمریکا و نماد اقتصاد سرمایه‌داری محسوب می شود.
در بيانيه‌ای که برای دعوت به این اعتراضات منتشر شد، آمده است: «نفوذ خاص، احزاب سياسي ما، انتخابات ما و نهادهاي دولت ما را فاسد كرده است. خيانت، بي‌كفايتي، منافع بي‌فايده، قدرت نظامي و غيرنظامي، ملت ما را نابود كرده است و تهديدي براي آزادي و امنيت ملي ما به حساب مي‌آيد.»
شبکه‌های اجتماعی، بلای جان وال‌استریت
دعوت و سازمان‌دهی از مردم برای شرکت در اعتراضات علیه سرمایه‌داران وال‌استریت، همان روشی است که در انقلاب‌های عربی برای سازمان‌دهی اعتراضات مورد استفاده قرار گرفت. به این ترتیب شبکه‌های اجتماعی "ابزاری" برای ابراز خشم مردم، این بار در قلب اقتصادی آمریکا شدند.
پایگاه "کامن‌دریمز" می‌نویسد: «این شبکه‌ها که قبلا در مصر، بحرین، لیبی و تونس برای سازمان‌دهی اعتراضات مردمی مورد استفاده قرار گرفته بود، اکنون به منهتن جنوبی و منطقه ویژه مالی آمریکا رسیده است. معترضین آمریکایی می‌خواهند از ابزاری همچون توئیتر و فیس‌بوک برای گسترش اعتراضات در خاک آمریکا بهره ببرند.» البته این شبکه‌ها پیش از این با سانسور اعتراضات مردم انگلیس و کشورهای عربی ثابت کردند که در خدمت سیاستمدران هستند. بر همین اساس این بار هم از انتشار اخبار مربوط به اعتراضات وال استریت جلوگیری کردند. گوگل و یاهو نیز این شبکه ها را در سانسور اخبار اعتراضات وال استریت همراهی کردند.
این حوادث تجربه تلخی برای سیاستمداران آمریکایی خواهد بود که زمانی از این ابزار برای فتنه‌گری در ایران و بعد از آن در سوریه استفاده کردند و تمام رسانه‌های خود را نیز در این راه به کار گرفتند تا صدای معترضان ایرانی(!) را به گوش جهانیان برسانند.
مردم به اعتراضات خود ادامه می دهند
بر خلاف زمانی که رسانه‌های غربی تلاش می‌کردند آشوب‌های بعد از انتخابات ریاست جمهوری در ایران را با شعار دفاع از "آزادی بیان" به طور اغراق آمیزی در اخبار منعکس کنند، این بار سیاست "سانسور" را در پیش گرفتند. از همین رو "انقلاب در حال رخ دادن است؛ فقط در اخبار ديده نمي‌شود" شعار این روزهای معترضان آمریکایی است. این معترضان با شروع سومین هفته از اعتراضات خود تاکيد کرده‌اند، تا زمستان به اعتراضات ادامه خواهند داد.
همچنین معترضان با شعار "ما 99 درصد هستيم" قصد دارند توجهات را بر اين واقعيت جلب کنند که آنها بخشي از آن يک درصد آمريکايي‌هایی که ثروت‌هاي اين کشور را در اختيار دارند، نيستند.
گزارش‌هاي منتشرشده از تظاهرات مشابه در ساير شهرهاي آمريکا نظير بوستون، سان فرانسيسکو و شیکاگو خبر مي‌دهند. جنبش "اشغال شیکاگو" با اعلام شروع تحصن اعتراضی خود در مقابل بانک "فدرال رزرو" این ایالت تاکید کرد: اینجا "میدان التحریر" ماست و اگر لازم باشد ماه‌ها در اینجا خواهیم ماند.
بهار عربی در آمریکا
گاردین در گزارشی در این زمینه می‌نویسد: برخی تحلیل گران از وجه تشابه "وال استریت را اشغال کن" و "بهار عربی" سخن به میان آورده و معتقدند این تظاهرات ها می تواند آغاز بهار عربی آمریکا باشد. نویسنده گاردین تاکید می‌کند این قیام‌ها تفاوت بنیادی با هم دارند.
در این خصوص پایگاه "کامن‌دریمز" نیز صراحتا قیام وال‌استریت را متاثر از بهار عربی دانست و تحلیلی مفصل را به آن اختصاص داد.
هرچند ماهیت دو قیام تفاوت‌های فراوان دارند اما این اتفاق را می‌توان متاثر از موج بیداری اسلامی دانست. این دو قیام دست‌کم در یک امر مشترک‌اند: مقابله با هژمونی سرمایه‌داران آمریکایی - صهیونیستی.
صدها معترض با آمدن به خيابان‌هاي نيويورک و ديگر شهرهاي مهم آمريکا، به فقر، بي‌کاري، صنفي گرايي، نابرابري اجتماعي و ديگر مواردي که کشور را در بحبوحه بحران اقتصادي فلج کرده است، اعتراض کردند.
این اعتراضات از 26 شهريور (17 سپتامبر) با تجمع و تظاهرات در خیابان وال استریت در محله منهتن شهر نيويورک با شعار "وال استریت را اشغال کنید"، علیه وضعیت نامناسب اقتصادی آمريکا آغاز شده است.
وال استریت به دلیل قرار گرفتن بزرگ‌ترین مراکز اقتصادی آمریکا و چند بورس مهم این کشور، قلب اقتصادی آمریکا و نماد اقتصاد سرمایه‌داری محسوب می شود.
در بيانيه‌ای که برای دعوت به این اعتراضات منتشر شد، آمده است: «نفوذ خاص، احزاب سياسي ما، انتخابات ما و نهادهاي دولت ما را فاسد كرده است. خيانت، بي‌كفايتي، منافع بي‌فايده، قدرت نظامي و غيرنظامي، ملت ما را نابود كرده است و تهديدي براي آزادي و امنيت ملي ما به حساب مي‌آيد.»
شبکه‌های اجتماعی، بلای جان وال‌استریت
دعوت و سازمان‌دهی از مردم برای شرکت در اعتراضات علیه سرمایه‌داران وال‌استریت، همان روشی است که در انقلاب‌های عربی برای سازمان‌دهی اعتراضات مورد استفاده قرار گرفت. به این ترتیب شبکه‌های اجتماعی "ابزاری" برای ابراز خشم مردم، این بار در قلب اقتصادی آمریکا شدند.
پایگاه "کامن‌دریمز" می‌نویسد: «این شبکه‌ها که قبلا در مصر، بحرین، لیبی و تونس برای سازمان‌دهی اعتراضات مردمی مورد استفاده قرار گرفته بود، اکنون به منهتن جنوبی و منطقه ویژه مالی آمریکا رسیده است. معترضین آمریکایی می‌خواهند از ابزاری همچون توئیتر و فیس‌بوک برای گسترش اعتراضات در خاک آمریکا بهره ببرند.» البته این شبکه‌ها پیش از این با سانسور اعتراضات مردم انگلیس و کشورهای عربی ثابت کردند که در خدمت سیاستمدران هستند. بر همین اساس این بار هم از انتشار اخبار مربوط به اعتراضات وال استریت جلوگیری کردند. گوگل و یاهو نیز این شبکه ها را در سانسور اخبار اعتراضات وال استریت همراهی کردند.
این حوادث تجربه تلخی برای سیاستمداران آمریکایی خواهد بود که زمانی از این ابزار برای فتنه‌گری در ایران و بعد از آن در سوریه استفاده کردند و تمام رسانه‌های خود را نیز در این راه به کار گرفتند تا صدای معترضان ایرانی(!) را به گوش جهانیان برسانند.
مردم به اعتراضات خود ادامه می دهند
بر خلاف زمانی که رسانه‌های غربی تلاش می‌کردند آشوب‌های بعد از انتخابات ریاست جمهوری در ایران را با شعار دفاع از "آزادی بیان" به طور اغراق آمیزی در اخبار منعکس کنند، این بار سیاست "سانسور" را در پیش گرفتند. از همین رو "انقلاب در حال رخ دادن است؛ فقط در اخبار ديده نمي‌شود" شعار این روزهای معترضان آمریکایی است. این معترضان با شروع سومین هفته از اعتراضات خود تاکيد کرده‌اند، تا زمستان به اعتراضات ادامه خواهند داد.
همچنین معترضان با شعار "ما 99 درصد هستيم" قصد دارند توجهات را بر اين واقعيت جلب کنند که آنها بخشي از آن يک درصد آمريکايي‌هایی که ثروت‌هاي اين کشور را در اختيار دارند، نيستند.
گزارش‌هاي منتشرشده از تظاهرات مشابه در ساير شهرهاي آمريکا نظير بوستون، سان فرانسيسکو و شیکاگو خبر مي‌دهند. جنبش "اشغال شیکاگو" با اعلام شروع تحصن اعتراضی خود در مقابل بانک "فدرال رزرو" این ایالت تاکید کرد: اینجا "میدان التحریر" ماست و اگر لازم باشد ماه‌ها در اینجا خواهیم ماند.
بهار عربی در آمریکا
گاردین در گزارشی در این زمینه می‌نویسد: برخی تحلیل گران از وجه تشابه "وال استریت را اشغال کن" و "بهار عربی" سخن به میان آورده و معتقدند این تظاهرات ها می تواند آغاز بهار عربی آمریکا باشد. نویسنده گاردین تاکید می‌کند این قیام‌ها تفاوت بنیادی با هم دارند.
در این خصوص پایگاه "کامن‌دریمز" نیز صراحتا قیام وال‌استریت را متاثر از بهار عربی دانست و تحلیلی مفصل را به آن اختصاص داد.
هرچند ماهیت دو قیام تفاوت‌های فراوان دارند اما این اتفاق را می‌توان متاثر از موج بیداری اسلامی دانست. این دو قیام دست‌کم در یک امر مشترک‌اند: مقابله با هژمونی سرمایه‌داران آمریکایی - صهیونیستی.
افزایش حمایت‌ها
اعتراضات وال استریت که در حال گسترش در سایر شهرهای مهم آمریکاست همانند موج بیداری اسلامی از ویژگی "مردمی بودن" برخوردار است. از همین رو از همراهی گروه‌‌ها و افراد مختلفی تاکنون برخوردار بوده است. به طور مثال اتحادیه‌های "کارگری" و سازمان‌های "آزادی‌خواه" حمایت قاطع خود را اعلام کردند. در میان اتحادیه‌ها، اتحادیه "معلمین" و اتحادیه کارکنان "حمل و نقل" اعلام کرده‌اند که در تظاهرات چهارشنبه آینده مشارکت خواهند کرد. علاوه بر این دو اتحادیه، "حزب خانواده‌های کارگر"، سازمان "مووآن"، ائتلاف "بی‌خانمان‌ها"، ائتلاف "آموزش موثر"، سازمان "نیویورک متحد" و سازمان "اقتصاد قوی برای همه" اعلام کرده‌اند که از این تظاهرات حمایت خواهند کرد.
سرکوب ظالمانه تظاهرات کوچک مردمی و رشد آن
مایکل مور که در کنار برخی از اهالی مشهور سینمای آمریکا، حمایت خود را از این اعتراضات مردمی اعلام کرده است در مورد برخود با معترضان می‌گوید: «اکنون همه فیلم‌ساز شده‌اند و با دوربین‌های کوچک موبایل خود در حال رسوا کردن رژیم آمریکا هستند. این رسوایی تنها رسوایی دولت اوباما نیست بلکه رسوایی نظام سرمایه‌داری جهانی است.»
اگرچه این اعتراضات در ابتدا در رسانه‌ها بازتاب چندانی نداشت اما با سرکوب پلیس به مرکز توجه رسانه‌ها تبدیل شد. "ناتان اشنایدر"، تحلیلگر آمریکایی مسائل سیاسی در مقاله "وقتی خونی ریخته شود، حرکتی صورت می‌گیرد" در پایگاه اطلاع‌رسانی "آلترنت"، تصریح کرد که پلیس آمریکا با به‌کارگیری خشونت علیه معترضین وال‌استریت، به طور ناخواسته منجر به انعکاس اخبار آنها در رسانه‌ها و رشد این قیام شد.
بعد از آنکه تظاهرات معترضان از وال‌استریت در منطقه منهتن به منطقه بروکلین در شهر نیویورک کشیده شد پلیس بازداشت‌ها را شروع کرد. تنها روز گذشته بیش از 700 معترض آمریکایی در مسیر منهتن به بروکلین دستگیر شدند.
این سرکوب‌ها درحالی صورت می‌گیرد که معترضان حاضر در مقابل ساختمان وال استریت از شیوه برخورد پلیس با مردم فیلمها و تصاویری تهیه کرده اند که این تصاویر بیانگر خشونت نیروهای پلیس است. از جمله ضرب و شتم معترضین و پاشیدن گاز فلفل روی صورت چند زن معترض که تصاویر این رسوایی در اینترنت پر شده و عکس‌های جوانانی که در گوشه و کنار خیابان وال‌استریت دست‌بسته در بازداشت پلیس هستند همه جا پخش شده است.
اعتراضات وال‌استریت تنها یک آغاز است
موج بیداری که در تمام کشورهای جهان کم‌کم راه خود را پیدا می‌کند، در قیام وال‌استریت نیز خود را نشان داده اما این تنها یک آغاز است. اگرچه این اعتراضات ریشه در بحران اقتصادی آمریکا دارد، جنبه‌ای از "آگاهی" را نیز در خود می‌پروراند که در آینده ابعاد گسترده‌تری از آن دیده خواهد شد.
اعتراضات وال استریت که در حال گسترش در سایر شهرهای مهم آمریکاست همانند موج بیداری اسلامی از ویژگی "مردمی بودن" برخوردار است. از همین رو از همراهی گروه‌‌ها و افراد مختلفی تاکنون برخوردار بوده است. به طور مثال اتحادیه‌های "کارگری" و سازمان‌های "آزادی‌خواه" حمایت قاطع خود را اعلام کردند. در میان اتحادیه‌ها، اتحادیه "معلمین" و اتحادیه کارکنان "حمل و نقل" اعلام کرده‌اند که در تظاهرات چهارشنبه آینده مشارکت خواهند کرد. علاوه بر این دو اتحادیه، "حزب خانواده‌های کارگر"، سازمان "مووآن"، ائتلاف "بی‌خانمان‌ها"، ائتلاف "آموزش موثر"، سازمان "نیویورک متحد" و سازمان "اقتصاد قوی برای همه" اعلام کرده‌اند که از این تظاهرات حمایت خواهند کرد.
سرکوب ظالمانه تظاهرات کوچک مردمی و رشد آن
مایکل مور که در کنار برخی از اهالی مشهور سینمای آمریکا، حمایت خود را از این اعتراضات مردمی اعلام کرده است در مورد برخود با معترضان می‌گوید: «اکنون همه فیلم‌ساز شده‌اند و با دوربین‌های کوچک موبایل خود در حال رسوا کردن رژیم آمریکا هستند. این رسوایی تنها رسوایی دولت اوباما نیست بلکه رسوایی نظام سرمایه‌داری جهانی است.»
اگرچه این اعتراضات در ابتدا در رسانه‌ها بازتاب چندانی نداشت اما با سرکوب پلیس به مرکز توجه رسانه‌ها تبدیل شد. "ناتان اشنایدر"، تحلیلگر آمریکایی مسائل سیاسی در مقاله "وقتی خونی ریخته شود، حرکتی صورت می‌گیرد" در پایگاه اطلاع‌رسانی "آلترنت"، تصریح کرد که پلیس آمریکا با به‌کارگیری خشونت علیه معترضین وال‌استریت، به طور ناخواسته منجر به انعکاس اخبار آنها در رسانه‌ها و رشد این قیام شد.
بعد از آنکه تظاهرات معترضان از وال‌استریت در منطقه منهتن به منطقه بروکلین در شهر نیویورک کشیده شد پلیس بازداشت‌ها را شروع کرد. تنها روز گذشته بیش از 700 معترض آمریکایی در مسیر منهتن به بروکلین دستگیر شدند.
این سرکوب‌ها درحالی صورت می‌گیرد که معترضان حاضر در مقابل ساختمان وال استریت از شیوه برخورد پلیس با مردم فیلمها و تصاویری تهیه کرده اند که این تصاویر بیانگر خشونت نیروهای پلیس است. از جمله ضرب و شتم معترضین و پاشیدن گاز فلفل روی صورت چند زن معترض که تصاویر این رسوایی در اینترنت پر شده و عکس‌های جوانانی که در گوشه و کنار خیابان وال‌استریت دست‌بسته در بازداشت پلیس هستند همه جا پخش شده است.
اعتراضات وال‌استریت تنها یک آغاز است
موج بیداری که در تمام کشورهای جهان کم‌کم راه خود را پیدا می‌کند، در قیام وال‌استریت نیز خود را نشان داده اما این تنها یک آغاز است. اگرچه این اعتراضات ریشه در بحران اقتصادی آمریکا دارد، جنبه‌ای از "آگاهی" را نیز در خود می‌پروراند که در آینده ابعاد گسترده‌تری از آن دیده خواهد شد.