شيرين عبادی: مردم ایران از من خوششان نمی‌آید

تاریخ انتشار : ۰۶ آذر ۱۳۹۰

به لطف برنده شدن جايزه صلح نوبل، توانسته ام صداي خود را به دوردست ها برسانم اما نه به ايران.

"شيرين عبادي" در گفتگو با نشريه ايتاليايي به شكست خود از اقتدار ملت ايران اذعان كرد.
 
به گزارش گرداب به نقل از باشگاه خبرنگاران، وي در مصاحبه با پايگاه اينترنتي ايتاليايي زبان وانيتي فير اذعان كرد:‌ «به لطف برنده شدن جايزه صلح نوبل (جايزه آمريكايي)، توانسته ام صداي خود را به دوردست ها برسانم اما نه به ايران.»

عبادي ادامه داد: «مردم ايران مي‌دانند که من قصد مقابله با ايران را دارم (به همين دليل از من خوششان نمي آيد.)»

وي سعي كرد در هجمه تبليغاتي رسانه هاي غربي اين بار با نام "دفاع از حقوق زنان" به انجام مأموريتي كه غرب براي دخالت در امور ايران به او واگذار كرده بپردازد و براي انجام رسالتش مدعي شد: «امروزه نيز به زن مسلمان همانند يک زن ضعيفي نگاه مي کنند که عادت کرده فقط در آشپزخانه بماند. هر يک زن به اندازه يک نصف مرد ارزش داشته و حق جمع شدن در يک جا را ندارند.»

به نظر مي رسد او فراموش كرده خودش قبلا به تساوي حقوق زنان با مردان در ايران اذعان کرد و چندي پيش در مصاحبه با خبرگزاري "لا اسپزيا" ايتاليا تصريح کرده بود زنان از حقوقي برابر و شايد هم بيش از مردان در ايران برخوردارند.
 
وي گفته بود: «بيش از 65 درصد دانشجويان ايراني را زنان تشکيل مي دهند و بسياري از استادان دانشگاه ها نيز زن هستند.»
 
عبادي در ادامه دامنه اعترافات خود را وسيع تر کرد و افزود: «زنان ايراني حتي زودتر از زنان سوئيسي به سن مورد نظر براي راي دادن دست مي يابند و در پست هاي سياسي نيز به درجات بالا مي رسند.»
 
از سوي ديگر روزنامه آمريكايي "هافينگتون پست" هم در گزارشي اعلام كرده بود: زنان ايراني از مزاياي بالقوه اقتصاد كشورشان بهره‌مند هستند و تساوي حقوق زن و مرد و استقلال مالي زنان در ايران كاملأ مشهود است.
 
اين پايگاه اينترنتي چندي پيش در تحليل خود به قلم "نيلان افساري" نوشته بود: زنان ايران از موقعيتي اقتصادي بهره‌‌مند شده اند که هرگز آن را در اختيار نداشته اند. اين فرصت مشابه فرصتي است که همتايان آنها هم اکنون در عربستان براي به دست اوردن آن تلاش مي کنند. بعد از آنکه دولت شروع به صدور مجوزهاي تاکسي براي زنان کرد، زنان نيز به تدريج ولي با اطمينان پشت فرمان قرار مي گيرند و مزاياي حرفه اي بالقوه پرمنفعت را تجربه مي کنند.
 
نويسنده مقاله سپس به بيان مشاهدات خود در سفر به ايران مي پردازد و مي نويسد: من از مشاهده اين تحول در حقوق زنان ايران و اينکه زنان حق استقلال مالي را پيگيري مي کنند متعجب شدم. زنان ايران در طيف وسيعي از مشاغل ايفاي نقش مي کنند و داراي تحصيلات بالايي هستند و زنان بخش اعظم دانشجويان دانشگاه ها را تشکيل مي‌دهند.