تمام دشت پر از زخم‌های عطشان بود/فرات پیرهنش بود و آسمان کفنش
گرداب- این شعر از سروده‌های "علیرضا قزوه"، شاعر آیینی معاصر است که به تازگی در رثای سیدالشهدا علیه السلام سروده شده است:
یکی ز خیل شهیدان گوشه چمنش
سلام ما برساند به صبح پیرهنش
کسی که بوی هوالعشق می‌دهد نفسش
کسی که عطر هوالله می‌دهد دهنش
کسی که بین من و عشق هیچ حایل نیست
کسی که نسبت خونی ست بین عشق و منش
به غیر زخم کسی در رکاب او ندوید
و گریه های خدا مانده بود و عطر تنش
تمام دشت پر از زخم های عطشان بود
فرات پیرهنش بود و آسمان کفنش
فرشته گفت ببینید این چه آینه‌ای ست
چه قدر بوی هوالنور می دهد سخنش
فرشته گفت ببینید! عرشیان دیدند
سری جدا شده لبخند می زند بدنش
به زیر تیغ تنش تکه تکه قرآن شد
مدینه مولد او بود و کربلا وطنش
یکی ز گوشه نشینان زخم روشن او
سلام ما برساند به شام پیرهنش...
عشق علیه السلام
یکی ز خیل شهیدان گوشه چمنشسلام ما برساند به صبح پیرهنش
کسی که بوی هوالعشق می‌دهد نفسش
کسی که عطر هوالله می‌دهد دهنش
کسی که بین من و عشق هیچ حایل نیست
کسی که نسبت خونی ست بین عشق و منش
به غیر زخم کسی در رکاب او ندوید
و گریه های خدا مانده بود و عطر تنش
تمام دشت پر از زخم های عطشان بود
فرات پیرهنش بود و آسمان کفنش
فرشته گفت ببینید این چه آینه‌ای ست
چه قدر بوی هوالنور می دهد سخنش
فرشته گفت ببینید! عرشیان دیدند
سری جدا شده لبخند می زند بدنش
به زیر تیغ تنش تکه تکه قرآن شد
مدینه مولد او بود و کربلا وطنش
یکی ز گوشه نشینان زخم روشن او
سلام ما برساند به شام پیرهنش...
عشق علیه السلام