پنتاگون به فیلم‌سازان اجازه می‌دهد با هزینه‌ای کم از تجهیزات نظامی استفاده کنند. در عوض فیلمنامه باید برای ویرایش خطی تحویل پنتاگون شود.
به گزارش گرداب، پایگاه خبری تحلیلی "ائتلاف جنگ را متوقف کنید" در مقاله‌ای به قلم "دیوید سیروتا" می‌نویسد: هنگامی که "جورج سانتایانا" فیلسوف گفت "کسانی که گذشته را به خاطر نمی‌آورند محکوم به تکرار آن هستند"، منظور او نصیحت کردن بود – نه تأیید فراموشی گروهی یا مرور تاریخ. این نکته باید مشخص شود.تبانی صنایع نظامی و تفریحاتی، سود زیادی عاید هر دو طرف می‌کند
اما کسانی که در محل تلاقی مبهم "پنتاگون" و "هالیوود" مشغول به کار هستند یا معنای این موعظه را نمی‌فهمند یا احتمالاً نمی‌خواهند بفهمند. در عوض، این هفته با اکران یکی از فیلم‌هایی که خیلی‌ها منتظر آن بودند، پیش‌گویی سانتایانا تبدیل به یک بیانیه مأموریت عمومی برای یک مجموعه "نظامی-تفریحی" رو به رشد شد.
از سال 1986 که فیلم "تاپ گان" موجب از بین رفتن رکود رابطه میان هالیوود و پنتاگون پس از جنگ ویتنام شد، تبانی صنایع نظامی و تفریحاتی تبدیل به یک شیادی پررونق شد که سود زیادی عاید هر دو طرف می‌کرد و در این میان مردم آمریکا تلکه می‌شدند.
پنتاگون در ازای دسترسی فیلم‌سازان به تجهیزات نظامی، فیلم‌نامه‌های آنان را ویرایش می‌کند
نقشه کار بسیار ساده است. پنتاگون به استودیوهای فیلم‌سازی اجازه می‌دهد با هزینه‌ای کم و بودجه پرداخت شده به وسیله مردم، از تجهیزات و پایگاه‌های نظامی استفاده کنند. در عوض، فیلم‌سازان باید فیلمنامه خود را جهت ویرایش خطی به پنتاگون تحویل دهند. جای تعجب نیست که این ویرایش‌ها اغلب شامل انتقاد از سیاست‌های نظامی، اصلاح تصویر شکست‌های تاریخی و به طور کلی هر چیزی می‌شود که برای بینندگان این تصور را به وجود آورد که سیاست دفاعی کنونی ما، تکرار اشتباهات گذشته است.
اگر استودیویی با این ویرایش‌ها موافقت نکند، دسترسی به تجهیزات نظامی را از دست داده و اغلب، ساخت فیلم متوقف می‌شود. برعکس، اگر فیلم‌سازان موافق این ویرایش‌ها باشند، دسترسی آنان تأیید شده و فیلم با هزینه‌ای کمتر برای استودیو ساخته می‌شود. به غیر از متون نمایش داده شده با حروف بسیار ریز در پایان فیلم هم، هیچ جای دیگری در مورد این سانسور چیزی گفته نمی‌شود.
پنتاگون فیلم جدید هالیوود را با تبلیغات جذب نیرو تلفیق کرده است
نتیجه قابل پیش‌بینی این امر تعداد زیادی فیلم است که هم از سیاست نظامی آمریکا تجلیل می‌کنند و هم تاریخ پر فراز و نشیب ماجراگرایی نظامی آمریکا را پوشش می‌دهند و فیلم‌های مهم نسبتاً کمی این سیاست و ماجراگرایی را مورد سؤال قرار می‌دهند.
شکی نیست که این تمهیدات به عنوان یک نظام زورگویی مخفی بسیار مؤثر بوده است. اما حالا که مردم آمریکا اثربخشی حملات مداوم و اشغال‌های بی‌پایان را مورد سؤال قرار داده‌اند، پنتاگون نگران شده و بنابراین تبلیغات فتنه‌انگیز خود را به شدت افزایش داده است. مثلاً، سال گذشته پنتاگون اولین حمایت مالی کامل خود از یک فیلم، یعنی "ایکس من: فرست کلاس" را انجام داده و این فیلم را با تبلیغات برای جذب نیرو تلفیق کرد. اکنون از این نیز فراتر رفته و هزینه کامل ساخت فیلم بلند خود، "اکت آو والور" را پرداخت کرده که این فیلم 24 فوریه در سینماهای سراسر آمریکا پخش شد.
هدف اصلی فیلم ایکس من، فراموشی اشتباهات گذشته آمریکا است
این فیلم که نیروهای ویژه مشغول به خدمت نیروی دریایی آمریکا در آن ایفای نقش می‌کنند، به ظاهر درباره مأموریتی برای نابودی تروریست‌ها است. اما همان‌طور که یکی از فیلم‌سازان در این هفته افشا کرد، تصویرسازی‌های حماسی و پیروزی‌ها طوری طراحی شده است که بار دیگر گذشته را فراموش کنیم.
"مایک موس مک کوی"، یکی از سازندگان این فیلم، در مصاحبه‌ای با اندیشکده "هافینگتن پست" بیان کرد "دوست دارم تمام خاطرات جنگ ویتنام از بین برود. این جنگ دوران بسیار بدی برای آمریکا بود، اما زمان آن رسیده که به شکلی آن را، و حساسیت‌های موجود را، فراموش کرده و دیگر این درگیری را برای ارتش و زنان و مردانمان تداعی نکنیم، و چشمانمان را باز کنیم و بگوییم در این دنیا چه خبر است؟ مردان و زنان یونیفرم پوش ما در حال حاضر چه کاری برای ما انجام می‌دهند؟"
باید از شباهت‌های میان جنگ‌های اخیر آمریکا و جنگ ویتنام درس گرفت
اگرچه درست است که جنگ‌های اخیر آمریکا شبیه به جنگ ویتنام نیستند، اما یک گزارش بسیار خوب در نشریه نیروهای مسلح اثبات می‌کند که شباهت‌های زیادی میان این جنگ‌ها وجود دارد که می‌توان از آنها درس گرفت. با در نظر گرفتن درس‌های تاریخ، ممکن است یاد بگیریم که از گرفتاری در تنگناهای خارجی اجتناب کنیم، زیرا هزینه نیروی انسانی بسیار بالا است. ممکن است یاد بگیریم که برخی درگیری‌ها نیز به هیچ وجه راه حل نظامی ندارند.
اما این درس‌ها مخالف با حرکت پنتاگون برای تمرکز بر تکرار دائم گذشته نظامی محور خود است، بنابراین این درس‌ها عمداً نادیده گرفته می‌شوند. این در حقیقت پیروزی مجموعه نظامی-تفریحی است، اما برای آمریکا یک پیروزی بی‌فایده است. پیروزی‌ای که نشان می‌دهد به هشدارهای سانتایانا هیچ توجهی نمی‌شود.
منبع: فارس