"خیریه همت"؛ وبلاگی با ایده‌هایی بزرگ

گرداب- در هیاهو و گرفتاری های معمول روزمره گاهی می شود که از نیازمندی سخن گفته می شود اما شاید شرایط اقتصادی عموم آن قدر مطلوب نباشد که بتوانند مشکلی از نیازمندان را حل کنند.

ولی این زمانی است که کمک های کوچک و قطره ای دور از هم باشند و اگر همتی باشد که این قطره های خالص را کنار هم بگذارد، آن وقت است که دریایی پیدا می شود که غم و غصه ای را از دل نیازمندی پاک می کند.

"خیریه مجازی همت" شاید اولین از نوع خودش باشد. عده ای جوان پرشور که علاقه مند به کار خیرند کنار همدیگر جمع شده اند. نیازمندان را شناسایی می کنند، برایشان فراخوان می دهند و سپس همه دوستان و آشنایانشان را بسیج می کنند تا همان دریای همت شکل بگیرد.

سایت "ندای انقلاب" گفت‌وگویی داشته با "مهدی قمصریان" که خود را خادم خیریه معرفی می کند.

از چه زمانی به فکر تاسیس خیریه همت افتادید؟

اتفاقا خودم خیلی اوضاعم ردیف نبود برای همین تصمیم گرفتم همین پیامک را برای گروهی از دوستان بفرستم. نکته جالب اینجا بود که با نیت خیر و مشارکت متناسب تعدادی از دوستان و با تقبل بخشی از مبلغ مورد نیاز، هزینه خرید آن یخچال تامین شد.

صبح فردای آن روز به این مسئله فکر می کردم که شاید ما مثل خیلی از افراد متمکن و ثروتمند توانایی مالی زیادی برای انجام کارهای خیر نداشته باشیم، اما وقتی کنار هم قرار می گیریم حتی با رقم های کوچک هم قادریم بعضی گره ها را باز کنیم. همین مسئله باعث شد تا به فکر افتتاح و تاسیس یک گروه خیریه مردمی با مشارکت دوستان و آشنایان بیافتم.

البته اگر کار خیر دیگری هم پیش بیاید با همفکری دوستان بررسی می کنیم و اگر اولویتش ثابت شد، اقدام می کنیم. شعار جمع نوپای ما این است که امیدواریم بتوانیم نیت های خیر اطرافیانمان را متمرکز کنیم و مشکلات ولو کوچک بعضی نیازمندان را برطرف کنیم و بر این باوریم که اگر با اخلاص مشکل یک نفر هم حل بشود، همه ما را بس است.

دلیل دوم، تجربه سرعت اطلاع رسانی و اقدام بود که فضای مجازی می توانست کمک شایانی به آن داشته باشد.

دلیل سوم، صرفه جویی در هزینه ها بود. چرا که ما تنها اقدام به راه اندازی یک وبلاگ ساده و خرید یک سامانه ارسال و دریافت پیام کوتاه کردیم که این ها هم با مشارکت و تقبل بعضی دوستان انجام شد. در اصل، خیریه در ابتدای مسیر بود و قادر به تامین هزینه های گزاف و هنگفت تامین دفتر یا موارد مشابه نبود.