پیشرفت بعضی از انواع جرایم سایبری و پیچیدگی تکنولوژی تشخیص و مهار آنها تا بدانجا بوده است که شاید بتوان گفت، امروزه امنیت روانی، فیزیکی و سایبری بسیاری از مردم جهان ممکن است با یک کلیک نابجا به خطر بیافتد.
به گزارش گرداب، در مجموعه مقالات گذشته ابتدا به ارائه تعریفی از جرم
سایبری پرداختیم و از نگاه هدف و موضوع، زمینههای بروز این جرایم را ارائه کردیم. سپس به طور خاص به بررسی شاخصههای جرایم سایبری پرداخته و پس از بررسیهای گستردهای که بر روی تعاریف گوناگون جرایم سایبری، هدف، موضوع و
زمینههای بروز آنها انجام دادیم و به این نتیجه رسیدیم که میتوان 3 شاخصه
اصلی برای جرایم سایبری برشمرد که عبارتند از: رایانه و ابزارهای الکترونیک به مثابه
یک ابزار، رایانه و ابزارهای الکترونیک به مثابه
قربانی، رایانه و ابزارهای الکترونیک به
مثابه دستگاه ذخیره.
در مورد هر یک از این شاخصهها تعاریفی ارائه داده و مثالهایی را برای آنها ذکر کردیم؛ در نهایت به سراغ پیشینه جرایم سایبری رفته و در قسمت قبل، تاریخچه مختصری از جرایم سایبری پیش از پیدایش اینترنت ارائه دادیم. در این مقاله که قسمت پایانی سری مقالات "نگاهی جامع به جرایم سایبری" میباشد؛ تاثیر اینترنت را بر گسترش جرایم سایبری بررسی خواهیم نمود.
فاز دوم جرایم سایبری پس از تجاریسازی اینترنت برای استفاده همگانی کلید خورد، یعنی اواسط دهه 90 میلادی که رشد اینترنت به طرز وحشتناکی افزایش یافت. در این زمان بود که کامپیوترهای شخصی و اینترنت به طرز عجیبی سیر پیچیدهتر شدن خود را طی میکردند.
در دسامبر سال 1995 تنها حدود 16 میلیون کاربر اینترنت در کل جهان وجود داشت ولی با گذشت یک فاصله کوتاه 7 ساله، این آمار به بیش از 585 میلیون کاربر در می 2002 رسید؛ یعنی حدود 10 درصد جمعیت جهان در همان موقع.
اما در میان این کاربران اینترنت توازن جمعیتی متناسبی برقرار نبود؛ زیرا بیش از 95 درصد ارتباطات اینترنتی جهان در آن زمان در کشورهای آمریکا، کانادا، استرالیا، ژاپن و تعدادی از کشورهای اروپایی بود. در این برهه از زمان بود که نوع جدیدی از جرایم سایبری که زمینه بروز آن بیشتر در فضای اینترنت بود، ظهور پیدا کرد.
در مراحل اولیه بروز جرایم سایبری و تکنولوژی رایانهای، بیشتر کلمه "هک شدن" بر سر زبانها افتاده بود و میزان تواتر این کلمه نسبت به جرایم سایبری دیگر بسیار بیشتر بود؛ هرچند که بعدها، این جرم به عنوان شاخهای از جرایم سایبری شناخته شد.
اگر نگاهی به گذشته و دوران دهه 90 میلادی بیاندازیم، میتوانیم "کوین میتنیک" را به عنوان معروفترین هکر آن زمان برگزینیم. او در ابتدا عضو گروهی بود که با انجام تغییرات فرکانس صوتی بر روی خطوط تلفن به انجام جرایم گوناگون میپرداختند.
با ورود رایانه به دنیای تکنولوژی، کوین به سراغ یادگیری نحوه کار با رایانه و فنآوریهای مرتبط با آن رفته و به هکری صاحبنام تبدیل شد. میتنیک برای فعالیتهای غیرقانونیاش بارها دستگیر شده و به زندان افتاد. او در سن 17 سالگی به دلیل انجام جرایم مختلف مرتبط با ارتباطات تلفنی، برای اولین بار به زندان افتاد و پس از این که از زندان آزاد شد، با رایانه آشنا شده و رویه خود را تغییر داد و به سمت هک روی آورد.
کوین تا سال 2005 به علت نفوذ به سیستم ارتباطی و شبکه رایانهای شرکتهای مختلف، دستیابی به اطلاعات کاربران این شرکتها و کپی غیرقانونی و بدون مجوز نرمافزارهای گوناگون؛ بیش از چندین بار به زندان افتاده و دوباره آزاد شد.
میتنیک در طی دوران انجام جرایم و همچنین دوران زندانی شدنش به شخصیتی اسطورهای در بین مجرمین سایبری تبدیل شده بود و در صدر لیست افراد تحت تعقیب آمریکا قرار داشت. تا مدتها روشهای او به عنوان روش غالب در ارتکاب جرایم سایبری، رواج داشت.
در سال 2000 یکی از نمونههای مشهور جرایم سایبری دنیا صورت گرفت؛ در این سال کاربران بسیاری در سرتاسر دنیا ایمیلی را دریافت کردند که موضوع آن "I Love You" بود و فایل پیوستیای با عنوان "Love Letter For You.txt.vbs" به آن ضمیمه شده بود. همینکه کاربر بر روی این فایل کلیک میکرد، رایانه به این ویروس آلوده شده و سپس به طور خودکار این ویروس را به آدرسهای موجود در لیست آدرس ایمیل ارسال میکرد. بدین ترتیب، این ویروس به سیستم تمامی افراد و حتی شرکتهای موجود در آن لیست ارسال شده و دامنه شیوع آن گستردهتر شده و در سراسر جهان پخش شد.
در طی این سالها جرایم سایبری شکلهای مختلفی به خود گرفتهاند و در فرمهای گوناگونی ظاهر شدهاند. دنیای ما امروزه بسیار به وسایل الکترونیکی و رایانهای وابسته شده و دامنه وسعت استفاده از این وسایل نیز از خانهها و مدارس تا شرکتهای خصوصی - تجاری بزرگ و ادارات دولتی گسترده شده است. پیشرفت بعضی از انواع جرایم سایبری و پیچیدگی تکنولوژی تشخیص و مهار آنها تا بدانجا بوده است که شاید بتوان گفت، امروزه امنیت روانی، فیزیکی و سایبری بسیاری از مردم جهان ممکن است با یک کلیک نابجا به خطر بیافتد.