گسترش روز افزون بازار سیاه جرایم سایبری

به گزارش گرداب، تصور عامه مردم از واژه جرم و جنایت با آنچه امروزه به عنوان جرایم سایبری شناخته می شود متفاوت است، جرم در افواه عوام بیشتر شامل مواردی عینی و ملموس می شود؛ برای مثال ربودن کیف پول شخصی در خیابان توسط افرادی ناشناس، سرقت اتوموبیل یا وسایل شخصی و یا مورد حمله واقع شدن از مصادیق عینی جرم و جنایت می باشد.

حال اگر در فضای وب، حساب اینترنتی کاربر به صورت آنلاین مورد دستبرد قرار گیرد قضاوت فرق خواهد کرد، شیوع انواع جرایم سایبری در سال‌های اخیر موجب نوعی تجدید نظر در تعاریف از واژه جرم و جنایت شده است.

بنابر پژوهشی که در سال‌های اخیر توسط کالج راسموسن  انجام شده است؛ در مقایسه با 44 درصد از مردم دنیا که تحت تاثیر جرایم سایبری قرار گرفته اند، تنها 15 درصد از آن‌ها یک جرم واقعی را تجربه کرده اند. همچنین 69 درصد از انسان‌هایی که هم اکنون در قید حیاتند، حداقل برای یک دفعه تحت تاثیر جرایم سایبری قرار گرفته‌اند.

در حال حاضر جرایم سایبری برای افرادی که در فضای مجازی به این گونه فعالیت‌های مخرب مشغول‌اند، سودهایی کلان به دنبال دارد و به همین دلیل برای جنایت‌کاران سایبری به نوعی کسب و کار مجازی در دنیا تبدیل شده است.

برای مثال اطلاعات قابل خرید و فروش کاربران در سال 2011 درآمدی بالغ بر 388 میلیارد دلار برای هکرها به دنبال داشته است؛ این عدد تقریبا نزدیک به سود قاچاق و فروش غیرقانونی مواد مخدر در همان سال که بالغ بر 411 میلیارد دلار بوده است، می‌باشد.

سایت‌های مستهجن و رفتارهای خطرناک اینترنتی در اینگونه سایت‌ها نیز موجب شیوع جرایم سایبری از نوع گسترش بدافزارها و ویروس‌ها شده است و به آسیب پذیری کاربر کمک می کند؛ برای مثال جستجوی سایت‌های مستهجن، کاربر را بیشتر در معرض لینک‌های ناامن قرار می‌دهد؛ همچنین استفاده از شبکه وای‌فای رایگان، خطرات امنیتی بالایی برای کاربر دارد و نیز دروغ گویی در مورد اطلاعات شخصی به صورت آنلاین، به همین اندازه رفتاری مخاطره‌آمیز است.

ممکن است بسیاری بر این باور باشند که داشتن اطلاعات کاربری جعلی در صورتی که اطلاعات کاربر در معرض نمایش قرار گیرد، به امنیت وی کمک می‌کند؛ اما کالج راسموسن در این مورد عقیده‌ای متفاوت دارد:

"ژاکوب سورم" مدیر هماهنگ‌کننده سیستم‌های اطلاعاتی دانشکده فناوری و طراحی کالج راسموسن؛ در توضیح ‌مطلب فوق چنین گفته است:

"اگر بدانم که در دنیای مجازی مورد شناسایی قرار می‌گیرم، قطعا به سایت‌های خبری و ورزشی مراجعه می‌کنم؛ اما اگر احساس کنم که شناسایی نمی شوم، ممکن است به سراغ سایت‌های غیراخلاقی‌ همچون برخی سایت‌های مستهجن و یا سایت‌هایی که دانلود موزیک یا ویدئو از آن‌ها غیرقانونی است، بروم."

سایت‌های مستهجن به دلیل مراجعات بسیاری که دارند، بستری مناسب برای نرم افزارهای مخرب و یا ویروس‌ها می باشند. وب‌گردی در سایت‌های مستهجن، به دلیل اینکه کاربران اغلب به این نکته دقت نمی‌کنند که محتوایی که در جستجوی آن هستند از کجا آمده است، باعث می شود تا بر روی انواع لینک‌ها کلیک کند و گرفتار انواع ویروس‌ها شوند؛ این در حالی است که همان کاربر در سایر سایت‌ها بر روی هر لینکی کلیک نمی کند.