در زمان های نه چندان دور عکس ها جزو حریم شخصی افراد حساب می شدند. جای آن ها در آلبوم های خانوادگی بود و هرکسی اجازه دیدن این آلبوم ها را نداشت. در آن زمان ها خبری از عکس های آتلیه ایی به سبک امروز نبود. به عکس ها که نگاه می کردی بیشتر از این که مدل لباس و ژست صاحب عکس نظرت را جلب کند صمیمت و لبخند در چهره ها جلب توجه می کرد. عکس ها نمونه واقعی از سوژه های «همین الان یهویی» بودند.
اگر عکس دختری دست یک پسر نامحرم می افتاد غوغا می شد و آن دختر از ترس سوء استفاده از عکسش شب و روز نداشت. اما امروز انگار همه چیز برعکس شده است. با ورود شبکه های اجتماعی دیگر حریم خصوصی معنایی ندارد. همه در همه چیز با هم شریکند. در عکس ها، خوشحالی ها، ناراحتی ها، احساسات و همه اتفاقات تلخ و شیرین زندگی. امروز دخترها به جرم منتشر نکردن عکس هایشان در فضای مجازی محکوم به تنهایی می شوند. همه آن ها را از لحاظ فکری عقب مانده می دانند و به آن ها برچسب املی می زنند و هیچ کس نمی پرسد بر اساس کدام قانون نانوشته همه دختران باید عکس هایی که جزو حریم خصوصیشان است به نمایش عموم بگذارند؟ البته هستند افرادی که محکم پای ارزش های خود ایستاده اند و علی رغم داشتن شهرت از پخش عکس های خصوصیشان جلوگیری کرده اند و مرز بین زندگی خصوصی و زندگی کاریشان را مشخص نموده اند. مانند جواد رضویان، مجید صالحی، شاهرخ استخری و…
چرا عده ایی عکس های خود را منتشر می کنند؟
در کنار کسانی که با تلاش فراوان در حال شنا کردن بر خلاف این موج هستند، عده ای نیز هستند که خود را به دست این موج سپرده اند و هر روز با انتشار عکس های خود در ژست های نامتعارف و آرایش های غلیظ با هم به رقابت می پردازند. این گروه که اغلب خود را مدل معرفی می کنند؛ تعداد بالایی دنبال کننده دارند که البته در بیشتر موارد این دنبال کننده ها غیر واقعی و خریداری شده اند. سوال این جاست که چه اتفاقی باعث می شود تا افراد، عکس های شخصی خود را با دیگران به اشتراک بگذارند؟ چرا آن ها با وجود دریافت کامنت های غیر اخلاقی بازهم حاضرند عکس هایشان را به دیگران نشان دهند؟
شاید بتوان یکی از علت های نمایش گذاشتن عکس ها توسط این افراد را بیماری اخلال شخصیت نمایشی دانست. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، تحریک پذیر و هیجانی‌اند و رفتاری پررنگ و لعاب، نمایشی و برون گرایانه دارند. اما علی‌رغم رفتار متظاهرانه و پر زرق و برقی که دارند، اغلب نمی‌توانند دلبستگی عمیقی را به مدت طولانی حفظ کنند. این بیماران، خود را همتای برترین ستاره‌های سینما می‌دانند و همواره ستاره متظاهر مجلس بوده، و با دلربایی، جذابیت‌های ظاهری، و اغواگری و عشوه‌گری می‌کوشند در کانون توجه باشند. به همین دلیل سعی می کنند تا در شبکه های اجتماعی همپای بازیگران معروف از خودشان عکس منتشر کنند. آنان هیجان‌ها و روابطی پر‌شور، ولی در عین حال سطحی و پیوسته در حال تغییر دارند. آنان با فخر فروشی درباره زیبا بودن یا مهارت‌های ورزشی، می‌کوشند توجه دیگران را به خود جلب کنند. علایق و نگرش‌های آنان به سهولت تحت تأثیر دیگران یا نقشی که هم‌اکنون ایفا می‌کنند، قرار می‌گیرد. آنان به سرعت، روابط صمیمانه پرشوری را برقرار می‌کنند، ولی به سرعت خسته شده و احساس می‌کنند که قدر‌شناسی کافی از آنان به عمل نیامده است. اما این به این معنی نیست که تمام کسانی که عکس های خود را به انتشار می گذارند بیمار هستند. بعضی از آن ها در سلامت کامل به سر می برند و از روی عمد و غرض و تنها برای جلب توجه و بالا بردن تعداد دنبال کننده و لایک این کار را می کنند. خیلی از آن ها حتی حاضرند برای رسیدن به خواسته شان دنبال کننده خریداری کنند!
دنبال کننده های واقعی یا خیالی؟
در نگاه اول وقتی به صفحات این افراد سری بزنید شاید تعداد بالای دنبال کننده ها شما را شگفت زده کند. یک صفحه خصوصی با هزاران نفر عضو. در این جا دو احتمال پیش بینی می شود: اول اینکه این خانمِ مدل آنقدر بیکار است که فرصت دارد به درخواست دنبال کردن این افراد تک به تک پاسخ مثبت بدهد و در طول زمان برای خودش دنبال کننده جمع کند و تبدیل شود به مصداق قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود یا اینکه کار را راحت کرده و این تعداد دنبال کننده را یک جا خریداری کند. که البته با بررسی تعداد پست های گذاشته شده نسبت به تعداد دنبال کننده ها و انجام یک جمع و تفریق ذهنی می توان به این نتیجه رسید که این مسئله در شبکه اجتماعی بزرگی مثل اینستاگرام بسیار دور از ذهن است که هزاران نفر یک فرد را تنها به خاطر پست های انگشت شمارش دنبال کنند. بنابراین با یک حساب سر انگشتی به راحتی می توان این نتیجه را گرفت که اغلب این صفحات دنبال کننده های قلابی هستند که توسط صاحب صفحه خریداری شده اند.
نتیجه به اشتراک گذاشتن این عکس ها چیست؟
درباره به اشتراک گذاشتن عکس ها عده ای می گویند که این گروه افراد تنها مدل هستند و عکس هایی که از خودشان منتشر می کنند مرتبط با کارشان است. عده ایی نیز معتقدند که زندگی خصوصی افراد به خودشان ارتباط دارد و اگر آن ها بخواهند عکس های برهنه هم از خودشان منتشر کنند کسی اجازه اظهار نظر ندارد. اما متأسفانه این افراد واقعیت را نمی بینند. آن ها از تأثیری که این عکس ها بر افراد جامعه می گذارند بی اطلاع هستند. نتایج رفتار مخرب این افراد عبارتند از:
*قبح شکنی: این افراد با انتشار تصاویر نامناسب قبح شکنی می کنند. آن ها به دیگران این جرأت را می دهند که عکس های نامناسب خود را در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی منتشر کنند. به همین ترتیب به اشتراک گذاشتن این تصاویر به امری طبیعی در جامعه تبدیل شده و تبعات منفی زیادی را به دنبال دارد.
*الگو گیری: از آنجایی که مخاطب شبکه های اجتماعی بیشتر نوجوانان و جوانان هستند طبیعی است که خطر دیدن این عکس ها بیشتر متوجه این گروه است. نوجوانان و جوانان با دیدن عکس این افراد آن ها را ایده آل های خود فرض کرده و در جهت شبیه شدن به آن ها تلاش می کنند. آن ها معیارهای زیبایی و تناسب اندام را از این گروه یاد می گیرند و مطابق با معیارهای آن ها پیش می روند. به همین دلیل گرایششان به عمل های زیبایی بیشتر می شود.
*از هم پاشیدن خانواده ها: متأسفانه تعداد مردانی که این تصاویر را در شبکه های اجتماعی می بینند کم نیستند. آن ها با دیدن عکس این افراد که خود را مانکن و مدل می نامند، سطح توقعاتشان از همسرانشان بالا رفته و در صورتی که همسر آن ها قادر نباشد تا خود را به ایده آل آن ها نزدیک کند زندگی شان دچار مشکل می شود.
همچنین بسیاری از زنان با الگو قرار دادن این مدل های دروغین هر روز میل به انواع عمل های زیبایی و کلاس های لاغری و مدل های گوناگون لباس پیدا می کنند و در نهایت اگر همسرشان قادر به تأمین مخارج آن ها نباشد زندگی شان از هم پاشیده می شود.
فعالیت مدل های سوری از چه زمانی آغاز شد؟
بعد از روی کار آمدن انواع و اقسام شبکه های اجتماعی، تب به اشتراک گذاشتن عکس های مختلف، مخصوصا عکس های سلفی، به شدت در بین جوان ها بالا گرفت. شبکه های اجتماعی تبدیل شد به یک میدان رقابت که همه برای گرفتن لایک بیشتر در آن تلاش می کردند. به تدریج هرکسی عکس برهنه تر از خودش می گذاشت لایک بیشتری می گرفت. کار به جایی رسید که عده ایی افراد سودجو از این فرصت استفاده کرده و عکس های نامتعارفی از خود منتشر کردند. آن ها برای توجیه این کارشان روی خودشان اسم مانکن، مدل، پوزر و… گذاشتند و هیچ کس نپرسید که این مدل ها که به یک باره رشد قارچ گونه پیدا کرده اند؛ بر اساس کدام معیار انتخاب شده اند و یا تحت نظر کدام برند معروف آموزش دیده اند؟
بسیاری از این افراد حاضرند با پرداخت مبالغ زیادی در آتلیه ها عکس بگیرند و خود را مدل معرفی کنند. بعضی ها نیز با دریافت دستمزدی ناچیز حاضرند حتی برای لباس های خانه هم مدل شوند. متأسفانه هیچ نهاد و یا سازمانی هم روی فعالیت این افراد نظارت ندارد و آن ها آزادانه به فعالیت خود ادامه می دهند.
عقب نشینی با پخش تنها یک کلیپ
در حالی که اینستاگرام به میدانی برای جولان دادن افراد بی بند و بار تبدیل شده است؛ خبرگزاری فارس کلیپی با عنوان بی بند و باری در اینستاگرام منتشر کرد که در آن گزارشی از وجود صفحات بی محتوای این افراد ارائه داد.
به دنبال پخش این گزارش یکی از صفحه داران فعال در این زمینه از خود واکنش نشان داد و با حذف تمامی عکس‌های غیراخلاقی، تنها به انتشار تصاویر باحجاب خود اکتفا کرد.
