در لابه لای این برنامه به وضوح می شد دلیل ترس غرب از انقلاب اسلامی را فهمید. وقتی می بینیم چگونه این حرکت اسلامی را در قلب اروپا به خاک و خون کشیدند تا مبادا آرمان صدور انقلاب تحقق نیابد.
چند شب پيش، نزدیکی های ساعت یازده و نیم شب، خيلی اتفاقی چرخش پیاپی کانال تلویزیون خانه مان به شبکه چهار سیما افتاد و با ديدن چهره های حسین بهزاد، حاج سعيد قاسمی و نادر طالب‌زاده در برنامه ای به نام "راز"، ماندگار شد.
صحبت از جنگ بوسنی بود و مسلمانانی که دلبسته انقلاب اسلامی شده بودند و با تأسی از جمهوری اسلامی به نبرد نابرابر با صرب ها پرداخته بودند.
صحبت از جنگ بوسنی بود و مسلمانانی که دلبسته انقلاب اسلامی شده بودند و با تأسی از جمهوری اسلامی به نبرد نابرابر با صرب ها پرداخته بودند.
اما جنس این صحبت با همه مناظره ها و گفتگوهای تلویزیونی فرق خاصی داشت، از آنجا که حاج سعید، حسین بهزاد و نادر طالب زاده به همراه گروه روایت فتح، روزی از نزدیک در صحنه نبرد مسلمانان بوسنی و صرب ها قرار داشته اند.
واقعیت های عجیبی می شنیدیم. از دلبستگی آنها به ایران تا تهاجم فرهنگی اسلام به قلب اروپا!
لابه لای حرف ها و خاطرات این 3 عزیز، تکه هایی از مستندی تکان دهنده به نام "خنجر و شقایق" پخش شد که بر روی آن نریشن های زیبای سید شهیدان اهل قلم خودنمایی می کرد.
در لابه لای این برنامه به وضوح می شد دلیل ترس غرب از انقلاب اسلامی را فهمید. وقتی که حاج سعید درباره پیروزی های مسلمانان در جنگ ها و دخالت غرب گفت و وقتی می بینیم که چگونه این حرکت اسلامی را در قلب اروپا به خاک و خون کشیدند تا مبادا آرمان صدور انقلاب تحقق نیابد.
و وقتی می شنویم که "دیوید پترائوس" فرمانده فعلی نیروهای آمریکایی در افغانستان و فرمانده قبلی نیروهای این کشور در عراق که امروز تمامی جنایت ها و نا امنی هایی که توسط نیروهای آمریکایی طرح ریزی می شود در زیر سر منحوس اوست، در موقع کشتار مسلمان بوسنی فرمانده ارشد نیروهای آمریکایی در بوسنی بوده است، حماقت است که درباره آینده مردم افغانستان و عراق یعنی همان دو کشوری که مستعدترین کشورها برای پیروزی اسلامگرایان است، نگران نباشیم.
حماقت است که بین حضور آن سال های "کریستین امانپور" در بوسنی و مخابره خبرهای یکسویه اش در جهت تخریب چهره مسلمانان بوسنی و حضور او در آشوب های بعد از انتخابات ایران هیچ سنخیتی نبینیم!
اما باید تأسف بخوریم از اینکه جای برنامه ای روشنگرانه همچون "راز" با این مهمان ها و موضوعات ناب در ساعت های پایانی شب است و صداوسیما از یک ساعت مانده به افطار تا پاسی از شب سریال های بدون برنامه ریزی‌ای را تحویل مخاطب می دهد، وقتی این چنین هستیم، حقمان است در زمینه کار فرهنگی عقب باشیم.
نزدیکی های ساعت یک که برنامه تمام شد و دوباره کانالها را در پی یک برنامه فرهنگی دیگر زیر و رو کردم مواجه شدم با سخنرانی دکتر رحیم‌پور ازغدی با موضوع "جنگ نرم فرهنگی"
دوباره باید افسوس بخورم که چرا خزعبلات "بعضی آقایان" می شود موضوع روز و فرهنگ سازی در جمهوری اسلامی می ماند برای نیمه شب ها!
و وقتی می شنویم که "دیوید پترائوس" فرمانده فعلی نیروهای آمریکایی در افغانستان و فرمانده قبلی نیروهای این کشور در عراق که امروز تمامی جنایت ها و نا امنی هایی که توسط نیروهای آمریکایی طرح ریزی می شود در زیر سر منحوس اوست، در موقع کشتار مسلمان بوسنی فرمانده ارشد نیروهای آمریکایی در بوسنی بوده است، حماقت است که درباره آینده مردم افغانستان و عراق یعنی همان دو کشوری که مستعدترین کشورها برای پیروزی اسلامگرایان است، نگران نباشیم.
حماقت است که بین حضور آن سال های "کریستین امانپور" در بوسنی و مخابره خبرهای یکسویه اش در جهت تخریب چهره مسلمانان بوسنی و حضور او در آشوب های بعد از انتخابات ایران هیچ سنخیتی نبینیم!
اما باید تأسف بخوریم از اینکه جای برنامه ای روشنگرانه همچون "راز" با این مهمان ها و موضوعات ناب در ساعت های پایانی شب است و صداوسیما از یک ساعت مانده به افطار تا پاسی از شب سریال های بدون برنامه ریزی‌ای را تحویل مخاطب می دهد، وقتی این چنین هستیم، حقمان است در زمینه کار فرهنگی عقب باشیم.
نزدیکی های ساعت یک که برنامه تمام شد و دوباره کانالها را در پی یک برنامه فرهنگی دیگر زیر و رو کردم مواجه شدم با سخنرانی دکتر رحیم‌پور ازغدی با موضوع "جنگ نرم فرهنگی"
دوباره باید افسوس بخورم که چرا خزعبلات "بعضی آقایان" می شود موضوع روز و فرهنگ سازی در جمهوری اسلامی می ماند برای نیمه شب ها!