به گزارش گرداب، شبکه‌های وای فای کنونی با استفاده از امواج رادیویی با بسامد 2.5 یا 5 گیگاهرتز قادرند اطلاعات را با سرعت 300 مگابیت بر ثانیه منتقل کنند، اما میانگین سرعت شبکه‌های کامپیوتری بسیار کمتر از این مقدار است. البته این سرعت‌ها نیز برای انتقال اطلاعات در شبکه‌های محلی کوچک که تعداد دستگاه‌های متصل به آن‌ها کم است، کاملا مناسب هستند.
با وجود این، با افزایش تعداد تجهیزات متصل به شبکه مانند گوشی‌های هوشمند، تبلت و حتی تلویزیون‌ها و لوازم خانگی، سرعت شبکه‌ها به مرور کمتر شده و دچار قطعی می شوند.
سیستم‌هایی که گاهی با عنوان Li-Fi شناخته می‌شوند، از امواج نوری برای انتقال اطلاعات بهره می‌گیرند. این امواج ممکن است موج‌های نور مرئی یا امواج مادون قرمز نامرئی باشند. سرعت این شبکه‌ها به بیش از 10 گیگابیت بر ثانیه رسیده است و با افزایش تعداد تجهیزات متصل به شبکه، سرعت آن‌ها کاهش نمی‌یابد. همچنین در مقایسه با شبکه‌های Wi-Fi از امنیت بالاتری برخوردارند. اما برای برقراری ارتباط لازم است بین گسیلگر امواج و دستگاه دریافت‌کننده، یک خط دید مستقیم وجود داشته باشد.
شبکه نوری محققان دانشگاه ایندهوون نیز با استفاده از آنتن‌ها ایجاد می‌شود و سیگنال‌ها با استفاده از فیبر نوری به آنتن‌ها منتقل می‌شوند. آنتن‌ها برای هریک از دستگاه‌ها از یک طول موج اختصاصی استفاده می کنند، این سیستم نیازی به منبع تامین توان ندارد و نگهداری از آن بسیار ساده است، با استفاده از فرکانس‌های 200 تراهرتز کار می‌کند و در فاصله بیش از 2.5 متری برای انسان کاملا بی خطر محسوب می‌شود.
تنها نقطه ضعف سیستم این است که امواج مادون قرمز از دیوارها و اشیا عبور نمی کنند و لازم است در هر اتاق از یک آنتن استفاده شود.
