به گزارش
گرداب، بازار الکترونیک هند به سرعت در حال رشد است و پیش‌بینی می‌شود ارزش آن تا سال 2020 به 400 میلیارد دلار برسد. بر اساس گزارش‌های موجود تنها یک‌چهارم از ابزارهای مورد استفاده در این کشور در داخل تولید می‌شوند و سه‌چهارم آن وارداتی هستند. همچنین بر اساس آمارهای منتشر شده بیش از 10 درصد از واردات هند را دستگاه‌های دیجیتالی تشکیل می‌دهند و کالاهای نفتی در رده دوم قرار دارند.
موسسه فناوری هند بمبئی (IIT Bombay)، به تازگی اعلام کرد موفق شده است اولین ریزپردازنده‌ی بومی این کشور را با نام «آجیت» (AJIT) تولید کند. همه‌ی فازها از طراحی تا تولید نهایی این قطعه در داخل هند انجام شده است. این کشور چند ماه قبل در اقدامی مشابه نیز اولین تراشه «RISC-V» بومی خود را با نام شاکتی (Shakti)، معرفی کرد. سرعت کلاک شاکتی 400 مگاهرتز است و می‌تواند لینوکس را اجرا کند.
هر 2 پروژه بالا توسط وزارت الکترونیک و فناوری اطلاعات هند راه‌اندازی شده و پشتیبانی شده‌اند. به منظور ساخته شدن آجیت دولت، جامعه دانشگاهی و صنعتی هند با یکدیگر همکاری کرده‌اند. تولید این تراشه با نظارت مدهاو دسای (Madhav Desai)، یکی از اساتید موسسه فناوری هند انجام شده است. از طرفی آزمایشگاه پوای (Powai labs) در بمبئی نیز زیرساخت‌های مورد نیاز را برای تولید این تراشه فراهم کرده بود.
ابعاد تراشه آجیت از پردازنده مرکزی اینتل کوچک‌تر است و می‌توان از آن به عنوان ریزپردازنده در طیف عظیمی از ابزارها، مانند ماهواره و سیستم ترمز خودکار- بهره گرفت. به علاوه کلاک آن بین 70 تا 120 مگاهرتز متغیر است. از طرفی تولید هر یک از آن‌ها تنها 0.014 دلار هزینه دارد.
با وجود این که مشخصات آجیت ممکن است چشم‌گیر به نظر نیاید؛ اما پیشرفت بزرگی را در صنعت الکترونیک هند به نمایش می‌گذارد. برای مثال تنها این حقیقت که هند ممکن است از این پس در تجهیزات نظامی، راکتورهای هسته‌ای و دیگر زیرساخت‌های حیاتی خود –که به بالاترین سطح از امنیت نیاز دارند- برتری‌های گسترده‌ای را در اختیار این کشور قرار می‌دهد.
برای نمونه دیگر با استفاده از تراشه آجیت دیگر چالشی به نام درب پشتی ME اینتل وجود نخواهد داشت و ارتش و مقامات دقیقاً از معماری آن خبر دارند.
به علاوه از تراشه‌ی آجیت برای آموزش دانشجویان جدید استفاده خواهد شد تا نحوه طراحی این قطعات را فراگرفته و در آینده به پیشرفت هند در این زمینه کمک کنند.
طراحان در تلاش هستند تا صنعت هند محصول آن‌ها را به عنوان یک استاندارد پذیرفته به استفاده از آن روی آورند. در صورت موفقیت این اقدام وابستگی به تجهیزات خارجی که از معماری بیشتر آن‌ها اطلاعات دقیقی وجود ندارد، کاهش پیدا می‌کند.
پژوهشگران همچنین چندین ابزار نرم‌افزاری را به صورت عمومی منتشر کرده‌اند؛ آن‌ها امیدوارند به کمک این برنامه‌ها مردم بیشتری به فعالیت در صنعت الکترونیک علاقه‌مند شوند.
