به گزارش
گرداب به نقل از فارس، گزارش حاضر بررسی آخرین گزارش سالیانه وزارت امور خارجه چین در مورد نقض حقوق بشر در آمریکا در سال 2008 است که از سوی مرکز پژوهشهای مجلس ترجمه و منتشر شده است.
قسمت ششم با عنوان "نقض حقوق بشر در سایر کشورها" و آخرین بخش از مشروح این گزارش در پی میآید:
سبقه طولانی ایالات متحده در نقض حقوق بشر کشورها
ایالات متحده سابقهای طولانی در زیرپا گذاشتن حاکمیت و نقض حقوق بشر در کشورهای دیگر دارد. جنگ عراق موجب کشته شدن بیش از یک میلیون غیر نظامی و بیخانمان شدن یک میلیون نفر دیگر شد و لطمات اقتصادی شدیدی بر اقتصاد عراق وارد آورد.
شرکتهای امنیتی خصوصی حدود 6 هزار مامور امنیتی خصوصی در عراق اجیر کردند.
قربانیان فعالیتهای این شرکتها همواره از غیرنظامیان عراقی بودند. گزارش یک گروه نظارت زیر نظر مجلس نمایندگان ایالات متحده در اکتبر 2007 نشان میدهد که کارکنان شرکت Xe از سال 2005 حداقل در 196 حادثه تیراندازی در عراق دخالت داشتهاند که به طور میانگین 1.4 حادثه در هفته میشود. کارکنان Xe در 84 درصد این تیراندازیها اولین کسانی بودند که شلیک کردند. ایالات متحده زندانیهایی را در سراسر عراق تاسیس کرد، که در آنها زندانیان به کرات مورد سوءرفتار قرار میگیرند.
بازداشت 24.514 نفر در عراق
دیدهبان حقوق بشر در 27 آوریل 2008 اعلام کرد که نیروی چند ملیتی عراق (MNF) که تحت نظارت ایالات متحده است 24.514 نفر را در پایان سال 2007 در بازداشت خود داشته است.
به طور میانگین بازداشت شدگان بیش از 300 روز در زندان میمانند و همه بازداشتشدگان عراقی از حقوق اولیه خود محرومند.
بازداشت 2400 کودک عراقی
طبق گزارش دیدهبان حقوق بشر در 19 مه 2008، ایالات متحده از سال 2003 به بعد حدود 2.400 کودک را در عراق بازداشت کرده که در میان آنها کودکان 10 ساله نیز به چشم میخورند. نیروهای آمریکایی همچنین 513 کودک عراقی را تحت عنوان "تهدیدهای ضروری برای امنیت" بازداشت کردهاند. کودکان در زندان عراق در معرض خطر سوءاستفاده جسمی هستند.
تحریم 50 ساله و صدمه 93 میلیارد دلاری آمریکا به کوبا
ایالات متحده نزدیک به 50 سال تحریم مالی، تجاری و اقتصادی خود را علیه کوبا ادامه داده است. وزیر امور خارجه کوبا اعلام داشته که تحریم آمریکا علیه کوبا صدمه اقتصادی بزرگی -مجموعا 93 میلیارد دلار آمریکا- بر اقتصاد این کشور وارد کرده است. از هر 10 نفر کوبایی هفت نفر کل زندگی خودشان را تحت تاثیر تحریم ایالات متحده میگذرانند.
شصت و سومین جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 29 اکتبر 2008 قطعنامهای را با عنوان "ضرورت پایان دادن به تحریم مالی، تجاری و اقتصادی اعمال شده از سوی ایالات متحده علیه کوبا" با 185 رای موافق در مقابل سه رای مخالف به تصویب رساند تا ایالات متحده را به ترک فوری تحریم یک جانبه علیه کوبا وا دارد.
برای هفدهمین سال پیاپی اکثریت قاطعی در مجمع عمومی از اعمال فشار بر آمریکا حمایت کردند. این امر و حرکت جامعه بینالمللی را برای نشان دادن نارضایتی شدید خود از ایالات متحده است که با نقض شرورانه حقوق مردم کوبا برای زندگی و پیشرفت، بر ضد حقوق بینالملل و منشور ملل متحد عمل میکند.
ایالات متحده، بزرگترین فروشنده سلاح در جهان
ایالات متحده بزرگترین فروشنده سلاح در جهان است. سلاحهای فروشی ایالات متحده بیثباتی و ناامنی در جهان را بسیار تشدید و حقوق ملتهای خارجی را به شدت نقض کرده است. طبق گزارش بنیاد نیوامریکن، فروش سلاحهای آمریکا به 32 میلیارد دلار آمریکا در سال 2007 رسید که رشد سه برابری را نسبت به سال 2001 نشان میدهد. این سلاحها بیش از 174 کشور و منطقه فروخته شدهاند.
سوء رفتار با زندانیان
ایالات متحده به خاطر رسواییهایش در سوء رفتار با زندانیان انگشتنما شده است. واشنگتن پست در 25 سپتامبر 2008 گزارش داد که طبق یادداشت داخلی طبقهبندی شده و محرمانه وزارت دفاع ایالات متحده بازجوهایی که بازداشتشدگان را هل میدهند و آنها را کتک میزنند، مورد بازخواست قرار نخواهند گرفت. همان روزنامه در 22 آوریل 2008 گزارش داد که بازجوهای ایالات متحده در جریان بازجویی از بازداشتشدگان در زندانی نظامی گوانتانامو به روشهایی مثل بازداشتن بازجوها از خوابیدن، مجبور کردن آنها به استفاده از مواد و اقرار گرفتن متوسل میشوند.
دیدهبان حقوق بشر در گزارش 6 فوریه 2008 خود اعلام داشت، حدود 185 نفر از 270 نفری که بازداشت شدهاند در امکاناتی همطراز با گوانتانامو اسکان داده میشوند، حتی اگر هنوز محکوم به جرمی نشده باشند. این بازداشت شدگان به شدت از تماس با انسانهای دیگر بازداشته میشوند. آنها 22 ساعت از عمرشان را در روز به تنهایی در سلولهای کوچک و بدون هوای تازه و نور طبیعی یا با هوای تازه و نور طبیعی اندک سپری میکنند.
زندانیان 18 ساله گوانتانامو
آسوشیتدپرس گزارش داد که از سال 2002 به بعد بیش از 20 نفر بازداشت شده، زیر 18 سال به اردوگاه گوانتانامو برده شدهاند تا مورد سوء رفتار نظامیان آمریکایی قرار گیرند. در ژوئن 2008 محمد جواد در تشریح تجربه خودش از مه 2004 -زمانی که هنوز به 18 سالگی نرسیده بود - گفت: «او را به مرکز بازداشت گوانتانامو انتقال دادند و در آنجا او را از خوابیدن محروم کردند.»
محمد جواد را در طول 14 روز 112 بار از این سلول به سلول دیگر منتقل میکردند. او را معمولاً کمتر از سه ساعت در یک سلول نگه میداشتند و سپس به غل و زنجیر کشیده و به سلول دیگری میبردند. او را از نصف شب تا ساعت 2 صبح به کرات از سلولی به سلولی دیگر انتقال میدادند تا حداکثر اختلال را بر خواب وی وارد کنند.
عدم تصویب پیمانهای بینالمللی حقوق بشری در کنگره آمریکا
ایالات متحده نسبت به تعهدات حقوق بشری بینالمللی خودش بر اساس پیمانهای بینالمللی، بیتوجه است. ایالات متحده 31 سال پیش قرارداد بینالمللی راجع به حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، 28 سال پیش قرارداد حذف همه اشکال تبعیض علیه زنان و 14 سال پیش کنوانسیون حقوق کودکان را امضا کرده است، اما هیچ کدام از این قراردادها را [در کنگره] تصویب نکرده است. کنوانسیون حقوق معلولان مهمترین پیشرفتی است که سازمان ملل متحد برای حمایت از حقوق معلولان در قرن جدید به آن دست یافته است و این کنوانسیون از سوی کشورهای مختلف با ارزش ارزیابی شده است. تا امروز 136 کشور این کنوانسیون را امضا کردهاند و 41 کشور آن را به تصویب مراجع قانونی خود رساندهاند.
ایالات متحده هیچ تعهدی برای بهبود و حمایت از حقوق بومیان ندارد
اما ایالات متحده هنوز آن را تایید و امضا نکرده است. ایالات متحده هیچ تعهدی را برای بهبود و حمایت از حقوق بومیان نپذیرفته است و نیز حق خودگردانی آنها را نسبت به زمین و منابع طبیعی، در سازمان ملل متحد و جامعه بینالمللی به رسمیت نشناخته است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در شصت و یکمین جلسه خود در 13 اکتبر 2007 بیانیه حقوق بومیان را با 143 رای مثبت به تصویب رساند. ایالات متحده یکی از چهار کشوری بود که رای منفی به این بیانیه دادند.
ایالات متحده معمولاً معیارهای دوگانهای را در رابطه با امور حقوق بشر بینالمللی دنبال میکند و به تعهدات حقوق بشر بینالمللی خود پایبند نیست. هیئت ویژه حسن تفاهم سازمان ملل در رابطه با حقوق مهاجران در سال 2007 از ایالات متحده دیدن کرد؛ هرچند که برنامه اصلی بازدید از مراکز حبس در هوتو در تگزاس و مونوموس در نیوجرسی بدون هیچ توضیح رضایت بخشی از طرف دولت ایالات متحده لغو شد. با این حال ایالات متحده در نهایت برنامهها را تائید کرد. این هیئت در سال 2007 در گزارش بازدید خود از ایالات متحده اعلام کرد که این کشور هر ساله 230 هزار مهاجر را بازداشت میکند. این رقم بیشتر از سه برابر مهاجران بازداشت شده در 9 سال قبل است.
عدم موفقیت آمریکا در اولویت دادن به حقوق بیش از 37.5 میلیون مهاجر
در ایالات متحده روال کار و تشریفات اخراج "مهاجران" نامناسب است و مهاجران درمانده میشوند که آیا به صورت قانونی و برای مدتی طولانی بازداشت میشوند. این هیئت اعلام کرد که ایالات متحده به تعهدات بینالمللیاش عمل نکرده و همچنین در اتخاذ سیاستهای ملی کاملاً هماهنگ با تعهدات بینالمللی روشن برای اولویت دادن به حقوق بیش از 37.5 میلیون مهاجری که در این کشور زندگی میکنند، موفق نبوده است.
کمکهای بشردوستانه آمریکا به کشورها با هدف سیاسی و نظامی انجام میشود
کمکهای بشردوستانه ایالات متحده تحتالشعاع موقعیت این کشور به عنوان ثروتمندترین کشور جهان است. طبق گزارش یک سازمان غیر انتفاعی در اسپانیا، ایالات متحده در لیست کشورهایی قرار دارد که در اعطای کمکهای بشردوستانه غیرتعصبی، عادلانه و مستقل به کشورهای دیگر، بدترین سابقهها را دارند. این گزارش میافزاید که کمکهای ایالات متحده به کشورهای دیگر همواره در راستای اهداف سیاسی و نظامی خود ایالات متحده است.
گزارشهای حقوق بشری؛ ابزاری برای مداخله و شیطنت در دیگر کشورها
احترام و حمایت از حقوق بشر شاخص مهم تمدن و پیشرفته جامعه بشری است. هر دولتی، مسئولیت متعارفی را در بهبود اوضاع حقوق بشر در کشور به عهده میگیرد. ایالات متحده، خودش را سالها بالاتر از کشورهای دیگر قرار داده و گزارشهای سالیانه را درباره تجربیات حقوق بشری در کشورها منتشر میکند تا از وضعیت حقوق بشر در این کشورها انتقاد کند و از آن به عنوان ابزاری برای مداخله و شیطنت در سایر کشورها استفاده کند. در این میان، ایالات متحده چشمش را بر روی نقض حقوق بشر از جانب خودش بسته است.
توصیه به ایالات متحده
سنگاندازی ایالات متحده بر دیگر کشورها آن هم در حالی که خودش در بدترین وضعیت قرار دارد، گواهی است بر معیارهای دوگانه این کشور در برابر مسائل حقوق بشری و این امر چهره بینالمللی این کشور را مشوش کرده است. ما بدین وسیله به ایالات متحده توصیه میکنیم که سیاست جدیدی را شروع کند. با مشکلات حقوق بشری خود با جرأت و جسارت برخورد کند و از اعمال معیارهای دوگانه در مسائل حقوق بشر پرهیز کند.