سرویس پاسخ به سؤالات
گرداب- آمریکا در جنگ سرد با شوروی در دهه60، نیازمند روشی برای مطمئنسازی ارتباط وزارت دفاع -پنتاگون- با اعضاء ارتش در هنگام حمله اتمی واقعی بود.
آمریکاییها برای مقابله با شوروی مؤسسه پژوهشهای تحقیقی پیشرفته "Arpa" را زیر نظر پنتاگون راهاندازی کردند تا این مؤسسه روشی پیدا کند که بتوان از طریق خطوط تلفنی، کامپیوترها را به هم مرتبط کرده و چندین کاربر از یک خط تلفن استفاده کنند. در اصل شبکهای بسازند که در آن دادهها به صورت اتوماتیک بین مبدا و مقصد حتی در صورت از بین رفتن بخشی از مسیرها جابهجا و منتقل شوند.
در ابتدا هدف "Arpa" ایجاد یک شبکه اینترنتی نبود و فقط یک اقدام احتیاطی در مقابل حمله احتمالی موشکهای اتمی دوربرد بود.
از مهمترین افرادی که در تشکیل اینترنت نقش داشتند میتوان به "paul baran" اشاره کرد که سالها قبل از اینکه پنتاگون به فکر راه چارهای اینچنینی باشد طرح اولیه اینترنت را داد.
او تشکیل و تکامل اینترنت را به ساخت یک کلیسا تشبیه کرد و معتقد بود، طی سالهای اخیر هر کس سنگی به پایهها و سنگهای قبلی بنا اضافه میکند و انجام هر کاری وابسته به کارهای انجام شده قبلی است.
تا اینکه در سال ۱۹۶۵ نیروی هوایی آمریکا به نظرات او علاقهمند شد و پنتاگون با سرمایهگذاری در طراحی و ساخت شبکهای بر اساس نظریات او موافقت کرد. اما "باران" به دلایلی حاضر به همکاری با پنتاگون نشد و فرد دیگری با نام "تیلور" که از دانشمندان "Arpa" بود اجرای این طرح را به عهده گرفت و به این ترتیب اولین فعالیتها برای راهاندازی اینترنت شکل گرفت که بعدها در همان پنتاگون نیز توسعه پیدا کرد.
شاید خیلی از مردم ندانند که در واقع اینترنت، عبارتست از کامپیوترهایی که در سراسر دنیا به هم متصل هستند، شبکهای که این کامپیوترها را به یکدیگر متصل میسازد و متدهای انتقال اطلاعات روی این شبکه.
اینترنت یک چیز مستقل نیست که دیگران کامپیوترهایشان را به آن متصل کنند. بلکه اینترنت خود حاصل به هم پیوستن این کامپیوترهاست؛ بنابراین وقتی به کامپیوترهای یک سرویس دهنده اینترنت (ISP) متصل میشوید، کامپیوتر شما هم جزئی از اینترنت میشود.
اما آنچه که مردم دنیا با نام اینترنت میشناسند، در واقع اختراع دیگری است که زندگیاش را از اینترنت میگیرد و "وب" نام دارد.
درواقع اینترنت مجموعهای از فناوریست که موجودیت وب را رقم زده است. اگر اینترنت نبود، وب هم نبود و اگر وب نبود، اینترنت همچنان در همان مراحل اولیه باقی میماند.
شبکه جهانی وب از سرورها که صفحات را دربر دارند و مرورگرهای بسیاری همانند فایرفاکس، اینترنت اکسپلورر، سافاری و… ساخته شده است.
آنچه ما با نام شبکه جهانی وب (world wide web) میشناسیم، اختراع فردی است با نام "سر تیم برنرز لی" که در اوایل دههی 1990، با ایجاد این امكان كه دانشمندان سادهتر یافتههای تحقیق یكدیگر را در یك شبكهی كامپیوتری مشاهده كنند، وب را ایجاد كرد و خود نام آن را World Wide Web نهاد.
در ۲۵ دسامبر ۱۹۹۰ او توانست در cern اولین ارتباط موفقیتآمیز بین یک میزبان و کاربر HTTP از طریق اینترنت را برقرار کند.
بزرگترین جهش در وب در سال ۱۹۹۳ با عرضه نرمافزار موزاییک (mosaic) که نخستین برنامه مرورگر وب گرافیکی بود، به وجود آمد. موزاییک و جانشینان آن اینترنت را از قلمرو علمی به میان مردم آوردند.
اواسط سال ۱۹۹۴ سه میلیون کامپیوتر به اینترنت وصل شده بود و طبق آخرین آمار ۵۱ درصد کاربران بعد از سال ۱۹۹۵ وارد این محیط شدهاند.
خوب است بدانید اینترنت در ایران از سال 71 در دو دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان برای فرستادن ایمیل به دانشگاههای خارج از کشور راهاندازی شد.