بررسی‌ها نشان از آسیب پذیری ایالات متحده آمریکا و هم پیمانان غربی خود در دفاع سایبری به رغم پیشرفته بودن آنان در حوزه سایبری است.
به گزارش گرداب؛ امروزه با توجه به تحولات صورت گرفته در سطح جهان و به خصوص انقلاب اطلاعات و ارتباطات، تهدیدات فضای سایبر به خصوص جنگ سایبری از جمله مهمترین مصادیق جنگ‌های جدید محسوب می‌شوند. گستردگی و جدی بودن این نوع جنگ در سطحی است که تقریبا تمامی کشور‌ها حوزه سایبر را به عنوان حوزه‌ای امنیتی و حتی گاه نظامی در نظر می‌گیرند و ساختار‌ها و مراکزی را برای مقابله با تهدیدات و خطرات این حوزه ایجاد کرده اند. در این زمینه میتوان به کشور‌های همچون آمریکا، رژیم صهیونیستی و کشور‌های اروپایی اشاره کرد که از سه دهه پیش عملا نگاهی امنیتی به فضای سایبری داشته و اولین واحد‌ها و مراکز فعال در زمینه جنگ سایبر را ایجاد کرده اند.
اما واقعیت این است که ایالات متحده آمریکا و هم پیمانان اروپایی (ناتو) به رغم پیشرفته بودن در حوزه سایبری، جزء کشور‌های آسیب پذیر در این حوزه محسوب می‌شوند. درباره علت این مساله باید گفت چندین علت در این باره قابل شناسایی است.
اولین مورد به ماهیت متفاوت جنگ سایبری در مقایسه با جنگ‌های نظامی و کلاسیک بر می‌گردد که به دلیل ماهیت متفاوت فضای سایبر، امکان بازدارندگی و انجام اقدامات پدافندی در این حوزه، براحتی حتی برای پیشرفته‌ترین کشور‌های جهان میسر نیست. بر این اساس در شرایطی که آمریکا و هم پیمانانش به واسطه قدرت نظامی متعارف و غیرمتعارف گسترده خود، عملا احساس امنیت نظامی دارند، اما چنین احساسی در حوزه سایبر برای آنها وجود ندارد.
موضوع دوم به گستردگی استفاده از اینترنت و فضای سایبر در کشور‌های غربی عضو ناتو بر می‌گردد. به هر حال کشور‌های عضو ناتو جزء پیشگامان استفاده از اینترنت و امکانات فضای سایبر در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی و سطح فردی و اجتماعی هستند. همین موضع باعث شده تمامی مراکز و موسسات حیاتی آنها تبدیل به اهداف بالقوه تهدیدات سایبری شود.
از این رو میتوان گفت آمریکا به عنوان قدرتمندترین عضو ناتو و پیشرفته‌ترین کشور جهان در حوزه سایبری، خود جزء آسیب پذیرترین کشور‌های جهان در حوزه سایبر به حساب می‌آید. در گزارش ۲۰۱۳ «مرکز اطلاعات ملی آمریکا» تحت عنوان «گزارش سالانه ارزیابی تهدیدات جهانی علیه آمریکا» بر تهدیدات سایبری تأکید جدی شده است. در این گزارش، برای اولین بار تهدیدات سایبری به عنوان مهمترین تهدید علیه منافع آمریکا ارزیابی شده است.
این در شرایطی است که در سال‌های قبل تروریسم به عنوان مهمترین تهدید علیه منافع و امنیت آمریکا ارزیابی می‌شد. همچنین میتوان به «راهبرد سایبری وزارت دفاع در سال ۲۰۱۵» اشاره کرد که در آن تأکید بر آسیب پذیری سایبری یکی از مهمترین محور‌های گزارش است. در این گزارش که توسط «اشتون کارتر» وزیر دفاع آمریکا ارائه شده، مهمترین تهدید علیه آمریکا تهدیدات سایبری و مهمترین مشکل موضوع آسیب پذیری گسترده عنوان شده است.
تأکید و اذعان دولت آمریکا به سطح بالای آسیب پذیری سایبری، خود گویای میزان و عمق آسیب پذیری سایر هم پیمانان و کشور‌های غربی (اروپایی) است که در این حوزه از آمریکا عقب‌تر هستند؛ لذا میتوان گفت عملا بسیاری از کشور‌های جهان آمادگی حتی پیشرفته‌ترین کشور‌ها مثل ایالات متحده آمریکا، ظرفیت و حتی گا‌ها آگاهی لازم را در ارتباط با تهدیدات سایبری و آسیب پذیری‌های خود ندارند و این موضوع را میتوان در جنگ‌های سایبری چند سال اخیر چین و روسیه علیه ایالات متحده آمریکا و برخی کشور‌های اروپایی کاملا مشاهده نمود که طی آنها، مهاجمان به آسانی توانستند به اهداف خود دست یابند. این در شرایطی بود که کشور‌های مورد تهاجم عملا بعد از تهاجم و تنها بر اساس آسیب‌های وارده متوجه شدند که مورد تهاجم سایبری قرار گرفته اند.
نکته پایانی اینکه با توجه به تهدیدات گسترده فضای سایبری علیه امنیت ملی ایالات متحده آمریکا و هم پیمانان غربی خود، این کشور‌ها تلاش جدی برای مقابله با تهدیدات سایبری را یکی از راهکار‌های تقویت خود در برابر تهدیدات ارزیابی می‌کنند و این موضوعی است که در تک تک اسناد رسمی ناتو و همچنین گزارش‌های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا بدان تاکید شده است.
به عنوان نمونه در راهبرد سایبری وزارت دفاع آمریکا، به وضوح بیان شده است وزارت فاع دولت آمریکا باید به دنبال ایجاد ائتلاف بین المللی در قالب ناتو برای ایجاد بازدارندگی سایبری باشد. هدف از این کار ایجاد جبهه‌ای قدرتمند و مسلط در حوزه سایبری است تا هیچ بازیگری به خود اجازه هجوم سایبری به کشور‌های غربی و متحدان را ندهد و یا در غیر این صورت با پیامد‌های ویرانگری مواجه شود.
