پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)

پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)
تاریخ انتشار : ۰۹ آذر ۱۴۰۰

اینترنت ماهواره‌ای اکنون تقریباً در همه جای آمریکا در دسترس است. همچنین مشکل عدم دسترسی مناطق روستایی و دور از آبادی به اینترنت از این طریق برطرف خواهد شد.

به گزارش گرداب - این روز‌ها اخبار بسیاری درباره اسپیس ایکس ایلان ماسک و اینترنت ماهواره‌ای در ایران نیز به گوش می رسد. اما در خارج از کشور خبر‌ها خیلی بیشتر از کار‌ها و شرکت ایلان ماسک است.

در این متن ابتدا به تعریف اینترنت ماهواره‌ای و نحوه عملکرد آن و تفاوتش با شکل‌های دیگر اینترنت می پردازیم و همچنین، تاریخ پیدایش و آیندۀ آن، مزایا و معایب و کمپانی های چندملیتی ارائه دهنده در سطح جهانی و قیمت آن برای کاربران را مرور و بررسی می کنیم.

بخش سوم: مزایا و معایب اینترنت ماهواره‌ای

در این بخش ابتدا مزایای اینترنت ماهواره‌ای سپس معایب آن را ذکر می کنیم. این نوع سرویس اینترنتی به طور کلی تحت تأثیر بلایای طبیعی، همه گیری ها یا سایر رویداد‌ها قرار نمی گیرد و اگر طوفان یا زمین لرزه بر برج پخش کنندۀ آن ضربه نزند، تقریبا آسیب ناپذیر است. علاوه بر این آسیب‌ناپذیری، میتوان مزایای اینترنت ماهواره‌ای را در سه سرفصل خلاصه کرد:

• میزان دسترسی: اینترنت ماهواره‌ای اکنون تقریباً در همه جای آمریکا در دسترس است. همچنین مشکل عدم دسترسی مناطق روستایی و دور از آبادی به اینترنت از این طریق برطرف خواهد شد.

• سرعت: اینترنت ماهواره‌ای بسیار سریعتر از اینترنت نوع شماره گیری است. همچنین برخی از سرویس‌های آن به اندازه سرویس‌های خط اشتراک دیجیتال و یا اینترنت کابلی سریع هستند.

• انعطاف پذیری: اینترنت ماهواره‌ای ممکن است برای فعالیت‌هایی مانند بازی‌های پرسرعت مفید نباشد، اما برای اکثر استفاده های روزمره مانند جستجو‌های اینترنتی، ارسال و چک کردن ایمیل ها و حتی تماشای آنلاین ویدئو خوب عمل می کند.

به همین ترتیب می توان معایب اینترنت ماهواره‌ای را در سه سرفصل خلاصه کرد:

• محدودیت داده ها: اکثر سرویس‌های اینترنت ماهواره‌ای دارای محدودیت داده هستند. میزان اطلاعاتی که می توان دانلود یا آپلود کرد با سرعتی که برای آن هزینه پرداخت می شود، محدود می گردد و پس از رسیدن به این محدوده، سرعت اینترنت کاربر بطور قابل توجهی کاهش می یابد.

• تأخیر: ارسال اطلاعات به فضا و برگشت آن چند ثانیه طول می کشد در نتیجه برای بازی‌های آنلاین سریع دچار مشکل می شوید. همچنین این نوع از اینترنت سرعت کمتری از اینترنت کابلی و فیبری دارد.

• هزینه: متوسط هزینه اینترنت ماهواره‌ای (حدود ۱۰۰ دلار در ماه) بیشتر از سایر انواع اینترنت است. اگرچه طرح های با قیمت پایین نیز وجود دارد، اما این گزینه ها داده های بسیار محدودی را ارائه می دهند که برای اکثر خانوار‌ها کفایت نمی کند.

البته در بحث از مزایا و معایب اینترنت ماهواره‌ای باید این نکته را مدنظر داشت که این حوزه، حوزه ای نوظهور است و هنوز امکان پیشرفت در آن بسیار وجود دارد و ممکن است در سال‌های آینده مزایای آن بیشتر شود. هر چند که امکان دارد با انجام تحقیقات بیشتر، معایب بیشتری نیز برای آن پیدا شود.

پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه¬دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)

عکس: لحظه پرتاب ماهواره­ استارلینک

بخش چهارم: شرکت‌های ارائه دهندۀ اینترنت ماهواره‌ای
در این بخش، بازار جهانی اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های بزرگ فعال در آن را بررسی می کنیم. شرکت ایلان ماسک با نام اسپیس ایکس در حال حاضر پیشرو در بازار است. این شرکت مجوز پرتاب دوازده هزار ماهواره استارلینک خود را تا سال ۲۰۲۷ به مدار زمین کسب کرده و به دنبال کسب مجوز برای پرتاب سی هزار ماهواره دیگر است.

اما شرکت اسپیس ایکس در این زمینه تنها نیست و رقبای بزرگی دارد. یکی از آنان، شرکت وان وب بریتانیایی است که در اوایل سال جاری به سختی از ورشکستگی رهایی یافت. این شرکت یکی دیگر از اپراتور‌های پیشرو در حوزۀ اینترنت ماهواره‌ای است.

این شرکت که مورد حمایت دولت است، قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۲ مجموعه ای کوچک از ۶۴۸ استارتاپ ایجاد کند. بر اساس گزارش مرکز تحقیقات فناوری برایس دو شرکت اسپیس ایکس و وان وب روی هم رفته بیش از ۵۰ درصد سرمایه گذاری در استارتاپ‌های فضایی بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ را تشکیل می دهند.

پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه¬دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)

جدول : میزان سرمایه گذاری دو شرکت اسپیس ایکس و وان وب در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹

شرکت آمازون با راه اندازی برنامه منظومۀ باند پهن خود به نام پروژۀ کویپر نیز خود را وارد رقابت در این حوزه کرد. سرمایه گذاری ۱۰ میلیارد دلاری جف بزوس، رئیس این شرکت، هنوز در مدار قرار نگرفته، اما قصد دارد ۳، ۲۳۶ ماهواره در مدار پایین زمین را به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای گسترش پوشش باند پهن به مناطق روستایی آمریکا پرتاب کند.

پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه¬دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)

جدول: تعداد ماهواره های شرکت‌ها در مدار پایین زمین

با توجه به تعداد زیاد ماهواره های شرکت اسپیس ایکس در مدار، آشکار است که آمریکا در رقابت تجاری فضایی پیشرو است. نوآوری باعث پیشرفت فناوری مورد استفاده در ساخت و پرتاب ماهواره می شود و غول‌های فناوری آمریکا - آمازون، تسلا و در حال حاضر مایکروسافت - از رهبری خود در بازار زمین برای کاهش رقابت در فضا استفاده می کنند. بریتانیا از نظر تعداد ماهواره های تجاری به عنوان مقر شرکت وان وب در رتبه دوم قرار دارد، اما آمریکا همچنان نزدیک به ۱۰ ماهواره به ازای هر یک ماهواره که به وسیلۀ اپراتور‌های انگلیسی در مدار قرار گرفته، پرتاب کرده است.
جدول ۶: تعداد ماهواره های در مدار بر اساس هر کشور

آمریکا

1116

سایر

196

انگلستان

121

چین

98

روسیه

72

لوکزامبورگ

31

آژانس فضایی اروپا

27

ژاپن

27

کانادا

25


منبع: اتحادیه دانشمندان

افزایش چشمگیر تعداد پرتاب ماهواره ها در چند سال آینده، محصول جانبی روش‌های پیشرفته تولید و افزایش تقاضا برای اتصال به اینترنت است. شرکت وان وب که ماهواره های خود را در کنار ایرباس های غول آسا می-سازد، اکنون می تواند دو ماهواره در روز با قیمتی کمتر از قبل تولید کند.

همچنین، هزینه متوسط پرتاب اجسام به فضا از هزاره گذشته تا کنون حدود ۸۵ درصد کاهش یافته است. در نتیجه، فضا به زودی محل زندگی هزاران ماهواره خواهد بود و تا سال ۲۰۲۵، ماهواره های مورد استفاده برای ارتباطات تقریبا نیمی از کل پرتاب‌ها را تشکیل می دهند.

پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه¬دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)

نمودار تعداد پرتاب ماهواره ها بر اساس سال

منبع: MIT Technology Review

اکنون پس از این مرور مختصر دربارۀ شرکت‌های بزرگ فعال در این حوزه، سرویس‌های اینترنتی که هر کدام از آن‌ها ارائه می دهند را بررسی می کنیم. همانطور که پیشتر گفتیم، اینترنت ماهواره‌ای در آغاز راه خود است و هنوز در تمامی کشور‌های جهان در دسترس نیست.

این نوع دسترسی به اینترنت تاکنون در کشور‌های آمریکا و انگلستان و تا حدودی کانادا نیز فراهم شده است. شرکت‌هایی که خدمات اینترنت خانگی را در آمریکا ارائه می-دهند شامل ویاسَت، از طریق نام تجاری Exede، EchoStar و شرکت هیوزنت و استارلینک است.

در انگلستان نیز شرکت‌هایی که اینترنت ماهواره‌ای را در دسترس مردم قرار داده اند، عبارتند از Bigblu، Broadband Everywhere و Freedomsat. همچنین، خدمات اینترنت اداری و تجاری نیز به وسیلۀ شرکت‌های ویاسَت و هیوزنِت ارائه می گردد. طرح های تجاری گرانتر از طرح های خانگی هستند، ولی طرح تجاری ماهواره‌ای ویاسَت دارای داده های نامحدود است.

طرح های نامحدود ویاسَت دارای محدوده داده سخت نیستند، اما دارای محدوده نرم هستند، بدین معنی که ممکن است پس از رسیدن به مقدار تعیین شده، سرعت اینترنت کند شود. مشتریان اینترنتی ماهواره‌ای تجاری نیز تعمیرات سریعتر و ویژگی های امنیتی بالاتری نسبت به مشتریان خانگی دریافت می کنند.

بر اساس بررسی‌های تیم تحقیقاتی سایت معتبر www.reviews.org، در سال ۲۰۲۱ بهترین ارائه دهندگان اینترنت ماهواره‌ای برای مناطق روستایی که اکنون در امریکا به طور کامل در دسترس هستند، بدون شک ویاسَت (همان Exede سابق) و هیوزنِت هستند و شرکت استارلینک توان رقابت با آن‌ها را ندارد. از بین این دو، ویاسَت سریعترین اینترنت ماهواره‌ای با سرعت تا ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه و محدوده داده بزرگتر تا ۳۰۰ گیگابایت است.

اما از سوی دیگر، شرکت هیوزنِت قیمت بهتری را پیشنهاد می دهد که از ۵۹.۹۹ دلار در ماه برای سرعت‌های کمتر ۲۵ مگابیت بر ثانیه و محدوده داده های کمتر شروع می شود. از این گذشته، استارلینک هنوز در مرحله بتا است، به این معنی که فقط در برخی از مناطق امریکا در دسترس است.

اما ویژگی هایی مانند داده های نامحدود و سرعت بالای دانلود که در تبلیغات این شرکت دیده می شود، باعث شده که به ماهواره ایلان ماسک نیز گوشه چشمی داشته باشیم.

جدول: مقایسه سرویسهای اینترنت ماهواره‌ای

نام شرکت

قیمت ماهانه به دلار

سرعت دانلود/مگابیت

محدودیت داده/گیگابایت

ویاسَت

30 تا 150*

12- 100

12 تا 300

هیوزنِت

59.99 تا149.99**

25

10 تا 50

استارلینک

99

50 تا 150

نامحدود

اطلاعات جدول تا تاریخ ۱۶/۶/۲۰۲۱. به روز شده اند. این بسته های پیشنهادی و در دسترس بودن آن‌ها بر اساس مکان متفاوت است و ممکن است تغییر کند.
* قیمت تبلیغاتی برای ۳ ماه اول است. نرخ اینترنت معمولی پس از ۳ ماه اعمال می شود. هزینه نصب یکبار حساب می شود. هزینه اجاره تجهیزات ۱۲.۹۹ دلار در ماه است. مالیات محاسبه می شود. حداقل مدت خدمات ۲۴ ماهه باید خریداری شود.
**طرح های خدمات نیاز به تعهد ۲۴ ماهه دارند.
منبع: سایت https://www.reviews.org/

اکنون این پرسش مطرح می شود که چرا فقط دو ارائه دهنده اینترنت ماهواره‌ای وجود دارد؟ برای پاسخ بدین پرسش باید گفت بسیاری از شرکت‌های قدیمی اینترنت ماهواره‌ای خدمات خود را متوقف کرده یا به وسیلۀ شرکت‌های دیگر خریداری شده اند. در نتیجه ویاسَت و هیوزنِت به عنوان دو گزینه اصلی باقی مانده اند، حداقل تا زمانی که سرویس استارلینک به پتانسیل کامل خود برسد.

جالب است که هر دو این شرکت‌ها برای اولین‌بار در سال ۲۰۱۲ سرویس اینترنت ماهواره‌ای خود را ارائه دادند و هیوزنِت ۱.۳ میلیون نفر مشترک در آمریکا دارد. با این حال، وضعیت شرکت‌های فعال در این حوزه به طور مختصر چنین است:

شرکت‌های فعال:

• ویاسَت: سرویس آن در حال حاضر در امریکا در دسترس است.

• هیوزنِت: سرویس آن در حال حاضر در امریکا در دسترس است.

• استارلینک: نسخۀ بتا و آزمایشی آن در حال حاضر برای بخش‌هایی از امریکا فعال است.

• وان وب: اعلام ورشکستگی در سال ۲۰۲۰. اما شرکت Bharti Global هند به همراه دولت انگلستان پیشنهاداتی را برای نجات آن ارائه کردند. اخیراً، Bharti Global در ژوئن ۲۰۲۱، ۵۰۰ میلیون دلار دیگر برای سر پا نگه داشتن این شرکت سرمایه گذاری کرده است.

• پروژه کویپر (آمازون): آمازون به طور فعالی متخصصان مرتبط با پروژه کوئیپر را استخدام می کند و اخیراً یک آزمایشگاه جدید در ردموند واشنگتن افتتاح کرده است.

شرکت‌های غیرفعال و متوقف شده:

• اکسید اینترنت (Exede Internet): نام خود را به ویاسَت تغییر داده است.

• اینترنت ماهواره‌ای آبی وحشی (WildBlue satellite internet): در سال ۲۰۰۹ به وسیلۀ شرکت اکسید خریداری شد.

• دیش نت (dishNET): متوقف شده است.

• پیوند زمین (EarthLink): متوقف شده است.

پس از این بررسی اجمالی، اکنون هر کدام از سه شرکت فعال در این حوزه را به طور منفرد بررسی می کنیم و انواع خدمات و سرویس‌هایی که ارائه می دهند را مرور می کنیم. همانطور که پیشتر گفتیم، شرکت ویاسَت از نظر متخصصان تاکنون پر سرعت ترین اینترنت ماهواره‌ای را ارائه می دهد. در نتیجه ابتدا خدمات این شرکت را شرح می دهیم.

شرکت ویاسَت؛ پرسرعت ترین اینترنت ماهواره‌ای با بیشترین حجم داده:

شرکت ویاسَت به لطف طرح های نامحدود داده بهترین راه برای افزایش سرعت دانلود بدون نگرانی از تمام شدن حجم بسته است. با کمال تعجب، وقتی سرعت و حجم داده های دریافتی را در نظر بگیریم متوجه می شویم که بسته های پیشنهادی این شرکت گاهی اوقات نسبت به بسته های پیشنهادی شرکت هیوزنِت صرفه ی بیشتری دارند.

در مورد هزینه تجهیزات و نصب اینترنت ماهواره‌ای، ویاسَت دو روش برای پرداخت هزینه دیش ماهواره‌ای و مودم ارائه می دهد. می توان کل هزینه آن را پیش پرداخت کرد یا با قیمت ماهانه آن را اجاره کرد.

قیمت اجارۀ مادام العمر آن ۲۹۹.۹۹ دلار است و قیمت اجارۀ ماهانۀ آن ۱۲.۹۹ دلار (البته قیمت آن بسته به مکان متفاوت می شود). اما باید بدانید که این به معنای خرید تجهیزات نیست؛ زیرا در صورت لغو سرویس، باید تجهیزات را به شرکت بازگردانید.

علاوه بر حداکثر سرعت، بسته های این شرکت چند مزیت دیگر هم دارند: یک این که حجم بسته داده نامحدود است. دوم اینکه طرح های لیبرتی ارزانتر هستند. سوم این که برنامه خدمات و پشتیبانی خوبی ارائه می دهد.

پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه¬دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)

شرکت هیوزنِت؛ ارزانترین قیمت‌ها برای سرعت‌های پایین:

بسته های پیشنهادی این شرکت با حجم محدود داده از نظر سرعتی که ارائه می کنند، ارزش فوق العاده ای دارند و هزینه کاربر پس از سه ماه افزایش نمی یابد. طرح های هیوزنِت نیز در مقایسه با انتخاب‌های شگفت انگیز ویاسَت ساده تر هستند.

پرونده: اینترنت ماهواره‌ای و شرکت‌های ارائه¬دهندۀ آن (قسمت سوم و چهارم)

قیمت طرح های پیشنهادی این شرکت بسیار منطقی و مناسب شروع می شود و ارزش بیشتری نسبت به طرح های با حجم محدود داده از سوی شرکت ویاسَت دارد. هیوزنِت به عنوان جایگزینی ارزان برای ویاسَت توصیه می شود. هزینه راه اندازی و نصب آن ۹۹ دلار است.

استارلینک؛ ارائه دهندۀ جدید اینترنت ماهواره‌ای:

استارلینک به گسترش خدمات خود در سراسر امریکا ادامه می دهد و برای بسیاری از افراد یک اینترنت ماهواره‌ای مناسب به نظر می رسد. با وجود این، برخی مناطق هنوز نمی توانند سرویس این شرکت را دریافت کنند برای مثال انتظار می‌رود در ایالت یوتا، خدمات آن از اواسط تا اواخر سال ۲۰۲۱ ارائه گردد. همچنین، خدمات این شرکت در مناطقی که ارائه می شود، هزینه ای نسبتاً زیاد دارد.

علاوه بر هزینه سرویس ماهانۀ ۹۹ دلار، برای تهیه دیش ماهواره‌ای باید حدود ۵۰۰ دلار همراه با هزینه ارسال آن پرداخت. اما همه این هزینه ها برای بستۀ نامحدود داده، سرعت زیاد و تأخیر کم (اینترنت ماهواره‌ای معمولاً دارای تأخیر زیاد است که شبیه به یک ارتباط ضعیف به نظر می آید) است.


خلاف شرکت‌های ویاسَت و هیوزنِت، استارلینک هنوز گزینه اجاره تجهیزات را در اختیار مشتریان قرار نداده است، اما وعدۀ آن در آینده داده شده است. علی رغم این هزینه اولیۀ بسیار زیاد، استارلینک هنوز دارای بسیاری از ویژگی‌های عالی و جذاب است: استارلینک قرار است جهانی باشد و از لحاظ نظری قابلیت سرویس‌دهی آن مختص به منطقه‌ی جغرافیایی خاصی نخواهد بود و با توجه به تعداد بیشتر ماهواره، پهنای باند بسیار بیشتری خواهد داشت و درنتیجه به کاربران بسیار بیشتری سرویس خواهد داد.

ازهمه مهم‌تر، استارلینک سرعت بسیار بیشتر و تأخیر بسیار کم‌تری نسبت به دیگر اینترنت‌های ماهواره‌ای دارد. از آنجا که استارلینک هنوز از نظر فنی در مرحله بتا و آزمایشی است، نمی توان به طور قطعی گفت که آیا خوب است یا نه.

آزمایش‌های سرعت اخیراً نشان می دهد که این ماهواره سرعت بیشتری را به مناطق خاصی از امریکا ارائه می کند، در حالی که در مناطق دیگر پیشرفت چندانی نداشته است.

به طور کلی، ارزیابی‌های اولیه از میزان موفقیت استارلینک یکسان نبوده است. برخی عملکرد آن را تحسین کرده‌اند، اما برخی منتقدان آن را «غیرقابل اعتماد، نامنظم، و ناتوان در عبور از چند درخت» توصیف کرده‌اند. علاوه بر این، استارلینک با برخی مشکلات زیست‌محیطی نیز مواجه است مثلاً داغ‌کردن دیش‌ها در گرمای آریزونا که طبق گزارش‌ها منجر به «خاموشی گرمایشی» و قطع ساعت‌ها ارتباط با اینترنت شده است.

پس از مرور طرح‌های پیشنهادی این سه شرکت باید پرسید حال بهترین ارائه دهندگان اینترنت ماهواره‌ای کدامند؟ طبق تحقیقات صورت گرفته بهترین ارائه دهندگان اینترنت ماهواره‌ای که در اکثر مناطق روستایی در دسترس هستند ویاسَت و هیوزنِت هستند. سریعترین اینترنت ماهواره‌ای و حجم نامحدود داده ها را ویاسَت ارائه می کند، در حالی که هیوزنِت ارزش فوق العاده ای را در قالب قیمت‌های پایین تر برای سرعت‌های کمتر و محدودیت داده پیشنهاد می کند.

جمع بندی:
این متن را با تعریف مقدماتی اینترنت ماهواره‌ای و نحوه عملکرد آن و تفاوتش با شکل‌های دیگر اینترنت آغاز کردیم. سپس، تاریخ پیدایش و آیندۀ آن و مزایا و معایبش را شرح دادیم و شرکت‌های ارائه دهندۀ آن در سطح جهانی و قیمت آن برای کاربران را بررسی کردیم. اکنون این متن را با مروری بر چشم انداز اینترنت ماهواره‌ای در ایران به پایان می رسانیم.

وقتی از اینترنت ماهواره‌ای در ایران سخن گفته می شود، فارغ از چیستی، چگونگی و قیمت آن، دو پرسش پرتکرار مطرح می شود: نخست آن که آیا اصلاً اینترنت ماهواره‌ای در ایران عرضه خواهد شد؟ چه زمانی؟ دوم آن که آیا اینترنت ماهواره‌ای امکان فیلترینگ و مسدودسازی را در ایران از بین می برد؟

برای پاسخ به پرسش نخست باید گفت دو شرکت بزرگ ارائه دهندۀ اینترنت ماهواره‌ای یعنی ویاسَت و هیوزنِت تاکنون فقط در آمریکا ارائۀ خدمات می دهند نه در کشور‌های دیگر، چه برسد به ایران. اما سومین شرکت، یعنی اسپیس ایکس ایلان ماسک قرار است در همه جای جهان اینترنت ماهواره‌ای ارائه کند، اما همانطور که بالاتر گفته شد اینترنت استارلینک در فاز آغازین تنها در آمریکای شمالی در دسترس است و پس از آن نیز با توجه به قوانین ایران و تحریم‌های آمریکا بعید است که به‌صورت قانونی در ایران در دسترس قرار بگیرد.

بخشی از پاسخ به پرسش دوم، پاسخ به پرسش نخستین نیز هست. در ابتدا باید گفت که اینترنت ماهواره‌ای را نمی‌توان محدود کرد. امکان اختلال در اینترنت ماهواره‌ای استارلینک به وسیله پارازیت وجود ندارد.

شرکت اسپیس ایکس اعلام کرده قطر هر دیش ۷۰ سانتی متر است و دیش را در هر جا که قرار دهید از غرب به شرق به ازای هر ۱۰ سانتیمتر یک سیگنال ماهواره اسپیس ایکس دریافت می‌کند و دیش در هرجایی که قرار بگیرد از سه ماهواره سیگنال می گیرد.

همچنین دیش‌ها دارای سیستمی هستند که به صورت کاملا ًهوشمند چرخیده و قویترین سیگنال را تشخیص داده و روی بهترین و قویترین آن‌ها متمرکز می‌شوند. از این گذشته، قرار است تا دو سال دیگر سه سیگنال تبدیل به ۱۰ سیگنال شود؛ بنابراین جلوگیری از رسیدن سیگنال به دیش کاری بسیار دشوار است. اما این‌ها فقط بحث‌های فنی و تکنیکی فارغ از قوانین داخلی و خارجی است.

با وجود همۀ این پیشرفت‌های تکنولوژیکی، نمی توان به امکان ارائۀ اینترنت بدون فیلترینگ در سراسر جهان امکان‌پذیر نیست. برای مثال، اینترنت ماهواره‌ای فارغ از قیمت بالای آن، در ایران با موانع دیگری نیز روبه روست.

همانند سایر خدمات اینترنتی از سوی آی‌اس‌پی‌ها، ارائه‌دهندگان خدمات ماهواره‌ای نیز به مجوز رسمی نیاز دارند تا بتوانند به صورت قانونی فضای یک کشور را پوشش دهند. آی‌اس‌پی‌ها موظف هستند از قوانین و مقررات رسمی هر کشور تبعیت کنند تا بتوانند مجوز فعالیت در آن کشور را دریافت کنند.

رای مثال چنانچه دولت امر به خاموشی و قطع سرویس بدهد، ارائه دهندگان خدمات باید اطاعت کنند در غیر این صورت مجوز آن‌ها باطل خواهد شد. حتی اگر شرکت‌های اینترنت ماهواره‌ای تصمیم بگیرند بی‌توجه به مقررات داخلی و بدون مجوز رسمی، ایران را تحت پوشش قرار دهند نه تنها درآمد و سودی نصیبشان نمی‌شود بلکه تخطی از قوانین بین المللی محسوب می شود؛

زیرا اتحادیه بین المللی مخابرات یا آی‌تی‌یو (ITU) که یک نهاد وابسته به سازمان ملل متحد و مرجع رسمی تصمیم‌گیرنده در مورد سهمیه‌ی فرکانس‌های مخابراتی است، در اساسنامه‌ی خود، حق مدیریت فرکانس‌های رادیویی را به عنوان «موضوعی مربوط به حاکمیت ملی» به رسمیت شناخته شده و در نتیجه، این دولت‌ها هستند که اختیار نهایی را در این مورد دارند که چه نهادی و از چه طریقی پهنای فرکانس‌ها در آن کشور را مورد استفاده قرار دهد.

البته گزینه‌های دیگری به‌جز شرکت‌های آمریکایی برای عرضه‌ی خدمات اینترنت ماهواره‌ای وجود دارند. برای مثال کشور چین در رقابت با آمریکا مشغول توسعه‌ی منظومه‌ی ماهواره‌ای خودش است. علاوه بر آنچه گفته شد، مشکلات بین‌المللی دیگری هم بر سر راه اینترنت ماهواره‌ای وجود دارد. نکته‌ی دیگر ایمنی است.

داده‌های منتقل شده، چون رمزنگاری نشده‌اند براحتی در معرض حمله‌های سایبری قرار می‌گیرند. البته استارلینک ادعا می‌کند که «اطلاعات فرستاده شده از سوی استارلینک به دستگاه شما و از دستگاه شما به استارلینک رمزنگاری شده اند».

با این حال، در وبسایت استارلینک جزییات بیشتری راجع به پروتکل‌های ایمنی و رمزی‌کردن داده‌ها نمی‌یابیم. مسأله‌ی ایمنی برای کاربرانی که در معرض رصد دایمی هستند، امری حیاتی است.

به طور کلی اگرچه از لحاظ نظری و فنی می‌توان از اینترنت ماهواره‌ای در هر کجای جهان استفاده کرد، ولی اسپیس ایکس بار‌ها به صورت آشکار اعلام کرده که قصد ارائه اینترنت ماهواره‌ای بدون اجازه دولت‌ها را ندارد.

حتی اگر این شرکت در مذاکره با مسئولان ایرانی موفق به کسب اجازه فعالیت در ایران شود، بسیار بعید است که به دلیل تحریم‌های آمریکا بتواند به صورت رسمی در ایران فعالیت کند.

البته برخی معتقدند شاید با قاچاق تجهیزات بتوان از این اینترنت در کشور استفاده کرد، اما آنتن‌های استارلینک بنا به ماهیت‌شان باید از موقعیت دقیق جغرافیایی خود مطلع باشند تا بتوانند با تنظیم خودکار زاویه دیش در بهترین وضعیت برای ارتباط با ماهواره قرار بگیرند. این یعنی امکان فعالیت غیر رسمی آن هم در کشور ما وجود ندارد.