مطالعات صورت‌گرفته براساس فناوری ردیابی چشم این مسئله را نشان می‌دهد.
به گزارش گرداب، یک مطالعه‌ی جدید براساس فناوری ردیابی چشم نشان می‌دهد که مردم بیشتر تمایل به خواندن کامنت‌ها و داستان‌های منفی پست شده در رسانه‌های اجتماعی دارند.
مطالعات جدید فناوری و ردیابی چشم نشان می‌دهد که مردم به کامنت‌ها و خبر‌های منفی در رسانه‌های اجتماعی بیشتر توجه می‌کنند تا نوشته و خبر‌های مثبت.
مطالعه‌ای با عنوان "میشه لطفا به من توجه کنید؟ " انجام شد؛ در حقیقت نوعی مطالعه‌ی ردیابی چشم بر روی نوشته‌های احساسی و هیجانی رسانه‌های اجتماعی است که توسط سوزان کوهوت (Susann Kohout)، سان کرویکمایر (Sanne Kruikemeier) و برت ان باکر Bert N. Bakker) (نوشته شده است.
این مطالعه که در مجله‌ی "تاثیر رایانه بر رفتار‌های انسانی" (Computers in Human Behavior) منتشر شد، نشان داد که پست‌های رسانه‌های اجتماعی بیشتر تمایل به نوشته‌های احساسی و منفی دارند که ممکن است این پست‌ها هم باعث بدبینی نسبت به منبع پست و نویسنده شود و هم کاربران نسبت به مطالب نوشته شده جبهه گیری کنند و دو قطبی شوند.
این مطالعه که توسط سوزان کوهوت و همکارانش انجام شد، مدت زمان درگیری کاربران با انواع مختلف نوشته‌ها و محتوا‌ها را مانند: محتوای مثبت، عصبی، ترسناک و منفی را بررسی می‌کند. ونشان می‌دهد که خوانندگان تا چه اندازه پست‌های احساسی نوشته شده در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی را به یاد می‌آورند.
در حالی که چشم‌های ۱۶۹ دانش‌آموز تحت کنترل یک ابزار ردیابی چشم قرار داشت، محققان چند داستان خبری ساختگی در صفحه فیس بوک را به ان‌ها نشان دادند، سپس از آن‌ها خواستند تشخیص دهند که کدام داستان احساسی، غیر عاطفی، مثبت، منفی، عصبی، یا ترسناک است.
شرکت کنندگان به دو گروه جداگانه فرآیند اکتشافی و فرآیند نظام‌مند تقسیم شدند.
گروه اول فقط ۳۰ ثانیه برای خواندن هر پست وقت داشت، در حالی که گروه دوم هیچ محدودیت زمانی برای خواندن و بررسی دقیق داستان‌ها نداشتند.
هدف آزمایش اول نشان دادن فرایند ردیاب چشم کسانی بود که وقت کمی برای خواندن رسانه‌های اجتماعی می‌گذاشتند و فقط با یک نگاه سطحی و اجمالی مطالب را می‌خوانند.
ابزار ردیاب چشمی، حرکت و توجه چشم دانش‌آموزان را به‌ویژه مدت زمانی که هر یک از آن‌ها برای خواندن کامنت‌ها می‌گذاشتند، و یا اینکه آیا در حالی که هنوز در همان پست بودند آن کامنت‌ها را دوباره بازبینی می‌کردند یا خیر، مشاهده و ثبت می‌کرد.
نتایج نشان داد که دانش‌آموزان گروه اول یعنی فرآیند اکتشافی توجه بیشتری به نوشته‌های منفی داشتند و تمرکز چشم آن‌ها بیشتر بر روی این نوشته‌ها بود.
به گفته محققان، نتایج نشان می‌دهد که وقتی شرکت‌کنندگان موظف بودند کامنت‌ها را به سرعت بخوانند، بیشتر بر موارد منفی تمرکز داشتند تا مثبت.
با این حال، این یافته‌ها مورد انتظار محققان بود، زیرا طبیعت انسان به گونه‌ای است که به اطلاعات منفی بیشتر تمایل نشان می‌دهد تا اطلاعات مثبت.
در حقیقت دانش‌آموزان بر روی پست‌های منفی وقت بیشتری می‌گذاشتند، ولی این بدین معنا نبود که کاملا معانی مطالب را درک می‌کردند؛ در حقیقت اینطور تصور می‌شد که کلمات را پس می‌زدنند یا بر روی آن‌ها سرپوش می‌گذاشتند تا فراموش شوند.
از سوی دیگر، دانش‌آموزان گروه دوم یعنی "فرآیند نظام‌مند" تمرکز چشمی طولانی‌تری روی نوشته‌های خشمگین نسبت به نوشته‌های ترسناک ثبت کردند، و این نشان می‌دهد وقتی خوانندگان محدودیت زمانی برای دیدن یک داستان ندارند، بیشتر تمایل به خواندن دقیق و یادآوری مطالب دارند.
کوهوت و همکارانش گفتند: "اول اینکه ما نشان داده‌ایم که تفکیک احساسات منفی مانند خشم در مقابل ترس مهم است؛ زیرا آن‌ها می‌توانند به روش‌های متفاوتی بر خوانندگان تأثیر بگذارند. "
محققان خاطرنشان کردند، با وجود شواهد مهمی که از این نتایج به دست آمد، ولی باز هم این مطالعات قطعی نیست و باید در آینده بسیار کامل‌تر و بهتر تحقیق شود.
زیرا این تحقیق قادر به در نظر گرفتن طیف وسیعی از احساسات و رسانه‌های مختلف اجتماعی مانند (فیس بوک) و همچنین کنترل و دسته بندی کامنت‌ها نبود.
در تحقیقات آینده با انجام آزمایش‌های مختلف تأثیر احساسات، عواطف، و فرایند و استراتژی‌های متفاوتی را می‌توان در نظر گرفت. همچنین اخبار و موضوعات مختلفی را اساس مطالعه قرار داد. ثانیاً، به دلیل تأثیر این اطلاعات بر اشخاص، تحقیقات آینده باید در نظر بگیرند که افراد چه عواطف و احساساتی را در هنگام خواندن کامنت‌ها دریافت می‌کنند و چگونه بر فرآیند اطلاعاتی آن‌ها تأثیر می‌گذارد.
