دولت وابسته به داده

دولت وابسته به داده
تاریخ انتشار : ۰۳ اسفند ۱۴۰۱

کشور‌ها امروزه بر روی نقش داده‌ها تمرکز کرده‌اند تا خدمات خود را بهبود ببخشند.

"پایگاه رسانه‌ای گرداب جهت اطلاع و افزایش دانش و سواد فضای مجازی مخاطبان خود و به ویژه دانشجویان، پژوهشگران و تصمیم‌گیران، ترجمه‌هایی در این زمنیه منتشر می‌کند. بدیهی است انتشار این مطالب، لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست."

به گزارش گرداب، سازمان‌های دولتی پس از تجربه قدرت کامل اشتراک‌گذاری داده‌ها در دوران پاندمی، سریعاً برای اتخاذ ابزار مناسب، سیاست‌های جدید داده‌ای و استخدام یا بازتعریف وظایف افسران ارشد داده دست به کار شدند.

دولت از فناوری اطلاعات و داده‌های مفید جمع‌آوری شده برای بهبود نحوه سیاست‌گذاری، تصمیم‌گیری و ارائه خدمات استفاده می‌کند. اما ناهماهنگی در مدیریت، اولویت‌بندی و بودجه‌ها باعث ایجاد مشکلاتی برای پذیرش فناوری شده است و تضمینی برای این که سیستم‌ها بتوانند به راحتی با هم ارتباط برقرار کنند وجود ندارد. سیاست‌های حاکم بر نحوه اشتراک‌گذاری داده‌ها که در آن‌ها قدرت داده‌های به اشتراک گذاشته شده دست کم گرفته می‌شود، منبع ایجاد ناهماهنگی‌ها هستند.

با این حال این رویه با شیوع کرونا تغییر کرد. با توجه به نیاز شدید سیاست‌گذاران و کارشناسان بهداشتی به اطلاعات جدید و به‌روز، دولت مجبور به ایجاد هماهنگی بین شرکت‌ها و دانشگاه‌ها برای رد و بدل داده‌ها شد. این رویه به نظر می‌رسد که ادامه دار باشد، زیرا سازمان‌ها بیش از پیش از داده‌های به اشتراک گذاشته شده برای بهبود نتایج به دست آمده و یکپارچه‌سازی خدمات استفاده می‌کنند.

محرک‌های این رویه

چندین عامل محرک در نحوه اشتراک‌گذاری داده‌ها برای بهبود ارائه خدمات فعلی و جدید نقش دارند که عبارتند از:

• پذیرش سریع هوش مصنوعی (AI) و فناوری‌های ابری و همچنین سیاست‌هایی که روند اشتراک‌گذاری داده‌ها را آسان‌تر می‌کنند.

• پاندمی باعث ایجاد زمینه‌ای برای استفاده و به اشتراک‌گذاری سریع داده‌های حجیم شد و این به نوبه خود نیاز به اجرای سیاست‌های جدید و تمرکز بیشتر روی اصول اخلاقی داده‌ها را پررنگ‌تر ساخت.

• بسیاری از سازمان‌ها در حال بازتعریف نقش افسر ارشد داده (CDO) هستند.

رویه در حال اجرا

پاندمی موجب شد تا کشور‌ها مجبور به ایجاد راه‌های ارتباطی بیشتر برای اشتراک‌گذاری داده شوند. بسیاری به سرعت سمت گزینه کار از راه دور (به صورت مجازی) رفتند که در ابتدا مشکلاتی را برای IT ایجاد کرد، ولی در نهایت میزان همکاری و هماهنگی در داخل دولت، بین دولت و صنعت و دانشگاه بیشتر و بهتر شد. داده‌های به اشتراک گذاشته شده باعث ارائه درست خدمات و حل چالش‌های مرتبط با پاندمی شدند.

سازمان‌ها و بخش‌هایی هم که دیرتر از بقیه از سرویس‌های ابری و ابزار‌های مبتنی بر داده استفاده می‌کردند، سریعاً به اجرای سیاست‌های جدید داده‌ای و بازتعریف مسئولیت‌های افسر ارشد داده پرداختند.
حال کشور‌ها بیشتر روی نقش داده‌ها برای بهبود خدمات و پیش‌بینی نیاز به خدمات جدید تمرکز می‌کنند و به دنبال ایجاد روابط و هماهنگی بیشتر بین سازمان‌ها هستند و با دانشگاه و صنعت همکاری می‌کنند. دنبال کردن چنین رویه‌هایی به دولت این امکان را می‌دهد که خدمات بیشتر و مفیدتری به مردم و رای‌دهندگان خود ارائه کند.

پذیرش فناوری‌های داده محور

با وابسته‌تر شدن دولت‌ها به فناوری‌های دیجیتال در کسب و کار‌های روزانه، حجم داده‌های تولید شده بیشتر می‌شود. از ایمیل و صفحات گسترده گرفته تا کنفرانس‌های مجازی، سازمان‌ها حجم عظیمی از داده ایجاد می‌کنند که باید فیلتر و ذخیره شوند. با افزایش حجم داده، نیاز دولت به فناوری‌ها و سیاست‌هایی که بتوانند به نحو احسن از آن استفاده کنند، افزایش می‌یابد. دولت‌ها، فناوری‌ها و ابزار‌های مبتنی بر داده مانند هوش مصنوعی و ابری را به کار می‌گیرند، اما اغلب در سطح سازمانی و با در نظر گرفتن اولویت‌ها و ملاحظات بودجه‌ای دیگر از آن‌ها استفاده می‌شود که همین امر اشتراک‌گذاری و بهره‌برداری از داده را دشوار می‌کند.
پاندمی میزان اهمیت و ارزش فناوری‌ها و ابزار‌های مبتنی بر داده را نشان داد. برای مثال، افزایش درخواست‌ها برای خدماتی از جمله بیمه بیکاری و ثبت و رسیدگی به آن‌ها به صورت مجازی باعث شد که پذیرش خدمات ابری به یک اولویت اصلی تبدیل شود. در ایالت رود آیلند ایالات متحده، استفاده از خدمات ابری باعث افزایش ظرفیت رسیدگی به تماس‌ها برای درخواست بیمه بیکاری (از ۷۵ به ۲۰۰۰) شد. به همین دلیل ایالات متحده برای پلتفرم‌ها و سرویس‌های ابری هزینه زیادی می‌کند، هرچند این مقدار کمتر از چیزی است که بقیه انتظار دارند.


دولت‌ها با ابزار‌های مناسب می‌توانند تعاملات داخلی و خارجی مجموعه داده‌ها، اپلیکیشن‌ها و دستگاه‌ها را یکپارچه‌سازی کنند. برای مثال، مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده به عنوان یکی از اقدامات خود، یک پلتفرم با نام N۳C راه‌اندازی کرد که مرجعی برای مطالعه درباره کووید-۱۹ و شناسایی درمان‌های احتمالی است. این پلتفرم مبتنی بر اشتراک داده و آنالیز ابری به نقطه عطفی در گسترش تحقیقات بالینی تبدیل شده است چرا که به کارشناسان دولتی، محققان و سازمان‌های تجاری کمک کرده است تا اطلاعات خود را رد و بدل کنند.

سازمان‌ها هم از راه‌حل‌های مبتنی بر هوش مصنوعی برای بهبود خدمات خود استفاده کرده‌اند. به عنوان مثال، برای شناسایی شرکت‌کنندگان در آزمایش واکسن جانسون و جانسون از یک مدل یادگیری ماشینی و داده‌های باز استفاده شد.

با این که شرکت‌های تجاری و دانشگاه‌ها از لحاظ استفاده از ابزار‌های داده‌ای بسیار جلوتر از دولت قرار دارند، اما واکنش دولت در رابطه با کووید-۱۹ باعث یکسان‌سازی و یکپارچه‌سازی فعالیت‌ها شد. با این حال برای پیشبرد هر چه بهتر این روند، سازمان‌های دولتی باید با چالش‌هایی از جمله استاندارد‌های نامناسب داده و نحوه اشتراک‌گذاری داده با دیگر سازمان‌ها روبرو شوند.

ایجاد تعادل بین اولویت‌های اخلاقی و داده

به اشتراک‌گذاری مجموعه‌های بزرگ داده می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار ما قرار دهد، اما استفاده از آن‌ها خطراتی را به همراه خواهد داشت. اپلیکیشن‌های ردیابی تماس کووید-۱۹ که سریعاً ساخته شدند و در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفتند، یکی از خطرناک‌ترین راه‌های استفاده از مجموعه داده‌ها تا به امروز هستند. داده‌های مربوطه حاوی اطلاعات شخصی دقیق افراد است که در صورت افشا شدن منجر به تجاوز جدی به حریم خصوصی و از بین رفتن اعتماد عمومی می‌شود.

جدا از مسائل مربوط به حریم خصوصی باید دقت شود که برداشت اشتباه و نابه‌جا از داده‌ها صورت نگیرد. مجموعه داده‌های بزرگ ممکن است جانب‌دارانه باشد یا فقط بخشی از یک موقعیت بزرگ‌تر و پیچیده‌تر را نشان دهد. کاربرانی که از این داده‌ها استفاده می‌کنند باید نحوه جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها را در نظر بگیرند. برای حفظ چنین تدابیری نیاز به اجرای سیاست‌های قوی احساس می‌شود.

با گسترش کووید-۱۹، دولت‌ها سریعاً به حفظ حریم خصوصی هنگام جمع‌آوری داده‌ها تأکید کردند. گارانته، اداره حفاظت از داده‌های ایتالیا، قدمی در جهت هماهنگ‌سازی فعالیت‌های مقامات این کشور با مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا برای نیاز به ردیابی داده‌ها برداشت. همچنین دولت ایتالیا از نمایندگان بخش‌های تجاری و صنعتی خواست تا پروتکلی برای مدیریت اطلاعات حساس مربوط به کووید-۱۹ معرفی کنند. ایرلند و فرانسه نیز رویکرد‌های مشابهی اتخاذ کردند.

به اشتراک گذاشتن داده در حوزه قضایی در سطح ملی هم به اولویت فوری تبدیل شد. برای مثال در استرالیا، دولت‌های فدرالی، ایالتی و منطقه‌ای خیلی سریع روی پروتکل‌های امن به توافق رسیدند. در ایالات متحده، هشت ایالت با انحمن ملی فرمانداران (NGA) همکاری می‌کنند تا امکان برقراری ارتباط ایمن بین سیستم‌های داده خدمات درمانی و بهداشتی ایجاد شود.

پاندمی باعث شد تا مدیران سازمان‌ها به فکر ایجاد سیاست‌هایی برای به اشتراک‌گذاری ایمن داده‌ها باشند؛ سیاست‌هایی که مبتنی بر مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا (GDPR) و قانون حفاظت از اطلاعات شخصی و اسناد الکترونیکی کانادا باشند. الیور داودن، وزیر امور خارجه بریتانیا در امور دیجیتال، به این که دولت خواستار استاندارد شدن اشتراک‌گذاری داده‌ها در حد عالی در دوران پاندمی است اشاره کرد.

در استرالیا، فرمانداری نیو ساوث ولز یک استراتژی جدید برای به اشتراک‌گذاری داده‌ها معرفی کرد که با کمک آموخته‌های حاصل از آتش سوزی‌های جنگلی ۲۰۲۰ و پاندمی ایجاد شده بود. هدف این استراتژی اطمینان یافتن از این بود که کارمندان دولت، اهمیت استفاده از داده‌ها را در تصمیم‌هایی که برای خدمت به مردم گرفته می‌شود درک می‌کنند و می‌دانند که مهارت‌های لازم برای استفاده مفید و ایمن از داده‌ها را دارند.

نقش در حال تغییر افسر ارشد داده

با افزایش توجهات نسبت به داده‌ها، نقش و مسئولیت‌های افسر ارشد داده که وظیفه یکپارچه‌سازی داده‌ها و اعمال بهترین شیوه‌ها را دارد زیر ذره‌بین قرار گرفت. دامنه مسئولیت‌های افسر ارشد داده در بین نهاد‌های دولتی از لحاظ انتظارات، مسئولیت‌ها و اختیارات بسیار متفاوت بوده است. پاندمی یک شبه باعث ایجاد تغییرات بزرگی شد و افسران ارشد داده این اجازه را داشتند که داده‌ها را در داخل و بین نهاد‌های دولتی، دانشگاه‌ها و سازمان‌ها خصوصی رد و بدل کنند. در ایالات متحده، افسران ارشد داده، عموم را از وضعیت پاندمی با ایجاد داشبوردی مطلع می‌کردند.

آن‌ها همچنین به تبادل اطلاعات درمانی و بهداشتی کمک کردند، داده‌های مربوط به بودجه‌بندی‌های لازم را منتشر کردند و در برخی موارد مستقیماً فعالیت‌های داده‌ای مربوط به بخش بهداشت را مدیریت کردند. در آرکانزاس، افسران ارشد داده با هیئت مشاور فنی کووید-۱۹ برای بررسی و ارزیابی فناوری‌های جدید جهت آزمایش و ردیابی تماس همکاری کردند. حال که دولت‌ها از پاندمی گذر کرده و به دنبال بازگشت به وضعیت عادی هستند، افسران ارشد داده در حال ارزیابی وضعیت اقتصادی هستند تا با استفاده از داده‌ها بتوانند کمکی به بهبود وضعیت کنند.

یکی از نکات مهم در این زمینه، جذب نیروی با استعداد است که بتواند اشتراک‌گذاری داده در سراسر بخش‌های دولتی را مدیریت کند. اوت ولسبرگ، افسر ارشد داده استونی، نیرو‌های با استعداد و باتجربه‌ای را در بخش‌های مختلف دولتی منصوب کرده است که می‌توانند بر دسترس بودن داده‌های باکیفیت و نحوه اشتراک‌گذاری داده‌ها نظارت کنند. همه این تلاش‌ها نتیجه همکاری افسر ارشد داده کشور، افسر ارشد حریم خصوصی و افسر ارشد امنیت اطلاعات برای اطمینان از استفاده ایمن و اخلاقی از اطلاعات است.

دخالت افسران ارشد داده در مقابله با پاندمی باعث روشن‌تر و برجسته‌تر شدن مسئولیت‌ها و اهمیت نقش‌شان شد. در سال ۲۰۲۱ در یکی از نظرسنجی‌ها حدود ۷۵% از افسران ارشد داده فدرال ایالات متحده باور داشتند که وظیفه آن‌ها کاملاً مشخص است. در حالی که در سال ۲۰۲۰ این آمار حدود ۲۱% بود. در مدت زمان مشابه، سهم افسران ارشد داده با بیش از ۲۵ کارمند از ۲۵% به ۴۰% رسید، در حالی که تعداد افسران ارشد داده‌ای که مستقیماً به جای مدیر ارشد اطلاعات به رئیس اجرایی گزارش می‌دادند بیش از دو برابر شد.
نقش بازتعریف شده افسر ارشد داده به دولت این امکان را می‌دهد تا از داده‌های به اشتراک گذاشته شده برای ارائه خدمات بهتر، سنجش عملکرد و پاسخ به بحران استفاده کند. جف واکوور، افسر ارشد داده آریزونا می‌گوید: «داده‌هایی که در حال حاضر در اختیار ما قرار می‌گیرند بسیار حیاتی هستند و ما باید از این فرصت برای ساختن آینده‌ای ایده‌آل استفاده کنیم».

اقدامات بعدی

دولت با تمرکز روی سه حوزه اصلی می‌تواند از داده‌های به اشتراک گذاشته شده برای بهبود خدمات استفاده کند و آماده پاسخ‌دهی به بحران‌ها باشد:

۱. همچنان اهمیت فناوری داده و روابط ایجاد شده در پاسخ به کووید-۱۹ بهتر است که حفظ شوند. تأثیر این فناوری‌ها و روابط را نمی‌توان نادیده گرفت. یک رویکرد داده محور، کمک قابل توجهی به افراد و بهبود عملکرد می‌کند. در صورت بروز بحران جدید هم داده‌ها می‌توانند نقش حیاتی ایفا کنند.

۲. باید سیاست‌های جدیدی در خصوص حفظ حریم خصوصی و امنیت داده‌ها ایجاد شوند. به جای منتظر بودن برای بروز بحران بعدی، دولت باید سیاست‌های جدیدی مطابق با شرایط در حال تغییر برای ادامه امکان اشتراک‌گذاری داده‌ها در داخل و بین نهاد‌های دولتی، صنعت و دنشگاه ایجاد کند. مانند سیاست‌های اقتصادی، سیاست‌های داده‌ای باید به طور مداوم بر اساس روش‌های در حال تغییر جهت استفاده از اطلاعات، تغییر کنند. تحقق این هدف مستلزم همکاری مداوم افسران ارشد داده، افسران امنیت اطلاعات و افسران حریم خصوصی است.

۳. ارزش و اهمیت نقش افسران ارشد داده باید برجسته‌تر شود. رهبران دولت باید از آن‌ها حمایت کنند تا آن‌ها هم توانایی مدیریت و نظارت بر داده‌های به اشتراک گذاشته شده را داشته باشند.

منبع: deloitte