همانطور که استفاده از فناوری تکامل یافته، توانایی قلدری نیز افزایش یافته است. قلدری که زمانی محدود به مدرسه یا محله بود، اکنون به دنیای آنلاین منتقل شده است. قلدری از طریق استفاده از فناوری به عنوان "قلدری سایبری" شناخته میشود.
به گزارش گرداب، آزار و اذیت سایبری میتواند در هر جایی که تعامل اجتماعی آنلاین وجود دارد رخ دهد. به عنوان مثال، برخی از جوانان از رسانههای اجتماعی، بازیهای ویدیویی، پیامک یا برنامههای ناشناس برای قلدری جوانان دیگر، ارسال تصاویر شرمآور، اشتراکگذاری اطلاعات خصوصی یا ارسال پیامهای تهدیدآمیز استفاده میکنند. دانشآموزان میتوانند از دسترسی خود به تعداد زیادی مخاطب آنلاین استفاده کنند تا همسالان خود را تشویق کنند تا با شایعات و داستانهای غیرواقعی به آنها بپیوندند.
مهمترین کاری که جوانان میتوانند در صورت تجربه آزار و اذیت سایبری انجام دهند چیست؟
همه جوانان را تشویق کنید که اگر آزار و اذیت سایبری را تجربه کردند، به کسی بگویند. آزار و اذیت سایبری معمولاً در محیطی اتفاق میافتد که بزرگسالان نمیتوانند آن را ببینند. مگر اینکه بچههای درگیر به کسی بگویند، اغلب هیچ بزرگسالی نمیداند. همچنین، با جوانان در میان بگذارید که میدانید ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که آنها در اعتماد کردن به والدین یا بزرگسالان مشکل داشته باشند، اما مهم است که آنها این تجربه را به تنهایی پشت سر نگذارند، و برای رفاه آنها مهم است که به کسی بگویید.
دلایلی که چرا جوانان ممکن است به بزرگسالان نگویند
- آنها تلاش کردند و به آنها گفته شد که "آن را نادیده بگیرند. " پاسخ متداول به قلدری این است که «فقط آن را نادیده بگیرید»، که نیت خوبی دارد، اما مفید نیست. نادیده گرفتن رفتارهای منفی که مکرراً به سمت شما انجام میشود، دشوار است.
آنها فکر میکنند، چون این اتفاق از طریق فناوری رخ داده است، قلدری نیست. این را تقویت کنید که وقتی شخصی به طور عمدی و مکرر سعی میکند به شما صدمه بزند یا به شما صدمه بزند، چه حضوری یا آنلاین، قلدری است.
آنها فکر میکنند که باید به تنهایی از عهده آن برآیند. برخی از بچهها قلدری را چیزی میدانند که باید اصلاح کنند یا اینکه ممکن است کاری را انجام دهند تا سزاوار آن باشند.
- آنها نگران تماس با والدین کودک دیگر هستند. برخی از بچهها فکر میکنند که پاسخ یک بزرگسال وضعیت را بدتر میکند، مانند تماس با والدین کودک دیگر و ناراحت شدن از آنها.
- آنها نمیخواهند تلفنشان گرفته شود. محدود کردن استفاده کودک از تلفن، تبلت یا سایر فناوریها مانع از این وضعیت نمیشود. این قلدری است، نه فناوری که باید متوقف شود.
- آنها نمیخواهند کسی نگران باشد. برخی از بچهها معتقدند که والدین یا سایر بزرگسالان در زندگی آنها به اندازه کافی باید با آنها کنار بیایند و نمیخواهند مشکل دیگری برای رسیدگی به آنها اضافه کنند.
- آنها وضعیت را بیش از حد شخصی میبینند. برخی از بچهها به خاطر کاری که انجام داده اند، مانند رفتار نامناسب در یک مهمانی، انتخاب میشوند. اگر آنها به یک بزرگسال در مورد آزار و اذیت شدن بگویند، باید اعمال خود را نیز توضیح دهند. این کار آسانی نیست وقتی که از آنچه اتفاق افتاده احساس بدی دارید.