رسانه‌های بریتانیا برای چندین دهه از یک فرد متجاوز به نام «نیک کوهن»، کارشناس حامی جنگ، پشتیبانی کردند.
به گزارش گرداب، اتهامات جنسی زیادی علیه نیک کوهن (Nick Cohen)، تحلیل‌گر حامی جنگ، سال‌ها در رسانه‌های بریتانیا مطرح شده است. با این حال، دوستان او در روزنامه "گاردین (Guardian) "، "فایننشال تایمز (Financial Times) " و "پرایوت آی (Private Eye) " این اتهامات را مخفی نگه داشته‌اند.
«پایگاه رسانهای گرداب جهت آگاهی و افزایش دانش مخاطبان خود به ترجمه و انتشار مطالبی در حوزه‌های مختلف فناوری اقدام می‌کند. انتشار مطالب به معنای تایید محتوای آن نیست».
نیویورک تایمز تحقیقات ویرانگری را منتشر کرده است که نشان می‌دهد به مدت ۲۰ سال، نیک کوهن، نویسنده سابق گاردین/آبزرور (Guardian/Observer)، با آگاهی کامل کارفرمایان، همکاران و رسانه‌های بریتانیایی، روزنامه‌نگاران زن را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده است.
به علاوه، کارفرمایان او، با کمال میل مجبور شدند تا برای مدت طولانی در اینباره سکوت کنند تا تمایلات جنایتکارانه او افشا نشود و اطمینان حاصل کنند که او با عواقب حرفه‌ای یا قانونی روبرو نخواهد شد.
گزارش نیویورک تایمز، برای اولین بار است که به رفتار جنایتکارانه انحرافی و مرزی کوهن در قبال همکارانش در آبزرور و روزنامه خواهرش، گاردین، پرداخته است. گزارش‌های متعددی حاکی از تعرض‌های فیزیکی به همکاران تا قبل از سال ۲۰۰۱ و همچنین ادعا‌هایی از نزدیکی اجباری به یک خبرنگار آزاد که "اخیراً بی خانمان شده بود و افسردگی داشته است" در یک جلسه غیررسمی، می‌باشد. او همچنین متهم است که مکرراً پیشنهاد ارسال عکس‌های غیراخلاقی به ویراستار بدون دستمزد خود را داده است.
مایک رایت (Mike Wright) ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۲ می‌نویسد: "اتهامات علیه کوهن حتی یک راز آشکار نیست، آنها مد‌ت‌ها به صورت علنی مطرح بودند و مدیریت گاردین و همچنین پرایوت آی آنها را نادیده گرفته‌اند. "
به گزارش تایمز: " طبق ادعای ۱۰ همکار سابق، اعم از زن و مرد، کوهن به طور گسترده‌ای در اتاق خبر مشهور شده بود. " پیشروی‌های جنسی ناخواسته او نیز برای سال‌ها راز آشکاری در میان روزنامه‌نگاران بریتانیایی بود.
اما وقتی او در ژوئیه ۲۰۲۲ به دلیل تخلف جنسی تعلیق شد و در ژانویه سال بعد به "دلایل بهداشتی" رسماً استعفا داد، تمام رسانه‌های بریتانیا سکوت کردند. در این مدت، کوهن برای ترک بی سروصدا تسویه مالی دریافت کرد و او و کارفرمایش توافقنامه محرمانه‌ای را امضا کردند تا شرایط ترک او را از انظار عمومی مخفی کنند.
کوهن که چند دهه به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نویسندگان گاردین خدمت کرده بود، در این مدت منافع دولت بریتانیا را با موضع چپ‌گرایانه پیش برد. خواه مداخله «بشردوستانه» در افغانستان، عراق، لیبی و جا‌های دیگر باشد، صحبت از «بحران یهودستیزی» ساختگی در حزب کارگر و افترا زدن به رهبر سابق آن جرمی کوربین (Jeremy Corbyn) به عنوان یک یهودی بدخواه باشد، یا خواه تحقیر رئیس ویکی لیکس (WikiLeaks)، جولیان آسانژ (Julian Assange) و حامیان او؛ کوهن همیشه به عنوان یک جنگجوی قابل اعتماد در سنگر مهم‌ترین حملات تبلیغاتی لندن عمل می‌کرد.
همانطور که تایمز مستند می‌کند، یک خبرنگار تحقیقاتی از فایننشال تایمز، به نام مدیسون مریج (Madison Marriage) تلاش کرد تا دیوار غیرقابل نفوذ سکوتی که پیرامون تخلفات کوهن بود، را بشکند. از اواخر سال ۲۰۲۲، او شروع به جمع‌آوری شواهد از تخلفات کوهن کرد و مدارک گسترده‌ای از سوءاستفاده‌اش بدست آورد و تعهدات دو زن را برای ثبت علنی این اتهامات جلب کرد. تیم خانم مدیسون مریج در نهایت با پنج نفر از متهمان کوهن مصاحبه کرد.
اما طبق گزارشات، در دسامبر همان سال، رولا خلف (Roula Khalaf)، سردبیر مریج، تحقیقات را محدود کرد. ابتدا به مریج گفت که با هیچ منبع جدیدی تماس نگیرد، سپس پیشنهاد کرد که این داستان نه به‌عنوان خبر، بلکه به عنوان یک مقاله منتشر شود. نه آن مقاله، و نه «نگاه گسترده‌تری به رفتار نادرست جنسی در رسانه‌های خبری بریتانیا» که باید بعداً منتشر می‌شد، هرگز منتشر نشدند.
در همین حال، مجله "پرایوت آی"، که خود را مبارز رسانه‌های بریتانیا می‌داند و به طور مکرر گفتگو‌های فاسد درباره خبرنگاران و رسانه‌هایی که برای آنها کار می‌کنند را منتشر می‌کند، به طرز عجیبی در مورد خروج کوهن از روزنامه آبزرور گزارشی نداد. در پاسخ به یک خواننده‌ای که دلیل این امر را پرسیده بود، ویراستار این مجله، ایان هایسلوپ (Ian Hislop)، با وقاحت توضیح داد که "بدیهی است... مشکل ساز است... به دلیل این که او قبلاً یک ستون آزاد (freelance column)، برای این مجله می‌نوشت.»
«همه این را می‌دانند»: رسانه‌های بریتانیایی کوهن را پوشش می‌دهند
کوهن به مدت سال‌ها با نام مستعار "Ratbiter" برای مجله پرایوت آی می‌نوشت و از این ستون برای حمله معمولی به دشمنان و مخالفان در رسانه‌های بریتانیا و تشویش آنها، استفاده می‌کرد. چندین بار مرا مورد هدف قرار داد. در یک نمونه، کوهن شدیداً اعلام کرد که اخبار من درباره اخراج اوز کاترجی (Oz Katerji) از Mail Online در اواخر سال ۲۰۱۹، که یک فعال تغییر رژیم بود و سری مزاحمت‌های آنلاین ایجاد می‌کرد، به نوعی الهام گرفته از جاسوسی روسیه بود.
هر کسی که حتی به‌طور محدود در دنیای رسانهای بریتانیا کار کرده باشد، می‌داند که این عرصه بسیار درونگرا و شایعه محور است. خروجی‌های اصلی دفاتر آن معمولاً مانند الک، نشتی دارند؛ بنابراین سابقه آزار جنسی کوهن در میان روزنامه‌نگاران یک راز آشکار بود. امتناع رسانه‌های بریتانیایی از اطلاع رسانی در مورد یکی از اعضای با نفوذ نخبه خود به بقیه مردم، نشانه شدید از فرهنگ داخلی غیراخلاقی آن است.
اگرچه کوهن ممکن است در آن زمان از این موضوع آگاه نبوده باشد، اما من خودم سعی می‌کردم به برخی از قربانیان او کمک کنم تا ادعا‌های خود را در معرض دید عموم قرار دهند. در پایان، این زنان به این نتیجه رسیدند که با ادامه دادن موضوع، خطرات و آسیب‌های روحی بیش از حدی برایشان وارد می‌شود؛ بنابراین تصمیم گرفتند- به دور از دفاتر گاردین و کوهن- به زندگی خود ادامه دهند. برخی از آنها هنوز هم ترسیده‌اند که به طور علنی صحبت کنند.
یکی از همکاران دلسوز به یکی از زنان مورد آزار کوهن گفت: "به معنای واقعی کلمه همه در مورد آن می‌دانند، اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد. "
این زنان ممکن است ترسیده باشند، وقتی که متوجه شدند شخص دیگر که آنها را به اظهار اتهامات علنی تشویق می‌کرد، از سوی یک شرکت حقوقی گران‌قیمت که حامی کوهن بود، تهدید حقوقی دریافت کرده است. وکلا هشدار دادند که آن فرد وارد "ورشکستی اجباری" خواهد شد مگر اینکه حرفش را به طور کامل پس بگیرد، عذرخواهی عمومی کند، هزینه‌های حقوقی کوهن را پرداخت کند، یک کمک مالی ۱۰۰۰ پوند به خیریه انجام دهد و به طرز شومی، هویت افراد متهم‌کننده را اعلام کند. در یک مقطع بسیار پیچیده، تهدید حقوقی ادعا کرد که نویسنده ستون آبزروِر، "یک مدافع مطرح آزادی بیان بوده است. "
تا زمانی که وکیل مدافع فعال جولیون موقام (Jolyon Maugham)، با شواهدی مبنی بر جنایات جنسی کوهن و مقاومت گاردین نیوز و رسانه‌های وابسته برای بررسی این تخلفات، این جریان را در معرض دید عموم قرار داد؛ آبزرور شروع به جدی گرفتن شکایات علیه او کرد. به همین دلیل در ژوئیه ۲۰۲۲، روزنامه نهایتاً ماجرای ستون‌نویس اسطوره‌اش را به جریان انداخت.
جولیون موقام در ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۲ می‌نویسد: در فضایی که دکتر گورداسانی (Gurdasani) و دیگران درباره این اتهامات علیه نیک کوهن توییت کردند، اکنون می‌خواهم آنچه را که می‌دانم به اشتراک بگذارم.
یک ماه قبل، زمانی که اتهامات علیه کوهن به طور گسترده در فضای مجازی منتشر شد، مجله پرایوت آی یک حمله غیرقابل کنترل دیگر را علیه من و مکس بلومنتال (Max Blumenthal)، سردبیر گری‌زون (The Grayzone)، انجام داد. به دلیل گزارش‌هایی که در مورد ایمیل‌های لو رفته پل میسون (Paul Mason) داشتیم، این نشریه بدون ارائه مدرک به طرز شدیدی تلمیح کرد که ما جاسوس‌های روسیه هستیم. اگرچه بدون نام نویسنده ذکر شده بود، اما سبک، لحن و زبان آن از "Ratbiter" (همانطور که در بالا اشاره شده است، نام مستعار کوهن در پرایوت آی بود) تمایز ناپذیر بود، و این سوال واضح را ایجاد کرد که آیا کوهن هنوز به طور ناشناس به مشارکت در پرایوت آی ادامه می‌دهد یا خیر.
هنوز باید دید که افشاگری نیویورک تایمز چگونه بر مسیر حرفه‌ای کوهن تأثیر منفی خواهد داشت. با وجود از دست دادن شغل طولانی مدت و پردرآمدش در آبزروِر، او همچنان در رسانه‌های بریتانیا "مردی ساخته‌شده (made man) " شناخته شده است؛ و برخی از روزنامه نگاران جریان اصلی، هنوز به دنبال دفاع و بهانه آوردن برای کوهن هستند.
کاترین بلتون (Catherine Belton) در ۳۰ می ۲۰۲۳ می‌نویسد: زمانی که ما با سنگینی و فشار ۴ شکایت الیگارشی و کرملین (oligarch lawsuits & the Kremlin) روبرو بودیم، نیک کوهن شجاعانه با وکلای افترا روبرو شد تا این مطلب را در حمایت از من و ناشرم بنویسد. من هرگز او را ندیده بودم، اما او نور درخشانی است برای مبارزه با دعوا‌های توهین آمیز توسط ثروتمندان.
اما برخی از دوستان و همکاران کوهن آغاز به ترک او کرده‌اند. از جمله جیمز بال (James Ball)، که بین فوریه ۲۰۱۱ و ژوئن ۲۰۱۵ به عنوان یکی از کارکنان برجسته گاردین فعالیت داشته است. او در نزدیکی کوهن بود و با هم در یک ساختمان کار می‌کردند.
علاوه بر این، این دو نفر به طور معمول به دنبال اهداف مشابهی از جمله آسانژ و کوربین بودند و از یک دیدگاه سیاسی همگرا لذت می‌بردند. ممکن است به همین دلیل باشد که سازمان اطلاعاتی مخفی بریتانیا شناخته می‌شود، از هر دو دعوت کرد تا در رویدادی که در نوامبر ۲۰۱۸ در باشگاه معتبر فرانت لاین (Frontline) لندن به نام مقابله با ابزار‌های نفوذ بدخیم (Tackling Tools of Malign Influence) برگزار شد، شرکت کنند.
در این مرحله، بزهکاری جنسی کوهن در ساختمان گاردین به قدری شناخته شده بود که کارکنان ارشد شروع به هشدار دادن به زنان تازه‌کار کردند تا از او دوری کنند؛ بنابراین تقریباً ناممکن است که جیمز بال، از اقدامات همکار خود آگاه نبوده باشد. در پاسخ به ایمیلی از سوی گری‌زون، برای انکار قاطعانه آگاهی از اقدامات کوهن، جیمز بال به تحقیقات نیویورک تایمز و یا «به همکاران مشترک آن زمان» اشاره کرد.
آرشیو توییتر کوهن به تعاملات مکرر با جیمز بال در طول سال‌های متمادی اشاره دارد. لحن و زبانی که معمولاً توسط کوهن استفاد شده نشان می‌دهد که او با همکارش روابط گرم و صمیمی دارد که تا به امروز ادامه یافته است.
با این حال، آرشیو خود جیمز بال حتی یک اشاره به کوهن ندارد. احتمالاً او محتویات توییتر خود را پاک کرده است تا این رابطه را پنهان کند، و قطعاً او تنها شخصیت عمومی نیست که اقدام به این کار کرده است.
هنگامی که کوهن در نوامبر ۲۰۲۲ راه اندازی یک وبلاگ شخصی Substack را اعلام کرد، بسیاری از خبرنگاران اصلی جریان حاضر شدند تا ترک آبزروِر او را پرده‌زنی کنند. اکثریت قاطعی از آن زمان تاکنون، دیدگاه‌های خوب خود را از جدول زمانی توییتر خود پاک کرده‌اند.
بلافاصله پس از آنکه جولیون موقام به صورت علنی علیه کوهن درآمد، ویراستاران ویکی‌پدیا پروفایل مجرم را به منظور بازتاب ادعا‌های موقام به‌روزرسانی کردند. اما در عرض چند لحظه، یک ویراستار بدنام ویکی‌پدیا به نام فیلیپ کراس (Philip Cross) وارد عمل شد تا تمام اشاره‌ها به تجاوزات جنسی کوهن را از صفحه پاک کند.
"کراس" به خاطر تلاش‌های پرشورانه و روزانه‌اش برای اصلاح ویرایش‌های شخصیت‌های مخالف جنگ، در عین حال که شخصیت‌های حامی نظام و عوامل دولت عمیق را پاکسازی می‌کند، شناخته می‌شود. فعالیت‌های ویرایشی صنعتی او که در طول ۲۴ ساعته روز انجام می‌شد، در ماه مه ۲۰۱۸ به یک اسکندال (scandal) اصلی در جامعه منتقل شد.
همانطور که «کراس» دیوانه‌وار برای دفاع از شهرت کوهن کار می‌کرد، توئیت‌های قربانیان کوهن را نیز از استنادات ورودی حذف کرد و ادعا کرد که «آنها منابع غیرقابل اعتماد» هستند. در نهایت یک ویراستار دیگر ویکی‌پدیا به تهدید پاکسازی سیستماتیک پایان داد و همین امر مسبب شروع یک "جنگ ویرایشی" تلخ شد، و در نهایت باعث شد یکی از سردبیران با عصبانیت اعلام کند «کراس، در راستای منافع نیک کوهن عمل می‌کند».
نشانه‌هایی وجود دارد حاکی از اینکه، حمایت فیلیپ کراس از کوهن ممکن است تحت تأثیر روابط شخصی این دو باشد که دو طرف از آن لذت برده‌اند. یکی از مرموزترین جنبه‌های فیلیپ کراس که کمتر بررسی شده است، توسط کریگ موری (Craig Murray)، روزنامه‌نگاری که سفیر سابق بریتانیا بود، فاش شد.
به گفته موری، فردی که پشت پرده پروفایل فیلیپ کراس قرار داشت، یک حساب کاربری مبهم در توییتر به همین نام را اداره می‌کرد که به طور غالب، چهره‌های عمومی را بازنشر می‌کرد، تقریباً هیچ محتوای اصلی را پست نمی‌کرد و در زمان انتشار رسوایی کوهن، تنها ۱۶۰ دنبال کننده داشت. دنبال‌کنندگان این حساب کاربری کوچک، به طور قابل توجهی از افراد تأثیرگذار و متصل به سیاست - از جمله بسیای از خبرنگاران اصلی، مانند کوهن تشکیل شده بودند. پس از انتشار این واقعیت آشکار توسط موری، کوهن سریعاً دنبال کردن کراس را لغو کرد.
کوهن تمامی اتهامات را با عنوان توطئه روسی، رد می‌کند
در ژوئن ۲۰۱۲، کوهن حامیان جولیان آسانژ را به دلیل جرأت گفتن اینکه اتهامات سوء رفتار جنسی علیه او ممکن است تبلیغات سیاهی باشد که برای از بین بردن شهرت او طراحی شده است، به شدت مورد سرزنش قرار داد. او حامیان آسانژ را افراد دارای پارانویا نامید (پارانویا، paranoia، به معنای افکار و احساساتی است که به شما نشان می‌دهد که به نحوی تهدید شده‌اید، حتی اگر شواهدی وجود نداشته باشد یا شواهد بسیار کمی وجود داشته باشد).
کوهن با تمسخر گفت: "فعالانی که ادعا می‌کنند دشمنان ساختار مردسالاری هستند، ادعا‌های سوءاستفاده جنسی را به عنوان یک توطئه سازمان سیا (CIA) رد می‌کنند. ".
اما اکنون، زمانی که کوهن اتهامات علیه خود را رد کرد، آن را «کارزاری از سوی منتقدانش، از جمله حامیان روسیه» خواند.
منبع: گری‌زون
