آیا سرویس اطلاعاتی انگلستان جنگ جدیدی در کوزوو به راه انداخته است؟

به گزارش گرداب، آلیشیا کرنز نماینده پارلمان بریتانیا احتمال مهره سرویس اطلاعاتی این کشور برای پروژه تغییر رژیم در کوزوو است. وب‌سایت گری‌زون (Gray Zone) در گزارشی به بررسی سوابق این چهره پرداخته است.

«پایگاه رسانه‌ای گرداب جهت آگاهی و افزایش دانش مخاطبان خود به ترجمه و انتشار مطالبی در حوزه‌های مختلف فناوری اقدام می‌کند. انتشار مطالب به معنای تایید محتوای آن نیست».

هیچ‌کس در پارلمان بریتانیا بیشتر از آلیشیا کِرنز (Alicia Kearns) به تحریک تنش‌های قومی در کوزوو (Kosovo) نمی‌پردازد. نگاهی دقیق‌تر به سوابق او، روابط اطلاعاتی و فعالیت‌های "احتمالاً غیرقانونی" در جهت تغییر رژیم را نشان می‌دهد.

در یک چرخش چشمگیر، پس از گذشت بیش از دو دهه تردید نسبت به نابودی آهسته صرب‌ها (Serb) در کوزوو، اتحادیه اروپا و ایالات متحده سرانجام با صدور محکومیت‌های مکرر و حتی اعمال تحریم‌ها علیه پریشتینا (Pristina)، تلاش در جهت مهار دست نشانده‌ خود کردند.

تحریم‌ها علیه کوزوو در ابتدای سال ۲۰۲۳ تصور‌ناپذیر بود، هر چند این تحریم‌ها در مقایسه با تدابیر تنبیهی غرب برای کشور‌هایی که قصد تغییر رژیم آن‌ها را دارند، کم اهمیت است. هم بروکسل و هم واشنگتن به آلبین کورتی (Albin Kurti)، نخست وزیر کوزوو، بیان کردند که تحریم‌ها به حالت قبل باز خواهند گشت، به شرطی که او تنش‌ نسبت به جمعیت صرب که دوستدار کشور هستند را کاهش دهد و آن‌ها را دوباره در جریان سیاسی ادغام نماید. با این حال، کورتی سرپیچی می‌کند. یکی از دلایل سازش‌ناپذیری او می‌تواند تشویق بی سر و صدا از سوی اطلاعات بریتانیا باشد.

در پارلمان بریتانیا، تا به حال هیچ نماینده‌ای به اندازه آلیشیا کِرنز - رئیس کمیته امور خارجی مجلس عوام (Foreign Affairs Committee)، و یکی از متحدان نزدیک مقامات مختلف کوزوو- در محکومیت تحریم‌های کوزوو صریح‌تر نبوده است.

آلیشیا کرنز

خبرگزاری گری‌زون فاش می‌کند که اَلیشیا کِرنز یک متخصص جنگ روانی باسابقه و عامل اطلاعاتی بریتانیا است. پرونده حرفه‌ای او که عمدتاً پنهان شده است، حاکی از داشتن سابقه‌ای به عنوان افسر سازمان اطلاعاتی MI6 است و از دستور‌های تاریک در صحنه‌های بی‌شماری از درگیری‌های غرب، استفاده کرده است.

آیا مداخلات علنی اخیر او در بحران کوزوو، می‌تواند جرقه‌ای باشد که در نهایت جبهه دوم جنگ نیابتی اوکراین را در یوگسلاوی سابق شعله‌ور می‌کند؟

صلح طلبان بریتانیا، پایه‌های جنگ را پایه ریزی کردند

در ۴ ژوئیه امسال، کرنز یک سخنرانی فوق العاده جنگ طلبانه در پارلمان ایراد کرد. در سخنرانی خود، او تصویری از صربستان امروزی به عنوان: مرکز یک شبکه گسترده از دخالت در انتخابات، جنایات سازمان‌یافته، اشاعه اطلاعات نادرست، تروریسم و ناپایداری در کشور‌های بالکان و فراتر از آن، به تصویر کشید. او سخنان خود را با درخواست "اتخاذ اقدامات قاطعانه از سوی لندن"، به پایان رساند.

کرنز با خشم گفت "دولت باید تشخیص دهد که قدرت بازدارندگی، در این مجلس و وزارت امور خارجه قرار دارد. ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم". او پیشنهاد داد که لندن نیرو‌های صلح طلب را در سراسر منطقه ارسال کند تا تهدید‌های صربستان را متعادل سازد. وی افزود:

"بریتانیا صدای مستقلی در عرصه بین المللی دارد تا به اتحادیه اروپا و ایالات متحده نه بگوید. ما می‌توانیم به آن‌ها بگوییم شما نمی‌توانید به روشی که در حال حاضر دارید ادامه دهید، زیرا تنها چیزی که انجام می‌دهید، تقویت مستبدان و به عبارت دیگر، ضربه زدن به متحدان دموکراتیک ما است. "

محور اصلی سخنان او این بود که هسته‌های تروریستی تحت کنترل دولت صربستان، با کمک تسلیحات و بودجه دریافتی از بلگراد (Belgrade: پایتخت صربستان)، در جهت بی‌ثبات کردن کوزوو کار می‌کنند. کرنز مدعی شد که دولت بریتانیا و مأموریت صلح طلبی ناتو در کوزوو (KFOR)، از فعالیت غیرقانونی صرب‌ها به خوبی آگاه بودند، اما تاکنون اقدامی انجام نداده‌اند.

او گفت: "ما مدت طولانی است که نتوانسته‌ایم شبه نظامیان مسلح صرب را که در شمال کوزوو فعالیت می‌کنند، فراخوانی کنیم. اسلحه‌هایی از مرز صربستان به کلیسا‌های ارتدکس (Orthodox churches) در آمبولانس‌ها قاچاق می‌شود. "وقتی نیرو‌های ما از این اطلاعات باخبر می‌شوند و تلاش می‌کنند برای دستگیری آن‌ها مجوز بگیرند، دادن مجوز‌ها خیلی طول می-کشد. زمانی هم که مجوز داده می‌شود یک آمبولانس به کلیسا آمده و همه سلاح‌ها را دوباره بیرون آورده است. "

این ادعا، که پیش از این هرگز علناً توسط هیچ مقام غربی مطرح نشده بود، اعتراض گسترده‌ای را در صربستان برانگیخت. همچنین این موضوع منجر به یک تشویش عمومی نادر از سوی نیرو‌های KFOR شد. تنها ۲۴ ساعت پس از اینکه کرنز ادعا‌های انفجاری خود را در پارلمان مطرح کرد، هیئت با قاطعیت اعلام کرد که هیچ مدرکی مبنی بر قاچاق سلاح از صربستان به کوزوو وجود ندارد.

یک سخنگو توضیح داد که حادثه‌ای که وی به آن اشاره کرده است در سال ۲۰۲۲ رخ داده است، زمانی که سربازان انگلیسی مستقر در شمال کوزوو، از وجود غیرقانونی سلاح، به ستاد KFOR گزارش کردند. اما پس از انجام بررسی‌های زیاد به منظور تأیید این گزارش، هیچ مدرکی به دست نیامده است.

بعید است که ادعا‌های کرنز برای مداخله بریتانیا علیه صربستان، با اینگونه افشاگری‌هایی، منع شود. در همان روزی که KFOR روایات کرنز را خنثی کرد، روزنامه پولیتیکو (Politico) او را به عنوان یکی از ۴۰ نماینده برتر پارلمان معرفی کرد که موفق به ایجاد تغییر در سیاست و تعیین دستورکار در وست‌مینستر (Westminster) شده بود.

همانطور که خواهیم دید، کرنز در دیگر صحنه‌های جنگ مخفی و از طریق عملیات‌هایی که هنوز منتشر نشده است، نفوذ شوم و قابل توجهی داشته است.

سوابق آلیشیا کرنز در حوزه جاسوسی در سوریه "احتمالاً غیرقانونی" بوده است

در طول بیش از ده سال بحران سوریه، اطلاعات بریتانیا هر سال یک مجموعه متنوع از "کمپین‌های جنگ اطلاعاتی پنهانی" را با هزینه‌های میلیونی اجرا کرد. هدف این فعالیت‌ها سرنگونی دولت بشار اسد بود؛ و اینکه مردم سوریه، سازمان‌های بین‌المللی و عمومی جوامع غربی را متقاعد کنند که گروه‌های شبه‌نظامی نسل‌کشی سیا و MI6 که کشور را غارت می‌کردند، به عنوان گروه‌های "معتدل" در نظر گرفته شوند. همچنین رسانه‌های سراسر جهان را از تبلیغات سیاسی طرفدار اپوزیسیون، پر کنند.

این کار‌ها توسط یک مجموعه از پیمانکاران مبهم اجرا می‌شد. اسناد افشا شده که توسط گری‌زون مورد بررسی قرار گرفتند، نشان می‌دهند که از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶، کار‌های آن‌ها تحت نظر و هدایت آلیشا کرنز و با نظارت سلول ارتباطات ضد داعش وایت هال (Whitehall’s Counter Daesh Communications Cell)، انجام می‌شد.

کار کرنز برای سلول شامل: طراحی "استراتژی ارتباطی تأیید شده از سوی نخست وزیر، برای شکست داعش و حمایت از سوریه"، رهبری "واکنش جنگ‌روانی وزارت امورخارجه، به فعالیت نظامی روسیه در دمشق"، و نمایندگی لندن در "جلسات یک به یک با وزرای خارجه، رهبران مذهبی برجسته کشورها، سازمان‌های غیردولتی و نیرو‌های نظامی خارجی ۱۵ کشور" بود. بنا به این توصیف، تیم او "کمپین‌های ارتباطی آشکار و پنهان" را در بریتانیا و منطقه غرب آسیا اجرا می‌کردند.

در طول این دوره، آلیشیا کرنز به علت کار‌های استثنایی‌اش سه بار پاداش دریافت کرد و نامزد دریافت جایزه "ارائه کار‌های سیاستی استثنایی" از سوی وزارت امور خارجه شد. یک بررسی داخلی، از فعالیت‌های این سلول انتقادات شدید داشت و به این نتیجه رسید که این برنامه‌های تبلیغاتی پنهانی، "برنامه ریزی ضعیفی داشتند، احتمالاً غیرقانونی بودند و به قیمت جان انسان‌ها تمام می‌شدند. "

پیمانکارانی که کرنز بر آن‌ها نظارت داشت معمولاً از افسران نظامی و اطلاعاتی عالی رتبه تشکیل می‌شدند. اینکه جاسوسان در داخل این شرکت‌ها از سمت‌های رسمی خود استعفا داده‌اند یا نه، هنوز نامعلوم است. به عنوان مثال، شرکت مبهم InCoStrat را در نظر بگیرید که توسط اعضای سابق ارتش بریتانیا و، اما لو مسیوریر (Emma Le Mesurier)، همسر بنیانگذار فقید کلاه سفید‌های سوریه (Syrian White Helmets) و جیمز لو مسیوریر (James Le Mesurier)، افسر سابق نیرو‌های اطلاعاتی ارتش بریتانیا، تأسیس شده است. اما لو مسیوریر اعتراف کرده که افسر MI6 است و تصدیق کرده است که شرکت او "عملیات نفوذ مخفی (covert influence ops) " را انجام داده است.

به عنوان رئیس این سلول، کرنز هر هفته با نمایندگان سابق MI6 که در این گروه‌های پنهان قرار داشتند، دیدار می‌کرد و حرف نهایی‌اش را در همه موارد، اظهار می‌کرد. بسیار غیرعادی است که سازمان‌های اطلاعاتی بریتانیا به یک غیرنظامی اعتماد کند تا بر کار عوامل آن نظارت داشته باشد. این خود به تنهایی گویای این واقعیت است که کرنز در این مدت کارمند معمولی وزارت خارجه نبوده، بلکه کارمند سازمان اطلاعاتی MI6 بوده است.

کرنز پس از ریاست بر گروه تروریستی ضد داعش، به گروه تورچ لایت (Torchlight)، یکی دیگر از جبهه‌های اطلاعاتی بریتانیا، منتقل شد. از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹، کرنز به عنوان "مشاور آزاد" در تورچ لایت به موضوعات "افراط گرایی خشونت آمیز، مبارزه با اشاعه اطلاعات نادرست، جنگ ترکیبی و برنامه‌های تغییر رفتار برای دولت‌ها، نیرو‌های مسلح و سازمان‌های غیر دولتی" مشغول بود.

همانطور که قابل پیش‌بینی بود، این شرکت از جاسوسان و سربازان عالی رتبه، و همچنین از افراد متخصص در وظایفی مانند آموزش حکومت‌های سرکوبگر در ترفند‌های غیرقانونی سازمان اطلاعات کشور (GCHQ)، جاسوسی از پناهندگان فلسطینی، و نفوذ در سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی خارجی به نیابت از لندن، تشکیل شده است.

هنوز مشخص نشده است که کرنز چه زمانی و چگونه با رئیس کلاه سفیدها، جیمز لو مسیوریر، تماس گرفت، اما او اظهار داشت که "مفتخر است که با او کار کرده است". کرنز پس از مرگ مرموز مسیوریر در نوامبر ۲۰۱۹، بنیان‌گذار این گروه بحث برانگیز و ظاهراً بشردوستانه را "شگفت‌انگیز" توصیف کرد.

با توجه به همبستگی آشکار آنها، در آوریل ۲۰۱۸ پس از نگارش یک مقاله توسط کرنز در هافینگتون پست (Huffington Post)، چند روز پس از ادعای حمله با سلاح‌های شیمیایی در دوما (Douma)، سوریه یک شخصیتی عمیقاً مشکوک به خود می‌گیرد. همانند سخنرانی اخیر او در مورد کوزوو، مقاله کرنز مانند یک فراخوان قوی برای مداخله غرب بود و مطرح می‌کرد که ادعای حملات شیمیایی بی‌اعتبار هستند. کرنز در مقاله خود، "تئوری‌های توطئه (conspiracy theories) " شکاکان به ماجرای رسمی را محکوم می‌کرد. (تئوری توطئه: تئوری‌ای که رویداد مشکوک کنونی یا تاریخی را نتیجه نقشه مخفیانه گروهی دسیسه‌گر می‌داند)

اسناد سازمان منع تسلیحات شیمیایی (OPCW) که متعاقباً فاش شد، به خوبی تأیید می‌کند که حادثه دوما واقعه‌ای با پرچم دروغین بود که توسط گروه‌های مخالف مسلح، برای جلوگیری از شکست، شکل گرفته بود. تحقیقات مستقل نشان می‌دهد که جیمز لو مسیوریه نقش مرکزی در خراب کردن تحقیقات رسمی در مورد این حادثه داشت و شخصاً نمونه‌های ساختگی "خاک" و "شاهدان" را به دانشمندان سازمان می‌داد.

این اتفاق، یک حادثه مجزا نبود. گری‌زون مستند کرده است که چطور شبکه محارمی از عوامل مرتبط با MI6، ادعای حمله شیمیایی در سوریه را صحنه سازی دانستند. هدف آن تسریع تحقق یک سناریوی آمریکایی در آنجا بود.

"بریتانیای جهانی" ارتش مخفی تغییر رژیم را در بالکان ایجاد می‌کند

اکثر افراد حرفه‌ای در تجارت و سیاستمداران، دستاورد‌های خود را تا حد امکان به صورت عمومی تبلیغ می‌کنند. حتی بسیاری از آن‌ها برای جلب حمایت کارفرمایان، سرمایه گذاران یا رأی دهندگان آینده، تلاش می‌کنند تا دستاوردهایشان را زیبا جلوه دهند. اما این موضوع در مورد آلیشیا کرنز صدق نمی‌کرد.

در اکتبر ۲۰۱۱، کرنز شرکتی را به نام Public Communications Ltd (ارتباطات عمومی) به ثبت رساند. این شرکت، که او تنها مدیر آن بود، قبل از لغو ثبت‌اش در ژانویه ۲۰۱۴، هیچ گزارش مالی ارائه نکرد. به طور معمول، قانون بریتانیا حکم می-کند که اینگونه فهرست‌ها و گزارشات مالی تحت هیچ شرایطی حذف نشوند و باید تا ۲۰ سال پس از بسته شدن شرکت باقی بمانند. اما سوابق این شرکت از آغاز شکل‌گیری‌اش، محو شده است – این اتفاق نشانه‌ای دیگر از ارتباط کرنز با سازمان اطلاعاتی MI6 است.

کرنز یا یکی از نزدیکانش، تلاش کرده است تا ردپای حضور آنلاین او را در جا‌های دیگر نیز به شدت کاهش دهد. تمام ثبت‌های بایگانی اینترنتی از وب‌سایت شخصی او قبل از سال ۲۰۲۰، که بازه دو سال و نیم را پوشش می‌دهد، به یک صفحه خالی هدایت می‌شوند. هنگامی که او در دسامبر ۲۰۱۹ در انتخابات نمایندگی پارلمان پیروز شد، پروفایل لینکداین او نیز از هر یادآوری به دوران شغلی قبل از نماینده شدن‌اش، پاک شد.

با این حال، یک گزارش رسانه‌ای محلی، که در طول دوره انتخابات او برای پارلمان منتشر شده بود، جزئیات مهمی را ارائه می‌دهد، از جمله اینکه او درگیر "مبارزه با اشاعه اطلاعات نادرست و جنگ ترکیبی" در سراسر جهان، به‌ویژه در بالکان غربی بود.

اگرچه جزئیات کامل از کار‌های اَلیشا کِرنز در این منطقه نامعلوم است، وزارت امور خارجه از سال ۲۰۱۸ کمپین اختصاصی به نام "بریتانیای جهانی" را در منطقه بالکان اجرا کرده است. اسناد فاش شده مرتبط با این عملیات نشان می‌دهند که این کمپین با تأثیرات پنهانی در تشکیل دولت‌های محلی و محیط‌های حقوقی و نظارتی، در جهت تقویت منابع لندن تلاش می‌کند. (بریتانیای جهانی، به رویکرد و دیدگاه سیاست خارجی بریتانیا برای نقش این کشور در صحنه بین المللی پس از خروج از اتحادیه اروپا اشاره دارد. این بیانیه بر تعهد بریتانیا به تعامل با کشور‌های سراسر جهان، تعقیب شراکت‌های تجاری جدید، ارتقای ارزش‌ها و منافع خود و تأثیرگذاری در موضوعات مختلف جهانی تأکید می‌کند).

این اهداف، از طریق پشتیبانی یک شبکه مخفی از سازمان‌های جامعه مدنی، سازمان‌های غیردولتی و رسانه‌ها به وجود آمده است. بخش قابل توجهی از این کار تحت عنوان "مبارزه با اشاعه اطلاعات نادرست"، با تمرکز ویژه بر رسانه‌های خبری دولت روسیه به نام RT و Sputnik، انجام شده است. هدف واقعی این تلاش‌ها به صراحت در یک سند منسوب به "پروژه جهانی حاکمیت قانون بریتانیا در منطقه" بیان شده است:

"در شرایطی که انگیزه‌های نخبگان سیاسی با هدف‌ها/ارزش‌های ما همخوانی ندارند... ممکن است به یک رویکردی نیاز داشته باشیم که به حسابرسی نخبه‌های سیاسی بپردازد... ما می‌توانیم با کسانی که موافق اهداف و ارزش‌های ما برای اصلاحات هستند، روابط و اتحاد ایجاد کنیم. رسانه‌ها این ظرفیت و آزادی را دارند که بازیگران سیاسی را به پاسخگویی وادار کنند. "

به عبارت دیگر لندن، مخالفت سیاسی زیاد را علیه دستور کارش برای بالکان غربی، تحمل نخواهد کرد و اطلاعات بریتانیا آماده است تا اقدامات فعالی را برای خنثی کردن هرگونه مقاومت محلی انجام دهد.

صربستان به دلیل سطح بالای مخالفت عمومی و سیاسی نسبت به بریتانیا، توسط وزارت امور خارجه به عنوان مقاومت‌کننده اصلی منطقه شناسایی شد. این نارضایتی مردم محلی، مستقیماً به نقش مرکزی لندن در کمپین بمباران ۷۸ روزه "بشردوستانه" ناتو مربوط می‌شود که در مارس ۱۹۹۹ پریشتینا را مورد حمله قرار داد. پریشتینا که از نظر بسیاری از صرب‌ها مهد تمدن آنهاست، با حمله نظامی از چنگ بلگراد خارج شد.

بنابراین، ضروری دیده می‌شد که اطلاعات بریتانیا از طریق جنگ روانی، تصویر منفی لندن در بلگراد را به چالش بکشد. این امر می‌تواند به کمک برداشت دائمی کوزوو از صربستان، تحت پوشش تلاشی برای ایجاد "پل اجتماعی" انجام شود.

این عملیات که «تقویت صلح مثبت در کوزوو و صربستان» نام داشت، بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲، پنج میلیون پوند هزینه برداشت. هدف این عملیات افزایش حمایت از دولت ملی کوزوو در میان صربی‌های شمالی کوزوو، از طریق متقاعد کردن آن‌ها به ترک سرزمین مادری خود و پذیرش هویت بومی بود.

قرار بود این هدف از طریق به چالش کشیدن "روایت‌های هویت محور موجود"، تضمین "تغییر اجتماعی در سطح ملی"، ترویج "روایت‌های جایگزین" از طریق رسانه‌های ملی و منطقه‌ای و تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی، محقق شود. نقش بریتانیا در این توطئه همیشه باید به عنوان یک راز کاملاً محافظت شده، نگه داشته شود.

سازمان‌ها و افراد شرکت‌کننده "توافق‌نامه‌های عدم افشای اطلاعات" را امضا کردند و در صورت درخواست، در مورد "چگونگی ارائه بودجه پروژه" به آن‌ها توضیح و آموزش داده شد. فقط عوامل اطلاعاتی عالی رتبه می‌توانند از دخالت لندن اطلاع داشته باشند.

کارکنان خارجی که اکانت‌های رسانه‌های اجتماعی مربوط به پروژه را اداره می‌کردند، پست‌ها را با گزینه موقعیت مکانی (geotag) "منطقه جمعیت مورد هدف (the area of the targeted population) " نشان گذاری می‌کردند و اطمینان حاصل می‌کردند که فعالیت‌هایشان با دقت و به گونه‌ای تنظیم شده باشد که رشدشان به عنوان یک "رشد طبیعی" جلوه شود، نه نتیجه‌ای از تأمین منابع مالی خارجی. آن‌ها به طور مداوم نظارت داشتند که پروژه به چه شکلی توسط مردم محلی درک می‌شود، و تلاش می‌کردند تا مواردی را که به ارتباط پروژه با دولت بریتانیا پی می‌برند، شناسایی کنند.

بر این اساس، در صورت افشای عمومی این پروژه، یک طرح تخلیه اختصاصی شامل «اقداماتی برای حذف یا از بین بردن داده‌ها، از جمله هارددیسک‌ها»، تهیه شد.

دولت بریتانیا "مکان KFOR را به اشتراک می‌گذارد"

پس از اینکه KFOR، سخنان تهاجمی آلیشا کیرنز در پارلمان را رد کرد، بسیاری از صرب‌ها او را متهم به به خطر انداختن عمدی جان‌ها کردند. در کوزوو، چنین شایعه پراکنی بدخواهانه‌ای باعث خونریزی‌های بی حد و حصر در دو دهه گذشته شده است.

در مارس ۲۰۰۴، گزارش‌های جعلی از رسانه‌های محلی، صرب‌ها را متهم به غرق کردن عمدی سه کودک آلبانیایی کرد که منجر به افزایش شدید خشونت قومی شد و به قتل عام نزدیک به ۲۰ نفر، صد‌ها زخمی و تخریب تعداد زیادی کلیسای ارتدکس انجامید.

تحقیقات بعدی سازمان امنیت و همکاری در اروپا (OSCE)، درباره این قتل‌ها به این نتیجه رسید که "بدون گزارش‌دهی بی‌مسئولانه و هیجان انگیز اتفاقات می‌تواست جهت گیری دیگری پیدا کند و شاید هرگز به این شدت و سطح وحشیانه‌ای که شاهد آن بودیم رخ نمی‌داد یا حتی اصلاً اتفاق نمی‌افتاد."

چگونه ممکن است یک متخصص جنگ روانی و متخصص بالکان غربی، مانند آلیسیا کرنز، از عواقب احتمالی سخنرانی ضدصربی خود در جعبه‌ای مانند پریشتینا بی‌خبر باشد؟

یک شخصیت عالی رتبه در ساختار دیپلماتیک بریتانیا، که در موقعیت بسیار نزدیک به نقطه اصلی درگیری قرار داشت، به وضوح ماهیت آتش‌زای سخنان کرنز را تشخیص داد. در هفدهم ژوئیه، نیکلاس ابوت (Nicholas Abbott)، سفیر بریتانیا در کوزوو، اتهام کرنز مبنی بر دست داشتن کلیسای ارتدوکس صربستان در قاچاق اسلحه را به صراحت رد کرد. با اخراج کرنز به عنوان یک نماینده پارلمان، ابوت اعلام کرد که دولت بریتانیا به طور قطعی "دیدگاه KFOR را به اشتراک می‌گذارد". کرنز همچنین پیشنهاد اینکه نقش او در کمیته روابط خارجی می‌توانست امتیاز دسترسی خصوصی و پنهانی به اطلاعات را به او بدهد، رد کرد.

ابوت گفت: "در خصوص این اتهام خاص، ما اطلاعات و شواهدی نداریم. این اطلاعاتی نیست که او از دولت بریتانیا دریافت کرده است. این اطلاعاتی نیست که به نوعی از طریق وزارت خارجه فیلتر شده باشد. "

در جای دیگر، ابوت اشاره کرد که "بسیاری از" چیز‌هایی که در پریشتینا دیده بود او را مشخصاً به یاد ایرلند شمالی می-انداخت. در طول نیم قرن "تنش‌" در آنجا، آژانس‌های جاسوسی مختلف لندن جنگ مخفیانه‌ای را به راه انداختند که یادآور «استراتژی تنش» MI6 در طول جنگ سرد در اروپا، تحت عملیات گلادیو (Gladio) بود. دولت بریتانیا در مورد بسیاری از این فعالیت‌ها ناشناخته بود؛ بنابراین اظهارات سفیر، ممکن است بیش از انتظارش مورد تأیید قرار گیرد–، زیرا امروز در کوزوو نیز همین امر می‌تواند صادق باشد.