اگر حضور مردم نمي‌بود، اگر فاصله بين مردم و نظام ايجاد مي‌شد، نظام نمي‌توانست در مقابل دشمنان مقاومتى بكند. اين حضور مستحكم مردم است كه پشتوانه ايستادگى مسئولان است. اين، دو تا نقطه اصلى است؛ دين و مردم؛ لذا دشمن هم همينها را آماج حملات خود قرار داده است؛ دين را يك جور، وفادارى و اعتقاد مردم را يك جور.
اينكه شما ملاحظه مي‌كنيد از سالهاى دهه 60، از دوران حيات بابركت امام، چه دشمنان بيرونى و چه مزدوران يا نوكران بى‌مزد و منت آنها از داخل، مقدسات دينى را، حقايق دينى را، بيّنات اسلامى را مورد ترديد و انكار قرار دادند، اين يك چيز تصادفى نبوده است؛ روى اين تكيه داشته‌اند. اين مسئله از ماجراى سلمان رشدى آغاز شد تا فيلمهاى ضد اسلام هاليوودى، تا كاريكاتورها، تا قرآن‌سوزى، تا حوادث گوناگونى كه عليه اسلام در اين گوشه و آن گوشه اتفاق افتاد، براى اينكه ايمان مردم را به اسلام و مقدسات اسلامى كم كنند.
در داخل كشور، از طرق مختلف، پايه‌هاى ايمان مردم، بخصوص نسل جوان را متزلزل كنند؛ از اشاعه بى‌بندوبارى و اباحيگرى، تا ترويج عرفانهاى كاذب - جنس بدلى عرفان حقيقى - تا ترويج بهائيت، تا ترويج شبكه كليساهاى خانگى؛ اينها كارهائى است كه امروز با مطالعه و تدبير و پيش‌بينى دشمنان اسلام دارد انجام مي‌گيرد؛ هدفش هم اين است كه دين را در جامعه ضعيف كند.
در زمينه تضعيف وفادارى مردم نسبت به نظام هم كارهاى زيادى مي‌كنند:
» شايعه مي‌سازند، براى اينكه مردم را از مسئولين كشور، از رؤساى قوا مأيوس كنند.
» تخم بدبينى مي‌پراكنند.
» هر كار شايسته باارزشى كه در سطح كشور انجام بگيرد، اين را در وسائل تبليغات گوناگون مورد ترديد قرار مي‌دهند.
» اگر ضعفهائى هست، چند برابر مي‌كنند و نقاط قوت را نشان نمي‌دهند، براى اينكه مردم را نااميد كنند، بخصوص نسل جوان را نااميد كنند.
» افق آينده را در مقابل نسل جوان و مردم تيره و تار نشان مي‌دهند، براى اينكه مردم را از صحنه خارج كنند.
ليكن نكته اساسى اين است كه دشمنان ملت ايران و دشمنان نظام اسلامى در طول اين سى و دو سال، همه تلاشى را كه در اين دو مورد انجام داده‌اند، سرمايه‌گذارى‌هاى خسارتبارى بوده است؛ نتيجه‌اى نگرفتند و شكست قطعى خوردند. آنها خيال مي‌كردند مي‌توانند مردم را از نظام اسلامى جدا كنند.
روزبه‌روز كه گذشته است، مى‌بينيدمردم پايبندى‌شان به مسائل دينى و ارزشهاى معنوى بيشتر شده است. كِى در كشور ما اين همه جوان در مراسم معنوى شركت مي‌كردند؛ در مراسم عبادى ماه رمضان، در روز عيد فطر؟ اين اجتماعات عظيم، اين روشن‌بينى مردم در زمينه مسائل سياسى سابقه نداشته است.
بعد از اهانتى كه در روز عاشوراى سال 88 به وسيله يك عده تحريك شده نسبت به امام حسين انجام گرفت، دو روز فاصله نشد كه مردم در روز 9 دى توى خيابانها آمدند و موضع صريح خودشان را علنى ابراز كردند. دستهاى دشمن و تبليغات دشمن نه فقط نتوانسته مردم را از احساسات دينى عقب بنشاند، بلكهروزبه‌روز اين احساسات تندتر و اين معرفت عميق‌تر شده است.
بدون ترديد دشمن در جدا كردن مردم از نظام اسلامى شكست خورده است. سال گذشته در انتخابات، چهل ميليون مردم كشور پاى صندوقهاى رأى رفتند. در واقع يك رفراندوم چهل ميليونى به نفع نظام جمهورى اسلامى و به نفع انتخابات انجام گرفت؛ همين بود كه دشمن را عصبانى كرد. خواستند با فتنه اثر آن را از بين ببرند، اما اين را هم نتوانستند انجام دهند. مردم در مقابل فتنه هم ايستادند. فتنه سال 88 كشور را واكسينه كرد؛ مردم را بر ضد ميكروبهاى سياسى و اجتماعى‌اى كه مي‌تواند اثر بگذارد، مجهز كرد؛ بصيرت مردم را بيشتر كرد.