ممکن است مصری‌ها صاحب انقلاب باشند، ولی صاحبان البرادعی مشغول مصادره انقلاب بوده و یک عروسک خیمه شب بازی را بر مصر حاکم خواهند کرد.
به گزارش گرداب به نقل از مشرق، "پل جوزف واتسون"، نویسنده و منتقد سیاست‌های آمریکا، در مقاله اخیر خود تحت عنوان "البرادعی آماده مصادره انقلاب مصر است" نوشت: «با نگاهی به یادداشت‌ها و نوشته‌های برژینسکی، کاملا مشخص است که او حدود سه سال پیش گفته بود که مصر در آستانه یک انقلاب و دگرگونی قرار دارد و اگر این جریان از سوی یک نخبه، رهبری نشود قدرت به طور اجتناب ناپذیری از سوی سایر احزاب سیاسی به دست گرفته خواهد شد.»واتسون در مقاله خود، که در سایت خانه شفاف سازی اطلاعات منتشر شده است، افزود: «برژینسکی، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا به هنگام دیدار سال گذشته خود از شورای روابط خارجی، نسبت به بیداری سیاسی جهانی هشدار داده بود، چرا که این بیداری باعث برهم زدن نظم جهانی می‌شود.»
واتسون افزود: «آنگونه که تلگراف فاش کرد، به همین دلیل است که سفارت آمریکا به رهبران شورشیان آموزش‌های لازم را می‌دهد تا بتوانند از همان ابتدای کار در گروه‌های اپوزیسیون نفوذ کنند.»
این گزارش می افزاید: «مانورهای ژئوپولیتک مجموعه نظامی – صنعتی آمریکا نیز این حقیقت را تغییر نمی‌دهد که انقلاب مصر، به دلیل سختی‌ها و رنج‌های حاصل از افزایس قیمت غذا، نرخ بیکاری بالا، ظلم حکومت و به ویژه تکیه دیکتاتور بر تخت قدرت، پس از 30 سال به وقوع پیوست. با این وجود اگر مصری‌ها اجازه دهند تا محمد البرادعی قدرت را به دست بگیرد، تلاش‌های آنها بیهوده بوده و ثمری نخواهد داشت.
البرادعی به مردم مصر اظهار داشته است که شما صاحبان این انقلاب هستید.
ممکن است مصری‌ها صاحب انقلاب باشند، ولی صاحبان البرادعی مشغول مصادره انقلاب بوده و یک عروسک خیمه شب‌بازی را بر مصر حاکم خواهند کرد؛ عروسکی که دقیقا همان کاری را خواهد کرد که مبارک به مدت 30 سال با مصر کرد.»
ارتباط البرادعی با جرج سوروس
واتسون همچنین نوشت: «البرادعی عضو هیئت امنای گروه بحران‌های بین‌المللی است. گروه بحران‌های بین‌المللی، یک سازمان غیر دولتی سایه است که سالانه 15 میلیون دلار بودجه دریافت می‌کند و از سوی موسساتی همچون کارنگی، فورد، بیل اند ملینا گیتز و موسسه جامعه باز جرج سوروس مورد حمایت و پشتیبانی قرار می‌گیرد. سوروس یکی از اعضای کمیته اجرائی سازمان و همچنین البرادعی عضو هیئت امنای این گروه هستند. به عبارت دیگر، این یک گروه ژئوپولیتیکی رهبری در دنیا است.»
واتسون افرود: «این واقعیت که دست نشانده آنها، البرادعی، گزینه اول برای هدایت حکومت مصر پس از مبارک است، باید زنگ خطر را برای تک تک معترضان و انقلابیون به صدا در آورد، چرا که آنها خواهان دوری جستن مصر از چالش‌ها و مشکلات ناشی از کنترل نظم نوین جهانی هستند.
البرادعی یک مهره مرکزی و تاثیرگذار از یک نقشه بلند مدت است که باید انقلاب را رهبری کند و این امر را صاحبان قدرت از سه سال پیش می‌دانستند. اگرچه انتصاب او به عنوان رئیس جمهورِ دست نشانده، ممکن است باعث بازگشت آزادی‌های سیاسی به عنوان یک ژست سیاسی برای مدتی کوتاه گردد، ولی سرنوشت مصر در دست همان‌هایی خواهد بود که پایه‌های قدرت مبارک را برای 30 سال مستحکم کرده بودند.
برگزاری انتخاباتی در مصر مشابه انتخابات افغانستان، قدرت‌های بزرگ را مطمئن خواهد کرد که مردم مصر با هر انتخابی یکی از دو دست نشانده آنها را انتخاب خواهند کرد.
رسانه‌های بین‌المللی از این لحظه به عنوان یک لحظه به یادماندنی برای دموکراسی در منطقه خاورمیانه یاد کرده و تصاویر مربوط به انگشتان آغشته شده به جوهر را به همه دنیا مخابره خواهند کرد، ولی واقعیت انقلاب کتمان نخواهد ماند و مردم مصر رفته رفته متوجه خواهند شد که آنها قربانیان سیاست‌های ظالمانه غرب بوده‌اند.»