روز یک‌شنبه گروه هکری انانیمس به بهانه تلافی قطع ارتباطات تلفن همراه از سوی مقامات سیستم حمل و نقل شهر سان‌فرانسیسکو، سایت آن را هک کرد.
به گزارش گرداب، روز یک‌شنبه گروه هکری "انانیمس" وب‌سایت سیستم حمل و نقل شهر "سان‌فرانسیسکو" در آمریکا را مورد حمله قرار داد. این حمله که انانیمس پیش از این قول آن را داده بود، به بهانه تلافی قطع ارتباطات تلفن همراه از سوی مقامات سیستم حمل و نقل این شهر در هفته گذشته صورت گرفت. هفته گذشته عده‌ای از فعالان مدنی در اعتراض به قتل "چارلز بلر هیل"، شهروند 45 ساله این کشور به دست پلیس، در شبکه‌های اجتماعی برای تجمع اعتراض‌آمیز فراخوان داده بودند. مقامات سیستم حمل و نقل این شهر نیز در پی آگاهی از اینکه معترضان قصد دارند برای انجام هماهنگی‌های لازم از تلفن‌های همراه استفاده کنند، برق برج‌های مخابراتی ایستگاه‌ها از منطقه پایین شهر تا فرودگاه را قطع و به این ترتیب تماس های تلفنی را بلوكه كردند.
انانیمس در این حمله سایبری، اطلاعات شخصی بيش از 2000 نفر از مشتركان و كاربران اين وب‌سايت را سرقت و در دسترس عموم قرار داد.
نکته جالب توجه آن‌جاست که انانیمس با ژست حقوق بشری و در دفاع از مردم این شهر، اطلاعات شخصی آنان از جمله آدرس محل سکونت، آدرس ایمیل و شماره تلفن آن‌ها که بر روی پایگاه داده داخلی این سایت موجود بوده را منتشر کرده است؛ این حرکت اگرچه در نگاه اول، بی‌کفایتی مسئولان سیستم حمل و نقل این کشور را در حراست از اطلاعات شخصی کاربرانش نشان می‌دهد اما واقعیت آن است که متضرر اصلی چنین حرکت‌هایی مردمی هستند که اطلاعات شخصی منتشر شده‌شان در هر جایی می‌تواند مورد سوءاستفاده قرار گیرد.
ضمن اینکه تجمع گروهی کوچک در اعتراض به قتل یک شهروند خواب مسئولان شهری آمریکا را از بیم رسیدن موج اعتراضات انگلیسی به کشورشان، چنان برآشفته که وادار به چنین عکس‌العمل شتاب زده ای شده‌اند. مسئولانی که قطع آنتن‌دهی تلفن در کشورمان را در برخی مواقع حساس پس از انتخابات، نقض حقوق شهروندی خوانده و در قالب قانون "قربانیان سانسور در ایران" برای آن‌چه که آزادی می‌نامند، بودجه‌های میلیاردی تصویب کردند؛ حال که نوبت به شهروندان خودشان رسیده، گویی به فراموشی دچار شده‌اند.
آن‌چه که طی چند روز اخیر در کشور انگلیس شاهد آن بوده‌ایم نیز گواه آن است که پیچیدن نسخه‌های حقوق بشری از سوی آمریکا و کشورهای مدعی اروپایی تنها برای مردم دیگر کشورهاست؛ کشورهایی که اگر از اخلا‌ل‌گران و اغتشاش‌گران‌شان حمایت نشود، الگوی مستعمرات نوین آمریکا شده و بهار عربی را رقم می‌زنند، اما هنگامی که نوبت به معترضان آمریکایی و اروپایی می‌رسد، همه چیز برعکس می‌شود.