Gerdab.IR | گرداب

به گزارش گرداب، روزنامه "وال استریت ژورنال" در گزارشی به قلم "اوگنی موروزوف" نوشت: به دنبال حوادث لندن و نروژ، سیاستمداران غربی خواهان کنترل بیشتری بر فضای اینترنت شدند. از سوی دیگر، دولت‌های اقتدارگرا نیز نظاره گر این تحولات هستند. تکنولوژی باعث تقویت همه طرف‌های درگیر در خشونت‌های اخیر از جمله آشوب گران، گروه‌های خود سر و دولت شده است.

سرکوب اینترنت، به سبک غربی
آیا اغتشاشگران جوانی که در لندن، منچستر و شهرهای دیگر بریتانیا به خیابان‌ها ریختند، پیش بینی می‌کردند، تصاویر آنها از سوی کاربران اینترنت که مشتاق شناسایی آنها هستند، مورد بررسی و شناسایی قرار گیرد؟

بلافاصله پس از شورش‌ها، گروه‌های اغتشاشگر سایبری سراغ فیس‌بوک، فلیکر و سایر شبکه‌های اجتماعی اینترنتی رفتند تا تصاویر مربوط به خشونت‌ها را مشاهده و بررسی کنند. حتی برخی از متخصصین کامپیوتر داوطلبانه با استفاده از نرم افزارهای شناسایی چهره به دنبال مقایسه چهره‌های آشوب گران با چهره‌هایی هستند که در اینترنت موجود است.

انسان معمولی دنیای دیجیتال و انسان‌ سرکش
جوانان شورشی همانند "لودیت‌ها" نیستند ("لودیت‌ها" اعضای گروههای کارگری انگلیس در قرن نوزدهم و مخالف انقلاب صنعتی بودند که ماشین آلات را تخریب می‌کردند. چون بر این عقیده بودند که ماشین، در آمد آنها را به مخاطره می‌اندازد).

آنها از گوشیهای بلک‌بری برای ارسال پیام‌های خود استفاده کردند و از پایگاه‌های اینترنتی قابل رویت و قابل ردگیری همچون فیس‌بوک و توییتر اجتناب ورزیدند. گفته می‌شود آنها بسیاری از فروشگاه‌های لوازم الکترونیکی فانتزی را غارت کردند. به نظر می‌رسد فاصله تبدیل شدن انسان معمولی دنیای دیجیتال به انسان‌های سرکش دنیای دیجیتال بسیار کم است.

آیا فیلترینگ باعث کاهش تنش‌ها خواهد شد؟
به محض اینکه نقش شبکه‌های اجتماعی در شورش‌های لندن مورد ارزیابی قرار گرفت، سیاستمداران بریتانیایی این موضوع را بررسی می‌کنند که آیا ممنوعیت یا سانسور موقت سایت‌هایی نظیر فیس‌بوک و توییتر، باعث کاهش تنش‌ها خواهد شد یا اوضاع را ملتهب‌تر خواهد کرد.

آنچه مسلم است این است که تکنولوژی باعث تقویت همه طرف‌های درگیر در خشونت‌های اخیر شده است؛ آشوبگران، گروه‌های اغتشاشگر، دولت و حتی شهروندان عادی که مشتاق کمک به بهبود وضع موجود هستند اما این تقویت و قدرت‌نمایی برای تمامی آنها به یک شکل نیست. به عنوان مثال پلیس بریتانیا که مجهز به آخرین تکنولوژی شناسایی است، با تصاویر گرفته شده از طریق دوربین‌های تلویزیونی مداربسته خود، بررسی رونوشت‌های چت و اطلاعات منطقه جغرافیایی به اقدامات پلیسی خود می‌پردازد و احتمالا بسیاری از مجرمین را شناسایی خواهد کرد.
 
دست دموکراسی‌های غربی رو شد
دولت‌های اقتدارگرا از نزدیک نظاره‌گر این تحولات هستند. رسانه‌های دولتی چین، به علت نبود کنترل‌ها به سبک چینی بر رسانه‌های اجتماعی، آشوب‌ها را مورد انتقاد قرار دادند. این رژیم‌ها مشتاقند ببینند مقامات غربی چه نوع رویه‌ای را برای مقابله با این تکنولوژیهای روبه تکامل در پیش خواهند گرفت. آنها امیدوارند سرکوب این شورش‌ها حداقل به اثبات جزئی سیاست‌های سرکوب گرایانه آنها منجر شود.

دسترسی محدود به اینترنت در غرب
برخی از مقامات انگلیسی سریعا از بلک بری تقاضا کردند تا سرویس پیام رسانی خود را برای جلوگیری از تشدید آشوب‌ها به حالت تعلیق درآورد. روز سه شنبه، دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، اعلام کرد که دولت باید دسترسی به شبکه‌های اجتماعی را برای افرادی که خشونت و بی نظمی را طرح ریزی می‌کنند، محدود کند.

پس از قتل عام اخیر در نروژ، بسیاری از سیاست مداران اروپایی از نظرات ضدمهاجرتی که به صورت ناشناس در محیط اینترنت قرار می‌گیرد و باعث افراط گرایی می‌شود، ابراز نگرانی کردند. آنها در حال حاضر به دنبال راهکارهایی هستند که بتوانند دسترسی افراد به اینترنت به صورت ناشناس را محدود کنند.

گرفتاری تولیدکنندگان ابزارهای نظارتی و جاسوسی
آیا اینترنت واقعا نیاز به قوانین، مقررات و تکنولوژیهای خاصی دارد که دولت‌ها بتوانند کنترل بیشتری بر آن داشته باشند؟ زمانی که پلیس مخفی مصر می‌تواند تکنولوژی غربی که به آنها اجازه شنود تماس‌های "اسکایپ" مخالفین را می‌دهد، خریداری کنند، بعید به نظر می‌رسد سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اروپا وسیله‌ای برای شنود تماس‌های یک انزواطلب نروژی در اختیار نداشته باشند.

ما چنین طرح‌های جدی را فقط به خاطر اینکه اقدامات تروریستی ما را از توانایی درست فکر کردن محروم می‌کنند، تحمل می‌کنیم. ما به خاطر این گرایش جهانی که تصور می‌کند تکنولوژی، نیروی رهایی بخش است دچار غفلت شده‌ایم، اما از این موضوع نیز غفلت کرده‌ایم که پیش از این، دولت‌ها قدرت بیشتری نسبت به افراد داشتند.

دموکراسی غربی به مثابه رژیم‌های دیکتاتور
چالش‌های داخلی که به واسطه اینترنت ایجاد شده‌اند نیازمند پاسخی محتاطانه و حساب شده در غرب است. رهبران پکن، تهران و دیگر نقاط جهان منتظر اقدامات اشتباه ما هستند. در واقع اشتباهات ما مجوز بین‌المللی برای سرکوب شهروندان در این کشورها را صادر خواهد کرد. آنها همچنین به دنبال ابزارها و استراتژیهایی هستند که نظارت دیجیتالی خود را افزایش دهند.

پس از آشوب‌های خشونت بار سال 2009، مقامات چینی تردیدی نداشتند که دسترسی به اینترنت در منطقه "سین کیانگ" را برای مدت 10 ماه قطع کنند. اگر غرب، اقدامات مشابهی را برای برخورد با بی نظمی در پیش بگیرد، در این صورت آنها قطعا از این بهانه رسمی برای انجام چنین اقدامات شدیدی علیه شهروندانشان استقبال خواهند کرد.

 به همین ترتیب، هر طرحی از طرف آمریکا یا اروپا برای جمع آوری اطلاعات رفتاری اشخاص در اینترنت - تلاش برای شناسایی هویت تروریست‌ها از طریق ردگیری پیام‌های آنها در توییتر یا فعالیت در شبکه‌های اجتماعی- به احتمال زیاد باعث پیشرفت صنعت داده‌کاوی (دیتا مینینگ) خواهد شد. زمان زیادی طول نخواهد کشید تا چنین ابزارهایی راه خود را به سمت کشورهای سرکوب گر پیدا کند.

غربی‌ها اول باید تناقضات درونی سیستم خود را حل کنند
اما در اینجا موضوع دیگری نیز وجود دارد که در معرض خطر قرار دارد. برای بقیه کشورهای جهان، تلاش دولت‌های غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا برای ترویج دموکراسی در جهان اغلب به عنوان ریاکاری و تزویر شناخته شده است.

چگونه غرب می‌تواند دیگران را مورد خطاب قرار دهد در حالی که با تناقضات اجتماعی داخلی خود در حال دست و پنجه نرم کردن است؟ کشورهای دیگر تا زمانی می‌توانستند با این ریاکاری کنار بیایند که غرب در ترویج آرمان‌های خود در جهان محکم و استوار ایستاده بود. اما ادامه دادن این سیاست یک بام و دو هوا در عصر اینترنت سخت‌تر شده است.

در رابطه با نگرانی غرب برای توقف خشونت و جرائم تجاری مانند کپی رایت‌های غیرقانونی و اشتراک گذاری فایل‌ها، سیاست مداران غربی ابزارهای جدیدی را برای بررسی ترافیک اینترنتی و تغییرات در زیرساخت‌های اینترنت پیشنهاد کرده‌اند تا بدین وسیله نظارت بر اینترنت آسان‌تر و بیشتر شود. آنچه که آنها درک نمی‌کنند این است که چنین ابزارهایی می‌تواند بر سرنوشت مخالفان در کشورهای دیگر مانند چین و ایران تاثیر گذار باشد.

به همین ترتیب، چگونگی رفتار سیاست مداران غربی با موضوع ناشناس ماندن در اینترنت، بر سیاست سایت‌هایی چون فیس‌بوک تاثیر گذار خواهد بود و به نوبه خود، بر رفتار سیاسی کسانی که در خاورمیانه از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند اثر خواهد گذاشت.

آمریکا و اروپا باید صدور دموکراسی را متوقف کنند
آیا آمریکا و اروپا باید تظاهر و تمایل به ترویج دموکراسی در جهان را رها کنند؟ یا اینکه آنها باید به فکر چگونگی افزایش انعطاف پذیری نهادهای سیاسی خود در مواجه با اینترنت باشند؟ در مجموع می‌توان گفت که شواهد کمی درباره استفاده از این تکنولوژیها در مسیری اصولی و درست وجود دارد.

منبع: فارس