جمهوري اسلامي ميليون ها دلار هزينه مي كند تا اپوزيسيون خارج از كشور را به جان هم بياندازد؛ گرچه اين اپوزيسيون به خودي خود و بدون دلارهاي وزارت اطلاعات ايران، به جان هم افتاده اند و درصدد تخريب يكديگر هستند.
يك گروهك اپوزيسيون مقيم خارج در واكنش به انتقادات، به برخي محافل ضدانقلابي داخلي كه مي گويند خارج نشينان كنار گود نشسته و مي گويند لنگش كن، تأكيد كرد: فعالان اپوزيسيون در داخل نيز تحليل ها، پيش بيني ها و گفته هاي بي محتواي زيادي دارند.نشريه سكولاريسم نو وابسته به "اسماعيل- ن" در اين زمينه نوشت: اين سخن آشنايي است كه اپوزيسيون داخلي مي گويد در خارج كنار گود نشسته اند و مي گويند لنگش كن. مي گويند بيرون گود نشسته اند آسوده و بدون هيچ مشكلي پا روي هم انداخته اند و آن وقت به ما مي گويند لنگش كن تا سودش را خودشان ببرند... گفته مي شود كه فعالان اپوزيسيون در خارج از كشور نتوانسته اند كارنامه موفقي در طول اين سال ها براي خود رقم بزنند و در طول اين سالها اكثر گفته ها، تحليل ها و پيش بيني هايشان در مورد ايران بي محتوا و شعارگونه بوده است. بايد توجه داشت كه فعالان داخل نيز از اين قبيل گفته هاي بي محتوا زياد دارند، اما محدوديت ملاحظات امنيتي سبب شده به شكل علني عقايدشان را به زبان نياورند. همچنين فشاري كه يك فعال در داخل تحمل مي كند موجب شده ناظران با ديده اغماض نسبت به گفته ها و رفتار سياسي شان بنگرند.
اين پايگاه اينترنتي اضافه كرد: بسياري از كساني كه امروز به دليل تحليل هاي نادرستشان مورد شماتت قرار مي گيرند همان كساني بوده اند كه براي ايستادگي بر آرمانهايشان ستايش شده اند، اما هنگامي كه به مرور زمان اعتبار حاصله از آن هزينه ها كاسته شد اين عيار واقعي شان است كه خودنمايي مي كند. اگر اعتبار سخناني كه سياسيون در فضاي آزاد مي زنند پايين است، مشكل از بيرون گود بودنشان نيست و اين مشكل باز مي گردد به مجموع فعالان سياسي ايران كه چيز زيادي براي عرضه ندارند.
همزمان با انتشار اين تحليل، سايت "ايران گلوبال" طيف هايي از اپوزيسيون را به بي عرضگي يا نفوذي بودن متهم كرد. اين سايت، در ابتداي تحليل خود با تملق گويي وزير خارجه آمريكا نوشت: خانم هيلاري كلينتون وزير امور خارجه آمريكا طي سخناني به ذكر دلايل عدم حمايت گسترده از جنبش سبز پرداختند. بي شك اظهارات خانم كلينتون مبتني بر مستنداتي است كه ضروري است مورد بحث و كنكاش قرار گيرد. اگر حمايتي كه انتظار مي رفت را دريافت نكرديم بايد مقصر اصلي آن را در عملكرد اپوزيسيون خارج از كشور جستجو كنيم؛ چرا كه افراد زيادي به قصد "تصاحب" جنبش سبز، سخنگوي اين جنبش در پارلمان آمريكا شدند. نمي خواهم نام افراد را ذكر كنم اما همگي مي دانيم كساني كه مدعي "رهبري اپوزيسيون" هستند چه صدماتي وارد كردند. تمامي اين رفتارها اگر از خيانت نباشد ناشي از خودخواهي افراد ياد شده است.
نويسنده سپس با پرداختن فرصت طلبي به كساني چون اردشير اميرارجمند و عبادي و واحدي و سازگارا مي نويسد: متأسفانه در سايت هاي اينترنتي مشاهده مي شود كه يك فرد خود را سخنگوي اپوزيسيون مي نامد و به تنهايي به آقاي احمد شهيد گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل به نمايندگي از مخالفان نامه مي نويسد. فردي ديگر به بان كي مون نامه ارسال مي كند و ديگري به آقاي اوباما و همين طور افرادي سودجو خود را سخنگوي جبهه دموكراتيك جا مي زنند. از همه اينها كه بگذريم افراد ديگري هم هستند كه خود را اپوزيسيون مي نامند و ادعا دارند كه در راستاي منافع ملي ايران تلاش مي كنند؛ در حالي كه همين افراد در راستاي منافع جمهوري اسلامي و خصوصاً "وزارت اطلاعات" گام برمي دارند. جمهوري اسلامي ميليون ها دلار هزينه مي كند تا اپوزيسيون خارج از كشور را به جان هم بياندازد؛ گرچه اين اپوزيسيون به خودي خود و بدون دلارهاي وزارت اطلاعات ايران، به جان هم افتاده اند و درصدد تخريب يكديگر هستند.
منبع: کیهان