زیرنویس شدن آدرس فیس بوک و توئیتر در شبکه‌های فراملی کشور به نقطه تعارض در برابر فرهنگ‌سازی داخلی، تبدیل شده است.
به گزارش گرداب، "فیس بوک"، "توئیتر" و "گوگل پلاس"؛ این سايت‌ها و شبکه‌های اجتماعی بنا به مقررات و قوانین جمهوری اسلامی ایران مسدود هستند و کاربران ایرانی در صورت جست‌وجوی این سايت‌ها در فضای اینترنت با صفحه‌ای مواجه خواهند شد که در آن این عبارت دیده می‌شود: با استناد به قانون جرائم رايانه‌ای دسترسي به تارنماي فراخوانده شده، امكان پذير نيست.
با این حال آدرس برخی سايت‌های مذکور براي ارائه نظرات در شبکه‌های درون مرزی و برون مرزی متعلق به دولت همچون "شبکه سحر"، "پرس تي‌وي"، "آی‌فیلم" و "کوثر" مدام زیرنویس مي‌شود یا از طریق مجری و گوینده شبکه به اطلاع بیننده می‌رسد. زمانی که پای شبکه اجتماعی فیس بوک به ایران باز شد، استفتاي جدید از آیت الله مکارم شیرازی در مورد استفاده، بازدید و نیز عضویت در شبکه‌های مجازی این جواب را در پی داشت: «چنانچه این موارد برخلاف قوانین و مقررات باشد و مفسده داشته باشد، جایز نیست.»
کارکرد شبکه اجتماعی فیس‌بوک که خود را شبکه‌ای برای مستحکم کردن ارتباطات مردمی معرفی می‌کند، برای برخی جوانان به وسیله‌ای جدید برای خودنمایی تغییر شکل داد تا جایی که در سال‌های اخیر کاربران زیادی چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان به ویژه در اروپا بنا به دلایلی که بخش عمده آن تهدید امنیت اطلاعات خصوصی افراد عنوان می‌شد، حساب‌های خود را در این شبکه بستند یا آن را به حالت غیر فعال درآوردند.
در ایران با وجود اینکه تلویزیون ملی و رسانه‌های مکتوب و غیر مکتوب داخلی در خصوص مضرات استفاده از شبکه اجتماعی فیس بوک مدام اطلاع رسانی می‌کنند، زیرنویس شدن آدرس سايت‌های فیس بوک و توئیتر در شبکه‌های فراملی کشور که مخاطبان خود را در خارج از کشور تعریف می‌کنند به نقطه تعارض و تقابلی در برابر آنچه برای مخاطبان داخلی فرهنگ‌سازی می‌شود، تبدیل شده است.
سیاست و خط مشی فرهنگ‌سازی کشور در خصوص استفاده از شبکه‌های اجتماعی خط بطلان کشیدن بر استفاده از سايت‌های پر خطری چون فیس بوک، توئیتر و گوگل پلاس است اما وقتی مجری شبکه‌های برون مرزی کشور بینندگان شبکه را برای ارسال نظرات یا مرور سایت شبکه به آدرس‌های فیس بوک و توئیتر دعوت می‌کنند، این شائبه در ذهن برخی مخاطبان داخلی ایجاد می‌شود که این سیاست و خط مشی تنها منحصر به کاربران اینترنتی داخل کشور است، حال آنکه بدون تردید حد و حدود قوانین شرعی برای مسلمانان در همه جای دنیا یکسان است.
استفاده از این سايت‌های ممنوعه بنا به فتوای یکی از مراجع تقلید جایز نیست اما اینکه چرا آدرس این سايت‌ها به راحتی از طریق شبکه‌های جمهوری اسلامی ایران برای مخاطبان خارج از کشور تبلیغ می‌شود، جای سؤال دارد. سؤالی که باید برای پاسخش به سراغ مدیرانی در سازمان صدا و سیما برویم که با بی توجهی‌شان در این خصوص باعث به وجود آمدن نوعی دوگانگی در یک سیاست‌گذاری فرهنگی شده اند.
منبع: جوان آنلاین
با این حال آدرس برخی سايت‌های مذکور براي ارائه نظرات در شبکه‌های درون مرزی و برون مرزی متعلق به دولت همچون "شبکه سحر"، "پرس تي‌وي"، "آی‌فیلم" و "کوثر" مدام زیرنویس مي‌شود یا از طریق مجری و گوینده شبکه به اطلاع بیننده می‌رسد. زمانی که پای شبکه اجتماعی فیس بوک به ایران باز شد، استفتاي جدید از آیت الله مکارم شیرازی در مورد استفاده، بازدید و نیز عضویت در شبکه‌های مجازی این جواب را در پی داشت: «چنانچه این موارد برخلاف قوانین و مقررات باشد و مفسده داشته باشد، جایز نیست.»
کارکرد شبکه اجتماعی فیس‌بوک که خود را شبکه‌ای برای مستحکم کردن ارتباطات مردمی معرفی می‌کند، برای برخی جوانان به وسیله‌ای جدید برای خودنمایی تغییر شکل داد تا جایی که در سال‌های اخیر کاربران زیادی چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان به ویژه در اروپا بنا به دلایلی که بخش عمده آن تهدید امنیت اطلاعات خصوصی افراد عنوان می‌شد، حساب‌های خود را در این شبکه بستند یا آن را به حالت غیر فعال درآوردند.
در ایران با وجود اینکه تلویزیون ملی و رسانه‌های مکتوب و غیر مکتوب داخلی در خصوص مضرات استفاده از شبکه اجتماعی فیس بوک مدام اطلاع رسانی می‌کنند، زیرنویس شدن آدرس سايت‌های فیس بوک و توئیتر در شبکه‌های فراملی کشور که مخاطبان خود را در خارج از کشور تعریف می‌کنند به نقطه تعارض و تقابلی در برابر آنچه برای مخاطبان داخلی فرهنگ‌سازی می‌شود، تبدیل شده است.
سیاست و خط مشی فرهنگ‌سازی کشور در خصوص استفاده از شبکه‌های اجتماعی خط بطلان کشیدن بر استفاده از سايت‌های پر خطری چون فیس بوک، توئیتر و گوگل پلاس است اما وقتی مجری شبکه‌های برون مرزی کشور بینندگان شبکه را برای ارسال نظرات یا مرور سایت شبکه به آدرس‌های فیس بوک و توئیتر دعوت می‌کنند، این شائبه در ذهن برخی مخاطبان داخلی ایجاد می‌شود که این سیاست و خط مشی تنها منحصر به کاربران اینترنتی داخل کشور است، حال آنکه بدون تردید حد و حدود قوانین شرعی برای مسلمانان در همه جای دنیا یکسان است.
استفاده از این سايت‌های ممنوعه بنا به فتوای یکی از مراجع تقلید جایز نیست اما اینکه چرا آدرس این سايت‌ها به راحتی از طریق شبکه‌های جمهوری اسلامی ایران برای مخاطبان خارج از کشور تبلیغ می‌شود، جای سؤال دارد. سؤالی که باید برای پاسخش به سراغ مدیرانی در سازمان صدا و سیما برویم که با بی توجهی‌شان در این خصوص باعث به وجود آمدن نوعی دوگانگی در یک سیاست‌گذاری فرهنگی شده اند.
منبع: جوان آنلاین