Gerdab.IR | گرداب

کفگیر حامیان فتنه به ته دیگ ‌خورد؛

گرداب/ گمنامی بدون امنیت برای ایرانیان

تاریخ انتشار : ۲۴ بهمن ۱۳۹۰

حامیان فتنه با معرفی پروژه‌ای شکست خورده برای فعالیت‌های پنهانی در فضای مجازی، عملا به شکست فتنه‌گران و عدم سرمایه‌گذاری مجدد بر آنان اعتراف کردند.

به گزارش گرداب، همزمان با سی و سومین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، رسانه‌های بیگانه که دیگر چیزی در چنته ندارند و جنبش سبز را شایسته سرمایه‌گذاری مجدد نمی‌دانند پروژه شکست خورده "تور" (Tor) را دوباره برای ساماندهی اغتشاشات در روز 22 بهمن و روزهای بعد معرفی کردند.

در همین راستا پایگاه خبری "سی‌نت"، در خبری آورده: اعتراضات ضدحکومتی برای روز 22 بهمن برنامه‌ریزی شده‌اند و دولت دسترسی به "جی‌میل" و "فیس‌بوک" را محدود کرده است.

در ادامه خبر این پایگاه آمده است: "اندی گرینبرگ" در پایگاه خبری "فوربس" می‌نویسد: نرم‌افزار آمریکایی "تور"  هنگامی پا به عرصه می‌گذارد که رویدادهای مهم در کشورهای مخالف آمریکا همچون ایران در حالا وقوع است. این پروژه با هدف فراهم کردن شرایط حضور افراد در فضای اینترنت به صورت گمنام و پوشش دادن اتصالات رمزنگاری شده به اتصالات بی‌ضرر و رمزنگاری‌نشده، طراحی شده است.

"اندرو لئون"، مدیر اجرایی این پروژه برای این‌که ایده‌ای که در پس طراحی این برنامه قرار دارد را تشریح کند به بیان یک مثال می‌پردازد: با قرار دان بدنه تویوتا روی خودروی فورد خود، فورد شما تویوتا به نظر خواهد رسید.

 این نرم‌افزار، برای مقابله با یک نوع رایج از نظارت اینترنتی موسوم به "تجزیه و تحلیل ترافیک" که می‌تواند منبع و محل یک کاربر را ردیابی کند، طراحی شده بود.

در سال 2009، تور یک تکنولوژی نظامی به حساب می‌آمد که برای جمع‌‌آوری اطلاعات به‌کار می‌رفت و در مرکز تحقيقات نيروي دريايي ارتش آمريکا طراحي شده بود اما هم‌اکنون وارد جعبه ابزار کامپیوترهای غیر نظامی نیز می‌شود و آن‌ها را قادر می‌سازد که به وب‌سایت‌های مسدود شده، دسترسی یابند و بودجه آن نیز از سوی وزارتخانه‌های دفاع و خارجه آمریکا تأمین می‌شود.

"هیلاری کلینتون"، وزیر امور خارجه آمریکا نیز در یکی از سخنرانی‌هایش از اختصاص بودجه بیشتر برای سیستم‌هایی نظیر تور سخن گفته بود اما ظاهرا کلینتون هم دیگر سبزها را لایق سرمایه‌گذاری نمی‌داند.

این ادعای مهربانانه در حالی بار دیگر و در آستانه حضور پرشکوه هموطنان فهیم‌مان صورت گرفت که پیش از این، کارکرد معکوس این نرم‌افزار و گرفتار شدن کاربران ضدانقلاب آن از سوی موسسه آمریکایی "خانه آزادی" تایید شده بود. این موسسه آمریکایی فعال در حوزه جنگ نرم و جاسوسی هشدار داده بود که نرم‌افزارهای مقابله با سانسور برای فعالان ضدانقلاب ایران ناامن است.

خانه آزادی در گزارشی ضمن اشاره به شکست پروژه تور، تصریح کرد: ابزاری که برای دور زدن سانسور اینترنتی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد، برای مقابله با سانسور موثر است اما چنین نرم افزارهایی فاقد توانایی مقابله با پیامدهای امنیتی استفاده از آن‌ها هستند.

در این گزارش که با بودجه وزارت خارجه آمریکا تهیه شده، آمده است: دور زدن سانسور در اینترنت به معنای امنیت آن و ناشناس ماندن نیست.

گزارش یاد شده با تفکیک کاربران به افرادی که دنبال "خواندن خبر و اطلاعات" هستند و افرادی که اسناد و اطلاعات را مبادله می کنند و فعال اپوزیسیون هستند، یادآور شده است: دسته دوم باید بیشتر نگران امنیت خود باشند و نرم افزارهای فیلترشکن و لوازم دور زدن اینترنت، برای فعالان سیاسی که اسناد و اطلاعات مبادله می‌کنند، مناسب نیست.

"کارن رایلی"، مدیر توسعه "پروژه تور" که یک شرکت طراحی نرم افزار دور زدن اینترنت است، می‌گوید حتی این شرکت نیز نمی‌داند چه کسانی از این نرم‌افزارها استفاده می‌کنند.

پیش از این نیز، وزارت خارجه آمریکا نرم‌افزاری موسوم به "هی استک" (سوزن در انبار کاه) را برای ارتباط عناصر ضدانقلاب با محافل خارجی طراحی کرده بود که چند ماه بعد اعلام شد این نرم افزار به شدت ناامن و خطرناک است و برخی از کاربران به واسطه اعتماد به همین نرم‌افزارها لو رفتند.

البته دلسوزي‌هاي پرهزينه موسسات و مراكز فني و رسانه‌اي غرب براي برقرار کردن اتصال مردم ايران به وبگاه‌هاي فيلترشده اينترنت خود نيازمند بررسي مستقلي است. چرا كه پروژه‌هايي چون تور، فيلترشكن مشترك صداي آمريكا و راديو فردا موسوم به "Free Gate" و پروژه‌‌هاي ديگري از جمله "Ultra Surfe" ،"Freedom" و "Puf" در كنار سايت‌هاي فيلترشكن، پروكسي و اتصالات شبكه‌هاي مجازي خصوصي (VPN) هر كدام به هزينه‌ها و سرمايه‌گذاري‌هاي فني، سياسي و مالي هنگفتي نيازمند هستند.
 
ضمن آنکه تحقيقات و بررسي‌هاي كارشناسان فني بسياري علاوه بر آنچه از خانه آزادی نقل شد، ادعاي امن بودن برنامه تور و برنامه‌هاي مشابه و عدم جاسوسي و سرقت اطلاعات از سوی اين نرم‌افزار‌ها و مسائل ديگر را نقض مي‌كند؛ چرا كه از طرفي در كدهاي اين‌گونه نرم‌افزارها مي‌توان به راحتي دستوراتي را جهت آلوده‌سازي رايانه‌ها به بدافزارها و نرم‌افزارهاي جاسوسي مخفي گنجاند و از سوي ديگر به دليل برقراري يك اتصال مجازي (VPN) بين سيستم شخصي (Client) و دستگاه واسط (Server) در كشورهاي غربي، احتمال رصد فعاليت‌هاي اينترنتي كاربران ايراني و همچنين تهيه مواد خام پژوهش‌هاي اطلاعاتي و رفتارشناسي سازمان‌هاي جاسوسي فراهم مي‌آيد كه در اين‌خصوص دقت نظر بيشتر و هوشياري عميق‌تر مسئولين و كاربران ضروري به نظر مي‌رسد.