گوگل؛ بزرگترین دستگاه جاسوسی دنیا + تصاویر

گرداب- "گوگل" ایمیل‌‌های ما را می‌خواند تا آگهی‌های تجاری به آن ها ارسال کند. زمانی که از "Google Map" استفاده می‌کنیم، آن ها می‌دانند که چگونه ما از نقطه آ به نقطه ب می‌رویم. زمانی که از موتور جستجوی گوگل استفاده می‌کنیم، آن ها می‌دانند که دنبال چه چیزی هستیم. آن ها تمام این اطلاعات را می‌خوانند، اما ما با آن ها معامله‌ای می‌کنیم مبنی بر این که از این اطلاعات علیه خودمان استفاده نکنند، تا به شعارشان یعنی "بد نباش!" (Don't Be Evil) پایبند باشند. اما آیا واقعا این‌گونه است؟




برین و پیج، بنیانگذاران گوگل، هر دو یهودی هستند
"مارکوس جی. فرید" (Marcus J. Freed)، در مقاله‌ای کتاب "پولدارستان" (Richistan) را که به توصیف و تشریح وضعیت "پسران یهودی گوگل" می‌پردازد، مورد نقد و بررسی قرار داده است. وی در این مقاله که در 5 سپتامبر 2007 منتشر شد چنین می‌نویسد: "هم‌اکنون اقتصاد جهانی با چهل سال پیش تفاوت زیادی دارد. در میان میلیاردرهای امروزی می‌توان دو پسر یهودی گوگل یعنی "سرگئی برین"(Sergey Brin) و "لری پیج" (Larry Page)، را مشاهده کرد."


لری پیج که ریاست گوگل را بر عهده دارد حتی دارای ارتباطات خانوادگی صهیونیستی نیز هست. نشریه "بنائی بری" (B´nai B´rith)، مجله یکی از قدرتمندترین سازمان‌های یهودی در شماره بهار 2006 و در مقاله‌ای با عنوان "استادان جستجو" بدین امر اشاره می‌کند که "...مادر لری پیج یک یهودی به نام گلوریا است". در ادامه مقاله چنین نوشته شده: "پدربزگ مادری لری در مسیر متفاوتی قدم گذارد. وی یکی از اولین شهرک‌نشینان اسرائیل بود که به شهر بیابانی آراد (Arad) مهاجرت کرد."

سرگئی برین نیز که هم‌اکنون مدیر تکنولوژی شرکت محسوب می‌شود، در یک خانواده یهودی در مسکو به دنیا آمد. خانواده برین در سال 1979 و زمانی که وی شش سال داشت به آمریکا مهاجرت کردند. ثروت وی در سال 2011 بالغ بر 16/7 میلیارد دلار برآورد شد. شایان ذکر است که لری پیج نیز دارای همین میزان ثروت است. نود و نه درصد از ثروت گوگل از آگهی‌های تبلیغاتی این شرکت تأمین می‌شود. در سال مالی 2006 این شرکت از محل آگهی‌های بازرگانی 10/492 میلیاردها دلار درآمد کسب کرد. هم‌اکنون ارزش خالص شرکت گوگل بالغ بر 190 میلیارد دلار است.



فضای یهودی گوگل
اولین کارمند گوگل و کارمندانی که بعدها در مراحل اولیه آغاز به کار شرکت استخدام شدند، همگی یهودی بودند. در اولین کریسمس به جای درخت کریسمس یک شمعدان در سالن شرکت قرار داده شد. چارلی آیرز (Charlie Ayers)، سرآشپز سابق گوگل، غذاهای سنتی یهودیان را تدارک می‌دید و شام "عید پسح" را تبدیل به یکی از مراسم‌های سنتی شرکت کرده بود. به نظر برخی، تمایل شرکت گوگل برای استخدام بهترین و درخشان‌ترین نخبگان دانشگاهی را می‌توان یک سنت یهودی نامید. شاید بدین ترتیب عبارت بد نباش! نیز مفهومی یهودی باشد. این مفهوم که اشاره‌ای به شعار کابالیستی "احیای جهان" است، نشان از تعهد شرکت برای انجام امور بشردوستانه دارد.

یک یهودی به نام "کریگ سیلورشتاین" (Craig Silverstein) اولین کارمندی بود که توسط لری پیج و سرگئی برین، مؤسسین گوگل، استخدام شد.


زنی یهودی به نام "سوزان ووجچیکی" (Susan Wojcicki)، فضای اداری لازم برای آغاز فعالیت‌های تجاری گوگل را فراهم کرد. از آن پس سوزان ووجچیکی معاون مدیریت تولید شرکت گوگل شد.

"آن ووجچیکی"، خواهر کوچکتر سوزان و متخصص بیوتکنولوژی، در ماه می 2007، و طی یک "مراسم سنتی یهودی" (به نوشته روزنامه هاآرتص، 29 می 2008) با سرگئی برین، رئیس گوگل، ‌ازدواج کرد. بدین ترتیب همه چیز در داخل قبیله باقی ماند.


"جاستین روزنشتاین" (Justin Rosenstein) یکی از مهندسین ارشد گوگل بود که به مدت سه ماه به عنوان مدیر تولید بخش طراحی صفحه فعالیت کرد. جاستین یکی از اولین کارمندانی بود که "مارک زوکربرگ" (Mark Zuckerberg) رئیس یهودی فیس‌بوک در دوران اوج‌گیری شرکتش، از گوگل ربود.


یکی دیگر از چهره‌های یهودی که در شکل‌گیری گوگل نقشی حیایی ایفا کرده‌ "شریل سندبرگ" (Sheryl Sandberg) است. وی معاون فروش آنلاین شرکت گوگل بود. سندبرگ در این منصب امور مربوط به آگهی‌های تجاری گوگل را در سطح جهان کنترل می‌کرد. وی برنامه "آگهی‌های کلمه‌ای" (Ad Words) گوگل را هدایت می‌کرد و در بخش فعالیت‌های عام‌المنفعه شرکت (Google.org) عضو هیئت مدیره بود. هم‌اکنون شریل سندبرگ – "نفر دوم فیس‌بوک" – مدیر اجرایی ارشد فیس‌بوک شده است.


"الیوت شراگ" (Elliot Schrage) از سال 2005 تا 2008 به عنوان معاون ارتباطات و روابط عمومی گوگل فعالیت کرد. سپس به شرکت فیس‌بوک پیوست تا همین شغل را در آنجا ادامه دهد. وی قبل از اینکه وارد گوگل شود در مؤسسه صهیونیستی "شورای روابط خارجی" فعالیت می‌کرد.


"عودی مانبر" (Udi Manber) معاون مهندسی گوگل اهل رژیم صهیونیستی بوده و فارغ‌التحصیل مؤسسه تکنیون (Technion Institute) حیفا است. وی سابقه‌ای طولانی در فعالیت‌های مرتبط با اینترنت دارد. در سال 1998 به عنوان دانشمند ارشد شرکت "یاهو" منصوب شد و در سال 2002 به فروشگاه اینترنتی آمازون (Amazon.com) پیوست. وی بعدها در یکی از شرکت‌های تابعه آمازون به نام "آ9" (A9.com) مدیرعامل شده و در آنجا موتور جستجوگر "آ9" را پایه‌گذاری کرد.

مانبر در سال 2006 به وسیله گوگل به عنوان معاون مهندسی شرکت استخدام شد. وی در دسامبر 2007، آغاز به کار کنول (Knol)، پروژه جدید گوگل برای ذخیره‌سازی اطلاعات، را اعلام کرد. این شخص ارتباطات نزدیکی با جوامع یهودی-صهیونیستی دارد.



پیش‌بینی آینده برای سازمان سیا
Recorded Future Inc یک شرکت نرم‌افزاری واقع در شهر کمبریج ایالت ماساچوست در آمریکا است که در حوزه اطلاعات وب و نیز تحلیل‌های پیش‌بینانه فعالیت می‌کند. این شرکت با استفاده از ابزاری به نام "موتور تحلیلی موقتی" (emporal analytics engine)، ابزار پیش‌بینی و تحلیل را به متخصصین ارائه می‌کند تا آن ها بتوانند با بررسی منابع موجود در اینترنت و بازیافت، اندازه‌گیری و تصویرسازی اطلاعات، شبکه‌ها و الگوها را در گذشته، حال و آینده نشان دهند. نرم‌افزار این شرکت منابع را تحلیل کرده و "لینک‌هایی نامرئی" بین اسناد ایجاد می‌کند تا لینک‌هایی که آن ها را به یکدیگر پیوند می‌زند و نیز افراد، نهادها و وقایع مربوط به آن ها را شناسایی کند. این شرکت در سال 2008 و توسط فردی به نام "کریستوفر آهلبرگ" (Christopher Ahlberg) تشکیل یافته و تا نوامبر 2011 دارای 20 کارمند بود. گوگل در 3 می 2010 و سازمان سیا از طریق شاخه‌های سرمایه‌گذاری خود یعنی "گوگل‌ونچرز" (Google Ventures) و "این-کیو-تل" (In-Q-Tel) در این شرکت سرمایه‌گذاری کرده‌اند. Recorded Future Inc. شرکتی است که تمام اطلاعات موجود در صفحات وب را بررسی می‌کند تا بداند چه کسی، چه چیز، کی، کجا و چرا – یعنی برای مثال، چه کسی، برای چه به کجا می‌رود.


البته این اولین باری نیست که سیا و گوگل در یک پروژه مشترک سرمایه‌گذاری می‌کنند. "این-کیو-تل" شاخه سرمایه‌گذاری سیا که در تکنولوژی‌های آتی و ثمرده سرمایه‌گذاری می‌کند در گذشته در شرکتی به نام "کی‌هول" (Keyhole) سرمایه‌گذاری کرد. این شرکت در سال 2004 به وسیله گوگل خریداری شد تا از آن به عنوان آغازی برای "گوگل‌ارث" (Google Earth) استفاده شود.


گوگل؛ جاسوس آژانس امنیت ملی
پس از حملات سایبری به گوگل در سال 2010 که ادعا می‌شود از جانب هکرهای چینی انجام گرفت، این شرکت تصمیم گرفت با عقد قراردادی با آژانس امنیت ملی حفاظت سایبری در مقابل این گونه حملات را به این سازمان جاسوسی واگذار کند. این امر نگرانی‌های بسیاری در میان فعالین حمایت از حفظ حریم خصوصی در آمریکا برانگیخت به گونه‌ای که "مرکز اطلاعات حریم خصوصی الکترونیک" (Electronic Privacy Information Center) درخواست کرد، اطلاعات مرتبط با این قرارداد منتشر شود.

با این حال، "ریچارد لئون" (Richard Leon)، قاضی دادگاه فدرال، اعلام کرد که هیچ کس حق ندارد بداند که آیا گوگل برای آژانس امنیت ملی جاسوسی می‌کند یا نه. وی گفت: «آژانس امنیت ملی آمریکا مجبور نیست که هیچ یک از فعالیت‌های سازمان یا هر نوع اطلاعات مرتبط با این فعالیت‌‌ها را منتشرکند.» حال مشخص نیست که شرکت گوگل – محبوب‌ترین وب‌سایت جهان – وارد چه نوع معامله‌ای با آژانس امنیت ملی آمریکا شده است.


رسوایی‌های Wi-Fi و اندروید
در سال 2010 اعلام شد که اتومبیل‌های تصویربرداری خیابانی گوگل که در بیش از سی کشور جهان مشغول فیلمبرداری از خیابان‌ها و خانه‌ها بودند، به شبکه‌های اینترنت بی‌سیم نفوذ کرده و تمام اطلاعات مبادله شده در آن ها را می‌ربودند. شرکت گوگل در ابتدا اعلام کرد که فقط شبکه‌های را محل‌یابی می‌کردند اما بعدها اذعان کرد که اتومبیل‌های این شرکت حین فیلمبرداری ارتباطات شبکه‌های وای‌فای رمزگذاری نشده را ضبط کرده و آن ها را به سرورهای گوگل ارسال کرده‌اند. متعاقب این امر اروپایی‌ها شرکت را تحت تعقیب قضای قرار دادند و قانونگذاران آمریکایی نیز خواهان توضیح "کمیسیون فدرال بازرگانی" (Federal Trade Commision) شدند. در ایالت ارگون نیز شکایتی علیه گوگل مطرح شد. در سال 2010 و متعاقب اعتراضات وسیعی که نسبت بدین امر صورت گرفت، شرکت گوگل مجبور شد که به کار این سیستم خاتمه دهد. در حقیقت گوگل توانست با این کار به آدرس‌ها و رمز‌های ایمیل‌های اینترنتی و همچنین هر نوع ارتباطاتی که از طریق سیستم‌های بی‌سیم رد و بدل می‌شدند، دست یابد.


سال گذشته نیز گزارش‌هایی مخابره شد مبنی بر اینکه گوشی‌های تلفن همراه "اندروید" (Android) گوگل و ‌"آیفون" (iPhone) شرکت اپل به طور مداوم محل خود را به شرکت‌های سازنده خود مخابره می‌کنند. گوگل و اپل اطلاعات مربوط به مکان‌ها را به عنوان بخشی از رقابت برای ایجاد پایگاه‌های عظیم داده که می‌توانند مکان مردم را از طریق تلفن‌های همراه شناسایی کنند، جمع‌آوری می‌کنند. این پایگاه‌های داده می‌توانند به آن ها در دستیابی به بازار 2/9 میلیارد دلاری خدمات مکان-محور که انتظار می‌رود در سال 2014 بالغ بر 8/3 میلیارد دلار شود، یاری خواهند رساند.


بر اساس تحقیق جدیدی که به وسیله "سامی کامکار" (Samy Kamkar)، تحلیلگر مسائل امنیتی، انجام گرفته گوشی اندروید در هر چند ثانیه یکبار موقعیت خود را شناسایی کرده و حداقل چند بار در هر ساعت این داده‌ها را به گوگل مخابره می‌کند. این گوشی همچنین نام، مکان و قدرت سیگنال هر نوع شبکه Wi-Fi نزدیک را نیز مخابره می‌کند. شرکت گوگل تاکنون از ارائه توضیحی در مورد این اطلاعات امتناع کرده است.


چرا Google Earth رژیم صهیونیستی را نشان نمی‌دهد
از سال 2005 تاکنون که گوگل سیستم Google Earth را راه‌اندازی کرده است، این شرکت تبدیل به برترین ارائه دهنده تصاویر ماهواره‌ای با قابلیت تفکیک بالا شده است. در سال 2010، سیستم Google Earth جهانیان را قادر ساخت که ویرانی‌های پس از زلزله هائیتی را مشاهده کنند. پس از زلزله و سونامی مرگ‌بار ژاپن نیز گوگل همین امکان را فراهم آورد. گوگل می‌تواند تنها با یک کلیک تمام جهان و حوادث دوردست‌ها را در صفحه نمایشگر شما ظاهر کند. با این حال یک کشور وجود دارد که گوگل آن را به شما نشان نخواهد داد: رژیم صهیونیستی!


در سال 1997، کنگره "قانون تفویض اختیارات دفاع ملی" را تصویب کرد. بخشی از این قانون با عنوان "ممنوعیت جمع‌آوری و انتشار تصاویر ماهواره‌ای مربوط به اسرائیل" شناخته می‌شود. بر اساس این قانون انتشار تصاویر ماهواره‌ای رژیم صهیونیستی با تفکیک بالا ممنوع است. این قانون علاوه بر رژیم صهیونیستی، شامل سرزمین‌های اشغالی نیز می‌شود به همین دلیل است که سازمان دیده‌بان حقوق بشر نمی‌تواند در گزارش‌های خود تصاویر واضحی از نوار غزه ارائه کند. البته اخیرا ترکیه اعلام کرده که ماهواره "گوک‌تورک" (ترک آسمانی) پس از پرتاب در سال 2013، تصاویری با تفکیک‌پذیری بالا از رژیم صهیونیستی منتشر خواهد کرد.

این نکته نیز شایان ذکر است که شرکت گوگل ارتباطات نزدیکی با رژیم اشغالگر صهیونیستی دارند. مؤسسین این شرکت بارها به رژیم صهیونیستی سفر کرده و یک مرکز تحقیق و توسعه در "تل‌آویو" تأسیس کرده‌اند.


سایر جاسوسی‌های گوگل
به جرئت می‌توان گفت که تمام نرم‌افزارها و خدمات ارائه شده به وسیله گوگل دارای عنصری از جاسوسی هستند. برای مثال این شرکت حساب‌های Gmail افراد را به صورت پیوسته مورد بررسی قرار می‌دهد تا با توجه به لغات و عبارات کلیدی مندرج در ایمیل‌های آن ها، تبلیغات ارائه شده برای حساب مذکور را هدف‌مند سازد. در نرم‌افزار وب‌گردی Google Chrome نیز در هنگام نصب شدن یک شماره شناسایی (ID) تولید می‌کند که تمام جستجو‌های انجام شده به وسیله کاربر به نام ID مذکور ثبت می‌شود. ممانعت از ثبت این شماره شناسایی کار آسانی نیست اما برخی نرم‌افزارها به مانند UnChrome می‌توانند این کار را برای کاربران انجام دهند.

منبع: مشرق