به گزارش
گرداب، «سعید رضایی» در گفت‌وگو با ایسنا گفت: بازی ها و ورزش های گروهی
بیشترین تأثیر را در شکل گیری شخصیت کودکان دارند تا حدی که این تأثیر
نزدیک به 40 درصد شکل گیری شخصیت کودکان را شامل می شود.
وی اظهار کرد: رفتار والدین کمتر از 20 درصد حتی نزدیک به 11 درصد در تربیت کودکان خود نقش دارد.
این
روانشناس افزود: بازی برای کودکان مثل آب برای ماهی بوده و همانطور که آب
نقش حیاتی در زندگی ماهی دارد بازی و ورزش نیز نقش مهمی را در زندگی کودکان
ایفا می کند.
رضایی با بیان اینکه امروز یکی از تأکیدات روانشناسان
کودک فراهم کردن مکان برای بازی های کودکان است، ادامه داد: بازی و کنش
های بازی گونه به خصوص بازی های گروهی باعث شکل دهی به رفتارهای اجتماعی و
ایجاد زمینه برای برقراری ارتباط می شود.
به توصیه این روانشناس،
باتوجه به افزایش تک فرزندی و کم بودن تعامل اجتماعی در بستر خانواده، به
شرط مناسب بودن شرایط برای رشد کودکان، کودکان پس از 3 سالگی باید وارد
مهدکودک شده و زندگی اجتماعی خود را این گونه آغاز کنند.
وی در
ادامه افزود: امروزه کودکان تک بعدی بزرگ می شوند و با توجه به اهمیت حضور
در اجتماع باید یادگیری مهارت های اجتماعی را در اولویت قرار دهیم.
این
روانشناس اظهار کرد: کودکان با بازیگوشی می خواهند اول خود و سپس محیط
اطراف خود را کشف کنند، باید شرایط را برای کشف هرچه بهتر محیط اطراف
کودکان فراهم کنیم، چون در صورت نبودن شرایط مناسب و آشنا نشدن این کودکان
با محیط اطراف خود، این کودکان دچار افسردگی شده و برای رهایی از دیوارهای
افسردگی دست به بازیگوشی و لجبازی می زنند که این افسردگی را به اشتباه بیش
فعالی می نامند.
رضایی تصریح کرد: معلمان نقش زیادی در رشد کودکان
داشته و با توجه به این امر باید با درک شرایط رشدی کودکان نسبت به شاگردان
خود توزیع مناسبی از توجه را داشته باشند.
وی گفت: امروزه در اغلب
مدارس به مقوله ی بازی، سرگرمی و ورزش تأکید زیادی دارند، این فعالیت ها
روی زندگی مسالمت آمیز و رشد و بالندگی کودکان تأثیر بسزایی دارد، چون با
پیشرفت در زمینه ی بازی و ورزش علاوه بر رشد تفکر اجتماعی، کودکان احساس
موفقیت نیز می کنند.
این روانشناس ادامه داد: خوشبختانه امروزه در
آموزشگاه ها زنگ ورزش احیا شده و معلمان متخصص ورزش کودکان نیز به کار
گرفته شدند، اما باید اذعان کنیم که هنوز در ایجاد فضاهای ورزشی ضعف داریم.
رضایی
با بیان اینکه ورزش های گروهی که فعالیت های گروهی را به دنبال دارند سبب
ایجاد ارتباط و تعامل گروهی شده و کنار آمدن با قوانین و یادگیری بایدها و
نبایدها را به دنبال دارد، افزود: این امر موجب افزایش مسئولیت پذیری
کودکان و در نتیجه کاهش استرس و تأمین سلامت آنها می شود.
وی گفت:
ورزش های انفرادی برای کودکان توصیه نمی شود، چون اصل فعالیت گروهی است، در
ورزش های انفرادی برخی اصل ها از قبیل طرد شدن تجربه نمی شود.
این
روانشناس تصریح کرد: ورزش های گروهی به لحاظ اجتماعی و روانشناختی تأثیر
بسزایی در شخصیت کودکان دارند، این در حالی است که بازی های مجازی باعث
ایجاد آسیب های عصب شناختی و پرخاشگری می شود.
وی خاطرنشان کرد:
بازی های مجازی روح اجتماعی نداشته و باعث بروز مشکلات و مرگ نورون های
عصبی در کودکان می شوند، کودکان امروزی در شرایط امروزی از بدو تولد تا 20
سالگی هرروز یک نورون عصبی را از دست می دهند که نبود فعالیت های گروهی
مناسب و سالم موجب افزایش مرگ این نورون ها می شود، این در حالی است که
حضور در گروه های اجتماعی به هرس شدن منطقی نورون ها کمک کرده و باعث کاهش
ریزش سلول های عصبی در کودکان می شود.