به گزارش گرداب به نقل از نکته آنلاین ، شبهه ای امروزه در شبکه‌های اجتماعی دست به دست میشود که به تاریخ تمدن ایران و رفتارهای اعراب در مقابل آن پرداخته و دین اسلام را دینی خون ریز معرفی نموده که در مقابل فرهنگ غنی ایرانیان باستان که قبل از ظهور اسلام نیز یکتا پرست بوده اند تاخته است.
توجه دادن مخاطب به سخنان کوروش و یا پادشاه ساسانی در خصوص اعراب و یا بیان موضوعی به نام جنگ قادسیه و اسارت بیش از 300 هزار زن ایرانی توسط اعراب در این جنگ و به طبع آن برانگیختن روح غیرت و حق طلبی مخاطب در مقابل اسناد نادرست و بعضا تحریف شده تاریخی از ویژگی‌های این متن می‌باشد. بر آن هستیم تا در این مقاله که به صورت چند بخشی تقدیم خوانندگان عزیز میشود به بررسی عقلی، سندی و تاریخی این شبهات بپردازیم.
در این بخش به ادعای برتری نژادی ایرانیان و یکتاپرست بودن آنها قبل از ظهور اسلام خواهیم پرداخت.
برتری نژادی
یکی از توهمات موجود در بین برخی از ما انسان‌ها برتری نژادی است در فضاهای سایبری هم این موضوع به وفور دیده میشود. متاسفانه در این میان برخی پیامک‌ها ، داستان‌ها یا همین وصیت نامه مجعول و دروغین کوروش هخامنشی نمودی از آن است.
بعضی از ما ایرانی‌ها خود را از عرب‌ها بالاتر می‌دانیم و حالت عکس آن هم صادق است و عرب‌هایی نیز یافت می‌شوند که خود را از ایرانی‌ها بالاتر می‌دانند. همه این‌ها از القائات شیطان است عرب و عجم فرقی ندارند.
اسلام بیش از 1400 سال پیش این توهمات را باطل اعلام نموده و ملاک برتری انسان‌ها را تقوا بر شمرده است. تقوا همان عامل درونی معنوی است که ما را از بسیاری رذائل اخلاقی نهی می‌کند و سر منشا همه خوبی‌ها و نیکی‌ها است و به واسطه آن ، این ما و منی‌های بچه گانه و کودکانه دور از تصور است.
این‌ها همه از جهالت ما انسان‌ها ناشی شده است که چینی خود را برتر از ژاپنی و بر عکس ، عرب برتر از عجم و برعکس ، سفید برتر از سیاه و بر عکس، غربی برتر از شرقی و برعکس، مرد برتر از زن و برعکس می‌داند ولی دین حیات بخش اسلام به صراحت این توهمات را زدوده است اگر واقعا مسلمان باشیم و به آداب آن پایبند بمانیم و از دستور‌ها و آموزه‌های آن مطلع باشیم.
لذا پان ایرانسیم ، پان ترکیسم ، پان عربیسم و هزاران از این پان‌ها و این بچه بازی‌ها و هرچه معنای خود بزرگ بینی و خود برتر بینی بدهد در لغت نامه انسانیت و اسلام عزیز نیست و فقط یک مشت واژه بی اساس و در واقع بی مفهوم هستند.
یکتا پرست بودن ایرانیان
برخی شبهه می‌کنند که قبل از اسلام هم ایرانیان یکتا پرست بوده اند و لزومی به آمدن اسلام نبوده است.
باید گفت: اولا دین یک امر الهی است نه بشری و با شورا و مشاوره و دلبخواه انسان‌ها صورت نمی‌گیرد و چیزی نیست که انسان یک روز مثل فلان غذا، دین را هوس کند یا هوس نکند.
ممکن است در دوران هایی به جهت وجود انبیای الهی در منطقه ایران که حد و مرز مشخص و ثابتی نداشته یکتا پرستی بوده اما به مرور در آنها نیز انحرافاتی رخ داده است.
اصلا قبول کنیم که ایرانیان پیش از اسلام همه یکتا پرست و موحد بودند که اتفاقا اغلب هم نبودند باز هم اسلام به خواست خدا، دین کامل و برتر و ناسخ ادیان دیگر الهی پیش از خود بوده است لذا عقل حکم می‌کند که آنها نیز به اسلام بگرایند.
در حدیثی گهر بار از پیامبر(ص) آمده است: اگر موسی(ع) اکنون اینجا بود جز تبعیت از من نباید کار دیگری انجام می‌داد. از این حدیث و بسیاری آیات قرآن فهمیده میشود که پیامبر اسلام سرور و بزرگ همه پیامبران الهی از حضرت آدم تا قبل از خودشان بوده اند.
زرتشتیان در واقع شاید در ابتدا موحد بوده اند ولی در مفهوم خدا انحراف داشتند و دو مبدا برای عالم تصور می‌کردند که به آنها ثنوی مذهب یا دوگانه پرست می‌گفتند. خداوند خیر و خداوند شر را قائل بودند.
همین طور یهودیان نیز از مسیر توحید منحرف شدند و مسیحیان هم بعد از آنها از منحرفان از مسیر حق بودند تا آنجا که سه خدا و مبداء برای عالم در نظر می‌گیرند. پدر و پسر و روح القدس.
ادعاهایی مطرح میشود که حضرت عیسی(ع) معلوم نیست حضرت که پسر خداست ؟ خود خداست؟ این مدعیان خودشان هم نمی‌دانند و به تجربه ثابت شده که اگر از کشیش‌ها یا اسقف هایشان این سئوال را بپرسی و نسبت به پاسخ آن هم خیلی اصرار و ابرام کنی یا جوابت را نمی‌دهند چون در واقع جوابی ندارند یا نهایتا می‌گویند از اسرار خدا است.
اسلام عزیز، ما را از این توهمات و سبک سری‌ها و انحرافات شیطانی نجات داد و ما قدر این نعمت فهم و آگاهی را نمی‌دانیم ولی حالا یک عده با پول ، تبلیغات ماهواره ای، اینترنتی، وایبری و ... قصد فریب و انحراف مسلمان‌ها و به خصوص جوان‌های شیعه را دارند یا اگر زورشان نرسد تکثر گرایی دینی را تبلیغ می‌کنند یعنی می‌گویند: ای بابا! روشن فکر باش همه ادیان و فرقه‌ها درست می‌گویند! از کجا معلوم که اسلام بر حق باشد!
چه قدر خوب است افراد بیمار دل یا در شُرُف بیماردلی، پای صحبت‌های همین تازه مسلمان‌ها بنشینند یا مطالب آنها را در سایت هایی که مربوط به نو مسلمانان است ، پیگیری کنند . آن وقت است که می‌فهمیم که خدا و اهلبیت (ع) چه لطفی در حق ما انجام داده اند و چه نعمت بزرگی داریم ولی قدر آن را نمی‌دانیم.
گاهی انسان فکر می‌کند این همه تحصیلات و درس این همه دانشگاه و آموزشگاه به چه دردی می‌خورند و چه دردی از بشر دوا کرده اند به خصوص در کشور خودمان زمانی که می‌بینیم ایمان، اعتقاد و معرفت یک پیرزن روستایی بی سواد در یک کوره دهات پرت و صعب العبور به خدا و اهلبیت پیامبر(ص) و اصل اسلام از یک جوان مثلا تحصیل کرده بیشتر است.