با توجه به نظارت مشخصی که بر سایت های خبری و تحلیلی و یا چاپ کتب مختلف و یا روزنامه ها و یا منابع مختلف اینترنتی که وجود دارد وجود درصد این مطالب نا معلوم و نامشخص در این منابع به کمترین حد ممکن می رسد اما با این وجود بازهم نمی توان به عدم وجود آنها اطمیمنان حاصل کرد.

ولی این ماجرا در شبکه های اجتماعی که هرروز وجودش در خانواده های ایرانی پررنگ تر می شود کاملا برعکس است.به گونه ای که به نظر می رسد با توجه به اینکه بنای شکل گیری عضویت در گروه های شبکه های اجتماعی حداقل در ایران به منظور طنز و سرگرمی بوده است، به همین دلیل اکثر مطالب این شبکه ها هم بر اساس طنز بوده و به مطالب غیر طنز چندان نمی شود اطمینان حاصل کرد.

البته با توجه به اهمیت مردم به شبکه های اجتماعی و دربرگیری آن در میان همه اقشار جامعه عده ای از سو استفاده کنندگان از این شبکه ها با رویکردی متفاوت و تشکیل گروه ها و کمپین های مختلف سعی در ایجاد شک و شبهه در اذهان عمومی و مخصوصا اعتقادات مذهبی مردم دارند.

امروزه با توجه به دربرگیری شبکه های اجتماعی و اهمیت بیش از حد برخی خانواده ها به آن، طوری که می توان آنها را معتاد به شبکه اجتماعی قلمداد کرد،افرادی سودجو با حمایت شبکه های خارجی با مطرح کردن سوالات و یا شبهاتی ولو در حد یک خط اقدام به ایجاد شک و شبهه در اعتقادات و باور مردم می کنند.

جمهوری اسلامی ایران بعد از سپری کردن چندین سال از دوران جنگ سخت و نظامی اکنون به مرحله ای رسیده است که طبق اعلام دشمن، دشمنان به مرحله ای رسیده اند که باید ایران را در جنگ نرم از پای دربیاورند.به همین دلیل دشمن همه فشار خود را بر ایران در جنگ نرم وارد می کند و شکی نیست که اعتقادات و باور مردم ایران یکی از مهمترین عوامل بازدارنده دشمن به منظور رسیدن به اهدافش است و به همین دلیل همه توان خود را به کار می گیرد تا با سست کردن اعتقادات و باور مردم به اهداف شوم خود برسد.

یکی از راه های رسیدن دشمن به اهدافش، همین شبکه های اجتماعی است که با توجه به مقبولیت شبکه در میان مردم، دشمن می تواند با برنامه ریزی منسجم و مفید و با بکارگیری جذاب ترین حربه ها، اعتقادات و باورهای مردم را خدشه دار کند.

این روزها جملات کوتاه اما تاثیرگذار درباره مسائل اعتقادی در این شبکه ها افزایش یافته است، به گونه ای که با کمی مطالعه دقیق می توان به نتیجه رسید که منبع دروغین همه این مطالب مختلف از یک گروه و از یک جا تغذیه می شود.به نظر می رسد ضربه زدن به یک جامعه از طریق افراد متعلق به آن جامعه و حداقل افراد منتسب به آن، راحت تر از گزینه های خارجی باشد.

این روزها تفکر شیعه انگلیسی با هدایت و حمایت روباه پیر از لندن در غالب رسانه های دیداری و شنیداری بازار داغی در کشورهای مختلف مخصوصا کشورهای مسلمان برای خود دست و پا کرده است.اما در کنار شبکه های مختلف ماهواره ای و برنامه هایی که به تندروی هایی نظیر قمه زنی دامن می زند، در شبکه های اجتماعی هم حسابی فعال شده اند.

شیعه انگلیسی همه توان روباه پیر برای اختلاف افکنی و منزجر کردن مردم از شیعیان نیست چرا که سنی های تندرو بانگاه دیگرو از منظری دیگر مسئولیت دامن زدن به اختلافات را دارند.

این گروه ها معمولا با جملاتی کوتاه که بیشترین تاثیرگذاری را در اذهان عمومی حاضر در شبکه های اجتماعی را ایجاد می کند، وارد کار می شوند و از آنجایی که بیشتر افراد حاضر در شبکه های اجتماعی افراد عادی هستند شاید بیشتر تحت تاثیر این جملات قرار بگیرند.

اوصاف بالا بیانگر آن است که دشمن از کوچکترین فرصت ها برای بروز اختلاف افکنی نمی گذرد و از تمام توان خود بهره می برد.اما سوالی که مطرح می شود این است که آیا مسئولین مربوطه در این باب آمادگی لازم برای مقابله با دشمن را دارند؟ آیا تمهیدات اندیشیده شده آنها برای مقابله و یا خنثی کردن برنامه های دشمن کافی است؟

به نظر می رسد نه تنها پاسخ به این پرسش ها منفی است بلکه حداقل امنیت روانی در اذهان عمومی برای مقابله احتمالی با این مسائل وجود ندارد و شرایط مردم و شبکه های اجتماعی با بی تفاوتی مسئولین به سمتی می رود که در این باب نگرانی ها به حداکثر خود برسد.

اگر چه کمپین هایی با محور این موضوعات در راه مبارزه با فعالیت های این گروه ها در شبکه های اجتماعی تشکیل شده است اما به نظر می رسد این فعالیت ها کافی نباشد.

همانطور که در مطلب قبلی اشاره شد قطعا با توجه به رشد بیش از حد وسایل ارتباط جمعی در جوامع و استفاده مفید از آن،کسی به دنبال حذف آنها نیست اما قطعا باید با توجه به شرایط موجود نسبت به بهره وری مفید افراد از آن و همچنین عدم برداشت منفی و کذب تلاش کرد.