این روزها، مد جدیدی در فضای مجازی راه افتاده است که باعث شده مردم روی کلیپ های طنز و یا کلیپ های موجود در فضای مجازی صداگذاری کرده و آن ها را منتشر می کنند.
به گزارش گرداب از باشگاه خبرنگاران این روزها تب نه چندان
جدیدی در شبکه های اجتماعی راه افتاده است، تبی که درباره نوع پوشش و یا
کیف و کفش نیست بلکه موضوعی به نام "میم"(meme) یا همان تقلیدگرایی است.
میم یک واحد بنیادی از نظرات، نمادها و یا کنش‌های فرهنگی است که از طریق بیان، رفتار، رسوم و سایر پدیده‌های قابل تقلید توان انتقال از یک ذهن به اذهان دیگران را داراست. این کلمه ریشه در لغت یونانی μιμητισμός به معنای «چیزی که تقلید شده» دارد.
این تقلیدگرایی در جامعه امروز شکل پیشرفته تری به خود گرفته است و با گسترش شبکه های اجتماعی، فراگیر شده است. حتما، ماجرای تصادف دو دختر ایرانی را شنیده اید که به دلیل آوازخوانی و ضبط کلیپ دچار سانحه شدند، بلافاصله بعد از پخش فیلم مربوط به این تصادف، مردم دست به کار شده و کلیپ های مشابهی را ساختند و در شبکه های اجتماعی پخش کردند.
یکی از مواد تقلید از کلیپ دختران تصادف کرده، مربوط به رضا گلزار و مرتضی پاشایی است. گلزار در کنسرت، دست دور گردن پاشایی انداخت و با شیطنت همیشگی اش گفت: «تو حاضری واسه عشق مون الان چی کار کنی؟» پاشایی و سالن با هم از خنده منفجر شدند و پاشایی که به نظر می آمد خیلی آمادگی این شوخی را نداشته با خنده گفت: «تصادف می کنم.»
این کلیپ های طنز که طعم تلخی نیز به همراه دارد، نمونه ای از کلیپ های "میم" (meme) است که حتی در خارج از کشور هم به وفور تهیه و منتشر شد،اما نه به شکل و محتوایی که در داخل کشور رواج دارد و فقط جنبه خنداندن افراد دارد و نه تمسخر آنها.
اخیرا نیز با بالا گرفتن خلاقیت کاربران در این زمینه نرم افزار برای گوشی هایی هوشمند طراحی شده است، که کاربران می توانند با استفاده از آن ها تصاویر خود را بر روی صدای کلیپ های معروف و یا طنز منتشر شده در شبکه های اجتماعی قرار داده و کلیپ خود را تولید کنند. اما این نرم افزار هم مانند نرم افزارهای دیگر استفاده نادرست آن بیشتر به چشم می خورد و هر کاربری که در داخل کشور آن را نصب می کند بلافاصله اولین فردی را که فیلمی از آن دارد با تغییر حالت چهره و صدا مورد تمسخر قرار می دهد و این موضوع بیشتر مربوط به چهر های شناخته شده می شود.
حال برای دانستن دلایل اقبال زیاد این کلیپ ها در میان مردم به سراغ مریم عبداللهی، کارشناس ارشد روانشناسی رفتیم و دلایل را جویا شدیم.
وی دلیل اصلی اقبال این کلیپ ها میان مردم را سودای شهرت و خودشیفتگی می داند و می گوید: با گسترش دنیای فناوری و حضور موبایل در تمامی لحظات مردم، سبب شده که از تمامی اتفاقات روزمره را فیلم برداری کرده و در اینترنت یا فضای مجازی منتشر کنند. این امر باعث افزایش تب شهرت شده است و بیشتر افراد برای خودنمایی دست به انتشار و تولید کلیپ هایی می زنند که یا برای تمسخر دیگران و کپی از کلیپ های منتشر شده است و یا کلیپ هایی است که بعدها مورد تمسخر قرار می گیرد.
این روانشناس درباره اثرات منفی تولید کلیپ های میم، بخصوص در ایران افزود: انتشار چنین کلیپ هایی می تواند اثرات منفی جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد و باعث می شود هویت افراد زیر سوال رفته و باعث دلشکستگی و آبروریزی در جامعه و افسردگی شود.
عبداللهی در پایان گفت: کلیپ هایی که برای خودنمایی منتشر می شود، ممکن است باعث از بین رفتن زندگی برخی افراد و آبروی آن ها شود و فرصت یک زندگی سالم در جامعه را از آن ها بگیرد؛ از سویی دیگر افرادی که دست به تولید کلیپ های "میم" می کنند، خود را دستمایه تمسخر مردم عادی و جامعه قرار می دهند که این باعث نارضایتی درونی افراد می شود.
با توجه به محتوای کلیپ های طنز، میتوان فهمید که هدف بیشتر آن ها تمسخر گویش و لهجه خاصی از هموطنان یا سبک خاص زندگی برخی از اقوام است که به خودی خود تاثیر بسیار ناخوشایندی بر فرهنگ غنی ایران و برخی افراد می گذارد.
یکی از آثار مخرب این کلیپ ها در زندگی مردم، بیژن است، پسری دبستانی که بعد از انتشار کلیپش و مورد تمسخر قرار گرفتن از سوی افراد جامعه تحصیل خود را کنار گذاشت و تا سال گذشته در انزوا و با ناراحتی بسیار زندگی می کرد و کلیپ این نوجوان در ماه های گذشته با لب خوانی و اضافه کردن صداهای مختلف مواجه شد.
البته در بسیاری از موارد مشاهده می شود افراد بخصوص برخی از خانم ها برای به راه انداختن موجی از انتشار کلیپ هایشان اقدام به ضبط فیلم هایی به قول معروف "یکهویی" می نمایند و بلافاصله آن فیلم خواسته و یا ناخواسته در فضای مجازی منتشر می شود و در مقابل نیز گروهی دیگر از آقایان با تقلید صدا و ظاهر اقدام به منتشر کردن فیلم تغییر یافته با شکل و شمایل طنز و البته دور از شان جوانان ایرانی می نمایند.
می توان تا حد زیادی مقصر اصلی این دسته از سازندگان کلیپ های "meme" را خوشان افراد دانست که ظاهرا به آینده هویت خود در فضای مجازی فکر نمی کنند .چرا که هر عکس و فیلمی که در این فضا منتشر می شود دیگر جمع کردن آن دست هیچ احدی نیست و در آینده به عنوان هویت و شخصیت یک فرد در جامعه به راحتی قابل شناسایی است.
میم یک واحد بنیادی از نظرات، نمادها و یا کنش‌های فرهنگی است که از طریق بیان، رفتار، رسوم و سایر پدیده‌های قابل تقلید توان انتقال از یک ذهن به اذهان دیگران را داراست. این کلمه ریشه در لغت یونانی μιμητισμός به معنای «چیزی که تقلید شده» دارد.
این تقلیدگرایی در جامعه امروز شکل پیشرفته تری به خود گرفته است و با گسترش شبکه های اجتماعی، فراگیر شده است. حتما، ماجرای تصادف دو دختر ایرانی را شنیده اید که به دلیل آوازخوانی و ضبط کلیپ دچار سانحه شدند، بلافاصله بعد از پخش فیلم مربوط به این تصادف، مردم دست به کار شده و کلیپ های مشابهی را ساختند و در شبکه های اجتماعی پخش کردند.
یکی از مواد تقلید از کلیپ دختران تصادف کرده، مربوط به رضا گلزار و مرتضی پاشایی است. گلزار در کنسرت، دست دور گردن پاشایی انداخت و با شیطنت همیشگی اش گفت: «تو حاضری واسه عشق مون الان چی کار کنی؟» پاشایی و سالن با هم از خنده منفجر شدند و پاشایی که به نظر می آمد خیلی آمادگی این شوخی را نداشته با خنده گفت: «تصادف می کنم.»
این کلیپ های طنز که طعم تلخی نیز به همراه دارد، نمونه ای از کلیپ های "میم" (meme) است که حتی در خارج از کشور هم به وفور تهیه و منتشر شد،اما نه به شکل و محتوایی که در داخل کشور رواج دارد و فقط جنبه خنداندن افراد دارد و نه تمسخر آنها.
اخیرا نیز با بالا گرفتن خلاقیت کاربران در این زمینه نرم افزار برای گوشی هایی هوشمند طراحی شده است، که کاربران می توانند با استفاده از آن ها تصاویر خود را بر روی صدای کلیپ های معروف و یا طنز منتشر شده در شبکه های اجتماعی قرار داده و کلیپ خود را تولید کنند. اما این نرم افزار هم مانند نرم افزارهای دیگر استفاده نادرست آن بیشتر به چشم می خورد و هر کاربری که در داخل کشور آن را نصب می کند بلافاصله اولین فردی را که فیلمی از آن دارد با تغییر حالت چهره و صدا مورد تمسخر قرار می دهد و این موضوع بیشتر مربوط به چهر های شناخته شده می شود.
حال برای دانستن دلایل اقبال زیاد این کلیپ ها در میان مردم به سراغ مریم عبداللهی، کارشناس ارشد روانشناسی رفتیم و دلایل را جویا شدیم.
وی دلیل اصلی اقبال این کلیپ ها میان مردم را سودای شهرت و خودشیفتگی می داند و می گوید: با گسترش دنیای فناوری و حضور موبایل در تمامی لحظات مردم، سبب شده که از تمامی اتفاقات روزمره را فیلم برداری کرده و در اینترنت یا فضای مجازی منتشر کنند. این امر باعث افزایش تب شهرت شده است و بیشتر افراد برای خودنمایی دست به انتشار و تولید کلیپ هایی می زنند که یا برای تمسخر دیگران و کپی از کلیپ های منتشر شده است و یا کلیپ هایی است که بعدها مورد تمسخر قرار می گیرد.
این روانشناس درباره اثرات منفی تولید کلیپ های میم، بخصوص در ایران افزود: انتشار چنین کلیپ هایی می تواند اثرات منفی جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد و باعث می شود هویت افراد زیر سوال رفته و باعث دلشکستگی و آبروریزی در جامعه و افسردگی شود.
عبداللهی در پایان گفت: کلیپ هایی که برای خودنمایی منتشر می شود، ممکن است باعث از بین رفتن زندگی برخی افراد و آبروی آن ها شود و فرصت یک زندگی سالم در جامعه را از آن ها بگیرد؛ از سویی دیگر افرادی که دست به تولید کلیپ های "میم" می کنند، خود را دستمایه تمسخر مردم عادی و جامعه قرار می دهند که این باعث نارضایتی درونی افراد می شود.
با توجه به محتوای کلیپ های طنز، میتوان فهمید که هدف بیشتر آن ها تمسخر گویش و لهجه خاصی از هموطنان یا سبک خاص زندگی برخی از اقوام است که به خودی خود تاثیر بسیار ناخوشایندی بر فرهنگ غنی ایران و برخی افراد می گذارد.
یکی از آثار مخرب این کلیپ ها در زندگی مردم، بیژن است، پسری دبستانی که بعد از انتشار کلیپش و مورد تمسخر قرار گرفتن از سوی افراد جامعه تحصیل خود را کنار گذاشت و تا سال گذشته در انزوا و با ناراحتی بسیار زندگی می کرد و کلیپ این نوجوان در ماه های گذشته با لب خوانی و اضافه کردن صداهای مختلف مواجه شد.
البته در بسیاری از موارد مشاهده می شود افراد بخصوص برخی از خانم ها برای به راه انداختن موجی از انتشار کلیپ هایشان اقدام به ضبط فیلم هایی به قول معروف "یکهویی" می نمایند و بلافاصله آن فیلم خواسته و یا ناخواسته در فضای مجازی منتشر می شود و در مقابل نیز گروهی دیگر از آقایان با تقلید صدا و ظاهر اقدام به منتشر کردن فیلم تغییر یافته با شکل و شمایل طنز و البته دور از شان جوانان ایرانی می نمایند.
می توان تا حد زیادی مقصر اصلی این دسته از سازندگان کلیپ های "meme" را خوشان افراد دانست که ظاهرا به آینده هویت خود در فضای مجازی فکر نمی کنند .چرا که هر عکس و فیلمی که در این فضا منتشر می شود دیگر جمع کردن آن دست هیچ احدی نیست و در آینده به عنوان هویت و شخصیت یک فرد در جامعه به راحتی قابل شناسایی است.