در سال های اخیر بازی های اینترنتی رشد چشم گیری داشته است. با همه گیر شدن استفاده از گوشی های هوشمند بین کاربران، شرکت های بازی سازی به فکر استفاده هرچه بیشتر از این زمین و فضای محیا شده افتاده اند. در این مطلب به عوامل جذابیت این بازی ها اشاره شده است.
در ابتدا تاریخچه کوتاهی از بازی های مجازی ذکر می شود و در ادامه به تغییرات این بازی ها و دلیل استقبال عظیم کاربران از آنها پرداخته می شود.
تاریخچه بازی های اینترنتی
قدرت بازی های اینترنتی زمانی چشمگیر شد که از طرفی صنعت مربوط به تولیدات این بازی ها گسترش یافت و از طرفی دیگر هزینه استفاده از اینترنت کاهش پیدا کرد.
1969 اولین گام ها در حوزه بازی آنلاین برداشته شد. با گذشت زمان در اواخر دهه 1970 در همان زمانی که BBS ها متداول شدند، بازی های اینترنتی و آنلاین نیز وارد جهانی جدید شدند و محبوبیتی مضاعف پیدا کردند.
BBS شبکه ای برای تعامل بصورت همزمان بود که کاربران باید از طریق مودم و با استفاده از نرم افزاری خاص به این شبکه متصل می شدند. به همین دلیل بسیاری BBS ها را پایه و اساس بازی های اینترنتی و آنلاین چند نفره می دانند.
بعد از تجربه تعامل چندنفره آنلاین در دهه 1980 سرویس های تجاری آنلاین ظهور پیدا کرده و به دنبال آن بازی های آنلاین نیز که جاذبه ای متفاوت برای کاربران داشتند، به فضای مجازی ورود کردند.
با تکامل فناوری های اینترنتی که مهمترین آنها فلش و جاوا بودند، در دهه 1990 استفاده از اینترنت رشد بی نظیری پیدا کرد. این مسئله فرصت های بی سابقه ای را برای شرکت های سازنده بازی های آنلاین به وجود آورد.
از بی وابسطگی تا بی مکانی در بازی های آنلاین
بازی های آنلاین نسبت به کنسول های خانگی، گرافیک و جذابیت بصری کمتری دارند، ولی بعضی از این بازی ها نسبت به رقیب خود در جذب مخاطب موفقیت چشمگیرتری داشتند. این موفقیت عوامل مختلفی دارد که در ادامه به تعدادی از آن ها اشاره می شود. باید توجه داشت که تمام این موارد بصورت پیوسته با یکدیگر در ارتباط هستند و نادیده گرفتن هرکدام از این ویژگی ها موجب اشتباه در تحلیل بازی های آنلاین می شود.
بی واسطگی: یکی از روش هایی که با استفاده از آن می توان تحولات رسانه ای را مورد بررسی قرار داد، توجه به منطق بی واسطه یا با واسطه بودن آن ها است. در منطق با واسطگی، رسانه نقش پررنگی را در انتقال پیام، ایفا می کند. نقشی که کاملا توسط مخاطب قابل مشاهده است. در واقع در این منطق، واقعیت تنها از طریق رسانه قابل عرضه است و خود مخاطب نمی تواند بدون واسطه و مستقیم آن را درک کند. به طور مثال، درگذشته در رسانه های چاپی، نقش واسطگی رسانه کاملا مشهود است. در منطق بی واسطگی، رسانه باید حذف شود و مخاطب را با معنا تنها بگذارد تا مخاطب خود به عمق پیام پی ببرد. در واقع در رسانه بی واسطه ما شاهد نوعی شفافیت و کم رنگ شدن نقش بازنمایی رسانه هستیم. با گذر زمان نیاز جوامع به رسانه های بی واسطه گسترش یافته و از این رو شاهد تلاش سازمان های رسانه ای برای کاهش نقش با واسطگی رسانه هستیم. بازی های رایانه ای با استفاده از منطق بی واسطگی مخاطب را درگیر و با خود همراه می کنند. در این بین بازی های آنلاین به واسطه اینکه مخاطب را بیشتر با خود همراه می کنند، بی واسطگی بیشتری را برای مخاطب به همراه می آورند. پس طبیعی است مخاطب خود را بیشتر در بازی ها غرق می کند و زمان بیشتری را به بازی در فضای آنلاین اختصاص می دهد. بازیکن آنلاین، می تواند کنترل بیشتری بر آنچه می بیند، اعمال کند؛ پس لذت بیشتری می برد. همانطور که اشاره شد هرقدر فضای موجود برای کاربران تعاملی تر باشد و کاربر قدرت انتخاب بیشتری داشته باشد، متعاقبا رغبت استفاده کنندگان از این فضا هم بیشتر خواهد شد؛ خواه این فضا وب سایت های اولیه و شبکه های اجتماعی باشد؛ خواه بازی های اینترنتی. به تعبیری دیگر، بازی های اینترنتی، روی دوم سکه شبکه های مجازی است. این قبیل بازی ها امکان تعاملی بودن رسانه را بیش از پیش برای گیمرها و مخاطبان فراهم می کنند.
آنلاین بودن: ویژگی دیگری که برای مخاطبان به صورت جنون آوری جذاب به حساب می آید، آنلاین بودن است. این که کاربران و گیمرها خود را به روز و آنلاین تعریف کنند و این احساس که هم زمان میلیون ها کاربر دیگر مشغول انجام یک کار هستند، فرد را در عین تنهایی در جمعی وسیع قرار می دهد؛ جمعی که در آن نه مکان اهمیت دارد نه زمان نه جنسیت نه سن و نه بسیاری دیگر از ویژگی های زندگی و بازی در عالم حقیقی. آنلاین بودن، بی واسطگی را در بازی های آنلاین تشدید می کند.
ایجاد
جمع مجازی: مخاطب پسندی عجیبی که بازی های آنلاین
اینترنتی دارند ناشی از ویژگی خاص و تعریفی است که همیشه از انسان ها ارائه می
شود: «انسان موجودی بالطبع اجتماعی است». در نتیجه انسانی که در ذات خود می خواهد
تمامی واقعیات روزمره را با مفاهیم اجتماعی اندازه گیری کند، تمایل شدیدی به
نمایش مهارت های خود در بازی ها و سرگرمی ها به دیگری دارد. به
خصوص آنکه این مهارت ها و موفقیت ها در بازی، جایگزینی برای کمبود موفقیت ها و
مهارت های فرد، در دنیای حقیقی می شود. یعنی آن چیزی که رقبا و همراهان او در بازی،
آن را نمی بینند و از آن بی اطلاعند.
دسترسی آسان: مورد دیگر دسترسی آسان به بازی های اینترنتی است. شما با اتصال به اینترنت می توانید به بازی مورد نظر خود دسترسی پیدا کنید. حتی کنسول های خانگی مانند کنسول های شرکت مایکروسافت و سونی نیز از سال 2005 برای دستگاه های خود امکان خرید و استفاده از بازی های آنلاین را نیز فراهم کردند. کاربر برای اینکه بتوانید از بازی های اینترنتی استفاده کند، تنها نیاز به یک گوشی و اینترنت همراه دارد.
به تعبیری بازی های اینترنتی لذت بازی کردن آنلاین را به تمامی کسانی که از حداقل امکانات برخوردارند می دهد. دیگر نیازی به هزینه برای تهیه کنسول های گران قیمت، به تبع آن تهیه یک تلویزیون و تعبیه قسمتی از خانه به این بازی ها نیست. شما در هر جا، در هر حال و در هر جمعی که باشید می توانید به بازی های مورد نظر خود دسترسی پیدا کند. همین مسئله موجب شده است که بعضی از بازی های مطرح کنسول ها، نسخه آنلاین یا موبایلی خود را نیز ارائه کنند. البته باید در نظر بگیریم که این کار شرکت های ارائه دهنده بازی های آنلاین و شرکت های سازنده تلفن های همراه هرگز از روی فروتنی و احساس وظیفه آنها برای رفع تبعیض نیست. در مطلب بعد به صرفه اقتصادی این بازی ها برای سازندگان و همچنین به آسیب هایی که برای کاربران دارند، اشاره می شود.