وقتی اخلاق در مسلخ فضای مجازی، ذبح می‌شود

در ذیل این گزارش تلاش می شود، در گفت و گو با صاحب نظران عرصه جامعه شناسی و روانشناختی، زوایای پیدا و پنهان آلوده شدن شبکه های اجتماعی به برخی از چنین ناهنجاری هایی،مورد بحث و بررسی قرار  گیرد.

صدیقه نوبهار، روانشناس و کارشناس علوم رفتاری،در خصوص علت تمایل برخی نوجوانان و جوانان به برخی از رفتارهای هنجارشکنانه در فضاهای مجازی و شبکه های اجتماعی اظهار داشت: متاسفانه برخی خانواده ها،بر روی رفتارهای جوانان و نوجوانان که بعضا برخلاف ارزش ها و فرهنگ جامعه به نظر می رسد،نظارت کافی را لحاظ نمی کنند و همین موضوع باعث می شود تا بر عمق ناهنجاری ها و نارسایی های فرهنگی و اخلاقی در فضای موجود افزوده شود.

وی افزود: تردیدی وجود ندارد که بی اخلاقی و هنجارشکنی در فضای مجازی منحصر به جامعه ایران نمی شود و در تمامی دنیا با شدت و ضعف هایی شاهد بروز چنین نارسایی هایی هستیم و انتظار و رفع و مدیریت کامل و قطعی چنین عارضه ای نابجا و غیر ممکن است.

نوبهار گفت: اما می توان با تربیت اصولی و صحیح و از همه مهمتر،تولید محتوای جذاب، مطلوب، سازنده و اثرگذار بر چنین چالش هایی چیره شد.

روانشناس و کارشناس علوم رفتاری عنوان کرد: متاسفانه در تولید محتوا، بسیار ضعیف عمل کرده ایم و این ضعف یکی از دلایل اصلی گرایش جوانان و نوجوانان به موضوعات و مباحث نامتعارف محسوب می شود.

نوبهار عنوان کرد: آموزش استفاده صحیح از فضای مجازی و ارائه و عرضه مطالب جذاب و موثر،از ضروریاتی است که در فقدان آن نمی توان به توفیق چندانی در رفع نارسایی های مورد اشاره دست یافت.

وی افزود: یقینا فیلترینگ نیز به نوبه خود در رفع برخی از چالش های اینچنینی موثر است، اما به واقع این موضوع، تنها یک حلقه از زنجیره به هم پیوسته سالم سازی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی محسوب می شود و با لحاظ کردن دیگر مولفه های ضروری در این حوزه،می توان به عنوان یک مکمل،از فیلترینگ نیز بهره برد.

کوروش فرهودی، جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی با اشاره به نقش بسیار تاثیرگذار پلیس فتا در مهار و کنترل بخش قابل توجهی از نارسایی های عرصه مذکور عنوان کرد: با تشکیل و راه اندازی ساز و کار مذکور (پلیس فتا) در سالیان گذشته، گام های بسیار ارزنده ای در برخورد با برخی از بی اخلاقی ها در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی برداشته شده، که قطعا در صورت تصویب و تعریف قوانین سخت گیرانه تر می توان بازدارندگی هر چه بیشتری را در برابر برخی از چنین معضلاتی ایجاد کرد که یقینا به موازات فرهنگ سازی و آموزش صحیح می توان به موفقیت های چشمگیرتری در سالم سازی چنین رفتارهایی از حیث اجتناب کاربران از ارتباط با محتواهای مساله دار دست یافت.