همانطور که استفاده از فناوری تکامل یافته، توانایی قلدری نیز افزایش یافته است. قلدری که زمانی محدود به مدرسه یا محله بود، اکنون به دنیای آنلاین منتقل شده است. قلدری از طریق استفاده از فناوری به عنوان "قلدری سایبری" شناخته می‌شود.
به گزارش گرداب، امروزه، تمایل یک کودک یا نوجوان برای برقراری ارتباط با دوستان تغییر نکرده است، اما گزینه‌های انجام این کار به شدت افزایش یافته است. کودکان نه تنها در سنین پایین‌تر تبلت، دستگاه‌های بازی و تلفن همراه خود را می‌خواهند، بلکه می‌خواهند به سایت‌های رسانه‌های اجتماعی محبوب دسترسی داشته باشند و توانایی شرکت در بازی‌های آنلاین و اشتراک‌گذاری اطلاعات را داشته باشند.
قلدری سایبری قلدری است که روی دستگاه‌های دیجیتالی مانند تلفن‌های همراه، رایانه‌ها و تبلت‌ها اتفاق می‌افتد. آزار و اذیت سایبری می‌تواند از طریق پیامک، متن و برنامه‌ها یا به صورت آنلاین در رسانه‌های اجتماعی، انجمن‌ها یا بازی‌ها رخ دهد که افراد می‌توانند محتوا را مشاهده کنند، در آن شرکت کنند یا به اشتراک بگذارند. آزار و اذیت سایبری شامل ارسال، پست کردن، یا به اشتراک گذاری محتوای منفی، مضر، نادرست یا بد در مورد شخص دیگری است. آزار و اذیت سایبری استفاده از فناوری برای آزار و اذیت، آزار، شرمساری، تحقیر یا ارعاب مکرر و عمدی شخص دیگری است.
عناصر قلدری سایبری
• تکرار: عنصر تکرار یک مسئله مهم در تشخیص قلدری سایبری است. چراکه اگر تکرار در این امر وجود نداشته باشد؛ ممکن است به عنوان شوخی تلقی شود. در واقع وجود عنصر تکرار رفتار سیستماتیک را نشان می‌دهد.
• قدرت نابرابر: قدرت نابرابر در فضای مجازی ممکن است از نابرابری در دنیای واقعی نشأت گرفته و در دنیای سایبر ادامه پیدا کند. علاوه بر این، فضای مجازی فرصت‌های جدیدی را به زورگویان ارائه کرده تا قدرت خود را بر قربانی ضعیف‌تر به رخ بکشند. تفاوت در مهارت‌های تکنولوژیک می‌تواند یکی از عومل مهم ایجاد قدرت نابرابر باشد. در تضاد با شکل سنتی قلدری، قلدر سایبری می‌تواند در همه جا و همه زمان حضور داشته باشد و هیچگونه محدودیت زمانی و مکانی برای او وجود ندارد. به این ترتیب مجرم دست بالا را داشته؛ قربانی احساس ناتوانی بیشتری می‌کند و توانایی کمتری در دفاع از خود خواهد داشت.
• پرخاشگری و قصد: عوامل قصد و پرخاشگری در ایجاد قلدری با یکدیگر مرتبط هستند. قلدری که به عنوان زیرمجموعه‌ای از پرخاشگری شناخته می‌شود؛ ویژگی‌های پرخاشگری شامل تکرار و عدم قدرت را دارد. در حالی که پرخاشگری عنصر قصد را درون خود ندارد. عنصر قصد عامل مهمی در تلقی کردن یک رفتار با عنوان قلدرانه است. اگر قصدی برای قلدری کردن وجود نداشته باشد؛ ممکن است با عنوان شوخی و جوک شناخته شود. در یک رفتار قلدرانه فرد از عمد قصد دارد تا آسیبی را متوجه یک قربانی کند. برای تمایز سایر اعمال با قلدری باید توجه داشت که در این رفتار فرد به سمت هدف تولید یک پیامد منفی برای قربانی که قربانی از آن اجتناب می‌کند، هدایت می‌شود.
رایج‌ترین مکان‌هایی که آزار و اذیت سایبری رخ می‌دهد عبارتند از:
• رسانه‌های اجتماعی مانند فیس بوک، اینستاگرام، اسنپ چت و تیک تاک
• برنامه‌های پیام متنی و پیام رسانی در دستگاه‌های تلفن همراه یا رایانه
• پیام‌رسانی فوری، پیام‌رسانی مستقیم و چت آنلاین از طریق اینترنت
• انجمن‌های آنلاین، اتاق‌های گفتگو و تابلو‌های پیام، مانند Reddit
• پست الکترونیک
• جوامع بازی آنلاین
برخی از رایج‌ترین تاکتیک‌های قلدری سایبری عبارتند از:
• پست کردن نظرات یا شایعات در مورد شخصی آنلاین که آزاردهنده یا شرم‌آور است.
• تهدید به صدمه زدن به کسی یا گفتن به او برای خودکشی.
• ارسال یک تصویر یا ویدیوی بد یا مضر.
• تظاهر به شخص دیگری در اینترنت به منظور درخواست یا ارسال اطلاعات شخصی یا نادرست در مورد شخص دیگری.
• ارسال نام‌ها، نظرات یا محتوای بد یا نفرت‌انگیز درباره هر نژاد، مذهب، قومیت یا سایر ویژگی‌های شخصی به صورت آنلاین.
• ایجاد یک صفحه وب بد یا مضر در مورد کسی.
• داکسینگ: شکل اختصاری کلمه اسناد، شکلی از آزار و اذیت آنلاین است که برای انتقام گیری و تهدید و تخریب حریم خصوصی افراد از طریق عمومی کردن اطلاعات شخصی آن‌ها از جمله آدرس، امنیت اجتماعی، کارت اعتباری و شماره تلفن، پیوند به حساب‌های رسانه‌های اجتماعی و سایر داده‌های خصوصی استفاده می‌شود.
ویژگی‌های منحصر به فرد زورگویی سایبری:
در حالی که همه قلدری‌ها با رفتار عمدی، اغلب مکرر و آزاردهنده نسبت به فرد یا گروه دیگری مشخص می‌شوند، عناصر متمایز کننده‌ای بین این موارد و آن‌هایی که به صورت آنلاین یا از طریق تلفن هوشمند انجام می‌دهد وجود دارد، که عبارتند از:
• تداوم: بیشتر دانش‌آموزان همیشه به نوعی از فناوری دسترسی دارند، به این معنی که آزار و اذیت سایبری ممکن است در هر زمانی رخ دهد - صبح، بعد از ظهر و عصر - نه فقط زمانی که کودکان در مدرسه هستند. همچنین می‌تواند در خانه یا در اجتماع اتفاق بیافتد.
• تشخیص سخت: در حالی که برخی از قلدری‌ها بسیار آشکار هستند، مانند هل دادن یا آسیب رساندن به وسایل، آزار و اذیت سایبری از طریق تلفن‌ها و رایانه‌ها یا تبلت‌ها اتفاق می‌افتد و تشخیص آن را برای بزرگسالان بسیار دشوارتر می‌کند.
• ناشناس: آزار سایبری می‌تواند به صورت ناشناس انجام شود. آن‌هایی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند ممکن است حتی ندانند چه کسی این رفتار را تداوم می‌بخشد.
• با مخاطبان بالقوه بیشتری به اشتراک گذاشته شده است: اطلاعات آنلاین را می‌توان به راحتی و به سرعت به اشتراک گذاشت، که مهار یا جلوگیری از پیام‌های منفی را پس از ارسال آنلاین دشوار می‌کند.
• آزار دهندگی راحت‌تر: اغلب زورگویی با استفاده از فناوری به دلیل فاصله فیزیکی بیشتر آسان‌تر است. فرد قلدر واکنش فوری فرد مورد هدف را نمی‌بیند. آن‌ها ممکن است آسیب جدی ناشی از اعمال خود را تشخیص ندهند، زیرا فناوری آن‌ها را از درد‌های زندگی واقعی دور می‌کند.
• دائمی: هنگامی که چیزی در اینترنت به اشتراک گذاشته می‌شود، اغلب در دسترس همه و همه جا قرار می‌گیرد. حذف کامل اطلاعات پس از قرار گرفتن در اینترنت می‌تواند چالش برانگیز باشد.
• توجه: یک مزیت "دائم بودن" این است که قلدری آنلاین شواهد ملموسی به جا می‌گذارد. بر خلاف قلدری فیزیکی یا عاطفی، قلدری آنلاین ردپایی دیجیتالی بر جای می‌گذارد. کلمات، تصاویر یا ویدیو‌های ارسال شده را می‌توان از طریق اسکرین شات یا ذخیره URLها و متون مستند کرد که می‌تواند مفید باشد.
آمار‌های آزار و اذیت سایبری:
سایت توقف قلدری دو منبع از داده‌های جمع آوری شده فدرال در مورد قلدری جوانان را ارائه می‌دهد:
• مکمل جرائم مدرسه ۲۰۱۹ (مرکز ملی آمار آموزش و اداره دادگستری) نشان می‌دهد که در میان دانش‌آموزان ۱۲ تا ۱۸ ساله که گزارش داده‌اند در مدرسه در طول سال تحصیلی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، ۱۶ درصد به صورت آنلاین یا از طریق پیامک مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
• سیستم نظارت بر رفتار خطرآفرین جوانان در سال ۲۰۱۹ (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها) نشان می‌دهد که حدود ۱۵.۷ درصد از دانش آموزان دبیرستانی در ۱۲ ماه قبل از نظرسنجی مورد آزار و اذیت الکترونیکی قرار گرفته‌اند.
مرکز تحقیقات سایبری آزار و اذیت یک نمونه ملی از ۴۹۷۲ دانش‌آموز راهنمایی و دبیرستان بین ۱۲ تا ۱۷ سال در ایالات متحده را بررسی کرد. داده‌ها در آوریل ۲۰۱۹ جمع آوری شد.
• نوع مزاحمت سایبری بر اساس جنسیت متفاوت است: احتمال بیشتری وجود داشت که دختران بگویند شخصی در مورد آن‌ها به صورت آنلاین شایعات پخش کرده است در حالی که پسر‌ها به احتمال زیاد می‌گویند که شخصی آن‌ها را به صورت آنلاین تهدید به آزار آن‌ها کرده است.
• از هر پنج نفر (۲۰.۹%) یک نفر (۹ تا ۱۲ سال) مورد آزار و اذیت سایبری قرار گرفته یا مورد آزار و اذیت اینترنتی قرار گرفته است.
• ۴۹.۸ درصد از نوجوانان (۹ تا ۱۲ سال) گفتند که در مدرسه قلدری را تجربه کرده اند و ۱۴.۵ درصد از نوجوانان به اشتراک گذاشته‌اند که قلدری آنلاین را تجربه کرده‌اند.
• در میان دانش‌آموزان ۱۲ تا ۱۸ ساله که گزارش داده‌اند در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، ۱۵ درصد به صورت آنلاین یا از طریق پیامک مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
• درصد افرادی که در دوره‌ای از زندگی خود آزار و اذیت سایبری را تجربه کرده اند از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ بیش از دو برابر شده است (۱۸ ٪ تا ۳۷ ٪).
• هنگامی که از دانش‌آموزان در مورد انواع خاصی از مزاحمت سایبری که تجربه کرده‌اند سؤال شد، نظرات بد و آزاردهنده (۲۵ ٪) و شایعات پخش شده آنلاین (۲۲ ٪) بیشترین استناد را داشتند.
• کسانی که مورد آزار و اذیت سایبری قرار می‌گیرند، احتمالاً آفلاین نیز مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
آزار و اذیت اینترنتی از چه سنی شروع می‌شود؟
اغلب، تصور این است که آزار و اذیت سایبری فقط در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی اتفاق می‌افتد، که طبق مقررات قانون حفاظت از حریم خصوصی کودکان افراد قبل از ثبت‌نام و استفاده از خدمات پلتفرم‌های اجتماعی باید حداقل ۱۳ سال داشته باشند. با این حال، آزار و اذیت سایبری موضوعی است که حتی می‌تواند بر کودکان کوچک‌تر نیز تأثیر بگذارد، زیرا به محض دسترسی به فناوری، می‌توانند در معرض رفتار نامناسب آنلاین قرار بگیرند یا در آن شرکت کنند. وقتی بچه‌ها به پیام‌های متنی، چت‌های گروهی، آدرس ایمیل یا یک سایت بازی دسترسی دارند، احتمال آزار سایبری وجود دارد.
نگرانی‌های خاص
با رواج رسانه‌های اجتماعی و انجمن‌های دیجیتال، نظرات، عکس‌ها، پست‌ها و محتوای اشتراک‌گذاری شده توسط افراد اغلب توسط غریبه‌ها و همچنین آشنایان قابل مشاهده است. محتوایی که یک فرد به صورت آنلاین به اشتراک می‌گذارد - هم محتوای شخصی او و هم هر محتوای منفی، بد یا مضر - نوعی سابقه عمومی دائمی از دیدگاه‌ها، فعالیت‌ها و رفتار او ایجاد می‌کند.
این سابقه عمومی را می‌توان به عنوان یک شهرت آنلاین در نظر گرفت، که ممکن است برای مدارس، کارفرمایان، کالج‌ها، کلوپ‌ها و دیگرانی که ممکن است در حال حاضر یا در آینده درباره یک فرد تحقیق کنند قابل دسترسی باشد. آزار و اذیت سایبری می‌تواند به شهرت آنلاین همه افراد درگیر آسیب برساند - نه فقط فردی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، بلکه کسانی که قلدری را انجام می‌دهند یا در آن شرکت می‌کنند.
