بر اساس سند به دست آمده، ستاد فرماندهی عملیات ویژه ارتش ایالات متحده نمی‌خواهد هواپیما‌هایش ردیابی شوند.
به سند درخواست‌هایی در رابطه با فناوری که توسط ستاد فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده منتشر شده است نشان می‌دهد که این ستاد با ثروتمندترین مرد جهان یعنی ایلان ماسک (Elon Musk) نگرانی مشترکی دارد و آن هم توانایی عموم مردم در ردیابی هواپیما‌هاست.
«پایگاه رسانه‌ای گرداب جهت آگاهی و افزایش دانش مخاطبان خود به ترجمه و انتشار مطالبی در حوزه‌های مختلف فناوری اقدام می‌کند. انتشار مطالب به معنای تایید محتوای آن نیست».
به گزارش گرداب، طبق سند به دست آمده توسط خبرگزاری The Intercept، بخش هوایی عملیات ویژه مشترک که مسئول حمل کماندو‌ها و تجهیزات آن‌ها در سراسر جهان است، خواستار مخفی و غیر قابل ردیابی کردن این نوع پرواز‌ها از دید عموم از طریق ابزار تجزیه و تحلیل و بازخورد داده‌های بزرگ است. این سند حاوی فهرستی از فناوری‌هایی است که واحد‌های عملیات ویژه می‌خواهند بخش‌های خصوصی آن‌ها را ارائه دهند که این مجموعه به صورت دوره‌ای تهیه و منتشر می‌شود.
این فهرست به طور خاص، به خطر ناشی از ناظران پیگیر در رسانه‌های اجتماعی و دیگر کاربران آنلاین که ممکن است یک هواپیمای مرموز را به عنوان یک پرواز نظامی شناسایی کنند اشاره دارد. بر اساس این سند، بخش هوایی عملیات ویژه مشترک به نرم‌افزاری نیاز دارد تا «از داده‌های تاریخی و بی‌درنگ، مانند تاریخچه سفر و جزئیات هواپیما‌های خاص در ارتباط با اطلاعات منبع باز، رسانه‌های اجتماعی و گزارش پرواز استفاده کند». این ابزار به ستاد عملیات ویژه کمک می‌کند تا بفهمد یک هواپیمای خاص تا چه حد زیر نظر قرار دارد و فضای آنلاین چقدر تأثیرگذار بوده است. به نظر می‌رسد این ابزار به جای ارائه قابلیت جعل یا ناشناس‌سازی داده‌های پرواز، اجازه می‌دهد تا پرواز‌های نظامی حساس از معرض دید پنهان شوند.
اسکات لو (Scott Lowe)، عکاس هوانوردی می‌گوید: «این فناوری به آن‌ها امکانی همانند پلیس می‌دهد که از خودرو‌های معمولی محلی برای جلب توجه نکردن استفاده می‌کند». با این که ردیابی پرواز‌ها از سرگرمی‌های علاقمندان به هوانوری است، در دسترس بودن عمومی داده‌ها نه تنها به محققان و روزنامه‌نگاران، بلکه به دیگر افراد امکان ردیابی حرکات و فعالیت‌های ثروتمندترین و قدرتمندترین افراد جهان را می‌دهد. تجمیع و تجزیه و تحلیل داده‌های پرواز‌های عمومی باعث لو رفتن پرواز‌های تحویلی سیا (معروف به پرواز‌های شکنجه)، تحرکات الیگارش‌های روسی و روابط گوگل با ناسا شده است.
اخیراً این تکنیک‌های ردیابی پرواز، خشم ایلان ماسک ثروتمندترین مرد جهان را برانگیخت که مورد توجه بین‌المللی قرار گرفت. ماسک پس از خرید غول شبکه اجتماعی توییتر، حساب کاربری‌ای را که حرکات جت شخصی او را به اشتراک می‌گذاشت، مسدود کرد. علی‌رغم وعده‌های مکرر برای محافظت از آزادی بیان و تعهد خاص مبنی بر عدم مسدودیت حساب @ElonJet در این پلتفرم، ماسک به سانسور هر کسی که مکان هواپیمای او را به اشتراک می‌گذارد ادامه می‌دهد و ادعا کرده است که این داده‌های به ظاهر کاملاً قانونی و کاملاً عمومی به دست آمده در اصل «مختصات و نقشه ترور» است.
شش ماه بعد از نگرانی‌ها و اقدامات ماسک، تمایل ستاد هوایی عملیات ویژه مشترک برای پرواز‌های محتاطانه‌تر به نظر بی‌ربط نمی‌آید. این ستاد یک سناریوی فرضی را ارائه می‌دهد که در آن نیرو‌های ویژه با استفاده از این ابزار باید به صورت محسوس و مخفیانه سفر کنند. در سند آمده است: «فرض کنیم طبق پایگاه داده مدیریت مشخصات پرواز هواپیما، یک منطقه جغرافیایی کاملاً متفاوت برای هواپیما ثبت شده است (تا باعث جلب توجه بیش از حد ردیاب‌های هواپیما‌های غیرنظامی نشود). به‌علاوه پیگیران پرواز‌ها در رسانه‌های اجتماعی، تصاویری از هواپیما در فرودگاه منتشر کرده‌اند. بر اساس اطلاعات موجود، فرمانده تصمیم می‌گیرد از راه دیگری برای انجام ماموریت استفاده کند. در حالی که هواپیما در حال پرواز است، به کمک ابزار درخواست شده تحت نظارت قرار می‌گیرد تا هر گونه نشانه از نظارت‌های بی‌جا یا به خطر افتادن ماموریت را مشخص سازد».
این درخواست بخشی از فهرست گسترده‌ای از فناوری‌هایی است که توسط ستاد فرماندهی عملیات ویژه مشترک، از رادیو‌های پیشرفته و پمپ‌های خون قابل حمل گرفته تا پهپاد‌هایی که می‌توانند ماه‌ها در یک زمان پرواز کنند، ایجاد شده است. فهرست ۸۵ صفحه‌ای اساساً این فناوری‌ها را برای پیمانکاران بخش خصوصی تبلیغ می‌کند که ممکن است در آینده نزدیک بتوانند آن‌ها را به پنتاگون بفروشند.
این سند که غیر محرمانه طبقه‌بندی شده، اما برای انتشار جزئیات بیشتر نیاز به دستور وزیر دفاع OSD و تیم نمایش مشترک توانمندی و فناوری JCTE است، بخشی از تلاش سالانه ستاد فرماندهی عملیات ویژه مشترک برای اطلاع‌رسانی و تأثیرگذاری بر تصمیم‌های سرمایه‌گذاری صنعتی داخلی در حوزه‌های حساس و مربوط به نیرو‌های عملیات ویژه SOF بوده است.
به گفته ایان سروین (Ian Servin)، خلبان و از علاقه‌مندان به ردیابی هواپیما، ابزار ضد ردیابی هواپیما فقط یک بخش از تلاش‌های ارتش برای به حداقل رساندن نظارت‌ها بر پرواز‌های خود است. در ماه مارس ۲۰۲۳، ارتش شماره‌گذاری‌ها و سایر علائم شناسایی را از هواپیما‌های خود حذف کرد. سروین می‌گوید: «موضوع جالب اینجاست که ببینیم ارتش بعد از به دست آوردن اطلاعات لازم با استفاده از ابزار درخواست شده چگونه عملیات خود را تغییر می‌دهد. این تغییرات می‌تواند مشکل‌ساز یا نگران‌کننده باشد».
منبع: اینترسپت
