داده‌های استاتیستا نشان می‌دهد ویرجینیای شمالی، پکن و لندن، میزبان بزرگترین مراکز داده جهان هستند.
به گزارش گرداب، رشد اپلیکیشن‌های هوش مصنوعی مانند چت‌جی‌پی‌تی یا بارد، به دلیل نیاز‌های نسبتا سنگین مدل‌های زبانی بزرگ، باعث افزایش تقاضا در شبکه دیتاسنتر جهان شده است. این تقاضای رایانشی در سال‌های آینده افزایش خواهد یافت و ساخت دیتاسنتر‌های جدید و توسعه ظرفیت دیتاسنتر‌های فعلی را ضروری می‌کند.
نموداری که وب سایت استاتیستا فراهم کرده است، بر مبنای داده‌هایی است که در سال ۲۰۲۲ توسط شرکت مستغلات تجاری «کاشمن اند ویک فیلد»، تهیه شده و نشان می‌دهد که میان چین و آمریکا رقابت شدیدی برای گسترش دیتاسنتر‌ها وجود دارد.
بالاترین تراکم ظرفیت دیتاسنتر در ویرجینیای شمالی به خصوص بخش لودون و پرنس ویلیام مشاهده می‌شود. طبق اظهارات راب فاکتورو، نایب رئیس شرکت خدمات املاک و مستغلات CBRE در سال ۲۰۲۲، مشوق‌های مالیاتی، اتصال برتر و زیرساخت مناسب با نیاز‌های منابع مزرعه‌های سرور بزرگ، دلایل عمده این تراکم ظرفیت سرور بوده است. در رتبه دوم پکن با ظرفیت ۱۸۰۰ مگاوات ایستاده و پس از آن لندن با ۱۰۰۰ مگاوات و سنگاپور با ۸۷۶ مگاوات، قرار دارند.
در حالی که منطقه توکیوی بزرگ تنها از نظر ظرفیت فعلی رتبه پنجم را دارد، از نظر پروژه‌های آتی، به ویژه در مقایسه با رقبای خود در منطقه آسیا و اقیانوسیه، در مسیر رشد پرشتابی قرار دارد. طبق گزارش «کاشمن اند ویک فیلد»، ظرفیت پکن ظرف مدت سه تا پنج سال آینده، احتمالا حدود ۳۰۰ مگاوات افزایش خواهد یافت که تا اندازه‌ای به دلیل جابجایی سرمایه‌های سرمایه‌گذاران به دلیل افزایش تنش‌های آمریکا و چین است.
ژاپن که همواره متحد غرب بوده، ممکن است ظرفیت دیتاسنترهایش را دو برابر کرده و به تقریبا ۲۰۰۰ مگاوات در همان بازه زمانی برساند که مرهون تعهدات بازیگران بزرگی نظیر شرکت‌های TSMC و انویدیا برای ساخت و راه اندازی کارخانه‌های تولید تراشه است تا همان طور که جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا گفته است، شبکه‌ای از کارخانه‌های هوش مصنوعی در سراسر کشور ایجاد شود.
یک جنبه دیگر در ارزیابی پتانسیل رشد دیتاسنتر‌ها در یک منطقه خاص، میزان خالی بودن آنهاست. همانطور که شرکت CBRE اشاره کرده، ظرفیت خالی در سنگاپور در سه ماهه اول سال ۲۰۲۳، کمتر از یک درصد بود. ویرجینیای شمالی دارای نرخ خالی حدود دو درصد و توکیو ۱۱.۲ درصد بود.
