مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش جدید خود درباره فعالیت‌های هسته ای ایران که در هشت صفحه و نیم منتشر و به طور غیر رسمی در اختیار 35 عضو شورای حکام قرار داد بار دیگر ادعاهایی را مطرح کرده است.
مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش جدید خود درباره فعالیت‌های هسته ای ایران که در هشت صفحه و نیم منتشر و به طور غیر رسمی در اختیار 35 عضو شورای حکام قرار داد بار دیگر ادعاهایی را مطرح کرده است. به گزارش گرداب، متن کامل دومین گزارش یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره ایران به شرح زیر است:
اجرای موافقت‌نامه پادمان NPT و مفاد مربوطه قطعنامه‌های 1737 (2006)،1747 (2007) ،1803 (2008) و 1835 (2008) شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران.
1- مدیر کل در 18 فوریه 2010 به شورای حکام در خصو ص اجرای موافقت‌نامه پادمان NPTو مفاد مربوطه قطعنامه‌های 1737 (2006)، 1747 (2007)، 1803 (2008) و 1835 (2008) شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (GOV/10/2010) گزارش داد. این گزارش تحولات را از آن تاریخ در بر می‌گیرد.
A. فعالیت‌های جاری مربوط به غنی‌سازی
A.1. نطنز: کارخانه غنی‌سازی سوخت نطنز و کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت
2- کارخانه غنی سازی سوخت (FEP): دو سالن آبشار در FEP وجود دارد: سالن تولید A وسالن تولید B. مطابق اطلاعات طراحی که توسط ایران ارائه شد هشت واحد (واحدهای A21تا A28) برای سالن تولید Aبا 18 آبشار در هر واحد طراحی شده است. هیچ اطلاعات طراحی مشروحی برای سالن تولید B ارائه نشده است.
3- ایران در 24 می 2010 در حال تزریق UF6 طبیعی در کلیه 18 آبشار واحد A24 و 6 آبشار واحد A26 در FEP بود. 16 آبشار واحد A28 و 12 آبشار باقی‌مانده از واحد A26 (هفت آبشار آن تحت خلاء بودند) نیز نصب شده بودند، اما با UF6خوارک‌دهی نشده بود. تاکنون همه سانتریفیوژهای نصب شده، ماشین‌های IR-1با 164 تا در هر آبشار هستند. کار نصب در واحدهای A21 ،A22 ،A23 ،A25 و A27 در جریان بود، اما هیچ سانتریفیوژی نصب نشده بود. از 4 می 2010 هیچ کار نصبی در سالن تولید B انبوده است.
4- همان‌طور که قبلا گزارش شد، آژانس یک راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) را در FEP انجام داد و راستی‌آزمایی کرد که از 22 نوامبر 2009، 21140 کیلوگرم از UF6 طبیعی از زمانی‌که تولید برای اولین بار در فوریه 2007 آغاز شد به آبشارها تزریق شده بود و مجموع 1808 کیلوگرم از UF6 با غنای کم تولید شده بود. در عین حال که آژانس قادر بود کل مقدار اورانیوم را تایید کند، اما تفاوتی بین اندازه‌گیری آژانس و اندازه‌گیری اپراتور از سطح غنی‌سازی U-235 برای مواد غنی‌شده در سیلندر تولید وجود دارد. آژانس این را در نامه مورخ 13 آوریل 2010 به ایران اعلام کرد و با ایران در باره این‌که چگونه می‌توان سیستم اندازه گیری اپراتور را در این خصوص بهبود بخشید، در حال گفت‌وگو است.
5- ایران تخمین زده است که بین 23 نوامبر 2009 و 1 می 2010، 619 کیلوگرم دیگر از UF6 با غنای پایین تولید کرد که به مجموع تولید 2427 کیلوگرم UF6 با غنای کم از فوریه 2007 می‌رسد. مواد هسته ای در FEP (شامل خوراک، تولید و دورریز) هم‌چنین کلیه آبشارها و ایستگاه‌های خوراک و کنارگذاری تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.
6- از 1 مارس 2010 نتایج نمونه‌برداری محیطی در FEP نشان می‌دهند که حداکثر سطح غنی‌سازی در پرسش‌نامه اطلاعات طراحی (DIQ) (یعنی کمتر از 5 درصد غنی سازی U-235) در آن کارخانه تجاوز نکرده است. از زمان آخرین گزارش، آژانس سه بازرسی سرزده در FEP انجام داده که از مارس 2007 مجموع چنین بازرسی‌هایی 38 فقره می‌شود.
7- کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت (PFEP : (PFEP یک تاسیسات تحقیق و توسعه (R&D) و یک تاسیسات تولیدی آزمایشی اورانیوم با غنای پایین (LEU) است که برای اولین بار در اکتبر 2003 عملیاتی شد. آن یک سالن آبشار دارد که می‌تواند 6 آبشار را جای دهد. آبشارهای 1 و 6 که هر کدامشان می‌توانند تا 164 ماشین را در بر بگیرند برای تولید LEU که تا 20 درصد U-235 غنی‌سازی می‌شود، طراحی شده‌اند. بخش دیگر سالن آبشار به عنوان یک محوطه R&D طراحی می‌شود.
8- در محوطه تحقیق و توسعه PFEP بین 3 فوریه 2010 و 21 می 2010 مجموع تقریبی 74 کیلوگرم UF6 طبیعی به یک آبشار 20 ماشینی IR-4، یک آبشار 20 ماشینی IR-2m و سانتریفیوژهای منفرد IR-1 ، IR-2m و IR-4 تزریق شده بود. در این محوطه هیچ LEU خارج نشده است، زیرا تولید و دورریز این فعالیت تحقیق و توسعه در انتهای فرآیند مجددا ترکیب می‌شوند.
9- همان‌طور که قبلا گزارش شد، آژانس در 8 فوریه 2010 نامه‌ای را از ایران دریافت کرد که به اظهارات آقای رئیس‌جمهور اسلامی ایران در خصوص تولید سوخت مورد نیاز برای رآکتور تحقیقاتی تهران اشاره داشت و در این خصوص یک نسخه تجدید نظر شده از DIQ در PFEP ارائه شد. این DIQ تجدیدنظر شده برای "تولید UF6تا غنای 20 %" تهیه شده بود. ایران در 9 فوریه 2010 شروع به تزریق UF6 با غنای کم به آبشار 1 کرد. ایران در نامه‌ای به تاریخ 10 مارس 2010 به آژانس اطلاع داد که قصد دارد دومین آبشار 164 ماشینی IR-1 ( آبشار6) را در PFEP نصب کند و آن را به آبشار وصل نماید. ایران در همان نامه بیان داشت که "با به کارگیری این تغییرات، انتظار می‌رود که غنی‌سازی دورریزها از ~2% تا ~0.7 U-235کاهش یابد".
10- آژانس در پاسخ به نامه مورخ 10 مارس ایران، در نامه‌ای به تاریخ 12 مارس 2010 به ایران اطلاع داد که تولید دومین آبشار 164 ماشینی و الحاق آن به اولین آبشار 164 ماشینی، تحول مهم و تازه‌ای در طراحی و عملیات PFEP را در بردارد که مستلزم یک تجدیدنظر کامل از رویکرد پادمانی قبلی که توسط آژانس پیشنهاد و در فوریه 2010 به ایران اطلاع داده شده، است. آژانس درهمان نامه از ایران درخواست کرد که تزریق UF6 را به دومین آبشار تا زمانی‌که یک رویکرد پادمانی جدید در خصوص آن مورد توافق قرار نگرفته، شروع نکند. ایران در 7 آوریل 2010 زمانی‌که آژانس یک بازرسی را انجام می‌داد همه سانتریفیوژ های دومین آبشار 164 ماشینی را نصب کرد و آبشاری را که تحت خلاء بود در آماده‌سازی برای کنش‌پذیری با UF6 طبیعی آزمایش کرد. ایران از 25 می 2010 تزریق به این آبشار را شروع نکرده و هم‌چنین آن را به اولین آبشار نیز متصل نکرده بود.
11- متعاقب جلساتی که در ایران در آوریل 2010 برگزار شد، آژانس طی نامه‌ای به تاریخ 6 می 2010 رویکرد پادمانی جدیدی را به ایران ارائه کرد که ایران در نامه‌ای به تاریخ 12 می 2010 با آن موافقت کرد. این رویکرد از جمله غنی‌سازی اورانیوم تا 20 درصد U-235 و نصب دومین آبشار را مد نظر قرار می دهد و اقدامات ذیل را شامل می‌شود: یک راستی‌آزمایی موجودی طی هر ماه (IIV)، یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی ماهانه (DIV) و 2 بازرسی سرزده در هرماه؛ به کارگیری مهر و موم در همه راه‌های خروجی ممکن برای UF6 و همه اتصالات لوله‌ها بین محوطه‌ها که برای آزمایش سانتریفیوژهای جدید استفاده می‌شود و محوطه‌هایی که برای تولید اورانیوم تا غنای 20% مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ یک سیستم مراقبتی پیشرفته در محوطه آبشار و محوطه خوراک و کنارگذاری; استفاده از داده سلولی بارگذاری؛ و نمونه‌برداری آنالیز تخریبی از جمله از آبشارها. آژانس در 24 و 25 آوریل 2010 همه مهر و موم‌ها را انجام داد و همه دوربین‌های مراقبتی را همان‌طور که بر اساس رویکرد پادمان‌های تجدیدنظر شده لازم بود نصب کرد. آژانس از 15 می 2010 رویکرد تجدیدنظر شده را اجرا کرده و از آن به بعد دو بازرسی سرزده را انجام داده است.
12- بین 9 فوریه 2010 و 21 می 2010 مجموعا حدود 172 کیلوگرم UF6 با غنای پایین به اولین آبشار تزریق شده بود. ایران در 7 آوریل 2010، 7/5 کیلوگرم از UF6 را از اولین آبشار خارج کرد و آن را در یک سیلندر (5B) انبار کرد. مطابق با اعلام ایران، این UF6 تا 7/19 درصد U-235 غنی‌شده بود. این مواد تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی است. ایران به آژانس اطلاع داده است که بعد از خارج کردن بعدی UF6 به همان سیلندر که قرار است بزودی انجام شود، مواد در این سیلندر هموژنیزه خواهد شد. آژانس بعد از هموژنیزاسیون برای این‌که دقیقا سطح غنی‌سازی را که ایران اعلام می‌کند راستی‌آزمایی کند، این مواد را برای آنالیز تخریبی مورد آزمایش قرار می‌دهد.
13- ایران از زمان آخرین گزارش مدیرکل به آژانس اطلاع داده است که قصد دارد به انتفال UF6 که در FEP غنی‌سازی می‌شود در داخل تعدادی از سیلندرهای کوچک برای استفاده بعدی به عنوان مواد خوراک LEU در PFEP ادامه دهد. آخرین انتقال در 24 می 2010 انجام شد. همه انتقال‌ها در حضور بازرسان آژانس که متعاقبا همه سیلندرهای مربوطه را مهر و موم کردند، انجام شده است.
A.2. قم: کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو
14- ایران در سپتامبر 2009 به آژانس اطلاع داد که این کشور در حال احداث کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو (FFEP) واقع در نزدیکی شهر قم است. آژانس راستی‌آزمایی کرد که FFEP برای جای دادن 16 آبشار با مجموع 3000 سانتریفیوژ در حال احداث است.
15- آژانس از ایران در چندین نوبت درخواست کرده تا اطلاعات بیشتری مربوط به گاه‌شمار طراحی و ساخت FFEPو هم‌چنین وضعیت و هدف اصلی آن را ارائه دهد. ایران در پاسخ به این درخواست‌ها اظهار کرده است که محل (نزدیک قم) در اصل به عنوان یک منطقه عمومی برای پناهگاه‌های احتیاطی دفاع غیرعامل برای استفاده‌های مختلف در نظر گرفته شده بود. سپس این مکان در نیمه دوم سال 2007 برای احداث کارخانه غنی‌سازی انتخاب شد. آژانس هم‌چنین بر لزوم دسترسی به شرکت‌های درگیر در طراحی و ساخت FFEP تاکید کرده است. آژانس به ایران اطلاع داد که اطلاعات زیادی را از منابع متعددی دریافت کرده که ادعا می‌کنند کار طراحی بر روی تاسیسات در سال 2006 آغاز شده است. ایران در نامه خود به تاریخ 14 فوریه 2010 و 17 فوریه 2010 به پاسخ‌های اولیه خود در رابطه با این موضوع اشاره کرد و عنوان کرد که آژانس نمی‌تواند هیچ سوالی فراتر از موافقت‌نامه پادمان مطرح کند. آژانس این گونه در نظر می‌گیرد که سوالات مطرح شده فراتر از موافقت‌نامه پادمان نیست واطلاعات درخواستی برای آژانس جهت راستی‌آزمایی گاه‌شمار و هدف اصلی FFEP اساسی است.
16- آژانس در نامه مورخ 22 ژانویه 2010 بر درخواست خود از ایران در رابطه با ارائه یک DIQ کامل برای FFEP تاکید کرد. ایران در پاسخ آن در تاریخ 17 فوریه 2010 اظهار داشت که DIQ روزآمد متعاقبا فراهم خواهد شد. به نظر آژانس برخی اطلاعات مورد نیاز از قبل در اختیار ایران است و باید قبلا در DIQ منظور می‌شده است.
17- آژانس از اکتبر 2009 به طور میانگین در حال اجرای یک DIV در ماه در FFEP بوده است. آژانس راستی‌آزمایی کرده است که ساخت تاسیسات در حال انجام است. تا تاریخ 26 می 2010 هیچ سانتریفیوژِی به داخل تاسیسات آورده نشده است. نتایج نمونه‌برداری‌های محیطی در FFEP تا تاریخ 16فوریه 2010 وجود اورانیوم غنی‌شده را نشان نمی‌دهد.
A.3. دیگر فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی
18- آژانس با توجه به اعلام ایران در تاریخ 19 آوریل 2010 در رابطه با ساخت « نسل سوم» سانتریفیوژها در نامه‌ای به تاریخ 23 آوریل 2010 بر درخواست‌های قبلی خود مبنی بر فراهم ساختن دسترسی به اماکن دیگر مرتبط با تولید سانتریفیوژها، تحقیق و توسعه بر روی غنی‌سازی اورانیوم، معدن‌کاوی و آسیاب اورانیوم توسط ایران تاکید کرد. در نامه مورخ 8 می 2010 ایران تاکید کرد که در حال «ادامه همکاری با آژانس طبق موافقت‌نامه پادمان» بوده است ولی اطلاعات مورد درخواست را به آژانس ارائه نداد.
B. فعالیت‌های بازفرآوری
19- آژانس به نظارت بر استفاده و ساخت سلول‌های داغ در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و موسسه تولید رادیو‌ایزوتوپ مولیبدن، ید و زنون تاسیسات (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ 11 می 2010 یک بازرسی و یک DIV در TRRو در مورخ 12 می 2010 یک DIV در تاسیسات MIX انجام داد. هیچ شواهدی دال بر بازفرآوری جاری مرتبط با فعالیت‌های این تاسیسات وجود نداشت. در حالی‌که ایران اظهار داشته است که فعالیت‌های مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد؛ آژانس تا زمانی که اقدامات پروتکل الحاقی فعلا در ایران در دسترس نباشند، فقط می تواند این موضوع را در ارتباط با این دو تاسیسات تایید کند.
C. پروژه‌های مربوط به آب سنگین
20- همان‌گونه که در گزارش قبلی مدیرکل مشخص شد، آژانس در نامه مورخ 17 فوریه 2010 از ایران درخواست کرد که ایران ترتیبات لازم اتخاذ کند که در اولین تاریخ ممکن دسترسی آژانس به کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) و نمونه‌برداری از آب سنگین انبار شده در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) را فراهم کند. ایران در پاسخ خود در تاریخ 17 فوریه 2010 مشخص کرد که درخواست آژانس برای دسترسی یافتن «فراتر از موافقت‌نامه پادمان» است و اظهار داشته که قطعنامه‌های مربوطه شورای امنیت به صورت غیر قانونی صادر شده و واجد مبانی قانونی نیست. ایران تا به این تاریخ دسترسی مورد درخواست را فراهم نساخته است.
21- آژانس در 15 می 2010 یک DIV را در رآکتور IR-40 به انجام رساند. آژانس تایید کرد که ساخت تاسیسات در جریان است. بر اساس تصاویر ماهواره‌ای به نظر می‌آید که HWPP مجددا در حال کار است. به هرحال به منظور این‌که آژانس بتواند تعلیق فعالیت‌های مربوط به آب سنگین را در این کارخانه و تصاویر ماهواره‌ای ارائه شده، که فقط اطلاعات در مورد رخدادها در زمان گرفتن این تصاویر را نشان می‌دهد، راستی‌آزمایی کند، آژانس دسترسی به HWPP را درخواست می‌کند.
22- آژانس در تاریخ 16 می 2010 یک DIV را در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام داد و تایید کرد که هیچ تجهیزات فرآیندی جدید در تاسیسات نصب نشده است و این‌که هیچ مجموعه جدید میله‌ها یا قرص‌های سوخت در FMP از ماه می 2009 تولید نشده است.
D. تبدیل اورانیوم
23- ایران در یک DIQ روزآمد شده برای UCF که در اوت 2009 ارائه شد مشخص کرد که یک آزمایشگاه تجزیه‌ای در یک مکان زیرزمینی در یکی از مناطق انبار در UCF نصب کرده است. ایران در نامه‌ای به تاریخ 17 فوریه 2010 به آژانس اطلاع داد که آزمایشگاه تجزیه‌ای زیرزمینی در UCF کارکرد مشابهی با آزمایشگاه موجود UCF دارد، اما به منظور اقدامات امنیتی در حال نصب در زیر زمین است. آژانس در جریان یک DIV در تاریخ 18 می 2010 ملاحظه کرد که نصب تجهیزات آزمایشگاه دیگر وجود نداشته است.
24- ایران در یک نامه به تاریخ 17 مارس 2010 به آژانس اطلاع داد که در ارتباط با ساخت سوخت هسته ای برای رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) قسمتی از ... (UCF) برای این منظور در نظر گرفته شده و بعضی از اصلاحات ساختاری در آینده نزدیک شروع خواهد شد. ایران در یک نامه به تاریخ 28 آوریل 2010 اطلاعات بیشتری را در رابطه با فعالیت‌های تحقیق و توسعه که در UCF در رابطه با تبدیل UF6تهی‌شده به U3O8تهی‌شده بود، ارائه داد. بر اساس اطلاعات ایران نتایج این فعالیت‌های تحقیق و توسعه تبدیلی از جمله برای ساخت سوخت TRRاستفاده خواهد شد.
25- آژانس بین 7 مارس و 11 مارس 2010 یک PIV در UCF به انجام رساند که ایران 352 از اورانیوم را به شکل UF6 جهت راستی‌آزمایی به آژانس ارائه داد. نتایج این PIV توسط آژانس در حال ارزیابی است.
26- آژانس در 18 می 2010 یک DIV در UCF به انجام رساند. در آن زمان کارخانه هنوز تحت عملیات تعمیر و نگهداری بود. از آن‌جایی که از 10 اوت 2009 هیچ UF6 در UCF تولید نشده است، مجموع اورانیوم به شکل UF6 تولید شده در UCF از مارس 2004 به میزان 371 تن باقی مانده است. (مقداری از آن به FEP و PFEP منتقل شده است) که هم‌چنان تحت اقدامات نظارتی و مراقبتی آژانس قرار دارد. در DIV، بازرسان توسط ایران مطلع شدند که انتظار می رود خط فرآیند برای UO2 طبیعی برای سوخت رآکتور IR-40 تا سپتامبر یا اکتبر 2010 تکمیل شود.
E. دیگر فعالیت‌ها
27- ایران به آژانس اطلاع داده است که این کشور یک آزمایش فنی از مجمع‌های سوخت را قبل از بارگذاری آن‌ها در قلب نیروگاه هسته ای بوشهر (BNPP) را به انجام خواهد رساند که در حال حاضر برای ژوئن 2010 برنامه‌ریزی شده است. بلافاصله پس از این آزمایش و قبل از آغاز بارگذاری، آژانس در برنامه دارد که مجمع‌های سوخت را راستی‌آزمایی مجدد کند و پس از آن، آن‌ها مجددا تحت نظارت و مراقبت قرار گیرد که جزئیات آن در دست گفت‌وگو با ایران است.
28- در تاریخ 9 فوریه 2010، آژانس در یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در لابراتوار چند منظوره جابربن حیان (JHL) در تهران توسط اپراتور مطلع شد که فعالیت‌های تحقیق و توسعه فرآیند ـ گرمایی در JHL به منظور مطالعه تولید الکتروشیمیایی فلز اورانیوم آغاز شده است. آژانس در تاریخ 14 آوریل 2010 یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی دیگر را در JHLبه انجام رساند که در آن ایران آن‌چه را که در نامه مورخ 21 فوریه 2010 بیان داشته بود مورد تاکید قرار داد، به خصوص این‌که این فعالیت‌ها با «یک پروژه تحقیقاتی با هدف صرفا مطالعاتی رفتار الکتروشیمیایی اورانیل در مایع یونی» با استفاده از محلول نیترات اورانیل است. آژانس در جریان راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی بعدی ملاحظه کرد که سلول الکتروشیمایی برداشته شده است.
29- آژانس بر اساس تصاویر ماهواره‌ای تخمین می‌زند که فعالیت‌هایی شامل بازیافت اورانیوم در منطقه کارخانه تولید اورانیوم بندرعباس ادامه داشته و فعالیت‌های ساخت و ساز در کارخانه تولید کیک زرد اردکان ادامه دارد. در حال حاضر معدن اورانیوم ساغند به نظر نمی‌رسد که در حال کار باشد.
30- همان‌گونه که در گزارش‌های قبلی مدیرکل توضیح داده شد، کد اصلاح شده 1/3 از ترتیبات فرعی بخش عمومی موافقت‌نامه پادمان ایران، به رغم تصمیم ایران درسال 2007 برای تعلیق اجرای آن، به همان نحو که توسط ایران درسال 2003 مورد موافقت قرار گرفت، هم‌چنان از قابلیت اجرا برخوردار است. اگرچه آژانس در موارد متعدد به ایران یادآوری کرد که این کشور موظف به ارائه پیش هنگام اطلاعات طراحی مطابق با کد اصلاح شده1/3 است، ایران اجرای کد1/3 را از سر نگرفت که این امر با وظایفش به موجب ترتیبات فرعی ناسازگار است. ایران تنها کشور دارای فعالیت‌های هسته ای شاخص است که دارای موافقت‌نامه پادمان جامع در حال اجرا بوده ولی مفاد کد اصلاح شده 1/3 را به اجرا نمی گذارد.
31- ایران در مورد تاسیسات دارخوین و نیز کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت (PFEP) به موقع تصمیم برای احداث یا اجازه احداث این تاسیسات را آن‌گونه که به واسطه کد 1/3 مقرر شده به آژانس اعلام نداشت و صرفا اطلاعات طراحی محدودی را در رابطه با این تاسیسات ارائه کرده است. ایران هم‌چنین اطلاعات طراحی روزآمد برای رآکتور IR-40را ارائه نداده است.
32- آژانس در دسامبر 2009 از ایران سوال کرد آیا این‌که در نظر دارد ده تاسیسات غنی‌سازی جدید احداث کند، صحت دارد. ایران متعاقبا اظهار داشت که «اطلاعات لازم را در صورت لزوم به آژانس ارائه خواهد داد». آژانس در نامه‌ای به ایران به تاریخ 5 می 2010 راجع به بیانیه‌ای عمومی که در تاریخ 19 آوریل 2010 در ایران عنوان شد مبنی بر این‌که «مکان سایت‌های جدید طبق برنامه سازمان انرژی اتمی مشخص شده و فرآیند ساخت این مراکز ادامه می‌یابد»، درخواست توضیح کرد. آژانس به ایران اطلاع داد چنان‌چه تصمیمی برای احداث و فرآیند ساخت تاسیسات جدید هسته ای توسط ایران اتخاذ شده است، ایران ملزم است که اطلاعات در مورد طراحی و برنامه ساخت تاسیسات را به آژانس ارائه کند. ایران در پاسخ مورخ 11 می 2010 اطلاعات مورد درخواست را ارائه نداده و صرفا عنوان کرد که «اطلاعات لازم را در موقع مقتضی ... طبق موافقت‌نامه پادمان» به آژانس ارائه خواهد داد.
33- اصلاحات انجام شده در PFEP برای تولید اورانیوم غنی‌شده تا سطح 20 درصد U-235 که به وضوح با مقاصد پادمانی مرتبط است، در یک زمان کافی برای آژانس به منظور تنظیم رویه پادمانی‌اش آن‌گونه که به موجب ماده 45 موافقت‌نامه پادمان ایران مقرر شده، توسط ایران به آژانس اعلام نشد.
G. ابعاد نظامی احتمالی
34- گزارش‌های قبلی مدیرکل در برگیرنده مشروح موضوعات باقی‌مانده مرتبط با ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی لازم که ایران ضروری است برای حل و فصل این موضوعات انجام دهد، بود. آژانس در آخرین گزارش مدیرکل شماری از مسائل فنی را که نیاز است با ایران مورد بررسی قرار گیرد، توضیح داد. در هر حال ایران از اوت 2008 با اظهار این‌که ادعاهای مرتبط با ابعاد نظامی احتمالی با برنامه هسته ای‌اش بی‌پایه بوده و اطلاعاتی که آژانس آن‌ها را مورد اشاره قرار می‌دهد بر پایه اسناد جعلی قرار گرفته، از گفت‌وگو با آژانس درباره موضوعات باقی‌مانده یا ارائه هرگونه اطلاعات بیشتر یا فراهم ساختن دسترسی به اماکن و اشخاص لازم برای پرداختن به ملاحظات آژانس امتناع ورزیده است.
35- با گذشت زمان و تضعیف دسترسی به اطلاعات، این امر واجد اهمیت اساسی است که ایران بدون تاخیر بیشتر در مورد این مسائل با آژانس وارد تعامل شده تا آژانس اجازه یابد از تمامی سایت‌های مربوطه بازدید کند، به تمامی تجهیزات و اسناد مربوطه دسترسی داشته باشد، و اجازه یابد که با تمامی اشخاص مربوطه مصاحبه کند. تعامل ماهوی و فعال ایران برای این‌که آژانس را قادر سازد که در راستی‌آزمایی صحت و تکمیل بودن اظهارات ایران پیشرفت داشته باشد، اساسی است.
H. خلاصه
37- درحالی که آژانس به راستی‌آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اظهار شده در ایران ادامه می‌دهد، ایران برای اجازه دادن به آژانس به منظور تایید این‌که تمامی مواد هسته ای در ایران در فعالیت‌های هسته ای صلح‌آمیز قرار دارند، همکاری مورد نیاز را فراهم نساخته است.
38- به ویژه این‌که ایران الزامات مندرج در قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت شامل اجرای پروتکل الحاقی را، که برای ایجاد اعتماد نسبت به مقاصد منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته ای ایران و حل و فصل مسائل باقی‌مانده اساسی است، به اجرا نگذاشته است. به ویژه برای ایران ضرورت دارد که برای ابهام‌زدایی موضوعات باقی‌مانده که موجب نگرانی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای‌اش هستند، همکاری کند. هم‌چنین ضروری است که ایران کد اصلاح شده 1/3 در خصوص ارائه پیش هنگام اطلاعات طراحی را به اجرا درآورد.
39- به علاوه ایران برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی را تعلیق نکرده است. ایران فعالیت کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP) و کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت (PFEP) را در نظنز و احداث یک کارخانه غنی‌سازی جدید در فردو را ادامه داده است. غنی‌سازی اورانیوم (توسط) ایران تا سطح 20 درصد U-235در PFEP و طرح متعاقب آن برای به کارگیری دو آبشار که به یکدیگر متصل خواهند شد، یک رویکرد جدید پادمانی را که اکنون در حال اجرا است، ضروری ساخت. هنوز ضرورت دارد که ایران به منظور راستی‌آزمایی گاه‌شمار و مقصود اصلی از PFEP، دسترسی به اسناد طراحی مربوطه و به شرکت‌های درگیر در طراحی کارخانه را فراهم آورد. ایران هم‌چنین نیاز دارد یک پرسش‌نامه اطلاعات طراحی کامل برای این تاسیسات را ارائه کند. ایران هم‌چنین اعلام کرده است که مکان‌هایی را برای سایت‌های جدید هسته ای انتخاب کرده و این‌که احداث این سایت‌ها در جریان است، اما اطلاعات مربوطه لازم و دسترسی را برای آژانس طبق موافقت‌نامه پادمان فراهم نساخته است.
40ـ هم‌چنین ایران برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت به احداث رآکتور IR-40 و فعالیت‌های مرتبط با آب سنگین ادامه داده است. آژانس اجازه نیافت که ازآب سنگینی که درUCF انبار شده نمونه‌برداری کند و از دسترسی به کارخانه تولید آب سنگین برخوردار نشد.
41- مدیرکل از ایران درخواست می‌کند که در جهت اجرای موافقت‌نامه پادمان و دیگر وظایفش شامل اجرای پروتکل الحاقی اقدام کند.
42- مدیرکل به نحو مقتضی به گزارش‌دهی ادامه خواهد داد.
منبع: خبرگزاری مهر