مقامات صهیونیستی در هفته های اخیر اظهارات خود در رابطه با حمله به تأسیسات هسته ای ایران را تشدید کرده اند، اما طی این مدت هیچ گاه حکم شرعی یهودیت در این باره بیان نشده بود.
حاخام "مایکل نوف"، از چهره های مذهبی جامعه یهودیان آمریکا، مقاله ای را در رابطه با موضوع مذکور به نگارش درآورده که در برخی از نشریات اسرائیلی منتشر شده است. وی در این مقاله با بررسی متون دینی یهودیان، به ارزیابی این امر می پردازد که آیا جنگ با ایران از نظر این دین توجیهی دارد یا خیر؟
وی در ابتدا با بیان اینکه سنت یهود، نظر یکپارچه ای در مورد اخلاق جنگ ندارد، اظهار می دارد که با این حال، می توان با نگاهی دقیق تر به این آیین، به برداشت هایی در رابطه با موضوع مورد نظر رسید.
وی در ادامه، به باور موجود میان مقامات اسرائیلی اشاره می کند که با توجه به تغییرات تکنولوژیکی نظامی و اینکه می توان با فشار یک دکمه، دشمنی را نابود کرد، استدلال خود برای جنگ را توجیه می کنند. وی اساس استدلال های این مقامات را بخشی از "تلمود" (از متون مذهبی یهود) می داند که می گوید: اگر کسی به قصد کشتن تو آمد، تو زودتر برای کشتن او برخیز.
نوف می گوید با این وجود، در مورد تعمیم این قاعده دفاع شخصی به عرصه میان ملت ها تردید وجود دارد و در این مورد، برخی از حاخام های بلندمرتبه یهودی حتی با نفس جنگ (در هر شکل آن) مخالفند.
علاوه بر این، وی می گوید جمله تلمود ناظر بر این است که باید در مورد قصد دشمن برای قتل و فوری بودن اقدام قاتل اطمینان وجود داشته باشد. تلمود نمی گوید اگر فکر می کنی کسی برای کشتن تو می آید... یا اگر کسی برنامه دارد که روزی تو را بکشد...
خاخام نوف سپس دو چالش پیش روی استدلال های مربوط به حمله به ایران را مطرح می کند. نخست اینکه چه کسی می تواند تضمین کند خشونت قابل کنترل باشد و خون بیگناهان ریخته نشود؟ به بیان وی: «دارو نباید از درد بدتر باشد.»
چالش دوم که مهمتر نیز هست، مربوط به استانداردهای تلمود در مورد جنگ پیش دستانه است. نوف می نویسد: «آیا ما می دانیم که ایران قرار است سلاح هسته ای بسازد یا در صورت ساخت از آن استفاده کند؟ خیر. اگر بدانیم ایران قصد حمله اتمی دارد، آیا می دانیم قصدش کشتن یهودیان یا نابود کردن اسرائیل است؟ خیر و اگر بدانیم قصد ایران حمله به اسرائیل است، آیا می دانیم که این موضوع فوری است؟ خیر.»
در نهایت، حاخام نوف به تجربه حمله آمریکا به عراق اشاره می کند که به بهانه نابود کردن سلاح های کشتار جمعی صدام حسین صورت گرفت و به کشته شدن بیش از 150 هزار نفر منجر شد. او بر این اساس نتیجه می گیرد اگر نگوییم همه، اما بیشتر استدلال ها در مورد جنگ غلط هستند.