يكي از ابزارهاي تاثيرگذار جنگ نرم، بازي‌هاي رايانه‌اي هستند. شواليه‌هاي جنگ نرم در قالب بازي وارد عمل مي‌شوند و با تسخير قلب‌ها و اذهان مخاطبان خود خيلي آرام و بي سروصدا به كشتار مي‌پردازند.
گرداب- "عليرضا مسائلي" دانش‌آموخته حوزه علميه است كه بي‌هيچ ادعايي، تنها از سر تكليف وارد ميدان شده است تا در كنار ارشاد و تبليغ دين به عنوان سرباز اسلام، در اين عرصه مهم فرهنگي هم فعالانه حضور داشته باشد و هدايتگري كند. آنچه مي‌خوانيد حاصل گفت‌وگوي ما با وي است:
مختصري از كارهايي كه انجام داده‌ايد براي‌مان نقل كنيد.
از سال ۸۳ در مركز تحقيقات حوزه علميه اصفهان مشغول به كار شدم. بعد از آن به‌صورت خصوصي يك شركت راه انداختم و بازي عمليات "آل اميه" را ساختم كه مربوط به عمليات والفجر ۴ و زماني است كه رزمندگان اسكله آل‌اميه عراق را تصرف كردند. بازي دوم كه مفصل‌تر و حرفه‌اي‌تر بود؛ معروف به انرژي هسته‌اي اسم اصلي آن "نيروي ويژه ۸۸" است كه موضوعش تقريباً درباره انرژي هسته‌اي است كه ماجراي دو متخصص كه در عراق به وسیله نيروهاي امنيتي آمريكايي ربوده مي‌شوند و يك تيم از ايران براي نجات آنها وارد عمل مي‌شود و اتفاقاتي كه مي‌افتد را در خود گنجانده است. اين بازي از سوی رسانه‌هاي داخلي و خارجي با استقبال خوبي مواجه شد. به غير از اين دو بازي، سي دي‌هاي مولتي مديا هم داشتيم مثل سي دي بصائر و امثال و يك سري طراحي‌هاي وب سايت و اتوماسيون اداري و كارهاي مربوط به حوزه گرافيك داريم كه آخرين كار مولتي مديا سي دي "بانوي ايراني" درباره بانو مجتهده امين است و يك قسمت هم مربوط به احكام و مواردي است كه به درد دختران مي‌خورد. يك سي‌‌دي هم با نام "براي مرواريد" ويژه حجاب و عفاف داريم.
چرا توليدات داخلي ما ضعيف است با وجود اينكه مي‌دانيم انيميشن و بازي‌هاي رايانه‌اي چقدر در عرصه فرهنگي مؤثر است؟
يك وقت بازي را به ديد صنعت نگاه مي‌كنند مثل صنعت سينما و ورزش و يك وقت هم به‌عنوان هنر و قابليت‌هاي هنري. در كشور ما مسئولان يا نگاه هنري دارند يا نگاه صنعتي. همين امر باعث شده تا خيلي به عمق بازي وارد نشوند از طرفي كشور ما در تحريم "ان جين" است (نرم‌افزاري كه بازي را توليد مي‌كند) و بايد اين نرم‌افزار را از خارج وارد كنيم كه هزينه زيادي مي‌خواهد. بنياد بازي‌هاي رايانه‌اي نهايت كمكي كه مي‌كند، ۵۰ ميليون تومان است در حالي كه تنها خريد ان جين ۸۰۰ ميليون تومان است كه علاوه براين نياز به تيم ۵۰ نفري است تا در عرض يك سال كار كنند و بازي بسازند، ولي اين بودجه و كمك در كشور ما نيست. براي توليد بازي نياز به تيم حرفه‌اي و فيلمنامه‌نويس است كه يك سوم هزينه را شامل مي‌شود بنابراين چون هزينه‌ها سنگين است، توليدكننده به بازي‌هايي كه هزينه كم دارد رومي‌آورد كه فاقد جاذبه و كشش لازم است و تنها يك بازي معمولي محسوب مي‌شود. مثلاً در نمايشگاه بازي‌هاي رايانه‌اي امسال ۲۵۰ بازي ايراني توليد شد كه همه معمولي و ساده بود، تنها يك بازي خوب داشتند كه آن هم كپي‌برداري شده از بازي خارجي "پرنس آو پرشيا" است؛ يعني "بازي گرشاب" كه كار جديدي نبود.
بنياد بازي‌هاي رايانه‌اي تا چه اندازه در كيفيت بازي‌ها نقش دارد؟
كساني كه در اين بنياد هستند اطلاعات كم و در حد متوسطي دارند و نگاه يك توليدكننده به بازي را ندارند و بيشتر به دنبال آن هستند تا كار انجام شود، اگر هم ۵۰ ميليون تومان به بعضي شركت‌ها مي‌دهند آنقدر مانع‌تراشي مي‌كنند كه عملاً آدم منصرف مي‌شود. اصولاً حمايت‌ها ضعيف است درنتيجه بازي‌هاي ضعيف و كم كيفيتي هم توليد مي‌شود كه توان مقابله با رقباي خارجي را ندارند.
بخش خصوصي چطور؟
نگاه آنها در كشور هم صنعتي است، اگر سود داشته باشد حمايت انجام مي‌شود و گر نه ريسك نمي‌كنند. اصولاً به دليل اينكه توليدات فرهنگي سودآور نيست و از طرفي اسم اينگونه فعاليت‌ها را بازي مي‌دانند، آن را جدي نمي‌گيرند و به بازخوردش توجه نمي‌كنند. از طرفي در كشور ما قانون كپي‌رايت رعايت نمي‌شود بنابراين شركت‌هاي خصوصي مطمئن نيستند سرمايه‌اي كه هزينه مي‌كنند بازگشت دارد. با اداره‌ها و سازمان‌ها براي همكاري و حمايت صحبت كرديم اما وقتي بحث ماديات به ميان آمد گفتند ما اين بودجه را نداريم. واقعاً هم ندارند و مشكل بزرگي در ارائه توليدات فرهنگي است.
بعد از تخصيص بودجه فرهنگي به استان‌ها در اصفهان هم قرارگاه جنگ نرم راه‌اندازي شد، از اين قرارگاه براي توليد بازي‌هاي رايانه‌اي كمك گرفته‌ايد؟
آخرين جايي كه براي ارائه طرح‌هاي بازي‌هاي ايراني-اسلامي مراجعه كرديم، قرارگاه جنگ نرم استان بود كه انتظار حمايت داشتيم البته من براي اينكه كار متوقف نشود به صورت شخصي پيگير اين قضيه هستم. طرح ما اين بود كه يك مؤسسه توليد بازي‌هاي رايانه‌اي داشته باشيم كه كارش توليد بازي‌هاي ديني در مقابل بازي‌هاي ضد ديني باشد و بتوانيم بازي‌هاي خوب، جوان پسند با كيفيت خوب به صورت سريالي توليد كنيم ولي متأسفانه با وجود اهميت توليد بازي‌هاي يارانه‌اي، طرح در بودجه فرهنگي استان تصويب نشد. نمي‌دانم به قول دوستان اگر اينها كار فرهنگي نيست پس كار فرهنگي چيست؟ به هر حال كار ما توجيه شده بود. درصدد بوديم تا با بازي‌هاي قرآني-ديني به‌صورت غيرمستقيم آموزش داشته باشيم؛ يعني فرد طي مراحل بازي در آخر حس دروني خود را ارتقا دهد و نسبت به احكام و مباحث اخلاقي و ديني آشنايي پيدا كند يا بازي‌هاي دفاع مقدس كه براي آشنايي با عمليات‌هاي جنگي ايران است ولي متأسفانه اصلاً حمايت نشديم و طرح، تأييد نشد البته قول دادند كه در بودجه فرهنگي سال بعد فكر مي‌كنند كه آن هم معلوم نيست چقدر عمل كنند.
مگر شما چه ميزان بودجه درخواست كرديد؟
۵۰ ميليون تومان براي شروع كار و راه‌اندازي و تهيه تجهيزات لازم بود كه با توليد بازي، اين سرمايه بيشتر مي‌شد و بازدهي خوبي داشت ولي مسئولان مربوطه كم لطفي كردند حتي نخواستند ما از طرح دفاع كنيم، خودشان طرح را رد كردند و مسئله تمام شد.
به نظر شما چنين بازي‌هايي در فضاي مجازي تا چه ميزان در نبرد فرهنگي مؤثر است؟
بسيار تأثيرگذار است. اگر بودجه‌هاي مناسبي صرف و بازي‌هاي خوبي هم توليد شود. به غير از سودآوري كه به همراه دارد تأثيرات فرهنگي مناسبي هم دنبال دارد مانند بازي "سلمان رشدي را بكشيد" كه در راستاي فتواي امام خميني رحمت الله است. خب اگر اين بازي سال قبل ساخته شده بود حال جرئت نمي‌كردند به اسلام و پيامبر صلوات الله علیه توهين كنند و آنها به قدرت اسلام پي مي‌بردند مثل خودشان كه در قالب امور فرهنگي مفاهيم را القا مي‌كنند ما هم از همين روش استفاده مي‌كرديم. آخرين بازي كه وارد دنياي مجازي شده بازي "ميدان نبرد" است كه بالاترين و بهترين تكنولوژي روز را دارد و مربوط به عمليات‌هاي جنگي آمريكا در كشورهاست و يكي از كشورهاي هدف ايران است؛ بازي كاملا رويكرد اجتماعي دارد كه با جذابيت خوبي هم ساخته شده. خب اينها نشان مي‌دهد كه با وجود موضوعات خوب و پتانسيل‌هاي بالا، هنوز در عرصه جنگ نرم كاري نكرده‌ايم. مسئولان ما بعضاً دغدغه فرهنگي در اين‌باره ندارند. عدم شناخت و تخصص لازم همه باعث شده است تا نتوانيم در اين حوزه فعال باشيم.
امروز بازي‌هاي ارجينال خارجي به‌صورت قاچاق و به وفور وارد مي‌شود. حتي رايگان اين بازي‌ها را در اختيار تاجران مي‌گذارند تا از مرز رد كنند يا از طريق اينترنت خيلي راحت مي‌توان بازي‌هاي مبتذل و پرخشونت را دانلود كرد. همه اينها در گرو كار فرهنگي و حمايت از توليدكنندگان است تا بتوانند كارهاي خوب و با كيفيت توليد كنند.
منبع: جوان آنلاین
مختصري از كارهايي كه انجام داده‌ايد براي‌مان نقل كنيد.
از سال ۸۳ در مركز تحقيقات حوزه علميه اصفهان مشغول به كار شدم. بعد از آن به‌صورت خصوصي يك شركت راه انداختم و بازي عمليات "آل اميه" را ساختم كه مربوط به عمليات والفجر ۴ و زماني است كه رزمندگان اسكله آل‌اميه عراق را تصرف كردند. بازي دوم كه مفصل‌تر و حرفه‌اي‌تر بود؛ معروف به انرژي هسته‌اي اسم اصلي آن "نيروي ويژه ۸۸" است كه موضوعش تقريباً درباره انرژي هسته‌اي است كه ماجراي دو متخصص كه در عراق به وسیله نيروهاي امنيتي آمريكايي ربوده مي‌شوند و يك تيم از ايران براي نجات آنها وارد عمل مي‌شود و اتفاقاتي كه مي‌افتد را در خود گنجانده است. اين بازي از سوی رسانه‌هاي داخلي و خارجي با استقبال خوبي مواجه شد. به غير از اين دو بازي، سي دي‌هاي مولتي مديا هم داشتيم مثل سي دي بصائر و امثال و يك سري طراحي‌هاي وب سايت و اتوماسيون اداري و كارهاي مربوط به حوزه گرافيك داريم كه آخرين كار مولتي مديا سي دي "بانوي ايراني" درباره بانو مجتهده امين است و يك قسمت هم مربوط به احكام و مواردي است كه به درد دختران مي‌خورد. يك سي‌‌دي هم با نام "براي مرواريد" ويژه حجاب و عفاف داريم.
چرا توليدات داخلي ما ضعيف است با وجود اينكه مي‌دانيم انيميشن و بازي‌هاي رايانه‌اي چقدر در عرصه فرهنگي مؤثر است؟
يك وقت بازي را به ديد صنعت نگاه مي‌كنند مثل صنعت سينما و ورزش و يك وقت هم به‌عنوان هنر و قابليت‌هاي هنري. در كشور ما مسئولان يا نگاه هنري دارند يا نگاه صنعتي. همين امر باعث شده تا خيلي به عمق بازي وارد نشوند از طرفي كشور ما در تحريم "ان جين" است (نرم‌افزاري كه بازي را توليد مي‌كند) و بايد اين نرم‌افزار را از خارج وارد كنيم كه هزينه زيادي مي‌خواهد. بنياد بازي‌هاي رايانه‌اي نهايت كمكي كه مي‌كند، ۵۰ ميليون تومان است در حالي كه تنها خريد ان جين ۸۰۰ ميليون تومان است كه علاوه براين نياز به تيم ۵۰ نفري است تا در عرض يك سال كار كنند و بازي بسازند، ولي اين بودجه و كمك در كشور ما نيست. براي توليد بازي نياز به تيم حرفه‌اي و فيلمنامه‌نويس است كه يك سوم هزينه را شامل مي‌شود بنابراين چون هزينه‌ها سنگين است، توليدكننده به بازي‌هايي كه هزينه كم دارد رومي‌آورد كه فاقد جاذبه و كشش لازم است و تنها يك بازي معمولي محسوب مي‌شود. مثلاً در نمايشگاه بازي‌هاي رايانه‌اي امسال ۲۵۰ بازي ايراني توليد شد كه همه معمولي و ساده بود، تنها يك بازي خوب داشتند كه آن هم كپي‌برداري شده از بازي خارجي "پرنس آو پرشيا" است؛ يعني "بازي گرشاب" كه كار جديدي نبود.
بنياد بازي‌هاي رايانه‌اي تا چه اندازه در كيفيت بازي‌ها نقش دارد؟
كساني كه در اين بنياد هستند اطلاعات كم و در حد متوسطي دارند و نگاه يك توليدكننده به بازي را ندارند و بيشتر به دنبال آن هستند تا كار انجام شود، اگر هم ۵۰ ميليون تومان به بعضي شركت‌ها مي‌دهند آنقدر مانع‌تراشي مي‌كنند كه عملاً آدم منصرف مي‌شود. اصولاً حمايت‌ها ضعيف است درنتيجه بازي‌هاي ضعيف و كم كيفيتي هم توليد مي‌شود كه توان مقابله با رقباي خارجي را ندارند.
بخش خصوصي چطور؟
نگاه آنها در كشور هم صنعتي است، اگر سود داشته باشد حمايت انجام مي‌شود و گر نه ريسك نمي‌كنند. اصولاً به دليل اينكه توليدات فرهنگي سودآور نيست و از طرفي اسم اينگونه فعاليت‌ها را بازي مي‌دانند، آن را جدي نمي‌گيرند و به بازخوردش توجه نمي‌كنند. از طرفي در كشور ما قانون كپي‌رايت رعايت نمي‌شود بنابراين شركت‌هاي خصوصي مطمئن نيستند سرمايه‌اي كه هزينه مي‌كنند بازگشت دارد. با اداره‌ها و سازمان‌ها براي همكاري و حمايت صحبت كرديم اما وقتي بحث ماديات به ميان آمد گفتند ما اين بودجه را نداريم. واقعاً هم ندارند و مشكل بزرگي در ارائه توليدات فرهنگي است.
بعد از تخصيص بودجه فرهنگي به استان‌ها در اصفهان هم قرارگاه جنگ نرم راه‌اندازي شد، از اين قرارگاه براي توليد بازي‌هاي رايانه‌اي كمك گرفته‌ايد؟
آخرين جايي كه براي ارائه طرح‌هاي بازي‌هاي ايراني-اسلامي مراجعه كرديم، قرارگاه جنگ نرم استان بود كه انتظار حمايت داشتيم البته من براي اينكه كار متوقف نشود به صورت شخصي پيگير اين قضيه هستم. طرح ما اين بود كه يك مؤسسه توليد بازي‌هاي رايانه‌اي داشته باشيم كه كارش توليد بازي‌هاي ديني در مقابل بازي‌هاي ضد ديني باشد و بتوانيم بازي‌هاي خوب، جوان پسند با كيفيت خوب به صورت سريالي توليد كنيم ولي متأسفانه با وجود اهميت توليد بازي‌هاي يارانه‌اي، طرح در بودجه فرهنگي استان تصويب نشد. نمي‌دانم به قول دوستان اگر اينها كار فرهنگي نيست پس كار فرهنگي چيست؟ به هر حال كار ما توجيه شده بود. درصدد بوديم تا با بازي‌هاي قرآني-ديني به‌صورت غيرمستقيم آموزش داشته باشيم؛ يعني فرد طي مراحل بازي در آخر حس دروني خود را ارتقا دهد و نسبت به احكام و مباحث اخلاقي و ديني آشنايي پيدا كند يا بازي‌هاي دفاع مقدس كه براي آشنايي با عمليات‌هاي جنگي ايران است ولي متأسفانه اصلاً حمايت نشديم و طرح، تأييد نشد البته قول دادند كه در بودجه فرهنگي سال بعد فكر مي‌كنند كه آن هم معلوم نيست چقدر عمل كنند.
مگر شما چه ميزان بودجه درخواست كرديد؟
۵۰ ميليون تومان براي شروع كار و راه‌اندازي و تهيه تجهيزات لازم بود كه با توليد بازي، اين سرمايه بيشتر مي‌شد و بازدهي خوبي داشت ولي مسئولان مربوطه كم لطفي كردند حتي نخواستند ما از طرح دفاع كنيم، خودشان طرح را رد كردند و مسئله تمام شد.
به نظر شما چنين بازي‌هايي در فضاي مجازي تا چه ميزان در نبرد فرهنگي مؤثر است؟
بسيار تأثيرگذار است. اگر بودجه‌هاي مناسبي صرف و بازي‌هاي خوبي هم توليد شود. به غير از سودآوري كه به همراه دارد تأثيرات فرهنگي مناسبي هم دنبال دارد مانند بازي "سلمان رشدي را بكشيد" كه در راستاي فتواي امام خميني رحمت الله است. خب اگر اين بازي سال قبل ساخته شده بود حال جرئت نمي‌كردند به اسلام و پيامبر صلوات الله علیه توهين كنند و آنها به قدرت اسلام پي مي‌بردند مثل خودشان كه در قالب امور فرهنگي مفاهيم را القا مي‌كنند ما هم از همين روش استفاده مي‌كرديم. آخرين بازي كه وارد دنياي مجازي شده بازي "ميدان نبرد" است كه بالاترين و بهترين تكنولوژي روز را دارد و مربوط به عمليات‌هاي جنگي آمريكا در كشورهاست و يكي از كشورهاي هدف ايران است؛ بازي كاملا رويكرد اجتماعي دارد كه با جذابيت خوبي هم ساخته شده. خب اينها نشان مي‌دهد كه با وجود موضوعات خوب و پتانسيل‌هاي بالا، هنوز در عرصه جنگ نرم كاري نكرده‌ايم. مسئولان ما بعضاً دغدغه فرهنگي در اين‌باره ندارند. عدم شناخت و تخصص لازم همه باعث شده است تا نتوانيم در اين حوزه فعال باشيم.
امروز بازي‌هاي ارجينال خارجي به‌صورت قاچاق و به وفور وارد مي‌شود. حتي رايگان اين بازي‌ها را در اختيار تاجران مي‌گذارند تا از مرز رد كنند يا از طريق اينترنت خيلي راحت مي‌توان بازي‌هاي مبتذل و پرخشونت را دانلود كرد. همه اينها در گرو كار فرهنگي و حمايت از توليدكنندگان است تا بتوانند كارهاي خوب و با كيفيت توليد كنند.
منبع: جوان آنلاین