دارپا در نسل بعدی پرنده‌های بدون سرنشین خود به‌دنبال تکنولوژی‌هایی است که بطور مداوم بتواند سطح وسیعی از زمین را شناسایی کند و در این راه از سیستم خودکار جاسوسی تصویری با پوشش کامل همزمان از سطح زمین (ARGUS-IS) بهره برده است.
به گزارش گرداب، کنگره آمریکا به دنبال تصویب قانون "آسمان باز" در آمریکا تا سال 2015 است؛ تا به موجب آن بتواند پرنده‌ها بدون سرنشین بیشتری را در آسمان ایالت‌های خود به پرواز درآورد. یافتن،تعقیب کردن وتحت نظر گرفتن تمامی افراد، اتفاقات و فعالیت‌ها بر روی زمین؛ ماموریتی است که آمریکا در بخش نظارت و شناسایی سازمان اطلاعات (ISR) خود، همواره بدنبال آن است.
هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا که در جنگ افغانستان استفاده شدند، از فاصله 20000 فوتی می‌تواند 25 کیلومتر مربع را اسکن و تصویربرداری کند ولی رزلوشن دید زمینی پرنده‌های بدون سرنشین کنونی آمریکا که دراین جنگ و جنگ عراق از آن‌ها استفاده شده است، پایین است.
دارپا در نسل بعدی پرنده‌های بدون سرنشین خود به‌دنبال تکنولوژی‌هایی است که بطور مداوم بتواند سطح وسیعی از زمین را شناسایی کند و در این راه از سیستم خودکار جاسوسی تصویری با پوشش کامل همزمان از سطح زمین (ARGUS-IS) بهره برده است. به گزارش افسر بازنشسته ارتش آمریکا "دیوید دپتولا" این سیستم می‌تواند منطقه‌ای به اندازه یک شهر کوچک را تصویربرداری کند.
این سیستم قادر به تصویربرداری از زمینی به مساحت 40 کیلومتر مربع تا فاصله 15 سانتی‌متری از سطح آن است.
در شکل زیر منطقه تحت پوشش این سیستم به همراه تصویر مفهومی پنجره ویدیو نشان داده شده است. کنترل هریک از این پنجره‌ها از دیگری مستقل است و این سیستم انعطاف پذیری بالایی در کنترل اندازه، فشردگی و دیگر جزئیات هر یک از این پنجره‌ها دارد.
ARGUS-IS شامل سه زیر سیستم است: یک سنسور گیگاپیکسلی، یک سیستم پردازش هوایی و یک سیستم پردازش زمینی.
تصویربرداری این سنسور 1.8 گیگاپیکسلی در 6 محور حلقوی ثابت صورت می‌گیرد که سه محور آن برای تصویربرداری خطی و سه محور آن برای تصویربرداری دقیق است.
سیستم پردازش هوایی آن بر روی یک A-160 که به خاطر همین برنامه تغییراتی نیز
در آن صورت گرفته است، سوار می‌شود و ارتباط داده‌ای آن با پردازشگر زمینی؛ با
پهنای‌باند 274 مگابیت بر ثانیه صورت می‌پذیرد. پردازشگر زمینی نیز وسیله میانجی
ارتباط بین کاربر، تصاویر ضبط شده و نمایشگر است.
ARGUS-IS همچنین به گونه‌ای طراحی شده است که قابلیت نشان دادن اهداف متحرک در اندازه ماشین و حتی کوچک‌تر از آن را نیز دارد. هنگامی که در این حالت فعالیت کند، تصاویر هریک از این وسایل در حال حرکت بر روی زمین از طریق برنامه دید زمینی، به مرکز کنترل تصاویر فرستاده می‌شود.
سنسور گیگاپیکسلی GSS
GSS"" به گونه‌ای طراحی شده است که به طورمتناوب تصاویر منطقه هدف را ضبط نموده و به طور موازی به پردازشگر سوار شده بر روی "A-160" منتقل کند. این سنسور گیگا پیکسلی همواره پوشش گسترده‌ای از چند ده کیلومترمربع را با رزلوشن بالا و زاویه دید میدانی 60 درجه تولید می‌کند. البته تمامی این فرآیند درون یک محفظه متحرکی که بر روی آن چهار دوربین که فواصل کانونی هم را پوشش می‌دهند قرار دارد.
البته برای مطمئن شدن از اینکه موزائیک‌هایی که توسط 4 دوربین مجزا از یکدیگر هیچ فاصله‌ای با هم ندارند؛ اعوجاج‌ها و طول کانون‌های این چهار دوربین به وسیله لنزهای مخصوص با یکدیگر همسان سازی شده‌اند.
نرم افزار
نرم‌افزار این سیستم نیز توسط دارپا تولید شده و هدف از بکارگیری آن رسیدن به یک داده ویدیویی بر اساس تصاویر است. زمانی که اهداف توسط کاربر انتخاب شدند، عملیات تعقیب در این نرم‌افزار به صورت کاملا خودکار صورت می‌گیرد و دیگر نیازی به دخالت کاربر مستقر در پایگاه دریافت‌کننده اطلاعات نیست.
ایده استفاده از این نوع داده‌پردازی ویدیویی در بازی "Half-Life 2" مطرح شده بود ولی دارپا با سرمایه‌گذاری بر روی شرکت‌هایی همچون "ObjectVideo" در راه رسیدن به هدف خود، یعنی انجام جاسوسی بیشتر از مردمان دنیا گامی دیگر را طی نمود.
البته در این راه "BAE Systems" که پیش از این آن را به نام "شرکت تجهیزات هوافضایی و نظامی بریتانیا" می‌شناختند نیز ، کمک شایانی نموده است. این شرکت با داشتن بیش از ۱۸٫۵ میلیارد پوند (برابر ۳۴٫۴ میلیارد دلار) فروش در سال ۲۰۰۸، بزرگترین شرکت دفاعی اروپا و دومین شرکت بزرگ دفاعی دنیا پس از "لاکهید مارتین" است.
آمریکا با استفاده از این
سیستم و نیز دیگر تکنولوژی‌های خود درصدد تنگ‌تر کردن حریم اجتماعی افراد و تحت کنترل گرفتن محیط پیرامونی آنان است و برای محدود کردن شهروندان خود و تبدیل کردن زندگی آن‌ها
به یک زندگی ماشینی تحت کنترل از هیچ کاری دریغ نمی‌کند.