سامی یوسف پس شنیدن خبر دروغ ممنوعیت پخش آثار در صدا و سیما می‌گوید: من از اینکه شنوندگان گرانبهای من در ایران از شنیدن موسیقی من ممنوع می‌شوند متاثر هستم، اما از اینکه در فلسطین اجرا کرده‌ام عذرخواهی نمی‌کنم.
به گزارش گرداب به نقل از تسنیم، ماجراها معمولا ساده‌تر از آن چیزی رخ می‌دهد که تصور می‌کنیم. تصور دسترسی آسانتر و سریع‌تر و در نتیجه اطلاع‌رسانی دقیق‌تر در دنیای جدید رسانه‌ها، تصور فراگیری است؛ اما در این میان اتفاقاتی هم رخ می‌دهد که ماجرا را کاملا دگرگون می‌کند.
شنبه 3 مرداد سایت خبری «روزنو» در گزارشی که ساعت 8 صبح آن را منتشر کرده بود، خبر از ممنوعیت پخش آثار سامی یوسف در شبکه‌ها و رادیو صدا و سیما می‌دهد. پس از این وبسایت هم، برخی از سایت‌ها مانند «انتخاب» روز دوشنبه همین خبر را نقل می‌کنند.
ماجرا از یک عکس در فضای مجازی شروع شد در این عکس که عنوان می‌شد در یکی از راهروهای صدا و سیما عکاسی شده است دو کاغذ بر روی تابلو نصب شده بود. یکی به مسئله هسته‌ای مربوط می‌شد و دیگری به مسئله آثار سامی یوسف. در یکی از آن اطلاعیه‌ها نوشته شده بود که: به اطلاع همکاران محترم ارزیاب می‌رساند مجددا تاکید می‌گردد پخش آثار موسیقی سامی یوسف مطلقا ممنوع می‌باشد.
ماجرا، کمی مشکوک به نظر می‌رسید، نصب عمومی چنین اطلاعیه‌ای در یک مکان همگانی و ایراداتی فنی؛ اولین تصوری که به ذهن می‌آورد جعلی بودن این تصویر بود. اتفاقی مشابه صدها عکس و مطلب و خبر جعلی منتشر شده و دست به دست چرخیده‌ی این روزهای شبکه‌های اجتماعی. یک ماجرای مبتذل همیشگی. اما این بار ماجرا فرق می‌کرد.
چندین و چند وبسایت ایرانی، به این تصویر استناد کردند و خبر ممنوعیت پخش آثار سامی یوسف را در رسانه‌های خود به صورت رسمی منعکس کردند. تنها منبعی هم که ارائه داده بودند همین تصویر بود. اما ماجرا به همین جا خاتمه نیافت. خبرنگاران ایرانی رسانه‌های خارجی هم با استناد به این سایت‌ها، خبر را در رسانه‌های خارجی منعکس کردند و سرانجام این خبر به گوش سامی یوسف هم می‌رسد و وی شب گذشته در وبسایت شخصی خود با انتشار یادداشتی با تیتر «توسط خودِ خودم ممنوع شدم» گفت: "من از شنیدن این خبر که تلویزیون و رادیو رسمی جمهوری اسلامی ایرانی موسیقی من را به دلیل اجرای اخیر من در شهر ناصره ممنوع کرده‌اند، متعجب شدم.
من آگاه نبودم که آوردن خنده بر صورت برادران و خواهران دوست‌داشتنی فلسطینی من، خلافی اینچنین از طرف دولت ایران است. من از اینکه شنوندگان گرانبهای من در ایران از شنیدن موسیقی من ممنوع می‌شوند متاثر هستم، اما از اینکه در فلسطین اجرا کرده‌ام عذرخواهی نمی‌کنم.
موسیقی نشت‌پذیر است و هیچگاه در مرزها و حتی برای اهداف سیاسی محدود نشده است در حالی که موسیقی در زمان و فضا آزادانه طنین پیدا می‌کند. آرزو داریم که روزی فلسطین را آزاد ببینیم."
ماجرا به اینجا می‌رسد که دیروز یک رسانه خبری مانند گاردین انگلیس هم توسط خبرنگار ایرانی خود یعنی «سعید کمالی دهقان» گزارشی را در مجله ایران آن رسانه منتشر می‌کند و خبر از ممنوعیت پخش آثار سامی یوسف در صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران می‌دهد.
شب دوشنبه 6 ژوئیه 2015 سامی یوسف، خواننده ایرانی‌تبار ساکن بریتانیا در شهر ناصره فلسطین اشغالی کنسرتی عمومی را به مناسبت ماه رمضان اجرا کرد. در این کنسرت که به دعوت شهرداری این شهر برگزار شده بود جمعیت کثیری از بین عرب‌های ساکن این شهر که بیش از 60 درصد جمعیت آن را تشکیل می‌دهند، هم حضور داشتند. مردمی که عموماً به عنوان متحدان عربی رژیم اشغالگر قدس مشهور شده‌اند.
سامی یوسف در پیامی بعد از این کنسرت می‌گوید: «برادران و خواهران عزیز من در شهر ناصره و همه فلسطینی‌ها، از شما برای اینکه به من اجازه دادید مدت کوتاهی را با شما بگذارنم بسیار ممنونم. دیدن این شهر بسیار زیبا برای من شگفت‌انگیز بود و امیدوارم که روزی دنیا بتواند آنچیزی که من از سرزمین زیبا شما و مردمش دیدم را ببینند. چیزهای زیادی وجود دارد می‌توان از شما یاد گرفت. بعضا من اینچنین انرژی، عشق و روح جمعی و هم‌سازی دینی را مشاهده می‌کنم. اروپا و بسیاری از دنیا می‌توانند چیزهایی را از شما یاد بگیرند. من باید از شهرداری برای دعوتم و نمایش فراوان دوستی و عشق تشکر کنم. تا بار دیگر، من شما را به خدا می‌سپارم و دعا می‌کنم. همدیگر را به زودی با عشق و دعا می‌بینیم.»
شنبه 3 مرداد سایت خبری «روزنو» در گزارشی که ساعت 8 صبح آن را منتشر کرده بود، خبر از ممنوعیت پخش آثار سامی یوسف در شبکه‌ها و رادیو صدا و سیما می‌دهد. پس از این وبسایت هم، برخی از سایت‌ها مانند «انتخاب» روز دوشنبه همین خبر را نقل می‌کنند.
ماجرا از یک عکس در فضای مجازی شروع شد در این عکس که عنوان می‌شد در یکی از راهروهای صدا و سیما عکاسی شده است دو کاغذ بر روی تابلو نصب شده بود. یکی به مسئله هسته‌ای مربوط می‌شد و دیگری به مسئله آثار سامی یوسف. در یکی از آن اطلاعیه‌ها نوشته شده بود که: به اطلاع همکاران محترم ارزیاب می‌رساند مجددا تاکید می‌گردد پخش آثار موسیقی سامی یوسف مطلقا ممنوع می‌باشد.
ماجرا، کمی مشکوک به نظر می‌رسید، نصب عمومی چنین اطلاعیه‌ای در یک مکان همگانی و ایراداتی فنی؛ اولین تصوری که به ذهن می‌آورد جعلی بودن این تصویر بود. اتفاقی مشابه صدها عکس و مطلب و خبر جعلی منتشر شده و دست به دست چرخیده‌ی این روزهای شبکه‌های اجتماعی. یک ماجرای مبتذل همیشگی. اما این بار ماجرا فرق می‌کرد.
من آگاه نبودم که آوردن خنده بر صورت برادران و خواهران دوست‌داشتنی فلسطینی من، خلافی اینچنین از طرف دولت ایران است. من از اینکه شنوندگان گرانبهای من در ایران از شنیدن موسیقی من ممنوع می‌شوند متاثر هستم، اما از اینکه در فلسطین اجرا کرده‌ام عذرخواهی نمی‌کنم.
موسیقی نشت‌پذیر است و هیچگاه در مرزها و حتی برای اهداف سیاسی محدود نشده است در حالی که موسیقی در زمان و فضا آزادانه طنین پیدا می‌کند. آرزو داریم که روزی فلسطین را آزاد ببینیم."
ماجرا به اینجا می‌رسد که دیروز یک رسانه خبری مانند گاردین انگلیس هم توسط خبرنگار ایرانی خود یعنی «سعید کمالی دهقان» گزارشی را در مجله ایران آن رسانه منتشر می‌کند و خبر از ممنوعیت پخش آثار سامی یوسف در صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران می‌دهد.
شب دوشنبه 6 ژوئیه 2015 سامی یوسف، خواننده ایرانی‌تبار ساکن بریتانیا در شهر ناصره فلسطین اشغالی کنسرتی عمومی را به مناسبت ماه رمضان اجرا کرد. در این کنسرت که به دعوت شهرداری این شهر برگزار شده بود جمعیت کثیری از بین عرب‌های ساکن این شهر که بیش از 60 درصد جمعیت آن را تشکیل می‌دهند، هم حضور داشتند. مردمی که عموماً به عنوان متحدان عربی رژیم اشغالگر قدس مشهور شده‌اند.
سامی یوسف در پیامی بعد از این کنسرت می‌گوید: «برادران و خواهران عزیز من در شهر ناصره و همه فلسطینی‌ها، از شما برای اینکه به من اجازه دادید مدت کوتاهی را با شما بگذارنم بسیار ممنونم. دیدن این شهر بسیار زیبا برای من شگفت‌انگیز بود و امیدوارم که روزی دنیا بتواند آنچیزی که من از سرزمین زیبا شما و مردمش دیدم را ببینند. چیزهای زیادی وجود دارد می‌توان از شما یاد گرفت. بعضا من اینچنین انرژی، عشق و روح جمعی و هم‌سازی دینی را مشاهده می‌کنم. اروپا و بسیاری از دنیا می‌توانند چیزهایی را از شما یاد بگیرند. من باید از شهرداری برای دعوتم و نمایش فراوان دوستی و عشق تشکر کنم. تا بار دیگر، من شما را به خدا می‌سپارم و دعا می‌کنم. همدیگر را به زودی با عشق و دعا می‌بینیم.»