مخدرهای دیجیتالی، آهنگ‌هایی هستند که در اینترنت یافت می‌شوند و طبق اظهارنظر برخی منابع، افراد با گوش دادن به محتوای آنها و با رعایت برخی دستورالعمل‌ها استعمال مواد مخدر را احساس می‌کنند. در این گزارش صحت این مطلب بررسی می‌شود.
به گزارش گرداب از خبرگزاری فارس؛ مخدرهای دیجیتالی از سوی سازندگان آنها، فایل‌های صوتی توصیف شده‌اند که افراد با گوش سپردن به محتوای آنها و با رعایت برخی دستورالعمل‌ها دچار همان احساسی خواهند شد که هنگام استفاده از مواد مخدر به فرد دست می‌دهد. تولیدکنندگان یا عرضه کنندگان این فایل‌ها، نام آهنگ‌ها را هم نام ماده مخدری که باید احساس شود می‌گذارند.
تولید کننده‌های فایل‌های موسیقی به ازای عرضه فایل‌های خود مبالغی دریافت می‌کنند، اما عرضه کننده‌ها بدون دریافت وجهی همان فایل‌ها را به صورت رایگان در اختیار علاقمندان قرار می‌دهند.
فردی که یک بار آهنگ را دانلود کند می‌تواند به هر میزان که مایل بلاشد و هر زمان به موسیقی گوش بدهد و نیازی نیست پول اضافه‌ای بپردازد. البته بیشتر افراد به دلیل کیفیت پایین آهنگ‌ها حتی یک آهنگ را نیز تا انتها گوش نمی‌دهند. شاید به همین دلیل این آهنگ‌ها جایگاهی در میان فهرست پرفروش‌ترین موسیقی‌های دنیا ندارند.
دفتر فناوری‌های نوین مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی درباره مخدرهای دیجیتالی گزارشی تهیه کرده است.
طبق این گزارش، بخشی از گزارش آینده 2025 که از سوی مرکز پژوهشی پیوست در سال 2014 به عنوان پیش‌بینی‌های بدبینانه در سال 2025 ذکر شده، دنیایی به تصویر کشیده شده است که در آن مجرمان مهارت‌های خود را گسترش داده‌اند و مخدرهای سایبری – روانی خانواده‌ها و جوامع را متاثر خواهند ساخت (PEW RESEARCH CENTER,2014).
مطالعات مربوط به علوم شناختی و اثرگذاری روی مغز در اولویت سرمایه‌گذاری‌های تحقیق و توسعه اتحادیه اروپا و آمریکا (NSF,2015) و رژیم اشغالگر قدس (OECD,2014) قرار دارد. احتمال تلاش برای دستیابی به فناوری ایجاد مخدرهای دیجیتال خارج از تصور نیست.
شاید نتایج این تحقیقات زمینه تولید مخدرهای دیجیتال را فراهم کند، اما تاکنون چنین دستاوردی حاصل نشده است. با توسعه مطالعات علوم شناختی، مسائل اخلاقی و مقرراتی متعددی حادث خواهد شد (Montgomery,2015) که یکی از آنها احتمالا مخدرهای دیجیتالی خواهند بود، بنابراین پیشنهاد می‌شود مطالعات سیاستگذاری بیشتری روی موضوع علوم شناختی صورت گیرد.
سازمان بهداشت جهانی اعتیاد را چنین تعریف می‌کند: حالتی مضر برای فرد و اجتماع که به طور متناوب یا مزمن به وسیله مصرف مستمر ماده تخدیر کننده طبیعی یا مصنوعی ایجاد می‌گردد. خواص مواد مذکور عبارتند از: میل و احتیاج به مصرف مواد مخدر و تهیه آن به هر صورت ممکن، گرایش به اضافه کردن آن هر روز بیشتر و انقیاد روانی و گاهی جسمی در نتیجه استعمال مواد مخدر.
اعتیاد به مواد مخدر، حالت وابستگی یا عادت مرضی در به کار بردن مواد سمی تحریک کننده یا آرام‌بخشی دستگاه عصبی ایجاد می‌کند به صورت مطبوع حس درونی و وضع عاطفی را تغییر می‌دهد.
در مقطع زمانی فعلی بیشتر مراجع رسمی و علمی نسبت به عملیاتی بودن ایده مخدرهای دیجیتالی تردیدهای جدی وارد کرده (Wodward, 2010) و بیشتر این موضوع را یک فضاسازی رسانه‌ای می‌دانند تا یک موضوع علمی واقعی.
با توجه به اظهارات متخصصین مغز و اعصاب و کارشناسان اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا، امارات متحده عربی، عربستان و ایران و مطالعه میدانی و مصاحبه با خبرگان، مخدرهای دیجیتالی دارای اثراتی که در تعریف مخدر از سوی سازمان بهداشت جهانی ذکر شده نیستند.
یعنی گرایش به استفاده از این آهنگ‌ها به وجود نمی‌آید و حتی رغبت لازم برای گوش سپردن کامل را نیز ایجاد نمی‌کنند. لذا ایده مخدرهای دیجیتالی در حال حاضر عملیاتی نیست.