چشمان خود را ببندید و در ذهن، خودتان را مجسم کنید که یک روز کامل را بدون گوشی هوشمندتان سپری می‌کنید و گوشی هوشمندتان هیچ مکانی همراهتان نیست نه در محل کار، منزل و نه در مهمانی‌های دوستانه و خانوادگی؛ خودتان را در چه حالتی تصور می‌کنید: مضطرب یا بدون نگرانی؟ اصلا اگر قرار باشد به شما بگویند که مدتی بدون تلفن هوشمندتان زندگی کنید؛ می‌توانید؟ زمانی که گوشی هوشمندتان را در مکانی جا می‌گذارید چه احساسی دارید؟

اگر شما نمی‌توانید دوری تلفن هوشمندتان را تحمل‌ کنید و زندگی بدون وجود این وسیله برایتان سخت و حتی غیرممکن است شما نیز به موبوفوبیا گرفتار شده‌اید.

ترس‌ها و فوبیاها انواع مختلفی دارند؛ ترس از ارتفاع، ترس از مکان‌های تاریک و بسته و… اما همه این فوبیاها از دیرباز با انسان‌های بسیاری همراه بوده و خواهد بود. در قرن حاضر انسان‌ها با فوبیای جدیدی دست‌به‌گریبان هستند که آن‌هم ترس و اضطراب هنگام عدم دسترسی به تلفن همراه است. «موبوفوبیا» (Mobophobia) به معنای بروز استرس و اضطراب شدید هنگام عدم دسترسی به موبایل، قطع تماس، قطع ارتباط با اینترنت، تمام شدن شارژ باتری و از همه بدتر جا گذاشتن یا گم کردن تلفن همراه است. این بیماری بانام «نوموفوبیا» (nomophobia) یا (No-Mobile-Phone phobia) به معنای «ترس نبود تلفن همراه» نیز شناخته می‌شود.

موبوفوبیا معمولا در اکثر کاربران تلفن‌های هوشمند مشاهده می‌شود و علائم آن را می‌توان به‌سادگی عنوان کرد؛ درصورتی‌که به گوشی هوشمندتان دسترسی نداشته باشید و دچار اضطراب، نگرانی و آشفتگی می‌شوید یا اگر مرتبا به صفحه گوشی خود نگاه می‌کنید تا هیچ تماس، پیام، هشدار و هیچ اتفاق تازه‌ای بر روی گوشی خود را از دست ندهید و در ساعات و دقایق متعدد بدون دلیل قفل گوشی‌تان را باز می‌کنید به این فوبیا مبتلا شده‌اید. علائم «موبوفوبیا» به‌نوعی به اعتیاد به تلفن‌های هوشمند نیز شباهت بسیاری دارد.

از علائم شاخص این اضطراب، تغییرات تنفسی، لرزش، عرق کردن، آشفتگی، سردرگمی و افزایش ضربان قلب است و البته از علائم عاطفی «موبوفوبیا» می‌توان به افسردگی، وحشت، ترس، وابستگی، اعتمادبه‌نفس پایین و احساس تنهایی اشاره کرد.

آمار دقیقی از مبتلایان به این فوبیا منتشرنشده است اما می‌توان به‌سادگی آمار زیادی برای این ترس و بیماری تخمین زد، کافی است اطراف خود را به‌دقت نگاه کنیم تا متوجه شویم که بسیاری از افراد پیرامون ما بدون اینکه بدانند با این مشکل روبه‌رو هستند. نکته جالب‌توجه درباره این فوبیا این است که یک فرد عادی به‌طورمعمول در شبانه‌روز حدود ۱۱۰ بار گوشی خود را چک می‌کند درحالی‌که فرد مبتلابه موبوفوبیا حدود ۹۰۰ بار در شبانه‌روز این کار را می‌کند، ۹۵ درصد از مردم ساعات قبل خواب را مشغول پیامک زدن یا جست‌وجو در اینترنت هستند و یا از هر چهار نفر یک نفر به هنگام خواب‌گوشی خود را در حالت سکوت نمی‌گذارد. «موبوفوبیا» در مردان بیش از زنان گزارش‌شده است.

اگر می‌پرسید که آیا «موبوفوبیا» درمان دارد یا خیر؟ باید بگوییم بله؛ اما برای درمان آن به دنبال دارو و تجویز خاصی نباشید چراکه درمان این ترس پیش خودتان است. برای درمان و کم شدن این فوبیا باید کم‌کم فاصله خود را از تلفن هوشمندتان بیشتر کنید. می‌توانید گوشی هوشمندتان را طی ساعت معینی در اختیار داشته باشید و مابقی ساعت آن را به شخصی بسپارید تا آن را نزد خود نگه‌داشته و به شما ندهد. به‌جای پرسه زدن در شبکه‌های اجتماعی می‌توانید با دوستان واقعی خود به سفر و یا گردش بروید. یک دوربین عکاسی بخرید و بهانه همراه بردن گوشی هوشمند برای ثبت خاطرات را از خود بگیرید. هم‌چنین می‌توانید به‌جای بازی‌های درون تلفن همراهتان با دوستانتان بازی‌های تخته‌ای و یا هوشی را انجام دهید و به‌جای چک کردن مداوم پیام‌ها و پست‌های دیگران در شبکه‌های اجتماعی کتابی را مطالعه کنید.

نظر شما درباره این فوبیا چیست؟ آیا شما نیز به آن مبتلا هستید؟ چگونه می‌توان بشر را از «موبوفوبیا» نجات داد؟

منبع: آیتی رسان